Η μετάνοια και επιστροφή εις «την ενότητα της πίστεως» (Έφ. δ' 13), την δογματικήν και κανονικήν. Διότι «τής κατά τήν πίστιν συμφωνίας έρρωμένης ήμίν, ουδέν έτερον έστι τό έμποδίζον προς τό είναι ημάς έν σώμα και έν πνεύμα» (Μ. Βασιλείου, ΡG. 32, 701). Ουδείς δέ τίκτεται θόρυβος έν τη Έκκλησία, όταν τά καθ ημάς πράγματα «εύθυφέρηται κανονικής ευταξίας» (Κυρίλλου Αλεξανδρείας, «Πηδάλιον», σ. 687).
Τί δέον γενέσθαι; 1) Διακοπή του οίκουμενιστικού «Διαλόγου», όστις διαιρεί τους Ορθοδόξους, και συνεπής άποκήρυξις τών αίρέσεων, ήτις ενώνει τούτους έν Όρθοδοξία. ΄Ητοι άποκήρυξις, ή έπαναποκήρυξις, π.χ. τών αιρέσεων του Παπισμού, του Προτεσταντισμού, του Οίκουμενισμού, και στάσις προς τους οπαδούς τούτων, σύμφωνος προς τόν θείον νόμον 2) Εύτακτος ρύθμισις τών εκκλησιαστικών πραγμάτων και έπίλυσις τών σχετικών ζητημάτων, κατά τους ίερούς Κανόνας. 3) "Αρσις τής εορτολογικής διαφωνίας τών 13 ημερών, δι επιστροφής εις τό πατρώον έορτολόγιον. Τό έκκλησιαστικόν τούτο τραύμα δύναται νά θεραπευθή (εφ΄ όσον τηρηθούν οι άνωθεν προυποθέσεις). 4) Διδαχή κατά τους αγίους Πατέρας. «Πιστεύσωμεν ως οι Πατέρες ημών παραδέδωκαν» (' Ιωάννου Δαμασκηνού, ΡG. 96, 509). Διά «τών διδασκαλιών τών αγίων Πατέρων ήλθομεν εις έπίγνωσιν αληθείας» οί 'Ορθόδοξοι (Πρακτικών Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, Μ. 13, 17), και δι' αυτών θά έπανακάμψωμεν εις πάσαν άλήθειαν.
Οί 'Ορθόδοξοι άναζητούσι νύν τό άκαινοτόμητον έν τή πίστει. τήν ακρίβειαν έν τοις δόγμασι και τήν κανονικήν εύταξίαν, ένθα όντως έστίν ό Χριστός. Και θά τραπώσιν, όπου ταύτα είσι. Διότι «τά πρόβατα τής φωνής αύτού (του Χριστού) ακούει» (Ίω. ι' 3), και «άλλοτρίω ... ού μή άκολουθήσωσι», λέγει Κύριος (Ίω. ι' 5).
Τί δέον γενέσθαι; 1) Διακοπή του οίκουμενιστικού «Διαλόγου», όστις διαιρεί τους Ορθοδόξους, και συνεπής άποκήρυξις τών αίρέσεων, ήτις ενώνει τούτους έν Όρθοδοξία. ΄Ητοι άποκήρυξις, ή έπαναποκήρυξις, π.χ. τών αιρέσεων του Παπισμού, του Προτεσταντισμού, του Οίκουμενισμού, και στάσις προς τους οπαδούς τούτων, σύμφωνος προς τόν θείον νόμον 2) Εύτακτος ρύθμισις τών εκκλησιαστικών πραγμάτων και έπίλυσις τών σχετικών ζητημάτων, κατά τους ίερούς Κανόνας. 3) "Αρσις τής εορτολογικής διαφωνίας τών 13 ημερών, δι επιστροφής εις τό πατρώον έορτολόγιον. Τό έκκλησιαστικόν τούτο τραύμα δύναται νά θεραπευθή (εφ΄ όσον τηρηθούν οι άνωθεν προυποθέσεις). 4) Διδαχή κατά τους αγίους Πατέρας. «Πιστεύσωμεν ως οι Πατέρες ημών παραδέδωκαν» (' Ιωάννου Δαμασκηνού, ΡG. 96, 509). Διά «τών διδασκαλιών τών αγίων Πατέρων ήλθομεν εις έπίγνωσιν αληθείας» οί 'Ορθόδοξοι (Πρακτικών Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, Μ. 13, 17), και δι' αυτών θά έπανακάμψωμεν εις πάσαν άλήθειαν.
Οί 'Ορθόδοξοι άναζητούσι νύν τό άκαινοτόμητον έν τή πίστει. τήν ακρίβειαν έν τοις δόγμασι και τήν κανονικήν εύταξίαν, ένθα όντως έστίν ό Χριστός. Και θά τραπώσιν, όπου ταύτα είσι. Διότι «τά πρόβατα τής φωνής αύτού (του Χριστού) ακούει» (Ίω. ι' 3), και «άλλοτρίω ... ού μή άκολουθήσωσι», λέγει Κύριος (Ίω. ι' 5).
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου