Ισλαμική παρερμηνεία και απολογία δια τον αποκεφαλισμό του Χριστιανού μάρτυρα εις την Τυνησία

Διαβάζουμε στο islamofgreeks δια το ζήτημα του αποκεφαλισμού του Χριστιανού απο ισλαμιστή τα εξής:

«Καταδικάζουμε με μια φωνή όλοι οι Μουσουλμάνοι (Άχλου Σούννα) την οποιαδήποτε αδικία που μπορεί να υποστεί ο κάθε μη Μουσουλμάνος από χέρια ψευτο-Μουσουλμάνων. Να αναφέρουμε όμως ότι το συγκεκριμένο περιστατικό αποτελεί πολιτική προπαγάνδα ενός Αιγύπτιου υποψηφίου εναντίων των Ισλαμικών «κομμάτων» για την προεκλογική φάση που βρίσκεται η Αίγυπτος.

Το βίντεο που προβάλλεται ξανά και ξανά από διάφορους, με μοναδική ελπίδα να λασπολογήσουν το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους, είναι πασίγνωστο στον αραβικό κόσμο. Έχει αποκαλυφθεί ότι το περιστατικό δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την Τυνήσια.

Δεν αρνούμαστε σε καμία περίπτωση την νομολογία του Ισλάμ όσον αφορά την αποστασία (η οποία εφαρμόζεται μόνο σε ισλαμικό κράτος από δικαστές και όχι από πολίτες). Όμως άλλο η πολιτική απατεωνιά, η προπαγάνδα και η διαστρέβλωση που χρησιμοποιεί κάποιος για πολιτικές ατζέντες και άλλο τι λέει πραγματικά η θεολογία και η νομολογία για το συγκεκριμένο θέμα.

Παρακάτω επιλέγω να καταπιαστώ με την ουσία του όλου θέματος και εκεί που κυρίως βασίζεται η κριτική η «κατακραυγή» των εθνικιστών και χριστιανών, δηλαδή την θανατική ποινή της αποστασίας.

Τι λέει το Ισλάμ για την αποστασία;

Η θρησκεία στον δυτικό πολιτισμό, από την στιγμή που εκλαμβάνεται ως κατώτερη και είναι θέμα προσωπικής επιλογής του καθενός, είναι αρκετά λογικό να εκπλήσσει αρνητικά όταν ενημερώνονται ότι στον Ισλαμικό νόμο ο αποστάτης τιμωρείτε με θάνατο.

Αν και απαγορεύτηκε η θανατική ποινή στην Αγγλία (το 1965) διατηρήθηκε ενεργή σε θέματα εθνικής προδοσίας. Γενικά η εσχάτη προδοσία στη δύση τιμωρούταν με θάνατο και σήμερα η τιμωρία σε αρκετές, αν όχι όλες τις δυτικές χώρες, είναι ισόβια φυλάκιση. Στην Αμερική, την Κίνα και στην Ιαπωνία η θανατική ποινή ισχύει ακόμα και σήμερα για σοβαρά εγκλήματα.

Το Ισλάμ δεν είναι απλά μια θρησκεία αλλά ένα ολοκληρωμένο σύστημα ζωής. Πέρα από την θεολογία, οι νόμοι δεν διέπουν μόνο την συμπεριφορά του πιστού αλλά σχηματίζουν τους βασικούς κανόνες και την δημόσια τάξη σε ένα Ισλαμικό κράτος.

Στο Ισλαμικό δίκαιο «αποστασία» (Ρίντα) σημαίνει η άρνηση των νόμων (και θεολογικών) και άρνηση συμμετοχής στην κοινωνία. Είναι προδοσία ενάντια στο κράτος η οποία μετέπειτα ανοίγει την πόρτα για εχθροπραξίες στα πονηρά μυαλά.

Αυτός που θα επιλέξει να αφήσει την πίστη του Ισλάμ και να φύγει από την Ισλαμική χώρα, σε καμία περίπτωση δεν θα κυνηγηθεί να θανατωθεί. Ούτε επίσης αυτός που αποστάτησε και τηρεί την καινούρια του πίστη/ιδεολογία ιδιωτικά και τηρώντας τους νόμους του κράτους δεν θα κυνηγηθεί η θανατωθεί. Στην ιστορία του Ισλάμ ποτέ δεν υπήρχαν ανακριτές της πίστης και ούτε καταγράφεται τέτοια πρακτική στον Ισλαμικό νόμο.

Το Κοράνι λέει:

«Στη Θρησκεία δεν υπάρχει καταναγκασμός. Διότι η Αλήθεια έχει ξεχωριστεί ολοφάνερα απ’ την Πλάνη» (Κοράνι 2:256)

Η τιμωρία της αποστασίας κύριο στόχο έχει να αποθαρρύνει αυτούς που ασπάζονται φαινομενικά το Ισλάμ για να εναντιωθούν «από μέσα». Για παράδειγμα, στην Μεδίνα ήταν πρακτική αρκετών εβραίων να ασπάζονται το Ισλάμ και μετά να το εγκαταλείπουν για να λυγίσουν την αυτοπεποίθηση των πρώτων Μουσουλμάνων. Διαβάζουμε:

«Ένα μέρος απ’ τους οπαδούς του Βιβλίου είπαν: ” Να πιστεύετε το πρωί σ’ ό,τι αποκαλύφθηκε στους πιστούς, αλλά να το αρνείστε στο τέλος της μέρας. Ίσως κατά τύχη επιστρέψουν» (Κοράνι 3:72) (επίσης από το Tafsir του Tabari 6:508 και Tafsir Ibn Kathir 2 τόμος σελ 188)

Η τιμωρία της αποστασίας εκτελείτε κυρίως για τους αποστάτες που συνεργάζονται με μια εχθρική δύναμη ενάντια σε ένα Ισλαμικό κράτος η σε αυτούς που πολεμούν κατά του κράτους και όχι τόσο εναντίον αυτού που αποστάτησε θεολογικά η ιδεολογικά (ισχύει όμως και αυτό).

Οι δυτικές χώρες κατά το παρελθόν (μακρινό και κοντινό όπως Ρωσία, Ιταλία, Αμερική) έχουν εκτελέσει προδότες για μεταφορά κρατικών μυστικών και πληροφοριών. Κανένας εθνικιστής, από αυτούς που αναπαράγουν το βίντεο με τον Τυνήσιο, δεν θα είχε πρόβλημα με την ποινή αυτή προς τον προδότη (εθνικών συμφερόντων). Στο Ισλάμ όμως η ποινή του προδότη είναι για πολύ σοβαρότερους λόγους. Δεν είναι απλή εναντίωση η ανατροπή προς το πολίτευμα αλλά προς τον Θεό τον ίδιο και ο Θεός είναι υπεράνω από οποιαδήποτε γήινα συμφέρονται.

Τι λέει ο Ιησούς στη Βίβλο για την αποστασία;

Αρκετοί από τους εθνικιστές που εναντιώθηκαν στην «βαρβαρότητα» της αποστασίας είναι Χριστιανοί. Και στο όνομα της Χριστιανικής «αγάπης» απορούν λέγοντας για το Ισλάμ «τι σοι Θεός είναι αυτός που επιτρέπει τέτοια τιμωρία»

Το πρόβλημα όμως με αυτές τις κατακραυγές από μεριά αυτών των «πιστών» Χριστιανών είναι ότι προτού μπουν στην διαδικασία να κριτικάρουν την αποστασία σε άλλα πιστεύω όπως του Ισλάμ, ξέχασαν να ρίξουν μια ματιά στο ιερό τους βιβλίο, την Βίβλο. Η Βίβλος είναι αυτή που υποστηρίζει ότι ο Θεός είναι αυτός που διατάζει την σφαγή του αποστάτη. Πιο σωστά ο Ιησούς Χριστός ( αφού είναι ο Θεός ο αληθινός για τους Χριστιανούς) δίνει εντολή ότι ο καθένας που αλλάζει η αλλαξοπιστεί πρέπει να θανατώνεται. Διαβάζουμε για παράδειγμα:

6. Αν ο αδελφός σου, ο γιος τής μητέρας σου ή ο γιος σου ή η θυγατέρα σου ή η γυναίκα τού κόρφου σου ή ο φίλος σου, που είναι όπως η ψυχή σου, σε παρακινήσει κρυφά, λέγοντας: Ας πάμε, και ας λατρεύσουμε άλλους θεούς, που δεν γνώρισες ούτε εσύ ούτε οι πατέρες σου,

7. (από τους θεούς των εθνών, που είναι ολόγυρά σας, είτε αυτών που είναι κοντά σε σένα είτε εκείνων που είναι μακριά από σένα, από το ένα άκρο τής γης μέχρι το άλλο),

8. δεν θα συγκατανεύσεις σ’ αυτόν ούτε θα στρέψεις σ’ αυτόν την ακοή σου ούτε θα τον λυπηθεί το μάτι σου ούτε θα τον σπλαχνιστείς ούτε θα τον κρύψεις·

9. αλλά θα τον θανατώσεις, οπωσδήποτε· το χέρι σου θα είναι πρώτο επάνω του για να τον θανατώσεις, και έπειτα το χέρι ολόκληρου του λαού. ( Δευτερονόμιο 13:6-9)

Σε ένα άλλο χωρίο διαβάζουμε:

και κάθε ένας που δεν θα εκζητήσει τον Κύριο τον Θεό του Ισραήλ, να θανατώνεται, από μικρόν μέχρι μεγάλον, από άνδρα μέχρι γυναίκα.(Χρονικών Β 15:13)

Ο Ιησούς Χριστός (ο Θεός του Ισραήλ σύμφωνα με την Εκκλησιαστική θεολογία), σύμφωνα με τους Χριστιανούς είπε ότι αν δεν τον ζητήσουμε πρέπει να θανατωθούν ακόμα και τα γυναικόπαιδα!

Επειδή κάποιοι ίσως πουν ότι «τα χωρία είναι από την Παλαια Διαθήκη, αρα δεν τα δεχόμαστε πλέον σαν Χριστιανοί» πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι ο ίδιος ο Ιησούς ήταν αυτός ο οποίος θέσπισε κάποτε στην Π.Δ τέτοιους νόμους. Και μόνο ότι κάποτε διέταζε τον θάνατο στους αποστάτες αυτό φτάνει.

Αλλά βεβαίως δεν είναι τόσο απλό για τους Χριστιανούς που θέλουν να βγουν από το πρόβλημα της Π.Δ και των νομοθεσιών της. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός είναι αυτός που υποστηρίζει τον νόμο της Π.Δ και συγκεκριμένα υποστηρίζει τους θανάτους ως ποινή ακόμα και για μικρότερα ζητήματα. Για παράδειγμα ο Ιησούς μαλώνει τους φαρισαίους που δεν εκτελούν τον νόμο της Π.Δ και τον αλλοιώνουν εξαιτίας ορισμένων παραδόσεων. Ένας από αυτούς τους νόμους είναι ο Θάνατος στο παιδί που καταταράζεται και δεν τιμά τους γονείς του:

1. ΤΟΤΕ, έρχονται κοντά στον Ιησού οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι από τα Ιεροσόλυμα, λέγοντας:

2. Γιατί οι μαθητές σου παραβαίνουν την παράδοση των πρεσβυτέρων; Επειδή, δεν πλένουν τα χέρια τους, όταν τρώνε ψωμί.

3. Και εκείνος, απαντώντας, είπε σ’ αυτούς: Γιατί κι εσείς παραβαίνετε την εντολή τού Θεού εξαιτίας τής παράδοσής σας;

4. Επειδή, ο Θεός έχει προστάξει, λέγοντας: «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα·» και «εκείνος που κακολογεί τον πατέρα ή τη μητέρα, να θανατώνεται, οπωσδήποτε».

5. Εσείς, όμως, λέτε: Όποιος πει στον πατέρα ή στη μητέρα: Είναι δώρο οτιδήποτε επρόκειτο να ωφεληθείς από μένα, και μπορεί να μη τιμήσει τον πατέρα του ή τη μητέρα του.

6. Και ακυρώσατε την εντολή τού Θεού εξαιτίας τής παράδοσής σας.

7. Υποκριτές, καλά προφήτευσε για σας ο Ησαϊας, λέγοντας:

8. «Αυτός ο λαός με πλησιάζει με το στόμα τους και με τιμά με τα χείλη· η καρδιά τους, όμως, απέχει μακριά από μένα·

9. μάταια μάλιστα με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντάλματα ανθρώπων». (Ματθαίος 15:1-9)

Ένα άλλο απόσπασμα από την Κ.Δ όπου ο Ιησούς υποστηρίζει τον νόμο ολοκληρωτικά στο σύνολο του είναι αυτό εδώ που λέει:

17. Μη νομίσετε ότι ήρθα για να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες· δεν ήρθα να καταργήσω, αλλά να εκπληρώσω.

18. Επειδή, σας διαβεβαιώνω, μέχρις ότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μία κεραία δεν θα παρέλθει από τον νόμο, έως ότου όλα εκπληρωθούν.

19. Όποιος, λοιπόν, αθετήσει μία από τούτες τις ελάχιστες εντολές, και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, ελάχιστος θα ονομαστεί στη βασιλεία των ουρανών· όποιος, όμως, εκτελέσει και διδάξει, αυτός θα ονομαστεί μέγας στη βασιλεία των ουρανών. (Ματθαίος 5:17-19)

Ο Ιησούς λοιπόν καλεί στην τήρηση του νόμου και όχι στην ακύρωση. Θεωρεί ότι στην Βασιλεία του Θεού θα μπει με μεγαλύτερο κύρος αυτός που τηρεί τον Νόμο της Π.Δ.

Κάποιοι όμως μπορούν να φέρουν τον «απόστολο» Παύλο σαν επιχείρημα ότι δήθεν « ακύρωσε τον Νόμο της Π.Δ». Κάτι τέτοιο όπως είδαμε παραπάνω είναι πέρα για πέρα αντιφατικό με τα «λεγόμενα του Ιησού». Αλλά ακόμα και αν θέλουμε να ακούσουμε τον Παύλο στο θέμα της αποστασίας και της ποινής, τότε θα τον βρίσκαμε σύμφωνο και αυτόν με τον Νόμο της Π.Δ. Πως άλλωστε να μην είναι σύμφωνος όταν αυτός ο Νόμος είναι «Θεϊκός»; Λέει ο Παύλος:

20. Δεδομένου ότι, τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι.

21. Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν· αλλά, μέσα στους μάταιους συλλογισμούς τους, αναζήτησαν μάταια πράγματα, και σκοτίστηκε η ασύνετη καρδιά τους.

22. Ενώ έλεγαν ότι είναι σοφοί, έγιναν μωροί.

23. Και άλλαξαν τη δόξα τού άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου, και πουλιών και τετράποδων και ερπετών.

24. Γι’ αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους.

25. Οι οποίοι αντικατέστησαν την αλήθεια τού Θεού με το ψέμα, και απέδωσαν σεβασμό και λάτρευσαν την κτίση, παρά εκείνον που την έκτισε, ο οποίος είναι άξιος ευλογίας στους αιώνες. Αμήν.

26. Γι’ αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας· επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη·

27. παρόμοια δε και οι άνδρες, αφήνοντας τη φυσική χρήση τής γυναίκας, άναψαν μέσα τους από την επιθυμία τους ο ένας προς τον άλλον, κάνοντας την ασχημοσύνη, αρσενικοί σε αρσενικούς, και απολαμβάνοντας στον εαυτό τους την πρέπουσα αντιμισθία τής πλάνης τους.

28. Και καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει·

29. επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία· είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια·

30. ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρετές κακών, απειθείς στους γονείς,

31. χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες·

32. οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν. ( Προς Ρωμαίους 1:20-32)

Για τον Παύλο λοιπόν είναι «άξιοι θανάτου»

Αυτοί οι ίδιοι που κατηγορούν τους Ισλαμικούς νόμους περί αποστασίας δεν πρόκειται να βρουν ποτέ στο Κοράνι και στην Σούννα ποινές για μικρά παιδιά. Ενώ όταν αυτοί οι ίδιοι ανοίξουν αυτό που αποκαλούν Αγία Γραφή, θα βρουν από τα πρώτα κιόλας κεφάλαια μεθόδους πώς να σκοτώσεις όχι μόνο τον αποστάτη αλλά και αυτόν που σε έκανε να αποστατήσεις(Δευτερονόμιο 13:6-9) και το παιδί που δεν θα «ζητήσει τον Θεό του Ισραήλ.»

Κατανοώ απόλυτα ότι αρκετοί μη Μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας θα δυσκολευτούν να δεχτούν την τιμωρία της αποστασίας. Σκοπός μου δεν είναι τόσο να πείσω όσο να γίνει κατανοητή η ορθόδοξη Ισλαμική θέση. Έχουμε βεβαίως και τους αιρετικούς Μουσουλμάνους ( μοντερνιστές και ψευτο διανοούμενους) που δεν δέχονται την αποστασία παρόλο που καταγράφεται ξεκάθαρα στην Σούννα του Προφήτη (Bukhaari (6922) και Bukhaari (6484) επίσης Muslim (1676))

Κλείνοντας αυτό το άρθρο να τονίσω ότι η τιμωρία της αποστασίας, καθώς επίσης και άλλοι νόμοι του Ισλάμ ως προς την νομολογία και όχι ως προς την θεολογία και δόγμα, ισχύουν μόνο σε μια Ισλαμική χώρα που εφαρμόζεται ο Ισλαμικός νόμος. Απαγορεύεται αυστηρά στον οποιοδήποτε Μουσουλμάνο να εκτελεί αυθαίρετα ποινές του Ισλαμικού δικαίου σε χώρες μη Μουσουλμανικές όπως επίσης απαγορεύεται και στις ίδιες τις Ισλαμικές χώρες να παρεμβαίνει. Διότι ΜΟΝΟ οι αρμόδιοι αναλύουν, κρίνουν, και δικάζουν όπως δικηγόροι, δικαστές, δικαστήρια, αστυνομία, δικαιοσύνη. Ο κάθε Μουσουλμάνος που ζει σε μη Μουσουλμανική χώρα οφείλει να σέβεται και να συμμορφώνεται στο σύνταγμα και στους νόμους της κάθε χώρας. Το δικαίωμα του είναι μόνο ως προς την θεολογία, το δόγμα, και τα λατρευτικά καθήκοντα και όχι στο νομικό δίκαιο».