Ο αρχάγγελος Γαβριήλ θαυμάζει τήν αρετή της Μαριάμ καί Τής αναγγέλλει τό μέγα γεγονός:
"Ιδού θά συλλάβεις στήν κοιλιά Σου καί θά γεννήσεις υιό καί θά καλέσεις τό όνομα Του'Ιησού. Αυτός θα είναι μέγας καί γιά τήν αγιότητά Του καί γιά τό άξίωμά Του. Καί μολονότι με τήν ένανθρώπησή Του θά εξομοιωθεί προς τους ανθρώπους, θά άναγνωρισθεί όμως ώς Υιός του Υψίστου Θεού, καί θά Τόν υψώσει Κύριος ό Θεός καί ώς άνθρωπο. Καί θά Του δώσει τό θρόνο του προπάτορά Του Δαβίδ. Καί θά βασιλεύσει στους αιώνες ώς αθάνατος καί παντοτεινός αρχιερέας καί βασιλιάς τών πιστών όλων τών γενεών, οί οποίοι θά αποτελούν τήν πνευματική καί αληθινή οικογένεια του Ιακώβ, καί ή βασιλεία Του δέν θά έχει τέλος, όπως έχει τών επιγείων βασιλιάδων" (Λουκ.Α' 31-33).
Τό θαύμα είναι πρωτοφανές! Τό άγγελμα πρωτάκουστο! Παρθένος νά γεννήσει; Φυσικό, λοιπόν, ήταν νά αμφιβάλλει ή Θεοτόκος. Επόμενο ήταν νά αμφισβητήσει τό γεγονός. Πόσοι άλλωστε στό παρελθόν δέν έδειξαν παρόμοια αίσθήματα δυσπιστίας καί αμφιβολιών; Κάποτε ό Μωύσης, ό μέγας Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης, κλήθηκε νά αναλάβει τήν απελευθέρωση τών Ισραηλιτών άπό τήν Αίγυπτο καί αρχικά αρνήθηκε. Ό ιερέας Ζαχαρίας, ό πατέρας τού αγίου Ιωάννου τού Προδρόμου καί βαπτιστού, αμφέβαλλε στό λόγο του αρχαγγέλου Γαβριήλ γιά τή Γέννηση τού Ιωάννου. Τώρα όμως, ή απλοϊκή Κόρη τής Ναζαρέτ τίποτε άπό αυτά δέν παρουσιάζει.
Η Μαρία δέν φέρει καμία αντίρρηση στίς αποφάσεις τού Θεού! Μόνο απορεί γιά τό αφύσικο καί πρωτάκουστο, ζητεί εξήγηση καί ερωτά περί τού γεγονότος, πώς θά συμβεί τούτο.
''Πώς έσται μοι τούτο, έπεί άνδρα ού γινώσκω;".
Ό Νικόλαος Καβάσιλας δικαιολογεί απολύτως τήν απορία τής Παρθένου, διότι καλούνταν νά υπακούσει στό μήνυμα τού αγγέλου, ό οποίος Τής διεβίβαζε ένα ύπέρλογο καί άνευ προηγουμένου θείο θέλημα. Σημειώνει:
"Τή μακαρία Παρθένο ό άγγελος Τήν έκάλεσε νά πραγματοποιήσει κάτι τό εντελώς ασυνήθιστο, κάτι πού δέν ήταν σύμφωνο μέ τήν ανθρώπινη φύση, πού ξεπερνούσε τή λογική κατανόηση''
Καί πάλι ό Νικόλαος Καβάσιλας ενασχολούμενος μέ τήν εύλογη απορία τής Παρθένου επεξηγεί οτι μέ αυτή δέν ύποδηλώνεται καμία άρνηση έκ μέρους της Παναγίας. Γράφει:
"Πώς θά γίνει αυτό; Όχι, διότι ή ίδια έχω ανάγκη άπό περισσότερη καθαρότητα καί μεγαλύτερη αγιότητα, αλλά διότι είναι νομός τής φύσεως να μή μπορούν να κυοφορήσουν όσες, όπως εγώ, έχουν διαλέξει τή ζωή τής Παρθενίας.
Πώς θά γίνει αυτό, ερωτώ, αφού δέν έχω σχέση μέ άνδρα; Εγώ βέβαια, συνεχίζει, είμαι έτοιμη γιά τήν υποδοχή τού Θεού. Έχω αρκετά παρασκευασθεί, είπε μου, όμως σύ, άν ή φύση θά συμμορφωθεί καί μέ ποιο τρόπο;"
Δικαιολογημένη πραγματικά ή απορία τής Παρθένου. Γι' αυτό καί ό αρχάγγελος Τήν πληροφορεί: "Τό Πνεύμα τό ΄Αγιο, πού θά Σέ καθαρίσει άπό τό προπατορικό αμάρτημα και θά Σέ έξαγιάσει, θά έλθει σέ Σέ, καί δύναμη τού Υψίστου θά ρίψει τή δημιουργική καί προστατευτική σκέπη καί σκιά Της πάνω σέ Σένα" (Λουκ. Α' 35).
Συνεχίζοντας δέ ό αρχάγγελος προβάλλει ώς πρακτική καί σύγχρονη επιβεβαίωση τών λόγων του τήν περίπτωση τής Έλισάβετ, πού ήταν συγγενής Της: "Καί γιά νά βεβαιωθείς περί τού ότι θά γίνει πράγματι τό μέγα αυτό θαύμα σέ Σένα, Σού γνωστοποιώ ένα άλλο μικρότερο μέν θαύμα, τό οποίο όμως δέν θά τό περίμενες. Νά ή συγγενής Σου Ελισάβετ έχει συλλάβει καί αυτή υιό στή γεροντική της ηλικία. Καί ό μήνας αύτος είναι ο έκτος τής εγκυμοσύνης τής γυναίκας αυτής, που έως τώρα τήν έλεγαν όλοι στείρα. Καί όμως είναι τώρα έγκυος, διότι δέν είναι αδύνατο νά πραγματοποιηθεί άπό τό Θεό καθετί πού χαρακτηρίζεται θαυμαστό καί καταπληκτικό" (Λουκ. Α' 36-37).
Ή Κόρη τής Ναζαρέτ καλούνταν νά αναλάβει ένα ρόλο ανεπανάληπτο. 'Όμως, τά όσα είπε ό αρχάγγελος προς τή Θεοτόκο, δέν πρέπει νά εκληφθούν ώς πίεση προς Αυτήν, γιά νά Τής αποσπάσει θετική τήν απάντηση. Καί αυτό, διότι ό Θεός δέν εξαναγκάζει κανένα. Κάθε άνθρωπος είναι έλεύθερος νά δεχθεί ή νά απορρίψει τό σχέδιο τού Θεού, πού τόν αφορά, προκειμένου νά αποδεχθεί τήν κλήση γιά τά μεγάλα καί υψηλά η να την αρνηθεί.
Κι ή Παρθένος Μαρία δέν θά εξαιρούνταν τού κανόνα αυτού. Ήταν ελεύθερη νά ανταποκριθεί στην πρόσκληση ή νά τήν απορρίψει, καί -όπως κάθε άνθρωπος φέρει, αναλόγως τής συμπεριφοράς πού δεικνύει, καί τίς ευθύνες του-παρομοίως καί ή Παρθένος Μαρία θά αναλάμβανε τίς δικές Της. Διότι άπό τήν πρόθυμη αποδοχή Της εξαρτιόταν ή πραγματοποίηση τού λυτρωτικού έργου τού Θεού γιά τό ανθρώπινο γένος. Επομένως, ό σκοπός τής αποστολής τού άρχαγγέλου στην Κόρη τής Ναζαρέτ υπήρξε αυτός: Χωρίς νά εξασκήσει καμία πίεση, νά λάβει τή συγκατάθεσή Της.
Συχνά δοκιμάζεται ή ελεύθερη θέληση τού ανθρώπου. Ό άνθρωπος καλείται νά δείξει τή διάθεσή του αποδεχόμενος τό θείο θέλημα ή απορρίπτοντάς το. Νά εμπιστευθεί τόν έαυτό του καί τή ζωή του σέ όσα ό νόμος τού Ευαγγελίου παραγγέλλει, ή νά τόν αρνηθεί.
Έμείς άραγε τί κάνουμε; Ποια θέση παίρναμε; Άποδεχόμαστε τήν πρόσκληση ή τήν απορρίπτουμε;
Άπό τή θέση όμως πού θά λάβουμε εξαρτάται τό αιώνιο μέλλον μας: Ή νά είναι μακάριο καί ευτυχισμένο ή νά είναι άθλιο καί κολασμένο.
"Ιδού θά συλλάβεις στήν κοιλιά Σου καί θά γεννήσεις υιό καί θά καλέσεις τό όνομα Του'Ιησού. Αυτός θα είναι μέγας καί γιά τήν αγιότητά Του καί γιά τό άξίωμά Του. Καί μολονότι με τήν ένανθρώπησή Του θά εξομοιωθεί προς τους ανθρώπους, θά άναγνωρισθεί όμως ώς Υιός του Υψίστου Θεού, καί θά Τόν υψώσει Κύριος ό Θεός καί ώς άνθρωπο. Καί θά Του δώσει τό θρόνο του προπάτορά Του Δαβίδ. Καί θά βασιλεύσει στους αιώνες ώς αθάνατος καί παντοτεινός αρχιερέας καί βασιλιάς τών πιστών όλων τών γενεών, οί οποίοι θά αποτελούν τήν πνευματική καί αληθινή οικογένεια του Ιακώβ, καί ή βασιλεία Του δέν θά έχει τέλος, όπως έχει τών επιγείων βασιλιάδων" (Λουκ.Α' 31-33).
Τό θαύμα είναι πρωτοφανές! Τό άγγελμα πρωτάκουστο! Παρθένος νά γεννήσει; Φυσικό, λοιπόν, ήταν νά αμφιβάλλει ή Θεοτόκος. Επόμενο ήταν νά αμφισβητήσει τό γεγονός. Πόσοι άλλωστε στό παρελθόν δέν έδειξαν παρόμοια αίσθήματα δυσπιστίας καί αμφιβολιών; Κάποτε ό Μωύσης, ό μέγας Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης, κλήθηκε νά αναλάβει τήν απελευθέρωση τών Ισραηλιτών άπό τήν Αίγυπτο καί αρχικά αρνήθηκε. Ό ιερέας Ζαχαρίας, ό πατέρας τού αγίου Ιωάννου τού Προδρόμου καί βαπτιστού, αμφέβαλλε στό λόγο του αρχαγγέλου Γαβριήλ γιά τή Γέννηση τού Ιωάννου. Τώρα όμως, ή απλοϊκή Κόρη τής Ναζαρέτ τίποτε άπό αυτά δέν παρουσιάζει.
Η Μαρία δέν φέρει καμία αντίρρηση στίς αποφάσεις τού Θεού! Μόνο απορεί γιά τό αφύσικο καί πρωτάκουστο, ζητεί εξήγηση καί ερωτά περί τού γεγονότος, πώς θά συμβεί τούτο.
''Πώς έσται μοι τούτο, έπεί άνδρα ού γινώσκω;".
Ό Νικόλαος Καβάσιλας δικαιολογεί απολύτως τήν απορία τής Παρθένου, διότι καλούνταν νά υπακούσει στό μήνυμα τού αγγέλου, ό οποίος Τής διεβίβαζε ένα ύπέρλογο καί άνευ προηγουμένου θείο θέλημα. Σημειώνει:
"Τή μακαρία Παρθένο ό άγγελος Τήν έκάλεσε νά πραγματοποιήσει κάτι τό εντελώς ασυνήθιστο, κάτι πού δέν ήταν σύμφωνο μέ τήν ανθρώπινη φύση, πού ξεπερνούσε τή λογική κατανόηση''
Καί πάλι ό Νικόλαος Καβάσιλας ενασχολούμενος μέ τήν εύλογη απορία τής Παρθένου επεξηγεί οτι μέ αυτή δέν ύποδηλώνεται καμία άρνηση έκ μέρους της Παναγίας. Γράφει:
"Πώς θά γίνει αυτό; Όχι, διότι ή ίδια έχω ανάγκη άπό περισσότερη καθαρότητα καί μεγαλύτερη αγιότητα, αλλά διότι είναι νομός τής φύσεως να μή μπορούν να κυοφορήσουν όσες, όπως εγώ, έχουν διαλέξει τή ζωή τής Παρθενίας.
Πώς θά γίνει αυτό, ερωτώ, αφού δέν έχω σχέση μέ άνδρα; Εγώ βέβαια, συνεχίζει, είμαι έτοιμη γιά τήν υποδοχή τού Θεού. Έχω αρκετά παρασκευασθεί, είπε μου, όμως σύ, άν ή φύση θά συμμορφωθεί καί μέ ποιο τρόπο;"
Δικαιολογημένη πραγματικά ή απορία τής Παρθένου. Γι' αυτό καί ό αρχάγγελος Τήν πληροφορεί: "Τό Πνεύμα τό ΄Αγιο, πού θά Σέ καθαρίσει άπό τό προπατορικό αμάρτημα και θά Σέ έξαγιάσει, θά έλθει σέ Σέ, καί δύναμη τού Υψίστου θά ρίψει τή δημιουργική καί προστατευτική σκέπη καί σκιά Της πάνω σέ Σένα" (Λουκ. Α' 35).
Συνεχίζοντας δέ ό αρχάγγελος προβάλλει ώς πρακτική καί σύγχρονη επιβεβαίωση τών λόγων του τήν περίπτωση τής Έλισάβετ, πού ήταν συγγενής Της: "Καί γιά νά βεβαιωθείς περί τού ότι θά γίνει πράγματι τό μέγα αυτό θαύμα σέ Σένα, Σού γνωστοποιώ ένα άλλο μικρότερο μέν θαύμα, τό οποίο όμως δέν θά τό περίμενες. Νά ή συγγενής Σου Ελισάβετ έχει συλλάβει καί αυτή υιό στή γεροντική της ηλικία. Καί ό μήνας αύτος είναι ο έκτος τής εγκυμοσύνης τής γυναίκας αυτής, που έως τώρα τήν έλεγαν όλοι στείρα. Καί όμως είναι τώρα έγκυος, διότι δέν είναι αδύνατο νά πραγματοποιηθεί άπό τό Θεό καθετί πού χαρακτηρίζεται θαυμαστό καί καταπληκτικό" (Λουκ. Α' 36-37).
Ή Κόρη τής Ναζαρέτ καλούνταν νά αναλάβει ένα ρόλο ανεπανάληπτο. 'Όμως, τά όσα είπε ό αρχάγγελος προς τή Θεοτόκο, δέν πρέπει νά εκληφθούν ώς πίεση προς Αυτήν, γιά νά Τής αποσπάσει θετική τήν απάντηση. Καί αυτό, διότι ό Θεός δέν εξαναγκάζει κανένα. Κάθε άνθρωπος είναι έλεύθερος νά δεχθεί ή νά απορρίψει τό σχέδιο τού Θεού, πού τόν αφορά, προκειμένου νά αποδεχθεί τήν κλήση γιά τά μεγάλα καί υψηλά η να την αρνηθεί.
Κι ή Παρθένος Μαρία δέν θά εξαιρούνταν τού κανόνα αυτού. Ήταν ελεύθερη νά ανταποκριθεί στην πρόσκληση ή νά τήν απορρίψει, καί -όπως κάθε άνθρωπος φέρει, αναλόγως τής συμπεριφοράς πού δεικνύει, καί τίς ευθύνες του-παρομοίως καί ή Παρθένος Μαρία θά αναλάμβανε τίς δικές Της. Διότι άπό τήν πρόθυμη αποδοχή Της εξαρτιόταν ή πραγματοποίηση τού λυτρωτικού έργου τού Θεού γιά τό ανθρώπινο γένος. Επομένως, ό σκοπός τής αποστολής τού άρχαγγέλου στην Κόρη τής Ναζαρέτ υπήρξε αυτός: Χωρίς νά εξασκήσει καμία πίεση, νά λάβει τή συγκατάθεσή Της.
Συχνά δοκιμάζεται ή ελεύθερη θέληση τού ανθρώπου. Ό άνθρωπος καλείται νά δείξει τή διάθεσή του αποδεχόμενος τό θείο θέλημα ή απορρίπτοντάς το. Νά εμπιστευθεί τόν έαυτό του καί τή ζωή του σέ όσα ό νόμος τού Ευαγγελίου παραγγέλλει, ή νά τόν αρνηθεί.
Έμείς άραγε τί κάνουμε; Ποια θέση παίρναμε; Άποδεχόμαστε τήν πρόσκληση ή τήν απορρίπτουμε;
Άπό τή θέση όμως πού θά λάβουμε εξαρτάται τό αιώνιο μέλλον μας: Ή νά είναι μακάριο καί ευτυχισμένο ή νά είναι άθλιο καί κολασμένο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου