Ξαφνιάζουν οι αποφάσεις που έλαβε η Γ' Πανθρησκευτική Σύνοδος

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ;

Η Γ' Πανθρησκευτική Σύνοδος, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι 137 θρησκειών και δογμάτων, μετά από συμπλήρωση ογδόντα τεσσάρων ημερών συνεδρίασης, συνόψισε τις αποφάσεις της σε ένα μοναδικό για τα δεδομένα της ανθρωπότητας κείμενο, μόλις δύο σελίδων.
Η έκπληξη που προκλήθηκε σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας δεν έχει ακόμα καταγραφεί, αφού η δημοσιοποίηση του κειμένου έγινε τις πρώτες πρωινές ώρες.
Παραθέτουμε την επιστολή αυτούσια, θεωρώντας ότι η σπουδαιότητά της επιβάλλει καταρχάς την μελέτη και κατανόησή της:

Κεφάλαιο Πρώτο

1. Η ανθρωπότητα καθ’ όλη την πορεία της, όσο αυτή μας είναι γνωστή, πορεύτηκε μαζί με τους θεούς της.
2. Σε όλη αυτή την πορεία, από τη μία λαμπρές αξιομνημόνευτες πράξεις και έργα και από την άλλη, χυδαία εγκλήματα ποτισμένα στην απανθρωπιά και τον πόνο αποδόθηκαν από τους ανθρώπους στην θέληση των θεών τους.
3. Σήμερα, όπως και κάθε άλλη φορά, οι Θεοί καλούνται να πολεμούν τους πολέμους των θνητών, να καθαγιάζουν το μίσος τους, να βαφτίζουν την προκατάληψη και τον φόβο τους Θεϊκή Εντολή.

Κεφάλαιο Δεύτερο

1. Συχνά οι θρησκευτικές κοινότητες μετατράπηκαν σε μηχανισμούς μέσα από τους οποίους κάποιοι αναζήτησαν εξουσία και πλούτο.
2. Συχνά υπήρξαν άνθρωποι που στο όνομα των Θεών χρησιμοποίησαν την φτώχεια, τον ανθρώπινο πόνο, τον φόβο για τον θάνατο, την ανάγκη για πίστη και ελπίδα, προκειμένου να αποκομίσουν κάθε είδους οφέλη.

Κεφάλαιο Τρίτο

1. Οι Θεοί υπήρχαν πριν από την δημιουργία του ανθρώπου και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά από τον αφανισμό του, τόσο ανεπηρέαστοι από την εικόνα που τους προσδίδει η ανθρώπινη φαντασία, όσο και αδιάφοροι προς τις πράξεις των ανθρώπων.
2. Οι άνθρωποι αναζητούν την έννοια και την εικόνα του Θεού καθώς και την εναρμόνιση μαζί του. Αυτό δε, το θεωρούν ύψιστο χρέος και το πράττουν κάθε φορά έως εκεί που τους επιτρέπει η αντίληψη και η γνώση τους.

Κεφάλαιο Τέταρτο

1. Η υπεροχή των ανθρώπων έναντι της Φύσης είναι φαινομενική και, ούτως ή άλλως, πρόσκαιρη. Ο Θεός με την Φύση είναι ένα και το αυτό, ο άνθρωπος δε, δεν μπορεί να κυριαρχήσει επάνω στον Θεό όπως ούτε και επάνω στην Φύση.
2. Οι λέξεις «πλεονεξία» και «αλαζονεία» αποτελούν την σύνοψη της ιστορίας των ανθρώπων.
3. Η πλεονεξία και η αλαζονεία δεν έβλαψαν και ούτε θα βλάψουν ποτέ την Φύση ή τους Θεούς γιατί απλούστατα η πλεονεξία και η αλαζονεία, μαζί και η ανθρωπότητα στο σύνολό της, είναι μέρος της Φύσης και των Θεών.
4. Η πλεονεξία και η αλαζονεία αποτελούν όμως μαζί την σημαντικότερη αιτία όλων των δεινών που υπέφεραν και θα υποφέρουν οι άνθρωποι.

Κεφάλαιο Πέμπτο

1. Οι θρησκευτικές κοινότητες διά των πνευματικών πατέρων τους, εφεξής αρνούνται την εμπλοκή τους σε μηχανισμούς αναπαραγωγής κάθε είδους πλεονεξίας και αλαζονείας.
2. Κηρύττουν την αλληλοαποδοχή όλων των θρησκευτικών δογμάτων. Η Υπεροχή είναι ψευδαίσθηση. Η Ταπεινότητα είναι γνώση.
3. Αποποιούνται την εμπλοκή τους σε κάθε είδους συναλλαγές υλικών αγαθών και πλούτου. Παραδίδουν δε, όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία σε κοινωφελείς οργανισμούς και στα έθνη.
4. Ως Οίκος του Θεού ορίζεται η αγάπη και η κατανόηση των ανθρώπων προς αλλήλους και προς την γενέτειρα και ζωοποιό Φύση. Οι ναοί παραδίδονται στα έθνη ως μουσεία πολιτισμού και ιστορίας.
5. Οι εκπρόσωποι των Θεών παραιτούνται κάθε προνομίου, εντάσσονται στις κοινωνίες των ανθρώπων και, με τον βίο τους ως ζωντανό παράδειγμα, καταδικάζουν την πλεονεξία και την αλαζονεία διδάσκοντας ταυτόχρονα την αγάπη και την κατανόηση.

Κεφάλαιο Εκτο

1. Η ζωή μπορεί να προσφέρει μέγιστη ευτυχία όταν καθοδηγείται από την αγάπη και την γνώση.
2. Η ζωή μπορεί να επιφέρει μέγιστη δυστυχία όταν καθοδηγείται από την αλαζονεία και την πλεονεξία.
3. Ο θάνατος είναι η επανένωση με τους Θεούς και είναι μια λαμπρή στιγμή όμοια με την γέννηση.
4. Ο φόβος δεν είναι αντάξιος του μεγαλείου της ζωής και των Θεών.

ΠΗΓΗ ''ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΑΘΟΣ''