ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ, ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ;

Πρίν έλθει εις την γη ο Ιησούς Χριστός για ν΄ αποκαλύψει τον Λόγο, το Θέλημα και το Σχέδιο του μοναδικού και αληθινού Θεού, ολόκληρη η ανθρωπότητα, σε όλα τα μέρη της γης, ήταν υποδουλωμένη σε ψεύτικους θεούς και όντα φανταστικά που είχε φυτέψει ο Σατανάς με τα απατηλά φαινόμενα και «δώρα» της αόρατης κι ακατάληπτης στους ανθρώπους, δράσης των δαιμόνων του (Μαγεία, φαρμακεία, μαγγανεία, επαοιδία, μαντεία, νεκρομαντεία, οιωνοσκοπία, ραβδοσκοπία, αστρολογία κ.λπ). Μετά, όμως απο την έλευση του Λόγου του Θεού στη γη με τη μορφή ανθρώπου (Ιησού Χριστού) η συνωμοτική, κατά του αληθινού Θεού, και άγνωστη, στους ανθρώπους, δράση και μεθοδεία των πονηρών πνευμάτων αποκαλύπτεται πλήρως σε όλες τις διαστάσεις και πτυχές και γίνεται γνωστή σε όλους τους αποδέκτες της Χριστιανικής διδασκαλίας. Ο Λόγος του Θεού φωτίζει τα σκοτάδια του νου και αρχίζει να ελευθερώνει το ανθρώπινο γένος απ τα δεσμά της πλάνης και της ειδωλολατρείας. Έτσι η πίστη προς την Διδασκαλία του Ιησού Χριστού, που αρχίζει να καταλαμβάνει τη διάνοια και τις καρδιές των ανθρώπων, γίνεται εμπόδιο για τις δυνάμεις του σκότους, γιατί τώρα πια, δεν μπορούν να εξαπατούν τους ανθρώπους κάνοντάς τους να πιστεύουν σε μαντείες, χρησμούς, επωδές, οιωνούς, κ.λπ. Όλοι οι ψεύτικοι θεοί, και οι στρατιές των ποικιλόμορφων και ποικιλωνύμων δαιμονικών πνευμάτων, που μέχρι τότε κατείχαν τίτλους και θέσεις παντοδύναμων όντων στη διάνοια και στις καρδιές των ανθρώπων, καθώς και όλες οι τελετουργείες μύησης (σε άδυτα ναών, πυραμίδων κ.λπ), μέσω των οποίων ασκούσε την κυριαρχία του ο σατανάς στις προχριστιανικές κοινωνίες, αρχίζουν σταδιακά και προοδευτικά, να χάνουν την αίγλη και την επιρροή τους, να εκβάλλονται απ το νου και τη ζωή, να σβύνουν και να εξαφανίζονται, όπου ριζώνει η Χριστιανική Πίστη.

Σήμερα βλέπουμε να επανέρχονται ειδωλολατρικές και δαιμονικές διδασκαλίες ότι τάχα όλοι οι λαοί πιστεύουν στον ίδιο Θεό, απλώς με άλλο όνομα, η ακόμα και με κανονικές ειδωλολατρικές ενέργειες (βλ. Νεοπαγανιστές).
Το επόμενο βήμα που θα παρουσιάσουν θα είναι ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο Σωτήρας, που νομίζουμε, ούτε ο Θεός, όπως Τον λατρεύουμε, αλλά ένας ενάρετος και φωτισμένος απ΄ τον Θεό άνθρωπος (Μύστης, Άβαταρ, Προφήτης), που δίδαξε και ωφέλησε την ανθρωπότητα όπως και ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ, σε άλλες εποχές και λαούς!!!
Αυτή την πίστη πολύ εύκολα μπορείτε να την διαπιστώσετε εις τα Πανθρησκειακά συμβούλια, όπου συμμετέχουν οι «ορθόδοξοι». Ρωτήστε τους! Τι γνώμη έχουν δια τον Ιησού Χριστό; και θα λάβετε την δέουσα απάντηση!!!
Ακόμα και στο ''Κοράνι'' που Πατριάρχες δίνουν ως «δώρο» (αντί να δίνουν το Ευαγγέλιο προς κατήχηση), τον Κύριο και Δεσπότη Χριστό τον θεωρεί ως ''Προφήτη''!!!

Όταν λοιπόν επιτευχθεί το επόμενο βήμα που αναφέραμε και ο Ιησούς Χριστός ως Θεάνθρωπος θα έχει χάσει τον τίτλο του Σωτήρα και τη θέση του Θεού απο τις καρδιές των ανθρώπων « ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε» (Ιω. 5,43), τότε θα μπορέσει να κάνει την δημόσια εμφάνισή του ο επίγειος εκπρόσωπος της ανομίας (Αντίχριστος). Αυτό είναι το σχέδιο. Η ανατροπή του Ιησού Χριστού απο τις καρδιές και τις διάνοιες των ανθρώπων ως αληθινού Θεού, και ο σφετερισμός αυτού του τίτλου και θέσης απο κάποιον άλλο.

Πως θα πείσει όμως ο Αντίχριστος ότι αυτός είναι ο δήθεν «θεός»;

Αυτός ο άνομος, θα κατηγορήσει όλες τις θρησκείες και εκκλησίες του κόσμου, ως υπαίτιες, για την πολυθεία, που επικρατεί στην γη και χωρίζει τους ανθρώπους, εμποδίζοντας την αλληλοκατανόηση, τη συναδέλφωση, τη συνεργασία, την ειρήνη, αγάπη και ευημερία όλων των λαών της γής (σας θυμίζει μήπως λίγο Οικουμενισμό;;;).
Θα ισχυρισθεί ότι ΟΛΟΙ αυτοί (συμπεριλαμβανομένου και του Ιησού Χριστού), που θεωρήθηκαν, λατρεύθηκαν και λατρεύονται ως θεοί, απ΄ τους ανθρώπους όλων των εποχών και εθνών της γης, δεν είναι τίποτε άλλο απο μορφές και ονόματα, που έδωσαν οι άνθρωποι, στη γλώσσα τους, σε εκδηλώσεις ή απεσταλμένους της ΙΔΙΑΣ πάντοτε υπέρτατης δύναμης, της οποίας όμως μοναδικός, ανώτατος και παντοδύναμος εντολοδόχος και επίγειος εκπρόσωπός της είναι αυτός ο ίδιος «... και υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα».