ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (14ο ΜΕΡΟΣ)

7. Ή καρτερικότητα και ή υπομονή στη διάρκεια των πειρασμών κρατάει ψηλά τό ηθικό μας, ώστε ν' αντιμετωπίζουμε τις δαιμονικές επιθέσεις μέ νηφαλιότητα. «Δί υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ήμίν αγώνα», μάς προτρέπει ό απόστολος Παύλος (Έβρ. 12:1).

8. Ή ταπεινοφροσύνη, επίσης, είναι ή αρετή πού κατεξοχήν ελκύει τή χάρη του Θεού καί κάνει τήν ψυχή απόρθητο φρούριο στίς λυσσαλέες επιθέσεις του πονηρού. Μ' αυτήν αχρηστεύονται όλες οι παγίδες του εχθρού, όπως λένε οί πατέρες. Γιατί είναι αδύνατο ν' απατηθεί ένας άνθρωπος, ό όποίος δέν εμπιστεύεται τό λογισμό καί τήν κρίση του, αλλά ζει σύμφωνα μέ τίς υποδείξεις των πνευματικών του πατέρων.

9. "Αλλο απαραίτητο όπλο στή μάχη μέ τά πονηρά πνεύματα είναι ή διάκριση. Ό άγιος Ιωάννης ό Σιναΐτης λέει, ότι «πρέπει νά οπλιστούμε μέ πολλή διάκριση, γιά νά γνωρίζουμε πότε πρέπει νά πολεμάμε μέ τίς αιτίες των παθών καί μέ ποιές καί μέχρι ποιού σημείου, αλλά καί πότε πρέπει νά υποχωρούμε. Γιατί υπάρχουν περιπτώσεις, πού πρέπει νά προτιμήσουμε τή φυγή, λόγω της άδυναμίας μας, γιά νά μή θανατωθούμε».

10. Ή μελέτη του λόγου του Θεού, επίσης, εμποδίζει τό διάβολο νά μας πλησιάσει. Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος λέει, ότι, «αν ό διάβολος δέν θά τολμήσει νά μπει σέ σπίτι, όπου υπάρχει Ευαγγέλιο, πολύ περισσότερο δέν θ' αγγίξει τήν ψυχή πού μελετάει μέ τό νου της τά λόγια του Ευαγγελίου». Ό ίδιος ό άγιος μας διαβεβαιώνει, πώς, «όταν ό διάβολος δει γραμμένο τό νόμο του Θεού στην ψυχή μας, δέν θά πλησιάσει, άλλα από μακριά θά μας στρέψει τά νώτα. Γιατί τίποτα δέν είναι τόσο τρομερό & εκείνον καί στους πονηρούς λογισμούς πού μας υποβάλλει, όσο ό νούς πού μελετά τά θεία».

Δέν πρέπει, άλλωστε, νά μας διαφεύγει ότι τό λόγο τού Θεοϋ ό απόστολος Παύλος τόν χαρακτηρίζει άλλοτε «μάχαιραν του Πνεύματος» (Έφ. 6:17), όταν τόν συναριθμεί μέ τά άλλα εξαρτήματα της πανοπλίας του Θεού, καί άλλοτε «ζωντανό καί δραστικό καί πιό κοφτερό άπό κάθε δίκοπο σπαθί» (Έβρ. 4:12), πού μπορεί νά ξεχωρίσει καί νά κομματιάσει ό,τι σαρκικό καί γήινο βρίσκεται μέσα μας.

11.Ό εκκλησιασμός καί όλες,γενικά,οί λατρευτικές ευκαιρίες είναι οί κυριότερες πηγές ανεφοδιασμού μας στον πόλεμο εναντίον τών δαιμόνων. Είναι τά πνευματικά μας οπλοστάσια. Ό άγιος Ιγνάτιος ό Θεοφόρος συμβουλεύει: «Φροντίστε νά συγκεντρώνεστε συχνότερα γιά ευχαριστία καί δοξολογία του Θεού. Γιατί, όταν συγκεντρώνεστε συχνά στό ίδιο μέρος, τότε συντρίβονται οί δυνάμεις του σατανά καί διαλύεται ή καταστροφική του δύναμη μέ τήν ομόνοια της πίστεώς μας».

12. Ή δαιμονική δύναμη καταργείται όχι μόνο μέ την κοινή προσευχή, άλλα καί, κυρίως, μέ τά άγιαστικά Μυστήρια πού τελούνται στους χώρους της κοινής λατρείας. Μέ τό άγιο Βάπτισμα λ.χ. ελευθερώνεται ό ανθρωπος άπό τήν τυραννία του διαβόλου, μέ τό άγιο Χρίσμα σφραγίζεται μέ τή χάρη του Άγίου Πνεύματος, ενώ μέ τήν άξια συμμετοχή του στή θεία Κοινωνία γίνεται "σύσσωμος" καί "σύναιμος" μέ τόν Χριστό. Αποκτά πνευματική ανδρεία, πού τόν κάνει απρόσβλητο καί φοβερό στό διάβολο: «Ώς λέοντες τοίνυν πύρ πνέοντες, ούτως άπό της τραπέζης άναχωρώμεν εκείνης, φοβεροί τώ διαβόλω γινόμενοι» (άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος).

13. Ό διάβολος φοβάται πολύ τή μετάνοια καί τήν ειλικρινή εξομολόγηση, πού γίνεται μέ βαθειά συντριβή, καθώς καί τήν ταπεινή μας διάθεση για μαθητεία. Μέ τήν εξομολόγηση τών αμαρτιών μας στον πνευματικό "κόβουμε" τά δικαιώματα του διαβόλου καί άποκαθιστούμε τήν κοινωνία μας μέ τόν Χριστό. Ιδιαίτερα σέ περιπτώσεις ισχυρού καί ασυνήθιστου σατανικού πολέμου, πού προκλήθηκε άπό άγνοια ή απροσεξία μας, πρέπει να προστρέχουμε στό πετραχήλι του πνευματικού και να ζητάμε ταπεινά τό έλεος του Θεού μέ έμπρακτη μετάνοια. τό Μυστήριο της Έξομολογήσεως έχει τή θεϊκή δύναμη νά θεραπεύει τά ψυχικά τραύματα, πού προκαλεί ή δαιμονική πανουργία, καί νά επαναφέρει τόν άνθρωπο στην ψυχοσωματική του ισορροπία.

14. Σπουδαία καί αποτελεσματικά "εργαλεία", πού έχουν τή δύναμη νά γκρεμίζουν δαιμονικά "όχυρώματα". είναι τό Εύχέλαιο καί ό Αγιασμός.

Ή επάλειψη μέ τό αγιασμένο λάδι του Εύχελαίου χρησιμοποιείται άπό τά αποστολικά χρόνια μέχρι σήμερα γιά τή θεραπεία σωματικών καί ψυχικών ασθενειών (βλ. Ιακ. 5:14-15). Οί άγιοι απόστολοι στίς περιοδείες τους «δαιμόνια πολλά έξέβαλλον, καί ήλειφον έλαίω πολλούς άρρώστους καί έθεράπευον» (Μάρκ. 6:13). Επειδή, μάλιστα, πολλές αρρώστιες οφείλονται σέ δαιμονικές ενέργειες, τό Εύχέλαιο απαλλάσσει τόν ασθενή όχι μόνο άπό τήν άρρώστια, άλλά καί άπό τά πονηρά πνεύματα πού τήν προκαλοϋν. Γι' αυτό στίς ευχές της ακολουθίας τό αγιασμένο λάδι χαρακτηρίζεται ώς «ξίφος κατά δαιμόνων» καί «πάσης διαβολικής ενεργείας άποτρόπαιον».

Τό ευλογημένο νερό του Αγιασμού, επίσης, είναι «ίαματικόν ψυχών καί σωμάτων, καί πάσης αντικείμενης δυνάμεως άποτρεπτικόν», γιατί αγιάζεται μέ τήν επίκληση τοϋ Αγίου Πνεύματος, μέ τή σταυροειδή ευλόγηση άπό τόν ιερέα καί μέ τήν έμβάπτιση του τιμίου Σταυρού. Χρησιμοποιεϊται σέ πολλές εκδηλώσεις και ανάγκες της καθημερινής ζωής, τόσο γιά τήν έφέλκυση της ευλογίας τοϋ Θεού όσο καί γιά τή θεραπεία ασθενειών ή τήν εκδίωξη πονηρών πνευμάτων.

15. "Αλλο «όπλο ακαταμάχητο» είναι ό τίμιος Σταυρός, τόν όποίο τρέμει υπερβολικά ό διάβολος, όταν χρησιμοποιείται ("τυπώνεται") εναντίον του, όχι, βέβαια, τυχαία ούτε άπό τόν καθένα, άλλά άπό τους πιστούς πού μετέχουν συνειδητά στή μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Ο άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης συμβουλεύει: «Γιά νά φυλάγεστε άπό τά μαγικά καί τήν ενέργεια τών δαιμόνων, νά έχετε όλοι -μικροί καί μεγάλοι, άντρες καί γυναίκες-κρεμασμένο στό λαιμό σας τόν τίμιο Σταυρό. Τρέμουν οι δαίμονες τόν τύπο του σταυρού καί φεύγουν μακριά όταν τόν βλέπουν. "Αλλωστε, όπως ομολόγησαν οι ίδιοι στον άγιο Ιωάννη τόν Βοστρινό, πού είχε εξουσία κατά τών ακαθάρτων πνευμάτων, τρία πράγματα φοβούνται περισσότερο: τό Σταυρό, τό άγιο Βάπτισμα καί τή θεία Κοινωνία».

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ