Ἐρωτήσεις περὶ ἐκκλησιαστικῆς συνεπείας (Ή ερωτήσεις κρίσεως προς ιστολόγο)

Ὁ θεολόγος κ. Ἰωάννης Τάτσης (τοῦ ἱστολογίου thriskeftika), ἐκτὸς ἀπὸ πληροφορίες γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τὸν καλὸν ἀγῶνα ποὺ κάνει γιὰ τὴν διάσωση τοῦ ὀρθοδόξου χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος, προβάλλει τοὺς ἀντι-οἰκουμενιστὲς ἡγέτες καὶ ἀγωνίζεται κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Προσφάτως δημοσίευσε ἄρθρο μὲ τίτλο: «Οἰκουμενιστὴς ποιμήν». Σὲ αὐτὸ ἀναφέρεται στὴν κατάπτυστη ἐνέργεια τοῦ μητροπολίτη Γερμανίας Αὐγουστίνου (τὴν ὁποία κατέκρινε ἀκόμα καὶ τὸ οἰκουμενιστικὸ ἱστολόγιο Romfea) καὶ μᾶς παρουσίασε ἐπιτυχῶς καὶ μὲ ζηλευτὴ εὐκρίνεια τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ «ψευδο-ποιμένα». Γράφει (οἱ ὑπογραμμίσεις τῶν ἀποσπασμάτων ἀπὸ τὸ ἄρθρο του, εἶναι δικές μου):

«...Δημοσιεύτηκε φωτο- γραφία του Μητροπολίτη Γερμανίας Αυγουστίνου χριόμενου από έναν παπικό καρδινάλιο με “αγιασμό”. Η ελπίδα μεταστροφής στην Ορθοδοξία των πεπλα-νημένων προβάτων του καθολικισμού και του προτε-σταντισμού της Ευρώπης έχει χαθεί με την οικου-μενιστική συμπεριφορά πολλών ορθοδόξων ποιμένων που θα έπρεπε να φροντίζουν τόσο για τη διαφύλαξη του ορθόδοξου ποιμνίου από τους βαρείς λύκους του κακόδοξου παπισμού και προτεσταντισμού...

Οι Οικουμενιστές όμως δεν νοιάζονται για την σωτηρία και την αιώνια ζωή... Οι οραματισμοί τους ξεκινούν και τελειώνουν στην παρούσα ζωή. Κινούνται με ένα “εκκλησιαστικό” διπλωματικό τρόπο, χαίρουν με ανθρώπινες τιμές, απολαμβάνουν συμπόσια, διαλέγονται με ετερόδοξους χωρίς στόχους και προϋποθέσεις, ζούνε κοσμικά... Οι επίσκοποι του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Ευρώπη έχουν παραβιάσει όλα τα όρια που έθεσαν οι άγιοι Πατέρες. Τι αλήθεια είναι οι Οικουμενιστές που παραδίδουν εαυτούς και τα πρόβατα στα χέρια των Παπικών και των Προτεσταντών; Μέσα στην πλήρη οικουμενιστική σύγχυση ποιος είναι τελικά ο ποιμήν ο καλός, ποιος είναι ο μισθωτός, ποιος είναι ο λύκος και κυρίως τι θα απογίνουν τα πρόβατα;».

Περίφημη περιγραφὴ τῶν «ψευδοποιμένων» οἰκου-μενιστῶν μᾶς κάνατε κ. Τάτση, ἐκ τῆς ὁποίας δημιουργοῦνται –λόγω τῆς κρισιμότητας τοῦ θέματος– κάποια ἐρωτήματα:

Ποιά πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση τοῦ πιστοῦ πρὸς ἕνα τέτοιο ψευδεπίσκοπο; Ἀρκεῖ ἡ καταγγελία τῶν ἐνεργειῶν του; Ποιές συμβουλές, προτροπὲς ἢ Ἐντολὲς μᾶς δίνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες γιὰ τὴ στάση μας ἀπέναντι στοὺς ψευδεπισκόπους; Οἱ ψευδοδιδάσκαλοι ποὺ ἀτιμάζουν καὶ ποδοπατοῦν τὶς Ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων ἀξίζουν τιμῆς; Ἡ συμπεριφορά μας ἀπέναντί τους πρέπει νὰ εἶναι συμπεριφορὰ ὡς πρὸς ποιμένες; Ὅταν ὁ ΙΕ΄ Κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ὁμιλεῖ περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ ψευδοποιμένες, τί καὶ ποιούς ἐννοεῖ;

Γιὰ νὰ ἐξακριβώσουμε, ἔπειτα, ὅτι κάποιος εἶναι ψευδοποιμένας καὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ αὐτὸν –ὥστε νὰ μὴ διακινδυνεύσουμε τὴν σωτηρία μας ἐπικοινωνώντας μαζί του–, τί περισσότερο πρέπει νὰ ἔχει κάνει, σὲ ποιές περισσότερες παραβάσεις Ἱερῶν Κανόνων καὶ παραλείψεις καὶ καινοτομίες νὰ ἔχει προβεῖ;

Σὲ πόσες χιλιάδες περισσότερες συμπροσευχὲς πρέπει νὰ ἔχουν παραστεῖ (ὅλοι αὐτοὶ οἱ οἰκουμενιστὲς ἱερωμένοι καὶ λαϊκοὶ) καὶ πόσες ἄλλες αἱρέσεις πρέπει νὰ ἔχουν διατυπώσει, πεισμόνως διδάξει καὶ διὰ τῆς ἐξουσίας τους ἐπιβάλει; Πόσο πιὸ ἄπιστο πρέπει νὰ μᾶς ἔχουν παρουσιάσει τὸν ἑαυτό τους, ἐμπράκτως; Πόσα περισσότερα «Ἅγια» Κοράνια πρέπει νὰ ἔχουν ἐπιδώσει καὶ πόσους ἀκόμα ἑσπερινοὺς καὶ ἀρτοκλασίες μὲ αἱρετικοὺς πρέπει νὰ ἔχουν ἐπιτελέσει ὅλα αὐτὰ τὰ πρωτοκλασάτα στελέχη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀπ’ ὅσα ἔχουν κάνει οἱ: κ. Αὐγουστῖνος (Μητροπολίτης Γερμανίας), κ. Ἐμμανουὴλ (Μητροπολίτης Γαλλίας), κ. Χρυσόστομος Σαββᾶτος (Μητροπ. Μεσσηνίας), κ. Ἰγνάτιος Γεωργακόπουλος (Μητροπ. Δημητριάδος), κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας (Μητροπ. Περγάμου), κ. Θεόδωρος (Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας), κ. Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης (Πατριάρχης Κων/πόλεως), καὶ τόσοι ἄλλοι;

Λοιπόν, κ. Τάτση (κι ὅσοι ἄλλοι ἀντι-οικουμενιστές ἀναμένετε μὲ «διάκριση» τὸν κατάλληλο καιρὸ ἐφαρμογῆς τῆς διδασκαλίας τῶν Πατέρων), μετὰ κι ἀπ’ αὐτά, τί θὰ μᾶς συμβουλεύατε: Πόσες ἄλλες «ἐλπίδες» πρέπει νὰ χαθοῦν, γιὰ νὰ ξυπνήσουμε καὶ νὰ ἐφαρμόσουμε τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας; Τί ἄλλο περιμένουμε «νὰ χαθεῖ» γιὰ νὰ ξυπνήσουμε; Ποιά ἄλλη «ἀποστασία ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια τῶν πνευματικῶν ἡγετῶν» θὰ πρέπει νὰ περιμένουμε γιὰ νὰ δράσουμε σύμφωνα μὲ τὴν Παράδοσή μας; Μήπως πρέπει νὰ δημιουργήσουμε ἄλλη «Παράδοση»; Καὶ τότε, σὲ τί θὰ διαφέρουμε ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστές;

Διαπιστώνετε –καὶ πολὺ ὀρθῶς– ὅτι οἱ «ὑπὸ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο... ἐπίσκοποι στὴν Εὐρώπη ἔχουν παραβιάσει ὅλα τὰ ὅρια ποὺ ἔθεσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες». Ὅτι κάθε «ἐλπίδα μεταστροφῆςστὴν Ὀρθοδοξία τῶν πεπλανημένων ... τῆς Εὐρώπης ἔχει χαθεῖ», ἀφοῦ τὸ Φανάρι ἔχει καταργήσει τὴν Ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ γιὰ Εὐαγγελισμὸ πρὸς «πάντα τὰ ἔθνη»· ἔχει ἀπαγορεύσει τὴν ἐπιστροφὴ τῶν παπικῶν στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (ὑπακούοντας ὁ Πατριάρχης στὶς ἐπιθυμίες τοῦ Πάπα). Μὲ ὅλα ὅσα γράφετε, λοιπόν, ὁμολογεῖτε ὅτι οἱ Μητροπολίτες αὐτοὶ καὶ ὁ Πατριάρχης τους, ἔχουν παραβιάσει «ὅλα τὰ ὅρια».Ἔχουν καταλύσει –κατὰ τὴν μαρτυρία σας– τὰ πάντα! Καί, ἄρα, ἀποτελοῦν τὸν ὁρισμὸ τοῦ «ψευδεπισκόπου» καὶ τοῦ «ψευδοδιδσακάλου».

Μετὰ ἀπ’ αὐτή σας τὴν διαπίστωση, γιὰ ρωτῆστε τὸν π. Θεόδωρο Ζήση (γιατὶ ἐμᾶς δὲν μᾶς πιστεύετε καὶ μᾶς ἔχετε ἀποκλείσει ἀπὸ τὸ ἱστολόγιό σας):

Ποιά στάση μᾶς ὑποδεικνύουν νὰ τηροῦμε οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀπέναντι στοὺς ψευδεπισκόπους αὐτοὺς καὶ τί ἐντέλλονται οἱ Ἱ. Κανόνες; Σὲ ποιές ἐνέργειες πρέπει νὰ προβαίνουμε, ὅταν πρόκειται περὶ ψευδεπισκόπων, σύμφωνα μὲ τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων καὶ σύνολη τὴν Ἁγιοπατερικὴ Ὀρθόδοξη Παράδοση; Μήπως μὲ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπ’ αὐτούς;

Καὶ ρωτῆστε ἀκόμη: Πῶς πρέπει νὰ συμπεριφερόμαστε πρὸς ὅσους προσπαθοῦν νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῶν ἡγετῶν τοῦ παναιρετικοῦ οἰκουμενισμοῦ (παρὰ τὰ λάθη τους); Πρέπει νὰ τοὺς ἀπομονώνουμε, θεωρώντας τους ἐκτὸς Ἐκκλησίας και ζηλωτὲς «οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν»;

Καὶ κατόπιν κάνετε τὴν αὐτοκριτική σας, ὡς ἐνώπιον Θεοῦ: ἐσεῖς, ποιούς τιμᾶτε καὶ ἔχετε κοινωνικοὺς (ἐπικαλούμενος τὴν ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομίαν, τὴν σύνεση καὶ τὴ διάκριση) καὶ ποιούς ἀκοινώνητους; Καί, τέλος· ποιά εἶναι ἡ θέση σας γιὰ τὴν ἑνότητα ὡς πρὸς τὴν Πίστη καὶ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας; Εἶναι κάτι δευτερεῦον ἢ πρωτεῦον γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία μας;

Ἐλπίζουμε, πὼς δὲν θὰ μᾶς περιφρονήσετε καὶ πάλι, ἀλλὰ θὰ θελήσετε νὰ μᾶς ἀπαντήσετε.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Μὲ ἐκτίμηση

Σημάτης Παναγιώτης