Το Πατριαρχικό ''μήνυμα'' του Βαρθολομαίου.

ΑΠΟ ''ΑΜΕΝ.GR''

Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, επικαλούμενος τις νουθεσίες του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη, κτίτορος της παλαιότερης μονής του Αγίου Όρους, επεσήμανε ότι για την οδό που οδηγεί στην «τελείωσιν του μοναχού», ο «πρώτος όρος είναι η υπακοή» η οποία ελαφρύνει τον ζυγόν της ασκητικής ζωής, διότι το βάρος αυτού αίρεται υπό του ηγουμένου». Πρόσθεσε, ότι ο «δεύτερος όρος» είναι «η μεταξύ των αδελφών αγάπη και ενότης» και «η μη η εν υμίν μήτε διχοστασίαι και έριδες», οι οποίες «ατυχώς» εμφιλοχωρούν «εξ εγωισμού και φιλοδοξίας ωρισμένων εις μοναστικάς αδελφότητας» και οδηγούν «εις επικινδύνους και ολισθηράς δια την ψυχικής σωτηρίαν και την πνευματικήν πρόοδον ατραπούς».

«Το επικίνδυνον δε έγκειται εις το γεγονός ότι ο τοιούτος μοναχός πλανάται θεωρών ότι ούτος τηρεί «άσπιλον» την παρακαταθήκην της πίστεως, αγνοών την εντολή του Θεού διατυπούμενην σαφώς υπο του πρωτοκορυφαίου των αποστόλων Παύλου : «Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε, αύτοι γαρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών, ως λόγον αποδώσοντες» επεσήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συνέχισε:

«Ούτω κι ημείς έχομεν απόλυτον συνείδηση της ευθύνης, την οποίαν φέρομεν μετά του αρχιερατικού και πατριαρχικού ωμοφορίου, επί των ώμων ημών».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης καταδίκασε τη στάση των αρνητών του διαλόγου «μετά των ετεροδόξων», τονίζοντας ότι η «κατέχουσα την αλήθεια» Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει να φοβάται «οιασδήποτε εκπτώσεως, η παραχαράξεως της αγίας ημών πίστεως», αλλά συνεχίζει τον διάλογο «δια να πεισθούν οι καλοπροαίρετοι, εκ των συνομιλητών ημών».

«Εν τω συνόλω, ο διάλογος ενδέχεται να φαίνηται αποτυχημένος. Η Θεία Χάρις όμως ενδέχεται να προσείλκυσε προς την αλήθειαν, τινάς των συμμετεχόντων εις αυτόν. Διότι, δεν αξίζει να διεξάγεται διάλογος, ακόμη και εάν μια μόνον ψυχήν ελκυσθή προς την αλήθειαν;» ρώτησε ο κ. Βαρθολομαίος.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επεσήμανε ότι επανειλημμένως έχει τονίσει στο παρελθόν «τας ουσιώδεις διαφοράς μεταξύ Ορθοδοξίας και άλλων ομολογιών». Αναφερόμενος, ειδικότερα στον διάλογο με την καθολική εκκλησία υπογράμμισε ότι «η Ορθόδοξος Εκκλησία πάντοτε εύχεται «υπέρ της των πάντων ενώσεως» και δεν δύναται να αρνηθεί τον εαυτό της», όταν προσκαλείται σε διάλογο για τον σκοπό της επίτευξης αυτής της ενώσεως, όπως «την επιθυμεί και Αύτος Ούτος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός», αλλά όχι χωρίς ουσιώδεις προϋποθέσεις :

«Η ένωσις είναι ο τελικός στόχος, αλλά πρό αυτού, πρέπει να επιτευχθεί η ταυτότης εν τη πίστει».

«Διο και ουδόλως εφεισθημεν, ομιλούντες προ ετών προς τους ρωμαιοκαθολικούς αδελφούς να επισημάνωμεν ότι με την τακτική την οποία ακολουθεί η ρωμαιοκαθολική εκκλησία αποδεχόμενη, ολοέν και νέα δόγματα, αι πορείαι αυτής και της ημετέρας εκκλησίας, αντί να συγκλίνουν προς την ένωσιν, αποκλίνουν και οδηγούν προς την απομάκρυνση της μιας, από της άλλης (Πανεπιστήμιο Τζορζταουν 21η Οκτωβρίου 1997)» συμπλήρωσε ο κ. Βαρθολομαίος και πρόσθεσε :

«Συνεπώς, ουδόλως τυγχάνει αληθές ότι παρασυρόμεθα εις μίαν απροϋπόθετον ένωσιν των εκκλησιών, ούτε είναι αληθές ότι παραβλέπομεν τας διαφοράς αι οποίαι εμποδίζουν την ένωσιν».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επεσήμανε ειδικότερα τις ευθύνες «της πρώτης τη τάξει» μονής του Αγίου Όρους (στην οποία εγκαταβιώνει και ένας μικρός αριθμός ζηλωτών μοναχών) στα ζητήματα της Κανονικότητας, έναντι άλλης μονής «μικρότερου κύρους», που θα προβεί «είς ενέργειας διασπαστικάς της ψυχικής και πνευματικής ενότητος», τονίζοντας ότι «η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας δεν δικαιολογείται να γίνει ουραγός, άλλης τινός μονής, τοιαύτα φρονούσης».

«Η Μεγίστη Λαύρα δεν ημπορεί και δεν επιτρέπεται να είναι ουραγός της σχισματικής Εσφιγμένου. Η Μεγίστη Λαύρα έχει κύρος είναι το πρώτο μοναστήρι του Αγίου Ορους και πρέπει να πρωτοπορεί και να είναι σημαιοφόρος του υγειούς Ορθοδόξου φρονήματος και δόγματος. Αλλά πρέπει να είναι πάντοτε πρώτη η Λαύρα και εις την διακήρυξιν και εις την εφαρμογή της ενότητος, εν πνεύματι αγάπης και αληθείας» επεσήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Κλείνοντας την ομιλία του επικαλέστηκε ένα εδάφιο της επιστολής του Ιακώβου: «Αδελφοί, εάν τις εν υμίν πλανηθή από της αληθείας και επιστρέψη τις αυτόν, γινωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών (Ιακ. Ε' 19-20)».

Θερμά λόγια από τον Καθηγούμενο

Ως μια από τις πλέον επιτυχημένες πατριαρχικές διακονίες χαρακτήρισε την εικοσαετία του Οικουμενικού Πατριάρχη ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αρχιμ.Πρόδρομος. "Εαν μάλιστα, εις την όλην εικόνα προσμετρηθώσιν αι συνθήκαι βαβυλωνείου αιχμαλωσίας, υφ' ασ, φευ!, λειτουργεί το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, το ολίγον σχετικώς στελεχιακόν δυναμικόν και τα πενιχρά οικονομικά και υλικά του μέσα, καθώς επίσης και το κατά τους δυσχειμέρους τούτους καιρούς παγκοσμίως επιπολάζον ηθικόν κακόν, τότε το όλο επίτευγμα δύναται ανενδοιάστως να χαρακτηρισθεί ως εις άθλος και ως εν εισέτι σύγχρονον θαύμα της Παντοδυνάμου του Υψίστου Δεξιάς" τόνισε ο άγιος καθηγούμενος και επισήμανε ότι επί των ημερών του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου η φωνή και η παρουσία της Ορθοδοξίας στον κόσμο ενισχύθηκαν.

"Το εφ' ημίν φρονούμεν ταπεινώς, ότι η πάνοπλος δογματικώς Ορθόδοξος Εκκλησία ουδένα έχει λόγον, ίνα επιφυλάσση εις εαυτήν ρόλον ενός πνευματικού παρία και να περιχαρακούται έμφοβος εις το ίδιον Αυτής κέλυφος, ομφαλοσκοπούσα αυταρέσκως και διακηρύττουσα ενίοτε απλώς, ότι κατέχει σύνολην την περί Θεού, ανθρώπου και κόσμου αυθεντικήν διδασκαλίαν. Η ώρα του χρέους της εν αληθεία αγαπώσης και εν αγάπη αληθευούσης Ορθοδοξίας έχει σημάνει δια τον σύγχρονον κόσμον. Ημείς οι ορθόδοξοι, "εξερχόμενοι της παρεμβολής", προσερχόμεθα εις τους αδελφούς ημών ουχί υψηλοφρόνως και αλαζονικώς, μα ούτε και από αίσθησιν πνευματικής ενδείας και εκκλησιολογικής ανεπαρκείας, ήτις θα εζήτει εν συμπλήρωμα πίστεως, αλλά από συναίσθησιν ευθύνης, δι' υπεύθυνον ανά το παγκόσμιον κοινοποίησιν του ορθοδόξου φρονήματος και της ορθοδόξου πράξεως" πρόσθεσε ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έψαλε τρισάγιο στους Τάφους των Πατριαρχών εντός του περιβόλου της Μονής της Μεγίστης Λαύρας, όπου φυλάσσονται οι κάρες τεσσάρων προκατόχων του στον Πατριαρχικό Θρόνο. Νωρίτερα, οδεύοντας προς τη Μονή, σταμάτησε και προσευχήθηκε στο αγίασμα του Αθανασίου του Αθωνίτη.

Στη συνέχεια ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέφθηκε τη ρουμάνικη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου όπου του επιφυλάχθηκε θερμή υποδοχή. Τελέστηκε δοξολογία και αμέσως μετά οι πατέρες προσέφεραν κέρασμα στο Αρχονταρίκι της Μονής.

Επέστρεψε στη Μονή Μεγίστης Λαύρας όπου παρατέθηκε τράπεζα και αργότερα το απόγευμα θα συνεχίσει την περιοδεία του στη Μονή Παντοκράτορος και στην Σκήτη του Προφήτη Ηλία.