ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΙΑΣΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΕΠΙΚΡΙΤΩΝ ΜΑΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ

π. ΓΕΩΡΓΙΟ ΤΣΕΤΣΗ

________Στην ηλεκτρονική εφημερίδα "ΑΜΕΝ.gr" δημοσιεύεται η απάντηση του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Τσέτση μέ τον τίτλο: "Το κατά του Φαναρίου μένος" μέσα από το οποίον εκτρέπεται σε υβρεις και ευτελισμό των προσώπων με την γνώμη η τις θεολογικές θέσεις των οποίων διαφωνεί! Η κοινή λογική διδάσκει, ότι ο διάλογος, για να είναι οικοδομητικός, πρέπει να διεξάγεται με νηφαλιότητα. ¨Οταν όμως δεν έχεις πειστικά επιχειρήματα, τότε ένα καλό εργαλείο για να εξουθενώσεις τόν συνομιλητή σου είναι να τον υβρίζεις!

_________Την αρχή αυτή, δυστυχώς, εφαρμόζει το άρθρο του ο π. Γεώργιος, παλιός καλός μας φίλος! Ποδοπάτησε την φιλία μας, τήν μακρόχρονη γνωριμία μας έστω, και "γυμνή τη κεφαλή" προέβη σε απαράδεκτες ύβρεις. Να ενα δείγμα: μας αποκαλεί ανισόρροπο και λιποβαρή μπλογκο-μανιακό!!!! "πάσης φύσεως ανισόρροπων και λιποβαρών τον νουν «μπλογκο-μανιακών». (Ας μας επιτρέψει και μια διόρθωση του όρου "λιποβαρής" στο νού, που οπως έχει γραφεί σημαινει τον χοντρό, αυτόν που έχει πολύ λίπος! Προφανώς θα ήθελε να γράψει "ελλειποβαρής", δηλ. λιψός στο νού, άμυαλος, αλαφρούλης!)

_______Χωρίς να κατεβαίνουμε στο δικό του επίπεδο με τον τρόπο μας, δηλ. με την γραφίδα μας, θέλουμε να του αποδείξουμε, ότι δεν σηκώνουμε μυίγα στο σπαθί μας! Μιλάμε και γράφουμε με γλώσσα, την οποία δεν συνηθίζουμε, αλλά στην παρούσα φάση την θεωρήσαμε αναγκαία. Γι αυτό άλλωστε και ζητάμε την κατανόηση των αναγνωστών μας.

Καλάβρυτα, 17 Αυγούστου 2012

Ημέρα επετειακή της εις Μητροπολίτην χειροτονίας μας από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρό ΣΕΡΑΦΕΙΜ, 17 Αυγούστου 1976.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

********************

Πρός

τήν Πύλην Εκκλησιαστικών Ειδήσεων

AMEN.gr

e-mail: nikos@amen.gr

Αγαπητέ μου κ. Παπαχρήστου

Με ιδιαίτερη προσοχή ανέγνωσα το άρθρο του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Τσέτση, παλιοῦ καλού φίλου και εγκρίτου θεολόγου της Ορθοδοξίας.

Επειδή ο π. Γεώργιος είναι εξ ορισμού υπερασπιστής των δικαίων του Οικουμενικού Θρόνου, (πολύ δε δικαίως εφ’όσον και εκεί ανήκει εκκλησιαστικώς, διότι «όποιος δεν πενέψει το σπίτι του θα πέσει να τον πλακώσει», αλλά και πάρα πολύ έχει ευεργετηθεί από το Πατριαρχείο μας!) είχαμε την απορία πως και γιατί τόσες μέρες δεν φάνηκε ο π. Γεώργιος για να αντικρούσει τις θέσεις μας!

Να, λοιπόν, ότι ήλθε αυτή η στιγμή, οπότε είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε

1. τον υπερφίαλο εγωϊσμό με τον οποίο αντιμετωπίζει τους έχοντες διαφορετική γνώμη για τα τρεχούσης φύσεως εκκλησιαστικά πράγματα,

2. τον ευτελισμό των προσώπων μετά των οποίων αντιδικώντας συνδιαλέγεται,

3. τήν μονομανή μονομέρεια της σκέψεως του, ένεκα της οποίας ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης δεν είναι βέβαια ΑΛΑΘΗΤΟΣ, αλλά την ίδια ώρα ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΤΤΕΙ ΛΑΘΗ! Ό,τι πράττει είναι καλό! Είπε τό Κοράνιο ΑΓΙΟ, τότε αυτό είναι άγιο! ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ αντίρρηση!

4. Την αδυναμία προσκομίσεως πειστικών επιχειρημάτων. Την αδυναμία αυτή καλύπτει με μακρόσυρτες θεολογικές αναλύσεις, έτσι που στο τέλος ο αναγνώστης ξεχνάει από πού ξεκίνησε ένα θέμα.

Επί των σημείων αυτών θα επικεντρώσουμε λοιπόν τήν προσοχή των αναγνωστών σας και έτσι θα τους αφήσουμε να συναγάγουν εκείνοι τα συμπεράσματά τους. Και οι κρίνοντες κρίνονται!, είπε κάποτε ένα σημαίνον πολιτικό πρόσωπο.

Εκ προοιμίου θέλουμε να δηλώσουμε για μια ακόμη φορά, ότι σεβόμεθα απολύτως και τον Οικουμενικό Θρόνο, ως θεσμό, και τόν Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, ως Πρόσωπο, και μάλιστα πολύ σπουδαίο, αλλά δεν θέλουμε να είμαστε ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ! Αγαπάμε, σεβόμαστε, αλλά δεν λατρεύουμε τα πρόσωπα! Στην Ορθοδοξία ισχύει το primus inter pares, οπότε κι εμείς, ως ισότιμος εν Χριστώ Αδελφός, ασκούμε και το δικαίωμα της καλόπιστης κριτικής.

Ερωτώ λοιπόν τον π. Γεώργιο:. Αναγνωρίζει αυτό το ισότιμο των Αρχιερέων; Είναι ο Πατριάρχης «Πρὠτος μεταξύ ίσων»; Αναμένω την απάντηση.

Και τώρα ας έλθουμε στα σημεία:

1. Ο υπερφίαλος εγωϊσμός! Διάχυτο είναι το κείμενό του από αυτό το πνεύμα. Δεν γράφει για να απαντήσει σε κάποια αντίθετη άποψη, δεν γράφει για να πείσει! Γράφει για να ταπεινώσει τον θεωρούμενο αντίπαλο. Εν τούτοις μόνο από τον καλόπιστο διάλογο προάγεται η αλήθεια. Όλοι, ως γνωστόν, κατέχουμε ένα μέρος της αλήθειας, άρα όλοι μαζί συμβάλουμε στην ορθότερη αντίληψη των πραγμάτων, δηλ. στην προσέγγιση της αληθείας.

2. Ο ευτελισμός των προσώπων! Δεν τιμά τον π. Γεώργιο, όταν για τους έχοντες μια ἀλλη άποψη εκφράζεται με τον τρόπο αυτό, ήτοι: «.....δεν μπορεί παρά να μελαγχολεί και να προβληματίζεται οσάκις γίνεται μάρτυς της δόλιας και συστηματικής υπoνόμευσης του κύρους τού Πατριάρχου και αυτής της υπόστασης του Οικουμενικού Θρόνου, εκ μέρους ολίγιστων μεν, αλλά λαλίστατων Αρχιερέων, παροπλισμένων πανεπιστημιακών, μεντόρων συλλόγων και οργανώσεων, πάσης φύσεως ανισόρροπων και λιποβαρών τον νουν «μπλογκο-μανιακών», όπως και μερικών καιροσκόπων δημοσιογράφων...,

Επειδή λοιπόν τά με κόκκινη γραφή αναγραφόμενα αναφέρονται στο ταπεινό πρόσωπό μας, ευχαριστούμε τον αγαπητό μας π. Γεώργιο για τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται για ένα ιεράρχη, που αξιώθηκε να υπηρετεί τήν Αρχιερωσύνη επί 36 τόσα χρόνια. Αυτός ο ανισόρροπος και λιποβαρής τον νούν «μπλοκο-μανιακός» ιεράρχης, π. Γεώργιε, σας ασπάζεται αδελφικά και σας συγχωρεί! Συγχρόνως χαράσσει αυτές τις γραμμές, ώστε οι αναγνώστες τους ΑΜΕΝ να κρίνουν την ανισόρροπη στάση του και τον λιποβαρή νούν του.

Ερωτώ τον π. Γεώργιο:. Έχει συνειδητοποιήσει τι εν ώρα ψυχικής διεγέρσεως έγραψε;

3. Η μονομανής μονομέρεια της σκέψεως του. Εμείς ποτέ δεν αναφερθήκαμε στον Οικουμενικό Πατριάρχη με τά λόγια, που χρεώνει στη μερίδα μας: «ως Τούρκος πολίτης κατοικοεδρεύων σε ξένη Επικράτεια, δεν μπορεί να διεκδικεί διαποίμανση ποιμνίου το οποίο ζει στην Ελλάδα». Συκοφαντεί λοιπόν τους έχοντες μια άλλη άποψη και υβρίζει! Αφού όμως μας προκαλεί, υπενθυμίζουμε, ότι πολύ παλιά έχουμε κατακρίνει τόν Πατριάρχης μας, διότι σε κάποια ομιλία του, αναφερόμενος στους Ήρωες Έλληνες της εποποιΐας του 1821, είπε περίπου και τα εξής απαράδεκτα: «κάποιοι ξεβράκωτοι Έλληνες έκαμαν τήν Επανάσταση του 1821».

Ερωτώ τον π. Γεώργιο:. Συμφωνεί με τους χαρακτηρισμούς αυτούς;

4. Αδυναμία προσκομίσεως πειστικών επιχειρημάτων. Ο αγαπητός μας π. Γεώργιος, γράφοντας το κείμενό του, δυστυχώς, ασχημονεί! Υπό της ελαχιστότητός μας έχει τεθεί το ερώτημα εάν δηλ. ένας Ορθόδοξος Ιεράρχης, μάλιστα δε η Κορυφή της Ορθοδοξίας, έχει α) το δικαίωμα να προσφέρει το Κοράνιο ως δώρο σε ένα Μουσουλμάνο και β) εάν μπορεί να ονομάζει το βιβλίο αυτό «ΑΓΙΟ ΚΟΡΑΝΙΟ».

Αντί λοιπόν να μας απαντήσει στα σαφή αυτά ερωτήματα, προβαίνει στήν ασχημοσύνη να συνδέει ασύνδετα και άσχετα μεταξύ τους γεγονότα, τα οποία μάλιστα ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ σχέση με το ταπεινό μας πρόσωπο. Ιδού η απόδειξη:

5. «Στις ως άνω αιτιάσεις, προσετέθη πρόσφατα και η μομφή ενός Αρχιερέως (που έγινε «καραμέλα» στο στόμα πολλών Φαναριομάχων), ότι ο Πατριάρχης, ευρισκόμενος προ τινος στις ΗΠΑ, κακώς δώρισε ένα Κοράνιο σ΄ ένα διαπρεπή μουσουλμάνο τουρκικής καταγωγής. [Σχετικά με το τελευταίο τούτο σημείο, ας μου επιτραπεί να σημειώσω παρενθετικά ότι αν ο Σεβασμιώτατος αδυνατεί να κατανοήσει τη σημασία της Πατριαρχικής αυτής χειρονομίας, δεν χάθηκε ο κόσμος! Θα παρατηρούσα όμως ότι κάλλιον εστί το δωρίζειν, δι΄ ευνοήτους λόγους, σε κάποιο μουσουλμάνο παράγοντα ένα Κοράνιο, έστω αποκαλώντας το «ιερό», (διότι για τον παραλήπτη του ήταν όντως ιερό), παρά το επιβραβεύειν με χρυσό Σταυρό τον «πατριωτισμό» τού σήμερα επί γενοκτονία και εθνοκαθάρσει δικαζόμενου στην Χάγη, «Ορθόδοξου» (;) το δόγμα, Βοσνο-Σέρβου ηγέτη Ράντοβαν Κάρατζιτς]».

Εδώ ο επίσης «λαλίστατος» Πρωτοπρεσβύτερος, για να του ανταποδώσουμε τον αφιλάδελφο χαρακτηρισμό, που μας προσάπτει (ενθυμούμενοι την παροιμία «είπε ο γάϊδαρος τόν πετεινό κεφάλα» και ζητώ συγγνώμην, π. Γεώργιε) διαπράττει τρεις απρέπειες:

Α) Σκοπίμως παραποιεί τα γεγονότα. Ο Παναγιώτατος Πατριάρχης μας δεν κατακρίθηκε, επειδή αποκάλεσε το Κοράνιο «ιερό», αλλά επειδή το χαρακτήρισε «άγιο».

Ερωτώ τον π. Γεώργιο:. Μπορούμε να ονομάζουμε «άγιο» το Κοράνιο;

Β) Παραποιεί ωσαύτως τα γεγονότα και συγχρόνως καθίσταται συκοφάντης, όταν παραλληλίζει τό «δωρίζειν» ένα Κοράνιο στον Μουσουλμάνο Ηγέτη με το «επιβραβεύειν με χρυσό Σταυρό» τον Κάρατζιτς. Τον πληροφορώ λοιπόν, ότι εμείς ουδέποτε προσφέραμε ένα χρυσό ή αργυρό ή χάρτινο έστω Σταυρό στον κ. Κάρατζιτς! Άρα ψεύδεται και ψευδόμενος μας συκοφαντεί!

Ερωτώ τον π. Γεώργιο: α) Μπορεί να αποδείξει τόν ισχυρισμό του; Προσφέραμε εμείς ποτέ χρυσούν Σταυρόν στον τότε Πρόεδρο της Βοσνίας κ. Κάρατζιτς; β) Ήταν άραγε τότε γνωστό, ότι ο Κάρατζιτς ήταν ένοχος γενοκτονίας; Και γ) Αγνοεί την γενική αρχή του Δικαίου, ότι κάθε κατηγορούμενος είναι ΑΘΩΟΣ έως ότου εκδοθεί τελεσίδικη καταδικαστική Απόφαση από νόμιμο Δικαστήριο; Εγνωσμένως λοιπόν παραποιεί τα γεγονότα, για να εξαγάγει τα συμπεράσματα, που εκείνος επιθυμεί. Εύγε λοιπόν στον Διδάκτορα της Θεολογικής Επιστήμης.

Γ) Νομιμοποιεί τήν σκοπιμότητα, δηλ. αγιάζει την σκοπιμότητα! Το συμπέρασμα αυτό εξάγεται αβίαστα κατά την γνώμην ημών των «ανισόρροπων» απο τό παρακάτω απόσπασμα του κειμένου του π. Γεωργίου: Ο Πατριάρχης μας «δώρισε ένα Κοράνιο σ΄ ένα διαπρεπή μουσουλμάνο τουρκικής καταγωγής. [Σχετικά με το τελευταίο τούτο σημείο, ας μου επιτραπεί να σημειώσω παρενθετικά ότι αν ο Σεβασμιώτατος αδυνατεί να κατανοήσει τη σημασία της Πατριαρχικής αυτής χειρονομίας, δεν χάθηκε ο κόσμος»! Βεβαίως ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕ ο κόσμος, εάν ο Καλαβρύτων αδυνατεί να κατανοήσει τη σημασία της πατριαρχικής αυτής χειρονομίας! Αν όμως η ενέργεια αυτή υποκρύπτει κάποια σκοπιμότητα, την οποία υπονοεί, αλλά δεν κατονομάζει, ο π. Γεώργιος, τότε η Τσέτσιος αυτή θεωρία οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι κάποιες ευγενείς «χειρονομίες» επιτρέπονται, όταν η σκοπιμότης τις επιβάλλει. Η δε σκοπιμότης εδώ είναι το να κολακεύσουμε τον διαπρεπή Μουσουλμάνο λέγοντας του ότι η ΑΓΙΑ Γραφή των Χριστιανών και το ΑΓΙΟ Κοράνιο των Μουσουλμάνων είναι ισοδύναμα μεγέθη! «Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί», οι λέγοντες το σκότος φως και το φως σκότος!

6. Ερχόμεθα τώρα και σε ένα άλλο άκρως λεπτό σημείο του κειμένου του. Γράφει λοιπόν ο π. Γεώργιος περί ημών: Ό «πολιός Ιεράρχης Πελοποννησιακής Επαρχίας λησμονεί....«προφανώς ότι από τον πέμπτο ήδη αιώνα ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι όχι μόνο ο «επιτηρητής» των εξελίξεων σε άλλους Θρόνους, βάσει Ιερών Κανόνων Οικουμενικών Συνόδων, αλλά και ο εγγυητής της Ορθοδόξου ενότητος»

Απαντάμε ευθέως στον αγαπητό παλιό φίλο και τώρα υβριστή μας. Δεχόμεθα στο ακέραιο την ιδιότητα του επιτηρητού και του εγγυητού της Ορθοδόξου Ενότητος, μόνο και μόνο για να συμφωνήσουμε κάπου μαζί του.

Και τώρα ερωτώ τον π. Γεώργιο: Εκεί κάτω στα Ιεροσόλυμα η κανονική τάξη δεν έχει διασαλευθεί; Ένας Πατριάρχης έχει κηρυχθή έκπτωτος ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ! Ο ίδιος Πατριάρχης, ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος, έχει καθαιρεθεί από την Πατριαρχική Του αξία και έχει επαναφερθεί στις τάξεις των Μοναχών ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ! Ο ίδιος Πατριάρχης, με απόφαση του Διαδόχου (;) Του έχει καταδικασθεί σε εγκλεισμό μέσα στα Πατριαρχικά Δώματα ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ! Ο ίδιος Πατριάρχης έχει αθωωθεί από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για όλες τις κατηγορίες, όσες του είχαν καταλογισθεί και ΟΜΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ στη ζωή Του! Ένας ΑΘΩΟΣ λοιπόν Πατριάρχης της Ορθοδοξίας ευρίσκεται έγκλειστος στο Διαμέρισμά του και είναι εκεί ένας ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ! Για όλα αυτά ΤΙ ΕΠΡΑΞΕΝ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ κ. Βαρθολομαίος υπό τήν ιδιότητά Του «ως ρυθμιστού καί «ως εγγυητού της Ορθοδόξου Ενότητος; Ο π. Γεώργιος γράφει , ότι ο Πατριάρχης είναι ο «επιτηρητής των εξελίξεων σε άλλους θρόνους βάσει ιερών κανόνων Οικουμενικών Συνόδων». «Ιδού λοιπόν η Ρόδος, ιδού και το πήδημα», λαλίστατε πάτερ!

Για να μένουν ζωηρά τα ερωτήματα αυτά στη μνήμη σας, αγαπητέ π. Γεώργιε, θα επαναλάβουμε εδώ τα σχετικά ερωτήματα, όπως τα θέσαμε προ ολίγων ημερών στους αγαπητούς μας επίσης υβριστές κ.κ. Παπαχρήστου καί Ανδριόπουλο, οι οποίοι εξ ορισμού είναι επίσης συνήγοροι και υπερασπιστές του Οικουμενικού Θρόνου, ερωτήματα στα οποία δεν ελάβαμε απάντηση:

ΕΡΩΤΗΣΙΣ 7^{η ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ}: Ας έλθουμε τώρα και σε ένα ακόμη ερώτημα, που αφορά τήν Εκκλησία των Ιεροσολύμων. Όπως γνωρίζετε, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αποφάνθηκε, ότι ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος ουδεμία κατάχρηση διέπραξε κατά την άσκηση των καθηκόντων του είτε ως Πατριάρχης Ιεροσολύμων, είτε ως Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, είτε ως Αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως! Έπειτα από τήν ουσιώδη αυτή Απόφαση δημιουργείται αμέσως ένα ΗΘΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: Μπορεί πλέον ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος να παραμένει έκπτωτος και μάλιστα ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ στα δώματα του Πατριαρχείου;

Ας μη μου προβάλλετε, παρακαλώ, ως επιχείρημα, ότι ο Οικουμενικός ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει σε διοικητικά ζητήματα μιάς άλλης εκκλησιαστικής Δικαιοδοσίας, διότι έχουμε τα εξής δεδομένα:

1. Ο εξ υμών αντιρρησίας κ. Παπαχρήστου ομολογεί, ότι «....Ιεράρχες και Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, όλοι εκείνοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΣΘΕΝΟΣ τα δίκαια της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας..» άρα παραδέχεται τήν υπερόριο δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχου, και άρα του Χωροφύλακα της Ορθοδοξίας.

2. Ο έτερος αντιρρησίας κ. Ανδριόπουλος παραδέχεται ότι ο Πατριάρχης «σαρκώνει τό πρωτεύθυνον». Συνεπώς κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας έχει ευθύνη και οφείλει να επέμβει στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων και να συστήσει την επανεξέταση του φακέλλου «Πατριάρχης Ειρηναίος».

Υπο-ερώτησις: Συμφωνούμε έως εδώ; Ένα, λοιπόν, το κρατούμενο.

3. Ο Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαίος αναμείχθηκε ενεργώς στην πρώτη φάση της καθαιρέσεως, καθ’ όσον α) δέχθηκε τους Συνοδικούς Αρχιερείς των Ιεροσολύμων σε ακρόαση και τίς έδωσε κατευθύνσεις, β) δέχθηκε επίσης τον Πατριάρχη Ειρηναίο, πρός τόν Οποίο συνέστησε να παραιτηθή, γ) προσκάλεσε τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών σε Συνδιάσκεψη για το ίδιο θέμα, δ) δεν αντέδρασε όταν έγιναν, όπως έγιναν, τα γνωστά γεγονότα στα Ιεροσόλυμα, τότε που ο Πατριάρχης Ειρηναίος ανακηρύχθηκε ΕΚΠΤΩΤΟΣ από τον Πατριαρχικό Του Θρόνο, χωρίς Δικαστήρια, χωρίς Απολογία κλπ. και τέλος ε) δεν αντέδρασε, όταν με διοικητική-Συνοδική-Απόφαση τόν καθαίρεσαν από την Αρχιερωσυνη Του και Τον υποβίβασαν στην τάξη των Μοναχών!

Υπο-ερώτησις: Συμφωνούμε και έως εδώ; Άρα ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχεν ενεργό ανάμειξη στη φάση καταδίκης του Πατριάρχου Ειρηναίου! Δεύτερο λοιπόν από τα κρατούμενα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Άρα ο Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως και ως έχων το Πρωτεύθυνον και διότι αναμείχθηκε στην διαδικασία καταδίκης ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ σε ένα εν Χριστώ Αδελφό του, ο Οποίος μάλιστα διετέλεσε και εξακολουθεί αληθώς να είναι κανονικός Πατριάρχης των Ιεροσολύμων, καθ’ όσον περιτράνως πλέον αποδείχθηκε, ότι είναι αθώος των κατηγοριών, οι οποίες του είχαν αποδοθεί. Οι κατηγορίες εκείνες, που Του αποδόθηκαν προ πέντε-έξη ετών τελικά ήσαν ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΒΑΣΙΜΕΣ! Οφείλει λοιπόν να επέμβει και ΝΑ ΛΥΣΗ το ζήτημα και γιά τον πρόσθετο λόγο, ότι είχε και ο ΙΔΙΟΣ ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος ενεργό ανάμειξη στη διάπραξη αυτού του κανονικού εγκλήματος! Εκτελέσθηκε ηθικά ένας ΑΘΩΟΣ!

Αυτά, λοιπόν, είχαμε να πούμε απαντητικά στον αγαπητό μας Πρωτοπρεσβύτερο του Θρόνου εμείς, ένας από τους πάσης φύσεως ανισόρροπους και λιποβαρείς τον νουν «μπλογκο-μανιακούς»!!!!!!!, με αγάπη στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη, ερωτευμένος με την Αγία Ορθοδοξία μας.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΚΟΙΝΟΠΟIΗΣΙΣ:

1. Πρός τους Σεβ. Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, διά του e-mail

2. Romfea.gr

3. Διάφορα Blogs