ΤΙ ΓΝΩΜΗ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ;

Γράφει ο Δημήτρης Αγγελής 

Χθες είδαμε για μία ακόμα φορά το γνωστό μας πλέον σκηνικό: η Χρυσή Αυγή, κατά τ’ άλλα κόμμα του ελληνικού Κοινοβουλίου, παρανόμως –καλύτερα: με τρόπους μαφιόζικης, τραμπουκικής οργάνωσης– επέβαλε τον δικό της νόμο, λογοκρίνοντας παράσταση στο θέατρο Χυτήριο. Το αιτιολογικό, σύμφωνα με δήλωση του βουλευτή Η. Παναγιώταρου, είναι ένα καταπληκτικό μνημείο ρατσισμού: «Είναι η παράσταση ενός Αλβανού (ρατσισμός νο 1) που παρουσιάζει το έργο ενός Αμερικανού (ρατσισμός νο 2) κίναιδου (ρατσισμός νο 3). Τέτοιες παραστάσεις στην Ελλάδα τέλος».

Θεωρητικά στην Ελλάδα υπάρχουν νόμοι κατά των διακρίσεων και του ρατσισμού, υπάρχει αστυνομία, υπάρχει ελεύθερη έκφραση, αλλά συγχρόνως υπάρχει και η Χρυσή Αυγή, κατά τ’ άλλα κόμμα του ελληνικού Κοινοβουλίου, για να παραβιάζει τους νόμους, ν’ απελευθερώνει τους συλληφθέντες και να ξυλοκοπεί τους αντιφρονούντες. Η ελληνική ακροδεξιά, που μονίμως ανησυχεί μήπως γίνουμε ισλάμ, αποκαλύπτει για πολλοστή φορά τον ταλιμπάν που κρύβει μέσα της...

Προσωπικά δεν συμφωνώ με τις ιδέες που εκφράζει το έργο, θεωρώ ότι προσβάλλουν την πίστη μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάω να κάψω το θέατρο. Δεν έχω ανάγκη κανέναν Μεγάλο Ιεροεξεταστή για να μου δώσει «γραμμή» τι να κάνω, απλώς δεν θα δω την παράσταση. Αλλίμονο, άλλωστε, αν η πίστη του ανθρώπου μεταβαλλόταν τόσο εύκολα ή ετίθετο σε κίνδυνο από μία και μόνο παράσταση· τότε δεν πρόκειται για πίστη εν ελευθερίᾳ («όστις θέλει» είπε ο Χριστός, δεν υποχρέωσε κανέναν), είναι ψυχολογικό αναπλήρωμα μιας προβληματικής προσωπικότητας. Και θα περίμενα να δω ορισμένους φωτισμένους κληρικούς ή ακόμα και μέλη της Ιεραρχίας να πάνε οι ίδιοι και ν’ ανοίξουν το θέατρο, δείχνοντας σε όλους τι θα πει αυθεντικό εκκλησιαστικό ήθος... 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'' ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΗΣ ''ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ'' ΤΑ ΕΞΗΣ:

 

Σημείωση της Ιδιωτικής Οδού:

 

Στα παραπάνω του Δημήτρη Αγγελή θα ήθελα να προσθέσω την γηπεδικού τύπου ψαλμώδηση του Τη υπερμάχω και του Εθνικού Ύμνου από τους "πιστούς" που έσπευσαν να συμμαχήσουν με τους Χρυσαυγίτες, για να "υπερασπιστούν" Αυτόν που αενάως θέτει το ερώτημα "Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι" και που το μεγαλείο Του έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι παραμένει "σημείον αντιλεγόμενον". 

 

 

 

ΠΗΓΗ ''ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ''