ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ (12ο ΜΕΡΟΣ)

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ (12ο ΜΕΡΟΣ)

Είναι ίσως φυσικό καί αναμενόμενο ή Παρθένος Μαρία μετά τόν Ευαγγελισμό Της νά μήν ανακοίνωσε τά συμβάντα σε καμία άπό τίς γνωστές Της καί τίς συγγενείς Της. Όμως, ώς άνθρωπος πού ήταν, αισθανόταν τήν επιθυμία νά ομιλήσει σέ κάποιον γιά τό σπουδαίο γεγονός, πού Τήν απασχολούσε καί απορροφούσε. Δέν έβρισκε όμως κατάλληλο πρόσωπο μεταξύ των γνωστών Της, πού νά μπορούσε νά συνομιλήσει μαζί του ελεύθερα.
'Αλλά πνευματέμφορη πλέον ή Παρθένος, ώθείται άπό Αυτό τό Άγιο Πνεύμα καί κατευθύνεται προς τή συγγενή Της Ελισάβετ, ή οποία βρισκόταν κάτω απο συναφείς προς Αυτήν συνθήκες. Έξαλλου ή τελευταία ανακοίνωση του αρχαγγέλου ~γιά τό θαύμα πού ενεργούνταν στην Έλισάβετ~μπορούσε νά έκληφθεί καί ώς μία έμμεση παρότρυνση γιά νά τήν επισκεφθεί ή Παρθένος.
Τό ταξίδι αυτό προς τήν ορεινή Ιουδαία, οπού κατοικούσε ή Ελισάβετ, ήταν μακρύ καί κουραστικό. Διαρκούσε τουλάχιστον τρείς ήμερες. Δέν έχουμε πληροφορίες, έάν στό ταξίδι Της αυτό τήν συνόδευσε ό Ιωσήφ! Πάντως ή Μαρία εύχαρίστως ανέλαβε τόν κόπο της μεταβάσεως προς τήν ενάρετη Ελισάβετ. Καταλάβαινε μέ βεβαιότητα ότι μέ εκείνη μπορούσε άφοβα καί θεάρεστα νά επικοινωνήσει καί νά άναπαυθεί ή Παρθενική Της καρδιά. Διότι ή Πάναγνη ψυχή Της έπιζητούσε τήν αγιότητα γιά νά ακουμπήσει καί νά ενισχυθεί. Καί ή Ελισάβετ διέθετε κεφάλαια αγιότητας.
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς μας πληροφορεί ότι: "Σηκώθηκε ή Μαριάμ κατά τίς ήμερες αυτές, πού επακολούθησαν του Ευαγγελισμού Της, καί πήγε γρήγορα καί χωρίς αναβολή στην ορεινή περιοχή της Ιουδαίας, σέ κάποια πόλη της περιφέρειας στην οποία κατοικούσε ή φυλή τοϋ Ιούδα. Καί μπήκε στό σπίτι του Ζαχαρία καί χαιρέτισε τήν Έλισάβετ" (Λουκ. Α' 39-40).
Η Παρθένος καί ή Ελισάβετ συναντιούνται σέ μιά πρωτόγνωρη, αλλιώτικη συνάντηση! Καί είναι η συνάντηση αυτή συναπάντημα θείων γυναικών! Διότι οι δυό αυτές γυναίκες περιέκρυβαν καί ζούσαν θαύματα της θείας Χάριτος! Ή μέν Ελισάβετ θά γινόταν ή μητέρα τοϋ μεγαλυτέρου αγίου, όπως μας γνωστοποίησε ό ίδιος ό Κύριος, όταν διακήρυξε ότι: "Δέν έχει αναφανεί μεταξύ των ανθρώπων, πού γεννήθηκαν έως τώρα άπό γυναίκα, άλλος μεγαλύτερος κατά τήν αξία άπό τόν Ιωάννη τό Βαπτιστή" (Ματθ. ΙΑ΄ 11). Ή δέ Παρθένος Μαρία έφερε εντός Της, αυτήν τήν Παναγία Τριάδα! Διότι άπό τή στιγμή του Ευαγγελισμού τό Πνεύμα τό Άγιο είχε καθαρίσει -ώς θεϊκό βάπτισμα- τή Μαρία άπό τήν ενοχή του προπατορικού αμαρτήματος. Καί επομένως ή Κόρη της Ναζαρέτ ήταν πλέον ή σκηνή του Αγίου Πνεύματος, όπου ό Λόγος του Θεού σαρκωνόταν. Άλλα όπου ό Υιός καί τό Πνεύμα τό Άγιο, έκεί καί ό Θεός Πατήρ, εφόσον αδιαίρετη είναι ή Αγία Τριάδα. Γι' αυτό έάν καί προηγουμένως μέ τίς αρετές Της ήταν αξιοθαύμαστη ή Παναγία, τώρα όμως είναι άσυγκρίτως περισσότερο.
". .. καί είσηλθεν είς τόν οίκον Ζαχαρίου".
Η σκηνή της συναντήσεως των δύο αγίων γυναικών υπήρξε πραγματικά μια απο τις σημαντικότερες στην ιστορία του κόσμου. Καί όμως δέν πραγματοποιήθηκε σέ μεγαλοπρεπή μέγαρα. Ό χώρος στον όποίο συνομίλησαν οί δύο μεγάλες άγιες δέν ήταν στρωμένος μέ τάπητες πολυτελείς, ούτε οί τοίχοι του είχαν διακοσμηθεί μέ βαρύτατα κοσμήματα. Τίποε δέν θύμιζε τίς μάταιες επιδείξεις του κόσμου. Ό τόπος της συναντήσεως ήταν απλός καί απέριττος. Δέν παρίσταντο κυρίες υψηλής περιωπής, αλλά παρευρίσκονταν εκεί άγγελοι. Διότι όπου είναι ο Θεός, εκεί καί οί άγγελοι. Καί έφόσον ή αγία Παρθένος έφερε στήν κοιλία Της τόν Υίό του Θεού, ήσαν εκεί καί οί άγγελοι.
".. . καί ήσπάσατο τήν Ελισάβετ" .
Μπορεί ποτέ άνθρωπος νά περιγράψει τή χαρά καί τόν παιδικό ενθουσιασμό της Κόρης της Ναζαρέτ, μέ τόν όποίο χαιρέτισε σεβαστικά τήν Ελισάβετ, όταν εισήλθε στό συγγενικό σπίτι; 'Αλλά καί ποιά άδολη καί θερμή αγάπη θά έπέδείξε ή γερόντισσα Ελισάβετ προς τή Θεοτόκο!
Μόλις όμως ή Παρθένος Μαρία χαιρέτισε τήν Ελισάβετ, έλαβε χώρα ένα γεγονός, πού δέν αναμενόταν. Διότι άναφέρει ό ίερός Ευαγγελιστής Λουκάς ότι: "Καί συνέβη τή στιγμή πού άκουσε ή Ελισάβετ τό χαιρετισμό της Μαρίας, σκίρτησε μέ αγαλλίαση τό βρέφος στήν κοιλία της" (Λουκ. Α'41).
"Βεβαίως, τά σκιρτήματα τών βρεφών παρά τοις έγκυοις είναι σύνηθες φαινόμενον κατά καί μετά τόν πέμπτον μήνα της εγκυμοσύνης" (Π.Ν.Τρεμπέλα: "Υπόμνημα είς τό κατά Λουκαν Εύαγγέλιον" έκδ. "ΣΩΤΗΡΟΣ" σελ. 60-61). Τό στοιχείο όμως έκείνο πού προξενεί ανάγκη ιδιαίτερης απορίας είναι τό ταυτόχρονο του σκιρτήματος μέ τόν ασπασμό της Θεοτόκου.
Οί γνώμες τών Πατέρων συγκλίνουν στήν άποψη ότι τό σκίρτημα αυτό του βρέφους δήλωνε οτι ό Ιωάννης πλήσθηκε Πνεύματος Αγίου μέ τόν ασπασμό της Παρθένου προς τή μητέρα του. Έξαλλου, έτσι εκπληρωνόταν καί τό μήνυμα του αγγέλου προς τό Ζαχαρία, ότι ο υιός του Ιωάννης "Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται έτι έκ κοιλίας μητρός αυτού" (Λουκ. Α' 15). Θά του δίνονταν άφθονα τά χαρίσματα τοϋ Αγίου Πνεύματος άπό αυτόν ακόμη τόν καιρό, πού θά ήταν στήν κοιλία της μητέρας του.
Αλλά καί ή Ελισάβετ έλαβε τό Άγιο Πνεύμα, τό Όποίο καί τή φώτισε νά άντιληφθεί τή σημασία του βρεφικού σκιρτήματος. Γι' αυτό καί ή Αγία Γραφή σημειώνει: "Καί έπλήσθη Πνεύματος Αγίου ή Ελισάβετ" (Λουκ. Α' 41). Καί πληρώθηκε ή Ελισάβετ άπό Πνεύμα Άγιο.
Καί άλλος ερμηνευτής υπογραμμίζει σχετικά: Έγινε (τό σκίρτημα) κατά τήν στιγμή του ασπασμού της Θεοτόκου με ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, τό Όποίο αφού πλήρωσε τήν Ελισάβετ απεκάλυψε σ' Αυτήν τή σημασία τοϋ σκιρτήματος αυτού (Π.Ν.Τρεμπέλα:"Υπόμνημα είς τό κατά Λουκάν Εύαγγέλιον" έκδ. "ΣΩΤΗΡΟΣ" σελ. 60-61).

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ