O κ. Τελεβάντος, διαρρηγνύει τα ιμάτιά του διότι η αντιοικουμενιστική, μαχητική και Ορθόδοξη εφημερίδα ''Ορθόδοξος Τύπος'' έγραψε ΚΑΤΑ των Αγιορειτών Καθηγουμένων Πατέρων!
Ας σχολιάσουμε τα λεγόμενα του ιδίου. Αναφέρει λοιπόν
Όντως τούτο το λεγόμενο είναι αληθές. Σε κάθε Θεία Λειτουργία αναφέρεται το όνομα του Οικείου Επισκόπου. Είναι το λεγόμενο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ.
«Δεν έκανε το ίδιο ο Γέροντας Παίσιος; Δεν δέχθηκε στο κελλί του τον σημερινό Πατριάρχη Βαρθολομαίο; Δεν πήγε στο Πρωτάτο στις Καρυές για να πάρει την ευχή του Πατριάρχη Δημήτριου παρόλον ότι ο αείμνηστος Δημήτριος ουδόλως απέστη από την οικουμενιστική γραμμή του Αθηναγόρου; Και ο π. Παίσιος προδότης της πίστεως;»
Όσες φορές και εαν αναγνώσουμε τα επιχειρήματα των συντηρητικών Ορθοδόξων θα δούμε να αναφέρουν το όνομα του πατρός Παισίου. Το ζήτημα με τον π. Παίσιο είναι τεραστίων διαστάσεων. Γιατί; Όπως έχουμε αναφέρει παλαιότερα ο π. Παίσιος δεν έγραψε κείμενα, εκτός απο ενα κείμενο το οποίο είναι χειρόγραφο και αναφέρει δια το 666 και τις σύγχρονες Κάρτες κ.λπ. Το πρόβλημα όμως με τους συντηρητικούς εξ΄ Ορθοδόξων είναι ότι δεν το αποδέχονται!!! Φανταστείτε!!! Ενα κείμενο ΕΓΡΑΨΕ ο π. Παίσιος και δεν το αποδέχονται, ενω όλα τα άλλα τα οποία γράφονται ότι ΕΙΠΕ ο ίδιος τα αποδέχονται δίχως κανένα δισταγμό! Ποιά δέχονται; Όσα είναι υπέρ των Οικουμενιστών και όσα είναι κατά των παλαιοημερολογιτών!!! Όσα είναι όμως ΚΑΤΑ των Οικουμενιστών ούτε και τολμούν να τα αναφέρουν!!! Την ίδια τακτική επίσης χρησιμοποιούν και για άλλους γέροντες όπως δια τον π. Φιλόθεο Ζερβάκο. Δια τον π. Φιλόθεο εγράψαμε τον προηγούμενο μήνα τέσσερα άρθρα και όποιος ενδιαφέρεται ας τα μελετήσει. Λησμονούν;;; όμως ότι ο π. Παίσιος «Είχε μεγάλη ορθόδοξη ευαισθησία, γι' αυτό δεν δεχόταν συμπροσευχές και κοινωνία με πρόσωπα μη ορθόδοξα. Τόνιζε: «Για να συμπροσευχηθούμε με κάποιον, πρέπει να συμφωνούμε στην πίστη». Διέκοπτε τις σχέσεις του ή απέφευγε να δη κληρικούς που συμμετείχαν σε κοινές προσευχές με ετεροδόξους. Τα «μυστήρια» των ετεροδόξων δεν τα αναγνώριζε και συμβούλευε οι προσερχόμενοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία, να κατηχούνται καλά πριν βαπτισθούν. Καταπολέμησε τον οικουμενισμό και μιλούσε για το μεγαλείο και την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας, την πληροφορία του αρυόμενος από την εν καρδία του θεία χάρι. Ο βίος του αποδείκνυε την υπεροχή της Ορθοδοξίας. Για ένα διάστημα είχε διακόψει, μαζί με όλο σχεδόν το υπόλοιπο Άγιον Όρος, το μνημόσυνο του πατριάρχου Αθηναγόρα για τα επικίνδυνα ανοίγματά του προς τους Ρωμαιοκαθολικούς. Αλλά το έκανε με πόνο: «Κάνω προσευχή», είπε σε κάποιον, «για να κόβη ο Θεός μέρες από μένα και να τις δίνη στον πατριάρχη Αθηναγόρα, για να ολοκληρώση την μετάνοιά του». Για τους Αντιχαλκηδονίους (μονοφυσίτες) είπε: «Αυτοί δεν λένε ότι δεν κατάλαβαν τους αγίους Πατέρες, αλλ' ότι οι άγιοι Πατέρες δεν τους κατάλαβαν. Δηλαδή σαν να έχουν αυτοί δίκαιο και τους παρεξηγήσανε».Χαρακτήρισε ως βλασφημία κατά των αγίων Πατέρων την προτεινόμενη κάθαρση των Λειτουργικών βιβλίων από τον χαρακτηρισμό του αιρετικού για τον Διόσκορο και Σεβήρο. Είπε: «Τόσοι άγιοι Πατέρες που είχαν θείο φωτισμό και ήταν σύγχρονοι δεν τους κατάλαβαν και τους παρεξήγησαν, και ερχόμαστε εμείς μετά από τόσους αιώνες να διορθώσουμε τους αγίους Πατέρες; Αλλά και το θαύμα της αγίας Ευφημίας δεν το υπολογίζουν; Και αυτή παρεξήγησε τον τόμο των αιρετικών;». Χωρίς να επιδιώκη να φαίνεται ομολογητής, με τον τρόπο του, αντιδρούσε, μιλούσε και έγραφε σε εκκλησιαστικά πρόσωπα. «Η Εκκλησία», έλεγε, «δεν είναι καράβι του κάθε επισκόπου να κάνει ότι θέλει». Οι αντιδράσεις του αυτές συνωδεύονταν από πολλή προσευχή και αγάπη για την Εκκλησία, αλλά και για τους παρεκτρεπομένους, και προϋπέθεταν απάθεια, διάκριση και άνωθεν φωτισμό. († Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Άγιον Όρος 2004, σ.690-691)
Τι συμβαίνει; Απο την μία γράφουν ότι ο π. Παίσιος ήταν υποστηρικτής των κακοδόξων Πατριαρχών, και απο την άλλη ότι δεν ήταν!!! Λέμε εμείς τώρα, μήπως υπάρχει ΞΕΝΟΣ δάκτυλος δια τα τόσα λεγόμενα του πατρός Παισίου;; Διότι όπως είπαμε άνωθεν ΕΝΑ κείμενο έγραψε ο γέροντας και δεν το αποδέχονται!!! ενω τα τόσα που φαίνεται ότι είπε τα αποδέχονται, όσα όμως είναι κατά το δικό τους συμφέρον βεβαίως, διότι εαν ακολουθήσουν την γραμμή που αναφέρει ο Ιερομόναχος Ισαάκ θα πρέπει να διακόψουν τις σχέσεις τους με αυτούς που συμμετέχουν εις τις Οικουμενιστικές συνάξεις. Το κάνουν όμως; Βεβαίως και όχι διότι ψάχνουν να βρούν σε ποιόν είπε τι ο π. Παίσιος δια να στηρίξουν την στάση τους ή τι έπραξε ο ίδιος έναντι των Οικουμενιστών, ασχέτως εαν τα κείμενα που γράφονται απο κάποιους δια τα λεγόμενα του γέροντα έρχονται σε σύγκρουση αναμεταξύ τους!
«Ο ίδιος ο π. Μελέτιος Βαδραχάνης δεν μνημονεύει τον Μητροπολίτη Κηφισίας Κύριλλο σε κάθε Θεία Λειτουργία που τελεί; Ο Μητροπολίτης Κηφισίας δεν μνημονεύει της Αγίας και Ιεράς Συνόδου; Η Αγία και Ιερά Σύνοδος και ο Αρχιεπίσκοπος δεν μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη; Επομένως πώς δεν συλλειτουργούν μαζί του;»
Συνεχίζει επίσης το άρθρο και δια άλλους αντιοικουμενιστές πατέρες, όπως τον π. Θεόδωρο Ζήση, τον π. Γεώργιο Μεταλληνό κ.λπ οι οποίοι ναι μεν δεν αποδέχονται τον Οικουμενισμό, όμως μνημονεύουν τους Οικείους Επισκόπους, οι οποίοι με την σειρά τους συλλειτουργούν με άλλους Οικουμενιστές Επισκόπους. Το αληθές είναι ότι όντως οι προαναφερομένοι Πατέρες οφείλουν να διακόψουν το μνημόσυνο των αιρετίζοντων Επισκόπων. Όμως ο κ. Τελεβάντος λησμονεί κάτι πολύ σημαντικό. Οι αιρετίζοντες Επίσκοποι «κείνται υπό κρίσιν» και «εκβάλλονται απο τας θέσεις του Επισκόπου και του διδασκάλου δια κανονικής εκκλησιαστικής κρίσεως, ήτοι «συνοδικής διαγνώσεως», δηλαδή «εντελούς διαγνώσεως» (Βαλσάμωνος, Σ.Κ. 2, 695), ήγουν τελεσιδίκου. Διό ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας τον πεπτωκότα εις αίρεσιν Νεστόριον Κωνσταντινουπόλεως ονομάζει πρό τελεσιδίκου αυτού κρίσεως «συλλειτουργόν» (Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Μ. 4, 1068), ενω τον χαρακτηρίζει λύκον εν τη ποίμνη του Θεού ( Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Μ. 4, 1096). Δηλαδή, δια μεν το αιρετικόν αυτού κήρυγμα τον λέγει λύκον, δια δέ την εκκλησιαστική θέσιν, ήν εισέτι κατέχει, τον αποκαλεί συλλειτουργόν». Επαναλαμβάνω ότι η διακοπή του μνημοσύνου είναι ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ, μήπως όμως οι άνωθεν Πατέρες, τους οποίους χρησιμοποιεί ο κ. Τελεβάντος, επαναλαμβάνουν την στάση του Αγ. Κύριλλου εως ότου διεκόψουν το μνημόσυνο; Αυτό βεβαίως θα το διαπιστώσουμε εις το μέλλον.....
Ας σχολιάσουμε τα λεγόμενα του ιδίου. Αναφέρει λοιπόν
«Πού εκ του αιώνος ηκούσθη ποτέ ότι ο κυρίαρχος επίσκοπος μιας επισκοπής δεν μπορεί να επισκεφθεί ναό ή μονή της περιφέρειάς του;
Αλλωστε τι θα πει “συλλειτούργησαν” με τον Πατριάρχη οι Αγιορείτες;
Δηλαδή αυτό είναι κάτι καινούργιο και πρωτόγνωρο;
Δεν συλλειτουργούν με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κάθε φορά που τελούν τη Θεία Λειτουργία ή κάποια Ακολουθία αφού μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη;».
Όντως τούτο το λεγόμενο είναι αληθές. Σε κάθε Θεία Λειτουργία αναφέρεται το όνομα του Οικείου Επισκόπου. Είναι το λεγόμενο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ.
«Δεν έκανε το ίδιο ο Γέροντας Παίσιος; Δεν δέχθηκε στο κελλί του τον σημερινό Πατριάρχη Βαρθολομαίο; Δεν πήγε στο Πρωτάτο στις Καρυές για να πάρει την ευχή του Πατριάρχη Δημήτριου παρόλον ότι ο αείμνηστος Δημήτριος ουδόλως απέστη από την οικουμενιστική γραμμή του Αθηναγόρου; Και ο π. Παίσιος προδότης της πίστεως;»
Όσες φορές και εαν αναγνώσουμε τα επιχειρήματα των συντηρητικών Ορθοδόξων θα δούμε να αναφέρουν το όνομα του πατρός Παισίου. Το ζήτημα με τον π. Παίσιο είναι τεραστίων διαστάσεων. Γιατί; Όπως έχουμε αναφέρει παλαιότερα ο π. Παίσιος δεν έγραψε κείμενα, εκτός απο ενα κείμενο το οποίο είναι χειρόγραφο και αναφέρει δια το 666 και τις σύγχρονες Κάρτες κ.λπ. Το πρόβλημα όμως με τους συντηρητικούς εξ΄ Ορθοδόξων είναι ότι δεν το αποδέχονται!!! Φανταστείτε!!! Ενα κείμενο ΕΓΡΑΨΕ ο π. Παίσιος και δεν το αποδέχονται, ενω όλα τα άλλα τα οποία γράφονται ότι ΕΙΠΕ ο ίδιος τα αποδέχονται δίχως κανένα δισταγμό! Ποιά δέχονται; Όσα είναι υπέρ των Οικουμενιστών και όσα είναι κατά των παλαιοημερολογιτών!!! Όσα είναι όμως ΚΑΤΑ των Οικουμενιστών ούτε και τολμούν να τα αναφέρουν!!! Την ίδια τακτική επίσης χρησιμοποιούν και για άλλους γέροντες όπως δια τον π. Φιλόθεο Ζερβάκο. Δια τον π. Φιλόθεο εγράψαμε τον προηγούμενο μήνα τέσσερα άρθρα και όποιος ενδιαφέρεται ας τα μελετήσει. Λησμονούν;;; όμως ότι ο π. Παίσιος «Είχε μεγάλη ορθόδοξη ευαισθησία, γι' αυτό δεν δεχόταν συμπροσευχές και κοινωνία με πρόσωπα μη ορθόδοξα. Τόνιζε: «Για να συμπροσευχηθούμε με κάποιον, πρέπει να συμφωνούμε στην πίστη». Διέκοπτε τις σχέσεις του ή απέφευγε να δη κληρικούς που συμμετείχαν σε κοινές προσευχές με ετεροδόξους. Τα «μυστήρια» των ετεροδόξων δεν τα αναγνώριζε και συμβούλευε οι προσερχόμενοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία, να κατηχούνται καλά πριν βαπτισθούν. Καταπολέμησε τον οικουμενισμό και μιλούσε για το μεγαλείο και την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας, την πληροφορία του αρυόμενος από την εν καρδία του θεία χάρι. Ο βίος του αποδείκνυε την υπεροχή της Ορθοδοξίας. Για ένα διάστημα είχε διακόψει, μαζί με όλο σχεδόν το υπόλοιπο Άγιον Όρος, το μνημόσυνο του πατριάρχου Αθηναγόρα για τα επικίνδυνα ανοίγματά του προς τους Ρωμαιοκαθολικούς. Αλλά το έκανε με πόνο: «Κάνω προσευχή», είπε σε κάποιον, «για να κόβη ο Θεός μέρες από μένα και να τις δίνη στον πατριάρχη Αθηναγόρα, για να ολοκληρώση την μετάνοιά του». Για τους Αντιχαλκηδονίους (μονοφυσίτες) είπε: «Αυτοί δεν λένε ότι δεν κατάλαβαν τους αγίους Πατέρες, αλλ' ότι οι άγιοι Πατέρες δεν τους κατάλαβαν. Δηλαδή σαν να έχουν αυτοί δίκαιο και τους παρεξηγήσανε».Χαρακτήρισε ως βλασφημία κατά των αγίων Πατέρων την προτεινόμενη κάθαρση των Λειτουργικών βιβλίων από τον χαρακτηρισμό του αιρετικού για τον Διόσκορο και Σεβήρο. Είπε: «Τόσοι άγιοι Πατέρες που είχαν θείο φωτισμό και ήταν σύγχρονοι δεν τους κατάλαβαν και τους παρεξήγησαν, και ερχόμαστε εμείς μετά από τόσους αιώνες να διορθώσουμε τους αγίους Πατέρες; Αλλά και το θαύμα της αγίας Ευφημίας δεν το υπολογίζουν; Και αυτή παρεξήγησε τον τόμο των αιρετικών;». Χωρίς να επιδιώκη να φαίνεται ομολογητής, με τον τρόπο του, αντιδρούσε, μιλούσε και έγραφε σε εκκλησιαστικά πρόσωπα. «Η Εκκλησία», έλεγε, «δεν είναι καράβι του κάθε επισκόπου να κάνει ότι θέλει». Οι αντιδράσεις του αυτές συνωδεύονταν από πολλή προσευχή και αγάπη για την Εκκλησία, αλλά και για τους παρεκτρεπομένους, και προϋπέθεταν απάθεια, διάκριση και άνωθεν φωτισμό. († Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Άγιον Όρος 2004, σ.690-691)
Τι συμβαίνει; Απο την μία γράφουν ότι ο π. Παίσιος ήταν υποστηρικτής των κακοδόξων Πατριαρχών, και απο την άλλη ότι δεν ήταν!!! Λέμε εμείς τώρα, μήπως υπάρχει ΞΕΝΟΣ δάκτυλος δια τα τόσα λεγόμενα του πατρός Παισίου;; Διότι όπως είπαμε άνωθεν ΕΝΑ κείμενο έγραψε ο γέροντας και δεν το αποδέχονται!!! ενω τα τόσα που φαίνεται ότι είπε τα αποδέχονται, όσα όμως είναι κατά το δικό τους συμφέρον βεβαίως, διότι εαν ακολουθήσουν την γραμμή που αναφέρει ο Ιερομόναχος Ισαάκ θα πρέπει να διακόψουν τις σχέσεις τους με αυτούς που συμμετέχουν εις τις Οικουμενιστικές συνάξεις. Το κάνουν όμως; Βεβαίως και όχι διότι ψάχνουν να βρούν σε ποιόν είπε τι ο π. Παίσιος δια να στηρίξουν την στάση τους ή τι έπραξε ο ίδιος έναντι των Οικουμενιστών, ασχέτως εαν τα κείμενα που γράφονται απο κάποιους δια τα λεγόμενα του γέροντα έρχονται σε σύγκρουση αναμεταξύ τους!
«Ο ίδιος ο π. Μελέτιος Βαδραχάνης δεν μνημονεύει τον Μητροπολίτη Κηφισίας Κύριλλο σε κάθε Θεία Λειτουργία που τελεί; Ο Μητροπολίτης Κηφισίας δεν μνημονεύει της Αγίας και Ιεράς Συνόδου; Η Αγία και Ιερά Σύνοδος και ο Αρχιεπίσκοπος δεν μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη; Επομένως πώς δεν συλλειτουργούν μαζί του;»
Συνεχίζει επίσης το άρθρο και δια άλλους αντιοικουμενιστές πατέρες, όπως τον π. Θεόδωρο Ζήση, τον π. Γεώργιο Μεταλληνό κ.λπ οι οποίοι ναι μεν δεν αποδέχονται τον Οικουμενισμό, όμως μνημονεύουν τους Οικείους Επισκόπους, οι οποίοι με την σειρά τους συλλειτουργούν με άλλους Οικουμενιστές Επισκόπους. Το αληθές είναι ότι όντως οι προαναφερομένοι Πατέρες οφείλουν να διακόψουν το μνημόσυνο των αιρετίζοντων Επισκόπων. Όμως ο κ. Τελεβάντος λησμονεί κάτι πολύ σημαντικό. Οι αιρετίζοντες Επίσκοποι «κείνται υπό κρίσιν» και «εκβάλλονται απο τας θέσεις του Επισκόπου και του διδασκάλου δια κανονικής εκκλησιαστικής κρίσεως, ήτοι «συνοδικής διαγνώσεως», δηλαδή «εντελούς διαγνώσεως» (Βαλσάμωνος, Σ.Κ. 2, 695), ήγουν τελεσιδίκου. Διό ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας τον πεπτωκότα εις αίρεσιν Νεστόριον Κωνσταντινουπόλεως ονομάζει πρό τελεσιδίκου αυτού κρίσεως «συλλειτουργόν» (Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Μ. 4, 1068), ενω τον χαρακτηρίζει λύκον εν τη ποίμνη του Θεού ( Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Μ. 4, 1096). Δηλαδή, δια μεν το αιρετικόν αυτού κήρυγμα τον λέγει λύκον, δια δέ την εκκλησιαστική θέσιν, ήν εισέτι κατέχει, τον αποκαλεί συλλειτουργόν». Επαναλαμβάνω ότι η διακοπή του μνημοσύνου είναι ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ, μήπως όμως οι άνωθεν Πατέρες, τους οποίους χρησιμοποιεί ο κ. Τελεβάντος, επαναλαμβάνουν την στάση του Αγ. Κύριλλου εως ότου διεκόψουν το μνημόσυνο; Αυτό βεβαίως θα το διαπιστώσουμε εις το μέλλον.....
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου