Τί συμβαίνει σήμερα;
Οἱ περισσότερες προσωπικὲς κι ἀνεπίσημες ἱστοσελίδες ἦταν γραμμένες στὸ παρελθὸν στὰ «greeklish». Ὄχι πιὰ σήμερα, ἀφοῦ ἡ μέθοδος δὲν θεωρεῖται κατάλληλη, χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνει ὅτι καταργήθηκαν κιόλας. Ἐπίσης χρησιμοποιοῦνται καὶ σὲ πολλὰ διαδικτυακὰ forum 1. Μερικοὶ δὲ διακομιστὲς ὑπηρεσιῶν διαδικτύου στὴν Ἑλλάδα, χρησιμοποιοῦν στὰ e-mail τους Ἑλληνικά, Ἀγγλικὰ καὶ… Greeklish, ἂν καὶ ἀπευθύνονται σὲ Ἕλληνες!
Τὸ εὐχάριστο εἶναι ὅτι ἡ χρήση τῶν «greeklish» γιὰ ἐπαγγελματικοὺς λόγους, θεωρεῖται ὡς ἔλλειψη ἐπαγγελματισμοῦ ἢ καὶ σεβασμοῦ πρὸς ὁρισμένους. Ὅπως καὶ τὸ ὅτι δὲν χρησιμοποιοῦνται καθόλου σὲ μεγάλα κείμενα. Πάλι καλά!
Ἐπιπλέον διατίθεται στὴν ἀγορὰ πλῆθος προγραμμάτων γιὰ τὴν αὐτόματη μετατροπὴ τῶν «greeklish» σὲ Ἑλληνικά.
Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὰ αὐτὸ ποὺ ἔγραψε κάποιος σὲ ἱστοσελίδα: «Δέκα χρόνια πρὶν ἀγωνιζόμασταν γιὰ πλήρη ὑποστήριξη Ἑλληνικῶν καὶ γιὰ ἐξελληνισμένες ἐφαρμογές. Καὶ τώρα ποὺ αὐτὸ ἔγινε, μπαίνουμε στὸ internet καὶ γράφουμε greeklish;».
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι σήμερα τὸ πρόβλημα ἔχει ἀμβλυνθεῖ. Σὲ καμιὰ περίπτωση πάντως δὲν πρέπει νὰ ἐξελιχθεῖ σὲ… ἐπίσημη γλώσσα τῶν Ἑλλήνων στὸ διαδίκτυο! Γιατί κάποτε ἡ τεχνολογία ἦταν ἐκείνη ποὺ τὴν ἐπέβαλε, τώρα εἶναι ὁ… ἐθισμὸς ποὺ ἔμεινε!
Ὑπόψη ὅτι στὴν Ἀμερικὴ ὑπάρχει μιὰ σοβαρὴ κίνηση μεταξύ τῶν εἰδικῶν ποὺ ὑποστηρίζουν τὴν ἀντικατάσταση τῆς Ἀγγλικῆς ἀπὸ τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ στὴ χρήση τῶν ἠλ. ὑπολογιστῶν, δεδομένου ὅτι τὰ θεωροῦν πιὸ πρόσφορη γλώσσα λόγω τῆς πλούσιας δομῆς της.
Τὰ ἐπιχειρήματα ὅσων
τὴν χρησιμοποιοῦν
α. Τὸ ἐπιχείρημα τῆς εὐκολίας,
ὅπως π.χ. «γράφω greeklish γιατί βαριέμαι νὰ γράφω τόνους»!
Ποιοὺς τόνους ἆραγε; Τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ πού ἀπέμεινε μὲ τὸ μονοτονικό; Αὐτὸς ἂν ἔμπαινε σʼ ἕνα Γαλλικὸ forum συζητήσεων καὶ δὲν ἔγραφε καὶ τοὺς 4 τόνους τῆς Γαλλικῆς (ὀξεία, βαρεία, περισπωμένη καὶ trema) θὰ τὸν ἐξοστρακίσουν γιὰ τὸν βιασμὸ τῆς Γαλλικῆς καὶ θὰ ἔφευγε ἀπʼ αὐτὸ ἀδιαμαρτύρητα!
Φαντάζεστε τὰ Ρωσικά, τὰ Ἀραβικὰ ἢ καὶ τὰ Ἑβραϊκὰ γραμμένα σὲ λατινικὸ ἀλφάβητο; Ἄς τὸ ποῦμε αὐτὸ σʼ ἕναν Ρῶσο, ἕναν Ἄραβα κι ἕναν Ἑβραῖο καὶ θὰ δοῦμε τὶς θὰ μᾶς ἀπαντήσουν! Τὴν ἴδια ἀντίδραση θὰ ἔχει κι ἕνας Ἄγγλος ἂν τοῦ ποῦμε νὰ γράψει τὴ λέξη «knighthood» πιὸ ἁπλὰ ἢ τὴ λέξη «tough» νὰ τὴν γράψει «taf»!
Ὑπόψη ὅτι ὁ ὀλιγογράμματος ἄνθρωπος, ποὺ δὲν εἶχε τὴ δυνατότητα νὰ μάθει περισσότερα, προσπαθεῖ πολὺ νὰ γράψει σωστά, κι ἔτσι εἶναι πολὺ πιὸ μορφωμένος ἀπʼ τοὺς ἄλλους τοῦ «ὢχ ἀδελφέ, δὲ βαριέσαι»…
β. Τὸ ἐπιχείρημα τοῦ νὰ μᾶς καταλαβαίνουν τάχα!
Ποιοί; Οὐσιαστικὰ οἱ Ἕλληνες δὲν εἶναι αὐτοί; Γιατί ἂν δὲν πρόκειται γιὰ Ἕλληνες, ἀλλὰ γιὰ Κινέζους ἄς ποῦμε, τότε νὰ γράψουμε καὶ Chinese-lish! Ἆραγε θὰ συνεννοηθοῦμε ποτέ; Προβληματιστήκαμε γιατί καὶ οἱ ἄλλοι λαοὶ δὲν κάνουν τὸ ἴδιο μὲ τὴ γλώσσα τους; Αὐτοὶ δὲν ἔχουν τὴν ἀνάγκη νὰ ἐπικοινωνήσουν καὶ νὰ τοὺς καταλαβαίνουν; Γιατί ἐπιτέλους αὐτὸς πού δὲν γνωρίζει καλὰ τὴ γλώσσα νὰ μὴ θέλει νὰ μάθει κάτι παραπάνω, ἀλλὰ νὰ θέλει ὅλοι οἱ ἄλλοι παντοιοτρόπως νὰ κατέβουν στὸ δικό του φτωχότατο ἐπίπεδο;
Σὲ καμιὰ περίπτωση! Γιατί πρόκειται καθαρὰ γιὰ ἐξωτερικὴ παρέμβαση κι ἕνα ἐπιβαλλόμενο μιμητισμὸ κι ὄχι γιὰ τὴν ἐκ τῶν ἔνδον μεταβολὴ τῆς γλώσσας μας, σὲ βαθμὸ ποὺ νʼ ἀμφιβάλλει πιὰ κανεὶς, ἂν πρόκειται κἄν γιὰ κείμενο Ἑλληνικό!
Τὰ greeklish, ὅπως εἶπαν, εἶναι μιὰ γραφὴ ἄριστα συνυφασμένη μὲ τὸ φαινόμενο τῆς λεξιπενίας, τῆς λατινοποίησης (κατʼ ἄλλους τῆς ἀγγλοσαξοποίησης, ὅπως χαρακτηριστικὰ λένε) τῆς γλώσσας μας, τὴν… ἀριθμοποίησή της καὶ τοῦ γλωσσικοῦ μιμητισμοῦ, ποὺ χαρακτηρίζει πολλοὺς ἀπʼ τοὺς νεοέλληνες!
Τὴν ἔντονη ἀνησυχία τους καὶ τὴν πρόθεσή τους νὰ ἀντισταθοῦν ἔχουν καιρὸ τώρα ἐκφράσει 40 Ἀκαδημαϊκοὶ γιὰ τὴν τάση ἀντικατάστασης τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου ἀπʼ τὸ Λατινικό.
Εἶναι ἀλήθεια πὼς ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν καὶ οἱ Ἀκαδημαϊκοὶ δὲν παρεμβαίνουν συχνὰ σὲ ὅσα ἀπασχολοῦν τὴν ἐπικαιρότητα καὶ τὴν κοινωνία. Ὅταν ὅμως τὸ κάνουν ξέρουμε ὅτι τὰ πράγματα εἶναι σοβαρά.
Τὸ κείμενο τῆς διακήρυξης ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Τὸν τελευταῖο καιρὸ ἔχει ἀρχίσει νὰ ἐκδηλώνεται μιὰ τάση νὰ ἀντικατασταθεῖ τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο ἀπʼ τὸ Λατινικό. Ἡ τάση αὐτὴ γίνεται φανερὴ κυρίως σὲ κείμενα παραγόμενα ἀπὸ ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστὲς -μὲ χρῆστες κρατικὲς ὑπηρεσίες καὶ ΑΕΙ- σὲ κείμενα προβαλλόμενα ἀπʼ τὴν τηλεόραση καὶ ἀπὸ σχετικὲς προτροπὲς ξένων ραδιοφωνικῶν σταθμῶν.
Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ἡ προσπάθεια αὐτή, ἡ ὁποία θὰ καταφέρει καίριο πλῆγμα κατὰ τῆς Ἑλληνικῆς σκέψης καὶ ὅλων τῶν πτυχῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ποὺ ἐκφράζονται μὲ γραπτὰ κείμενα, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν γένει ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, ἔφτασε μέχρι νὰ ἀπασχολήσει τὸν Τύπο καὶ νὰ ἀποτελέσει ἀντικείμενο ἐρωτήσεων βουλευτῶν πρὸς τὸν ὑπουργὸ Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων. Ἡ γλώσσα μας, ἡ ἀρχαιότατη ἀλλὰ πάντα σύγχρονη καὶ ζῶσα, αὐτὴ ἡ γλώσσα ποὺ ἐμπλούτισε ὄχι μόνο τὴ Λατινική, ἀλλὰ καὶ τὶς κυριότερες Εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες, ποὺ ἔχει καὶ ὀπτικὰ συνδεθεῖ ἄρρηκτα μὲ τὸ ἀλφάβητό μας, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑποστεῖ μείωση μὲ τὴν κατάργησή του ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους. Εἶναι ἀδιανόητο νὰ δεχθοῦμε ὡς Ἕλληνες τὴ μεταμφίεση τῆς γραφῆς μας μὲ τὴν κατάργηση πολλῶν γραμμάτων της, ποὺ δὲν πέρασαν στὸ λατινικὸ ἀλφάβητο, καὶ μὲ τὴν ἀντικατάστασή τους ἀπὸ
ἄλλα ὑποτίθεται ἠχητικῶς παραπλήσια γράμματά του. Ὅταν ἄλλοι λαοί, ὅπως π.χ. Γάλλοι καὶ Ἱσπανοὶ μάχονται ἕως σήμερα νὰ διατηρήσουν μέχρι τὴν τελευταία τους λεπτομέρεια τὸν τρόπο γραφῆς τῶν κειμένων τους μὲ τὸ δικό τους ἀλφάβητο, ἐδῶ, μὲ τὴ δικαιολογία τῆς δῆθεν διευκόλυνσής μας στὴν παγκόσμια ἐπικοινωνία, ἐπιχειρεῖται ἡ ἀντικατάσταση τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου τῶν 2.500 καὶ πλέον χρόνων μὲ τὸ Λατινικό.
Θεωροῦμε ἀνόσια ἀλλὰ κι ἀνόητη κάθε προσπάθεια νὰ ἀντικατασταθεῖ ἡ Ἑλληνικὴ γραφὴ στὸ λίκνο της, ἐφ' ὅσον μάλιστα σὲ ἄλλες χῶρες, ἀνάλογες ἀπόπειρες μεταβολῆς τοῦ τρόπου γραφῆς -σὲ μερικὲς περιπτώσεις πολὺ δυσχερέστερης τῆς ἑλληνικῆς- προσέκρουσαν στὴν καθολικὴ καὶ ὀργισμένη ἀντίδραση τῶν λαῶν τῶν χωρῶν αὐτῶν. Ὅπως καὶ ἐπὶ Ἑνετῶν, ὅταν αὐτοὶ στὰ μέρη ποὺ κυριαρχοῦσαν προσπάθησαν ν' ἀντικαταστήσουν στὰ ἑλληνικὰ κείμενα τοὺς Ἑλληνικοὺς χαρακτῆρες μὲ Λατινικούς, ἔτσι καὶ τώρα θὰ ἀντισταθοῦμε, καλώντας ὅλους τούς συνέλληνες ν' ἀντιδράσουν γιὰ τὴν πρόρριζα ἐξαφάνιση τῶν ἀνίερων αὐτῶν σχεδίων».
Μὴ τὸ ἐπιτρέψουμε ἄλλο αὐτό. Ὡς ἐδῶ! Καὶ γιὰ τὸ πόσο σπουδαῖο πράγμα εἶναι ἡ γλώσσα, ἡ γλώσσα τοῦ κάθε λαοῦ, καὶ περισσότερο ὅλων ἡ δική μας, ἡ μάνα γλώσσα, ἡ γλώσσα μὲ τὴν τόσο μακραίωνη ἱστορία, ἀρκοῦν τοῦτες οἱ διακηρύξεις:
Ὁ Λένιν εἶχε πεῖ: «Ἂν θέλεις νὰ ἐξαφανίσεις ἕνα λαό, ἐξαφάνισε τὴ γλώσσα του»!
Κάτι ποὺ θυμίζει αὐτὸ ποὺ ἔλεγε κι ὁ γέροντος Πορφύριος: «Ὅσο ξεπέφτει ἡ γλώσσα, τόσο ξεπέφτει ὁ λαὸς».
Ὁ Τζ. Ὄργουελ εἶχε τονίσει:
«Περιορισμὸς τῆς γλώσσας σημαίνει στραγγαλισμὸς τῆς σκέψης. Κι ἀργότερα, πολὺ ἀργότερα ἴσως, τὸ ἀποτέλεσμα. Τὸ ἄτομο ὄχι πιὰ ΑΤΟΜΟ, ἀλλὰ ΠΙΟΝΙ»!
Ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Δ. Σολωμὸς ἔλεγε: «Ἄλλο δὲν ἔχω στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα». Γιατί, ἁπλούστατα, ἡ γλώσσα, ἡ σωστὴ χρήση της, ὁδηγεῖ στὴν ἐλευθερία.
Ὁ Ἅγ. Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς τόνιζε συνέχεια στοὺς ὑπόδουλους Ἕλληνες: «Νὰ κρατᾶτε ψηλὰ τὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα. Αὐτὴ θὰ σώσει τὸ Ἔθνος μας».
Ὁ Καθηγητὴς Στέλιος Ράμφος εἶπε: «Ἡ γλώσσα ἐνσαρκώνει μὲ τὸν τρόπο της τὸ πνεῦμα τοῦ Ἔθνους».
Ὁ ἱστορικὸς Κ. Παπαρρηγόπουλος, μὲ ἀφορμὴ τὸ γεγονὸς πὼς τὰ Εὐαγγέλια, τὰ ἔργα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὕμνοι κ.λπ. γράφτηκαν στὴ γλώσσα μας, γράφει:
«Τὰ πάντα εἶχον παρασκευασθῆ ἵνα διὰ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης λαλήση τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον».
Ὁ Ὁδ. Ἐλύτης κατὰ τὴ βράβευσή του μὲ τὸ βραβεῖο Νόμπελ, εἶπε στὴν Ἀκαδημία τῆς Στοκχόλμης:
«Μοῦ δόθηκε νὰ γράφω σὲ μιὰ γλώσσα ποὺ μιλιέται μόνον ἀπὸ μερικὰ ἑκατομμύρια ἀνθρώπων. Παρʼ ὅλα αὐτά, μιὰ γλώσσα ποὺ μιλιέται 2500 χρόνια χωρὶς διακοπή καὶ μὲ ἐλάχιστες διαφορές… Ἡ χώρα μου εἶναι μικρὴ σὲ ἔκταση καὶ ἀπέραντη σὲ ἔκταση χρόνου».
Ὁ γλωσσολόγος Γ. Χατζηδάκις εἶχε πεῖ: «Πάντες ὁμολογοῦμεν ὅτι ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου μέχρι σήμερον ἕν ἔθνος, τὸ Ἑλληνικὸν ἀπαρτίζομεν καὶ μίαν γλῶσσαν, τὴν Ἑλληνικὴν λαλοῦμεν».
Ὁ Ἀκαδημαϊκὸς Κ. Δεσποτόπουλος ἀναφέρει: «Τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο εἶναι τόσο πολύτιμο ὅσο ὁ Παρθενώνας καὶ ἡ υἱοθέτηση τοῦ λατινικοῦ ἀποτελεῖ ἐκβαρβαρισμό… Τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο εἶναι ἕνα κειμήλιο τοῦ παγκόσμιου πολιτισμοῦ, ποὺ δὲν πρέπει νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμε».
Ἡ Γαλλίδα Ἀκαδημαϊκὸς Jacgueline De Romilly, διακήρυξε: «Εἶναι ἀπίστευτη ἡ ἐπίδραση ποὺ ἄσκησαν σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς ἐποχὲς καὶ σὲ πολλὲς χῶρες, ὄχι μόνο τά Ἑλληνικὰ ἔργα καὶ ἡ Ἑλληνικὴ σκέψη, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἑλληνικὲς λέξεις».
Εἶχε πεῖ ὁ Ψυχάρης: «Γλώσσα καὶ πατρίδα εἶναι τὸ ἴδιο. Νὰ πολεμᾶ κανεὶς γιὰ τὴν πατρίδα του ἢ γιὰ τὴν ἐθνική του γλώσσα εἶναι ἕνας ὁ ἀγώνας. Πάντα ʻἀμύνεται περὶ πάτροιςʼ…».
Ἄς προσέξουμε καὶ τοῦτο ποὺ εἶχε πεῖ ὁ Ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς Ἰάκωβος: «Ὅ,τι χάνεται ἀπ᾽ τὴ γλώσσα μας, χάνεται ἀπ᾽ τήν πατρίδα μας»!
Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς ἔλεγε: «Γιὰ τὴ μητέρα γλώσσα μας τὰ λάβαρα κρατεῖστε».
Ὅσο θὰ διευρύνεται ἡ χρήση τοῦ διαδικτύου, κι ὅσο θὰ κάνουν χρήση αὐτοὶ ποὺ ἀγαποῦν τὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα, ἐκεῖνοι δηλαδὴ ποὺ θέλουν νὰ τὴν χρησιμοποιοῦν σωστά, ποὺ «δὲν βαριοῦνται» καὶ «δὲν βιάζονται», τόσο θὰ ἀπομονώνονται καὶ θὰ λιγοστεύουν ἐκεῖνοι μὲ τὴν ἀναίτια καὶ τόσο ἀδικαιολόγητη αὐτὴ μιμητικὴ συνήθεια.
Δὲν φτάνει ποὺ τὸ λεξιλόγιό μας περιορίστηκε πλέον στὶς 200-300 λέξεις, ἂν τὶς γράψουμε καὶ στὰ greeklish, τότε τὸ ἑπόμενο βῆμα εἶναι αὐτὸ τῶν… κόμικς, μὲ ἐκεῖνα τὰ… ΖΖΖΖ…. ΓΚΡ. ΜΠΑΜ…! Ἢ ὅπως αὐτὸ τῶν ζώων ποὺ γρυλίζουν κάτι, ἀλλὰ πάντα το ἴδιο λένε μέχρι νὰ πεθάνουν!
Ὁ κίνδυνος γιὰ τὴ γλώσσα μας, ὅσο ὑπάρχει, προέρχεται καθαρὰ ἀπʼ τοὺς ἀνθρώπους (τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ) κι ὄχι ἀπʼ τὶς μηχανὲς καὶ τὶς τεχνολογίες. Μὴ τὰ ρίχνουμε ὅλα σʼ αὐτές...
1. Κάποιος πού σέ κάποιο ἀπ’ αὐτά τά forum πρότεινε νά γράφουν στά Ἑλληνικά, πῆρε τήν ἑξῆς ἀπάντηση: «na sykotheis na fygeis apo ayth th xvra»!
Τὸ εὐχάριστο εἶναι ὅτι ἡ χρήση τῶν «greeklish» γιὰ ἐπαγγελματικοὺς λόγους, θεωρεῖται ὡς ἔλλειψη ἐπαγγελματισμοῦ ἢ καὶ σεβασμοῦ πρὸς ὁρισμένους. Ὅπως καὶ τὸ ὅτι δὲν χρησιμοποιοῦνται καθόλου σὲ μεγάλα κείμενα. Πάλι καλά!
Ἐπιπλέον διατίθεται στὴν ἀγορὰ πλῆθος προγραμμάτων γιὰ τὴν αὐτόματη μετατροπὴ τῶν «greeklish» σὲ Ἑλληνικά.
Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὰ αὐτὸ ποὺ ἔγραψε κάποιος σὲ ἱστοσελίδα: «Δέκα χρόνια πρὶν ἀγωνιζόμασταν γιὰ πλήρη ὑποστήριξη Ἑλληνικῶν καὶ γιὰ ἐξελληνισμένες ἐφαρμογές. Καὶ τώρα ποὺ αὐτὸ ἔγινε, μπαίνουμε στὸ internet καὶ γράφουμε greeklish;».
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι σήμερα τὸ πρόβλημα ἔχει ἀμβλυνθεῖ. Σὲ καμιὰ περίπτωση πάντως δὲν πρέπει νὰ ἐξελιχθεῖ σὲ… ἐπίσημη γλώσσα τῶν Ἑλλήνων στὸ διαδίκτυο! Γιατί κάποτε ἡ τεχνολογία ἦταν ἐκείνη ποὺ τὴν ἐπέβαλε, τώρα εἶναι ὁ… ἐθισμὸς ποὺ ἔμεινε!
Ὑπόψη ὅτι στὴν Ἀμερικὴ ὑπάρχει μιὰ σοβαρὴ κίνηση μεταξύ τῶν εἰδικῶν ποὺ ὑποστηρίζουν τὴν ἀντικατάσταση τῆς Ἀγγλικῆς ἀπὸ τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ στὴ χρήση τῶν ἠλ. ὑπολογιστῶν, δεδομένου ὅτι τὰ θεωροῦν πιὸ πρόσφορη γλώσσα λόγω τῆς πλούσιας δομῆς της.
Τὰ ἐπιχειρήματα ὅσων
τὴν χρησιμοποιοῦν
α. Τὸ ἐπιχείρημα τῆς εὐκολίας,
ὅπως π.χ. «γράφω greeklish γιατί βαριέμαι νὰ γράφω τόνους»!
Ποιοὺς τόνους ἆραγε; Τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ πού ἀπέμεινε μὲ τὸ μονοτονικό; Αὐτὸς ἂν ἔμπαινε σʼ ἕνα Γαλλικὸ forum συζητήσεων καὶ δὲν ἔγραφε καὶ τοὺς 4 τόνους τῆς Γαλλικῆς (ὀξεία, βαρεία, περισπωμένη καὶ trema) θὰ τὸν ἐξοστρακίσουν γιὰ τὸν βιασμὸ τῆς Γαλλικῆς καὶ θὰ ἔφευγε ἀπʼ αὐτὸ ἀδιαμαρτύρητα!
Φαντάζεστε τὰ Ρωσικά, τὰ Ἀραβικὰ ἢ καὶ τὰ Ἑβραϊκὰ γραμμένα σὲ λατινικὸ ἀλφάβητο; Ἄς τὸ ποῦμε αὐτὸ σʼ ἕναν Ρῶσο, ἕναν Ἄραβα κι ἕναν Ἑβραῖο καὶ θὰ δοῦμε τὶς θὰ μᾶς ἀπαντήσουν! Τὴν ἴδια ἀντίδραση θὰ ἔχει κι ἕνας Ἄγγλος ἂν τοῦ ποῦμε νὰ γράψει τὴ λέξη «knighthood» πιὸ ἁπλὰ ἢ τὴ λέξη «tough» νὰ τὴν γράψει «taf»!
Ὑπόψη ὅτι ὁ ὀλιγογράμματος ἄνθρωπος, ποὺ δὲν εἶχε τὴ δυνατότητα νὰ μάθει περισσότερα, προσπαθεῖ πολὺ νὰ γράψει σωστά, κι ἔτσι εἶναι πολὺ πιὸ μορφωμένος ἀπʼ τοὺς ἄλλους τοῦ «ὢχ ἀδελφέ, δὲ βαριέσαι»…
β. Τὸ ἐπιχείρημα τοῦ νὰ μᾶς καταλαβαίνουν τάχα!
Ποιοί; Οὐσιαστικὰ οἱ Ἕλληνες δὲν εἶναι αὐτοί; Γιατί ἂν δὲν πρόκειται γιὰ Ἕλληνες, ἀλλὰ γιὰ Κινέζους ἄς ποῦμε, τότε νὰ γράψουμε καὶ Chinese-lish! Ἆραγε θὰ συνεννοηθοῦμε ποτέ; Προβληματιστήκαμε γιατί καὶ οἱ ἄλλοι λαοὶ δὲν κάνουν τὸ ἴδιο μὲ τὴ γλώσσα τους; Αὐτοὶ δὲν ἔχουν τὴν ἀνάγκη νὰ ἐπικοινωνήσουν καὶ νὰ τοὺς καταλαβαίνουν; Γιατί ἐπιτέλους αὐτὸς πού δὲν γνωρίζει καλὰ τὴ γλώσσα νὰ μὴ θέλει νὰ μάθει κάτι παραπάνω, ἀλλὰ νὰ θέλει ὅλοι οἱ ἄλλοι παντοιοτρόπως νὰ κατέβουν στὸ δικό του φτωχότατο ἐπίπεδο;
Εἶναι μετεξέλιξη
τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας;
τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας;
Σὲ καμιὰ περίπτωση! Γιατί πρόκειται καθαρὰ γιὰ ἐξωτερικὴ παρέμβαση κι ἕνα ἐπιβαλλόμενο μιμητισμὸ κι ὄχι γιὰ τὴν ἐκ τῶν ἔνδον μεταβολὴ τῆς γλώσσας μας, σὲ βαθμὸ ποὺ νʼ ἀμφιβάλλει πιὰ κανεὶς, ἂν πρόκειται κἄν γιὰ κείμενο Ἑλληνικό!
Τὰ greeklish, ὅπως εἶπαν, εἶναι μιὰ γραφὴ ἄριστα συνυφασμένη μὲ τὸ φαινόμενο τῆς λεξιπενίας, τῆς λατινοποίησης (κατʼ ἄλλους τῆς ἀγγλοσαξοποίησης, ὅπως χαρακτηριστικὰ λένε) τῆς γλώσσας μας, τὴν… ἀριθμοποίησή της καὶ τοῦ γλωσσικοῦ μιμητισμοῦ, ποὺ χαρακτηρίζει πολλοὺς ἀπʼ τοὺς νεοέλληνες!
Ἡ ἀντίδραση
τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν
τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν
Τὴν ἔντονη ἀνησυχία τους καὶ τὴν πρόθεσή τους νὰ ἀντισταθοῦν ἔχουν καιρὸ τώρα ἐκφράσει 40 Ἀκαδημαϊκοὶ γιὰ τὴν τάση ἀντικατάστασης τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου ἀπʼ τὸ Λατινικό.
Εἶναι ἀλήθεια πὼς ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν καὶ οἱ Ἀκαδημαϊκοὶ δὲν παρεμβαίνουν συχνὰ σὲ ὅσα ἀπασχολοῦν τὴν ἐπικαιρότητα καὶ τὴν κοινωνία. Ὅταν ὅμως τὸ κάνουν ξέρουμε ὅτι τὰ πράγματα εἶναι σοβαρά.
Τὸ κείμενο τῆς διακήρυξης ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Τὸν τελευταῖο καιρὸ ἔχει ἀρχίσει νὰ ἐκδηλώνεται μιὰ τάση νὰ ἀντικατασταθεῖ τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο ἀπʼ τὸ Λατινικό. Ἡ τάση αὐτὴ γίνεται φανερὴ κυρίως σὲ κείμενα παραγόμενα ἀπὸ ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστὲς -μὲ χρῆστες κρατικὲς ὑπηρεσίες καὶ ΑΕΙ- σὲ κείμενα προβαλλόμενα ἀπʼ τὴν τηλεόραση καὶ ἀπὸ σχετικὲς προτροπὲς ξένων ραδιοφωνικῶν σταθμῶν.
Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ἡ προσπάθεια αὐτή, ἡ ὁποία θὰ καταφέρει καίριο πλῆγμα κατὰ τῆς Ἑλληνικῆς σκέψης καὶ ὅλων τῶν πτυχῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ποὺ ἐκφράζονται μὲ γραπτὰ κείμενα, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν γένει ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, ἔφτασε μέχρι νὰ ἀπασχολήσει τὸν Τύπο καὶ νὰ ἀποτελέσει ἀντικείμενο ἐρωτήσεων βουλευτῶν πρὸς τὸν ὑπουργὸ Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων. Ἡ γλώσσα μας, ἡ ἀρχαιότατη ἀλλὰ πάντα σύγχρονη καὶ ζῶσα, αὐτὴ ἡ γλώσσα ποὺ ἐμπλούτισε ὄχι μόνο τὴ Λατινική, ἀλλὰ καὶ τὶς κυριότερες Εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες, ποὺ ἔχει καὶ ὀπτικὰ συνδεθεῖ ἄρρηκτα μὲ τὸ ἀλφάβητό μας, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑποστεῖ μείωση μὲ τὴν κατάργησή του ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους. Εἶναι ἀδιανόητο νὰ δεχθοῦμε ὡς Ἕλληνες τὴ μεταμφίεση τῆς γραφῆς μας μὲ τὴν κατάργηση πολλῶν γραμμάτων της, ποὺ δὲν πέρασαν στὸ λατινικὸ ἀλφάβητο, καὶ μὲ τὴν ἀντικατάστασή τους ἀπὸ
ἄλλα ὑποτίθεται ἠχητικῶς παραπλήσια γράμματά του. Ὅταν ἄλλοι λαοί, ὅπως π.χ. Γάλλοι καὶ Ἱσπανοὶ μάχονται ἕως σήμερα νὰ διατηρήσουν μέχρι τὴν τελευταία τους λεπτομέρεια τὸν τρόπο γραφῆς τῶν κειμένων τους μὲ τὸ δικό τους ἀλφάβητο, ἐδῶ, μὲ τὴ δικαιολογία τῆς δῆθεν διευκόλυνσής μας στὴν παγκόσμια ἐπικοινωνία, ἐπιχειρεῖται ἡ ἀντικατάσταση τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου τῶν 2.500 καὶ πλέον χρόνων μὲ τὸ Λατινικό.
Θεωροῦμε ἀνόσια ἀλλὰ κι ἀνόητη κάθε προσπάθεια νὰ ἀντικατασταθεῖ ἡ Ἑλληνικὴ γραφὴ στὸ λίκνο της, ἐφ' ὅσον μάλιστα σὲ ἄλλες χῶρες, ἀνάλογες ἀπόπειρες μεταβολῆς τοῦ τρόπου γραφῆς -σὲ μερικὲς περιπτώσεις πολὺ δυσχερέστερης τῆς ἑλληνικῆς- προσέκρουσαν στὴν καθολικὴ καὶ ὀργισμένη ἀντίδραση τῶν λαῶν τῶν χωρῶν αὐτῶν. Ὅπως καὶ ἐπὶ Ἑνετῶν, ὅταν αὐτοὶ στὰ μέρη ποὺ κυριαρχοῦσαν προσπάθησαν ν' ἀντικαταστήσουν στὰ ἑλληνικὰ κείμενα τοὺς Ἑλληνικοὺς χαρακτῆρες μὲ Λατινικούς, ἔτσι καὶ τώρα θὰ ἀντισταθοῦμε, καλώντας ὅλους τούς συνέλληνες ν' ἀντιδράσουν γιὰ τὴν πρόρριζα ἐξαφάνιση τῶν ἀνίερων αὐτῶν σχεδίων».
Ὄχι ἄλλα παιχνίδια
μὲ τὴ γλώσσα μας!
μὲ τὴ γλώσσα μας!
Μὴ τὸ ἐπιτρέψουμε ἄλλο αὐτό. Ὡς ἐδῶ! Καὶ γιὰ τὸ πόσο σπουδαῖο πράγμα εἶναι ἡ γλώσσα, ἡ γλώσσα τοῦ κάθε λαοῦ, καὶ περισσότερο ὅλων ἡ δική μας, ἡ μάνα γλώσσα, ἡ γλώσσα μὲ τὴν τόσο μακραίωνη ἱστορία, ἀρκοῦν τοῦτες οἱ διακηρύξεις:
Ὁ Λένιν εἶχε πεῖ: «Ἂν θέλεις νὰ ἐξαφανίσεις ἕνα λαό, ἐξαφάνισε τὴ γλώσσα του»!
Κάτι ποὺ θυμίζει αὐτὸ ποὺ ἔλεγε κι ὁ γέροντος Πορφύριος: «Ὅσο ξεπέφτει ἡ γλώσσα, τόσο ξεπέφτει ὁ λαὸς».
Ὁ Τζ. Ὄργουελ εἶχε τονίσει:
«Περιορισμὸς τῆς γλώσσας σημαίνει στραγγαλισμὸς τῆς σκέψης. Κι ἀργότερα, πολὺ ἀργότερα ἴσως, τὸ ἀποτέλεσμα. Τὸ ἄτομο ὄχι πιὰ ΑΤΟΜΟ, ἀλλὰ ΠΙΟΝΙ»!
Ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Δ. Σολωμὸς ἔλεγε: «Ἄλλο δὲν ἔχω στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα». Γιατί, ἁπλούστατα, ἡ γλώσσα, ἡ σωστὴ χρήση της, ὁδηγεῖ στὴν ἐλευθερία.
Ὁ Ἅγ. Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς τόνιζε συνέχεια στοὺς ὑπόδουλους Ἕλληνες: «Νὰ κρατᾶτε ψηλὰ τὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα. Αὐτὴ θὰ σώσει τὸ Ἔθνος μας».
Ὁ Καθηγητὴς Στέλιος Ράμφος εἶπε: «Ἡ γλώσσα ἐνσαρκώνει μὲ τὸν τρόπο της τὸ πνεῦμα τοῦ Ἔθνους».
Ὁ ἱστορικὸς Κ. Παπαρρηγόπουλος, μὲ ἀφορμὴ τὸ γεγονὸς πὼς τὰ Εὐαγγέλια, τὰ ἔργα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὕμνοι κ.λπ. γράφτηκαν στὴ γλώσσα μας, γράφει:
«Τὰ πάντα εἶχον παρασκευασθῆ ἵνα διὰ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης λαλήση τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον».
Ὁ Ὁδ. Ἐλύτης κατὰ τὴ βράβευσή του μὲ τὸ βραβεῖο Νόμπελ, εἶπε στὴν Ἀκαδημία τῆς Στοκχόλμης:
«Μοῦ δόθηκε νὰ γράφω σὲ μιὰ γλώσσα ποὺ μιλιέται μόνον ἀπὸ μερικὰ ἑκατομμύρια ἀνθρώπων. Παρʼ ὅλα αὐτά, μιὰ γλώσσα ποὺ μιλιέται 2500 χρόνια χωρὶς διακοπή καὶ μὲ ἐλάχιστες διαφορές… Ἡ χώρα μου εἶναι μικρὴ σὲ ἔκταση καὶ ἀπέραντη σὲ ἔκταση χρόνου».
Ὁ γλωσσολόγος Γ. Χατζηδάκις εἶχε πεῖ: «Πάντες ὁμολογοῦμεν ὅτι ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου μέχρι σήμερον ἕν ἔθνος, τὸ Ἑλληνικὸν ἀπαρτίζομεν καὶ μίαν γλῶσσαν, τὴν Ἑλληνικὴν λαλοῦμεν».
Ὁ Ἀκαδημαϊκὸς Κ. Δεσποτόπουλος ἀναφέρει: «Τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο εἶναι τόσο πολύτιμο ὅσο ὁ Παρθενώνας καὶ ἡ υἱοθέτηση τοῦ λατινικοῦ ἀποτελεῖ ἐκβαρβαρισμό… Τὸ Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο εἶναι ἕνα κειμήλιο τοῦ παγκόσμιου πολιτισμοῦ, ποὺ δὲν πρέπει νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμε».
Ἡ Γαλλίδα Ἀκαδημαϊκὸς Jacgueline De Romilly, διακήρυξε: «Εἶναι ἀπίστευτη ἡ ἐπίδραση ποὺ ἄσκησαν σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς ἐποχὲς καὶ σὲ πολλὲς χῶρες, ὄχι μόνο τά Ἑλληνικὰ ἔργα καὶ ἡ Ἑλληνικὴ σκέψη, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἑλληνικὲς λέξεις».
Εἶχε πεῖ ὁ Ψυχάρης: «Γλώσσα καὶ πατρίδα εἶναι τὸ ἴδιο. Νὰ πολεμᾶ κανεὶς γιὰ τὴν πατρίδα του ἢ γιὰ τὴν ἐθνική του γλώσσα εἶναι ἕνας ὁ ἀγώνας. Πάντα ʻἀμύνεται περὶ πάτροιςʼ…».
Ἄς προσέξουμε καὶ τοῦτο ποὺ εἶχε πεῖ ὁ Ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς Ἰάκωβος: «Ὅ,τι χάνεται ἀπ᾽ τὴ γλώσσα μας, χάνεται ἀπ᾽ τήν πατρίδα μας»!
Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς ἔλεγε: «Γιὰ τὴ μητέρα γλώσσα μας τὰ λάβαρα κρατεῖστε».
Συμπέρασμα
Ὅσο θὰ διευρύνεται ἡ χρήση τοῦ διαδικτύου, κι ὅσο θὰ κάνουν χρήση αὐτοὶ ποὺ ἀγαποῦν τὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα, ἐκεῖνοι δηλαδὴ ποὺ θέλουν νὰ τὴν χρησιμοποιοῦν σωστά, ποὺ «δὲν βαριοῦνται» καὶ «δὲν βιάζονται», τόσο θὰ ἀπομονώνονται καὶ θὰ λιγοστεύουν ἐκεῖνοι μὲ τὴν ἀναίτια καὶ τόσο ἀδικαιολόγητη αὐτὴ μιμητικὴ συνήθεια.
Δὲν φτάνει ποὺ τὸ λεξιλόγιό μας περιορίστηκε πλέον στὶς 200-300 λέξεις, ἂν τὶς γράψουμε καὶ στὰ greeklish, τότε τὸ ἑπόμενο βῆμα εἶναι αὐτὸ τῶν… κόμικς, μὲ ἐκεῖνα τὰ… ΖΖΖΖ…. ΓΚΡ. ΜΠΑΜ…! Ἢ ὅπως αὐτὸ τῶν ζώων ποὺ γρυλίζουν κάτι, ἀλλὰ πάντα το ἴδιο λένε μέχρι νὰ πεθάνουν!
Ὁ κίνδυνος γιὰ τὴ γλώσσα μας, ὅσο ὑπάρχει, προέρχεται καθαρὰ ἀπʼ τοὺς ἀνθρώπους (τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ) κι ὄχι ἀπʼ τὶς μηχανὲς καὶ τὶς τεχνολογίες. Μὴ τὰ ρίχνουμε ὅλα σʼ αὐτές...
1. Κάποιος πού σέ κάποιο ἀπ’ αὐτά τά forum πρότεινε νά γράφουν στά Ἑλληνικά, πῆρε τήν ἑξῆς ἀπάντηση: «na sykotheis na fygeis apo ayth th xvra»!
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 1899''
ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 1899''
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου