Αναφορά της Ι.Μ. Πειραιώς εις το νέο της βιβλίο για παλαιοημερολογίτες

Αναφέρει η Ι.Μ. Πειραιώς δια τους παλαιοημερολογίτες τα εξής:

«Θα προτιμούσε (ο π. Ευθύμιος) λοιπόν να ανήκει στο σχίσμα των Παλαιοημερολογιτών; Διότι και στο σχίσμα αυτό δεν εμφιλοχώρησαν αιρετικές δοξασίες, οι δε οπαδοί του κρατούν απαρασάλευτα όλα τα ορθόδοξα δόγματα ανόθευτα και ακέραια. Ωστόσο γνωρίζουμε ποιά ήταν η όλη πορεία και εξέλιξις των μέχρι σήμερα, την οποία εξέλιξη και ο ίδιος γνωρίζει, διότι την περιγράφει άριστα με όσα αναφέρει: 

«Αὐτό ὅμως πού ἀποδεικνύει τόν ἐκτροχιασμό αὐτῆς τῆς ἀποτειχίσεως εἶναι ἡ δημιουργία πολλῶν Συνόδων, μή ἐχόντων μεταξύ των οὐδεμία ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία, Συνόδων οἱ ὁποῖες ἡ μία πολεμεῖ τήν ἄλλη, Συνόδων ἀλληλοκαθαιρουμένων, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἕνα μόνο συνδετικό κρίκο καί κοινό γνώρισμα τήν μετά πάθους ἐμμονή εἰς τό παλαιό ἡμερολόγιο. Αὐτό ἀποτελεῖ ἕνα εἶδος ἰδιότυπου Προτεσταντισμοῦ μέ τή μόνη διαφορά, σέ θεωρητικό ἐπίπεδο, ὅτι στόν Προτεσταντισμό οἱ λεγόμενες ἐκκλησίες θεωροῦνται ἡ κάθε μία μέρος τῆς «Ἐκκλησίας» καί ἡ μία συμπλήρωμα τῆς ἄλλης, ἐνῶ στό Παλαιό Ἡμερολόγιο ἡ κάθε μία Σύνοδος (Ἐκκλησία) θεωρεῖ τόν ἑαυτόν της κατ’ ἀποκλειστικότητα συνέχεια τῆς διαχρονικῆς Ἐκκλησίας καί τούς ἄλλους ὡς πλανεμένους καί ἐκτός Ἐκκλησίας, ὅπως ἀκριβῶς δηλαδή καί τούς ἀκολουθοῦντες τό νέο ἡμερολόγιο.

Διά τίς Συνόδους τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου θά ἠδυνάμεθα νά ἰσχυρισθοῦμε, ὅτι λειτουργεῖ ὁ πνευματικός νόμος τῆς ἀνταποδόσεως, ὁ ὁποῖος λέγει ὅτι, ἀπό αὐτό τό παράνομο τό ὁποῖο πράττεις, νομίζοντας ὅτι ὑπηρετεῖς τόν Θεό, ἀπό αὐτό καί θά τιμωρηθῆς. Αὐτή ἡ κατάστασις τῶν ἀντιμαχομένων Συνόδων, ἴσως εἶναι ἡ μεγαλυτέρα ἀπόδειξις διά τό ὅτι ἐν καιρῷ αἱρέσεως δέν δημιουργοῦμε αὐθαίρετα Σύνοδο...» (σελ. 257). Λειτούργησε δηλαδή και σε αυτούς, όπως πολύ σωστά αναφέρει, ο πνευματικός νόμος της ανταποδόσεως, ο οποίος λέγει, ότι από αυτό το παράνομο, το οποίο πράττεις, νομίζοντας ότι υπηρετείς τον Θεό, από αυτό και θα τιμωρηθείς. Τους ετιμώρησε, λοιπόν, ο Θεός, αφήρεσε την Χάριν Του από αυτούς, δεν ευόδωσε την προσπάθειά τους, τους παρέδωκε εις «αδόκιμον νούν ποιείν τα μη καθήκοντα».

Αυτά μας αναφέρει η Μητρόπολη Πειραιώς δια τους ακολουθούντας το Πάτριον εορτολόγιον. Λησμονεί όμως ότι η άποψη του πατρός Ευθυμίου αναιρέθη από δυο εξαίρετα κείμενα τα οποία θα θέλαμε να μας τα σχολιάσει η Μητρόπολη Πειραιώς! Το πρώτο (πατήστε επάνω εις τους τίλους) ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ Π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ και το δεύτερο ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΣ ΤΟΝ Π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ (2ο ΜΕΡΟΣ) . 

Μας γράφετε ότι είναι δήθεν τιμωρημένοι απο τον Θεό! Διατί αγαπητοί; Επειδή, όπως και εσείς αναφέρατε «κρατούν απαρασάλευτα όλα τα ορθόδοξα δόγματα ανόθευτα και ακέραια»; Είναι δυνατόν ο Θεός να τιμωρήσει τον άνθρωπο δια το αυτονόητο καθήκον του που μάλιστα μας ζητά ο Ίδιος ο Θεός; Μη γένοιτο! Μάλιστα δεν αρκείσθε εις αυτό, αλλά αναφέρετε ότι ο Θεός, αφήρεσε την Χάριν Του από αυτούς, δεν ευόδωσε την προσπάθειά τους, τους παρέδωκε εις «αδόκιμον νούν ποιείν τα μη καθήκοντα»! Η πλάνη της αυτόματης απώλειας της Χάριτος δηλαδή; Πως έχασαν την Χάριν του Θεού; Εσείς δεν είσθε υπέρμαχοι του Συνοδικού Θεσμού της Εκκλησίας; Δεν έπρεπε (δια να υπάρξει απώλεια της Χάριτος) να τους καταδικάσει Συνοδικά η Εκκλησία; Εσείς αναφέρετε δια την «εξ΄ ενστίκτου αποτείχιση» αναιρώντας του π. Ευθυμίου τους λόγους, αλλά χρησιμοποιείτε παρόμοια τακτική, και θα την ονομάζαμε «εξ΄ενστίκτου μέτρηση της Χάριτος του Θεού»!!! και έτσι λειτουργεί και δια εσάς «ο πνευματικός νόμος της ανταποδόσεως, ο οποίος λέγει, ότι από αυτό το παράνομο, το οποίο πράττεις, νομίζοντας ότι υπηρετείς τον Θεό, από αυτό και θα τιμωρηθείς», και εννοούμε ότι όταν εσείς κατηγορείτε τους παλαιοημερολογίτες δια το ζήτημα της εγκυρότητος των Μυστηρίων σας λέγοντας ότι είναι αιρετική μια τοιαύτη διδασκαλία τους (απώλεια της Χάριτος),  κάνετε ακριβώς το ίδιο!! Την ίδια αιρετική διδασκαλία-θεωρία διδάσκετε!

Ασπάζεσθε την θεωρία του π. Ευθυμίου που αναφέρει ότι  «Διά τίς Συνόδους τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου θά ἠδυνάμεθα νά ἰσχυρισθοῦμε, ὅτι λειτουργεῖ ὁ πνευματικός νόμος τῆς ἀνταποδόσεως». Δηλαδή ο Θεός τους τιμώρησε, και το αποτέλεσμα μιας τοιαύτης τιμωρίας είναι οι διάφορες αντιμαχόμενες Σύνοδοι του Παλαιού.  Τότε όμως και κάποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο Θεός ετιμώρησε και τιμωρεί και τον ίδιο τον Χριστιανισμό με αποτέλεσμα τις διάφορες αντιμαχόμενες Χριστιανικές ''ομολογίες'' όπως τις ονομάζουν οι Ποιμένες σας!!! Ποιές είναι αυτές; Υπάρχουν Μονοφυσίτες, Προτεστάντες, Παπικοί, Ορθόδοξοι, Κόπτες κ.λπ! Στέκει μια τοιαύτη θεωρία; Άπαγε της βλασφημίας!

Αναφέρετε: «Ωστόσο γνωρίζουμε ποιά ήταν η όλη πορεία και εξέλιξις των μέχρι σήμερα», εννοώντας και στοχεύοντας τις αντιμαχόμενες Συνόδους. Πείτε μας όμως ποιά είναι η δική σας πορεία και εξέλιξη απο την εποχή του ημερολογιακού σχίσματος εως σήμερα; Να σας υπενθυμίσουμε; Μήπως ο Οικουμενισμός έχει την ίδια μορφή που είχε την εποχή του 1924; Δεν νομίζουμε! 
Μήπως υπήρχε τότε η Συνοδική αναγνώριση των Μονοφυσιτών στό Σαμπεζύ (υπογράφηκε υπό 9 Ορθόδοξες Εκκλησίες). 
Μήπως υπήρχαν οι ενωτικές αποφάσεις των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας καί Αντιοχείας μέ τούς Μονοφυσίτες.

Μήπως υπήρχε η Συνοδική αναγνώριση των Λατίνων στό Μπάλαμαντ (Καί άλλες πλείστες ενωτικές συμφωνίες του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως πού έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στόν "Ο.Τ."!)

Μήπως υπήρχε η επίσημη αναγνώριση του βαπτίσματος καί της ιερωσύνης των Λουθηρανών στό Φράιζινγκ υπό τόν Γερμανίας Αυγουστίνο καί τήν τοπική του Σύνοδο.
Μήπως υπήρχε την εποχή εκείνη άρσις των αναθεμάτων;
Μήπως υπήρχε το Παγκόσμιον Συμβούλιον των «Εκκλησιών»=αιρέσεων;
 Μήπως υπήρχε Καμπέρα;
Μήπως Ασίζη;
 Μήπως Πόρτο Αλέγκρε; αλλά και πλείστα ακόμα που τα γνωρίζετε ήδη!
Ποιά άλλη επισημότερη διακήρυξη της αίρεσης χρειάζεται, εκτός από τίς επίσημες συμφωνίες αναγνώρισης των αιρετικών, πού είναι γεγονός, αφού έχουμε γυμνή τη κεφαλή επαναλαμβανόμενες, δημόσιες πασίδηλες καί προφανείς διακηρύξεις, πού μετουσιώνονται σέ αδιαμφισβήτητη πράξη μέ τήν κοινή λατρεία καί τήν συμπροσευχή;
Ομιλούμε δια μετουσίωση της αιρετικής πίστης σέ πράξη, (δοξολογίες, εσπερινού, όρθρου, αρτοκλασίες, κοινά μυστήρια, γάμου, βαπτίσεων, αγιασμών, κηδειών, ουνιτικών συλλείτουργων καί διακοινω-νίας μέ τούς Λατίνους, τούς Προτεστάντες καί τού Μονοφυσίτες;) Αυτή ήταν η εξέλιξη η δική σας; Η ΕΠΙΣΗΜΗ πια ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ του Οικουμενισμού ΕΝ ΤΗ ΠΡΑΞΕΙ; Λησμονείτε ότι απο το 1924 και μετά ο Οικουμενισμός ανδρώθηκε και γιγαντώθηκε απο τις «δικές» σας, η μάλλον Επιφανίου Θεοδωρόπουλου θεωρίες και πράξεις; Μήπως νομίζετε ότι με τον ΧΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ τον εμποδίσατε ή τον εμποδίζετε; 

Δυστυχώς τα γεγονότα δείχνουν ξεκάθαρα το αντίθετο! Ο καθείς απο εμάς ας αναλογιστεί τις ευθύνες του έναντι των συνανθρώπων του αλλά περισσότερο έναντι του Θεού!