ΑΠΛΗ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ Η ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ;;

Πολλάκις διατείνονται μερικοί ότι η αλλαγή του εορτολογίου ήταν μια απλή ημερολογιακή διόρθωσις και τίποτε παραπάνω! Αυτά τα λέγουν δια να πείσουν τους καλοπροαίρετους ορθοδόξους λέγοντάς τους να μην πιστεύουν τα ψεύδη των παλ/τών! Ήταν όμως η αλλαγή του εορτολογίου μια απλή διόρθωσις ή μήπως ήταν εσκεμμένη ενέργεια δια συγκεκριμένο σκοπό; Δυστυχώς τα στοιχεία κλίνουν προς την δεύτερη περίπτωση, δηλ. ότι η αλλαγή του εορτολογίου εξυπηρετούσε συγκεκριμένο σκοπό και στόχο! Σήμερα πια είναι πλέον πασιφανές! Τότε όμως;

Ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης ανέφερε τα εξής:

«...πως δύναται η εκκλησιαστική αύτη καινοτομία να μην αποτελή λόγον Σχίσματος αφού πραγματικώς αποσχίζει τας καινοτομησάσας Εκκλησίας των άλλων και κάμνει αυτάς να εορτάζωσιν και να νηστεύσωσιν, ουχί μετά των Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά μετά των ετεροδόξων και αιρετικών Δυτικών Εκκλησιών;»

 «Τοιαύτα όντως κατετόλμησαν ο Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, οι δύο ούτοι Λούθηροι της ορθοδόξου Εκκλησίας, οίτινες υπο το πρόσχημα του συγχρονισμού δεν εδειλίασαν ουδ΄ απερρίγησαν να καταπατήσωσιν αποφάσεις πανορθοδόξων Συνόδων και Αποστολικούς και Συνοδικούς Κανόνας, ίνα προσεγγίσωσι πρός τας Εκκλησίας της Δύσεως δια της ημερολογιακής καινοτομίας επί διασπάσει της Ορθοδοξίας και επ΄ αθετήσει της αιωνοβίου πράξεως της Μιάς Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας» (Πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδου «Το Εκκλησιαστικόν Ημερολόγιον ως κριτήριον της Ορθοδοξίας»).

Σαφέστατος ο πρ. Φλωρίνης δια το ποιά η αιτία της αλλαγής του εορτολογίου!

Επίσης ως απάντηση εις το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος της 4ης Ιουλίου 1927, αναφέρει ο Δ.Κ. Βοτοκόπουλος (Πρ. Υπουργός Δικαιοσύνης) τα εξής:

«....Επειδή δέ τα Πατριαρχεία και αί άλλαι αυτοκέφαλοι Εκκλησίαι του Ανατολικού Δόγματος εν Ευρώπη δεν συνήνεσαν να συγκροτήσωσιν Οικουμενικήν Σύνοδον «περί μεταβολής του Ημερολογίου» ο Πατριάρχης Μελέτιος επιδεικνύων παντί μέσω την εισαγωγήν του Γρηγοριανού Ημερολογίου με τον απόκρυφον σκοπόν της προσεγγίσεως της Ανατολικής Εκκλησίας εις την Αγγλικανικήν Εκκλησίαν συνεκρότησεν εν Κων/πόλει Συνέδριον το οποίον απεκάλεσεν Πανορθόδοξον...».

Επίσης ο Μαρωνείας Άνθιμος εις την ενημερωτική ''΄Εκθεσίν'' του προς τον Οικουμενικόν Πατριάρχην Βασίλειον αναφέρει ότι  οί Άγιορείται Πατέρες, δέν απεδέχθησαν τήν ήμερολογιακήν καινοτομίαν εις τό σύνολό των (19), πλήν (1) της Βατοπαιδίου, «προς άποτροπήν της οποίας -γράφει ό Μαρώνειας- άλλοι μεν πρόθυμοι είναι, άλλοι δέ καί εύχονται τήν εύκαιρίαν ίνα μαρτυρήσωσιν». (Βλ. Ήμερ. Αγίου "Ορους 1931, Περί έξαρχικής άποστολής Μαρωνείας Ανθίμου σελίς 4).

 

 «Συνεπεία τής τοιαύτης έν Άγίω "Ορει κρατούσης γνώμης καί πεποιθήσεως, ή Ιερά Κοινότης εις ούδεμίαν μέχρι τούδε (σ.σ. 18-3-1927) προέβη ένέργειαν έξ άφορμής τών περί ημερολογίου Πατριαρχικών έγκυκλίων. Έτήρει δέ σιγήν εις όλα τά Πατριαρχικά γράμματα, φρονούσα οτι η αυστηρώς ουδέτερα αύτη στάσις έν τω ήμερολογιακώ ζητήματι... καί χαρακτηρίζει ώς άψογον·».
Έν Άγίω "Ορει «... ή γενομένη διόρθωσις τού ημερολογίου έξακολουθεί νά θεωρήται ύπό τών πλείστων έν ταίς Ίεραίς Μοναίς εξαιρέσει τής Ίερας Μονής Βατοπαιδίου καί ταίς έξαρτήμασιν αυτών ώς καινοτομία, οι δέ συμμορφούμενοι προς τήν σχετικήν άπόφασιν τής Μ. Εκκλησίας, χαρακτηρίζωνται ώς αιρετικοί. Εντεύθεν καί έπαυσε πλέον ή θρησκευτική έπικοινωνία μετά τής Ίεράς Μονής Βατοπαιδίου. Εντεύθεν καί πολλοί άποφεύγουσι νά παραλάβωσι τά έπί τή βάσει αιτήσεως αυτών εκδιδόμενα έγγραφα παρά τής Ιεράς Κοινότητος, ίνα μή βάλωσι μετάνοιαν είς τόν Πρωτεπιστάτην αυτής Προηγούμενον Άνδριανόν, όντα Βατοπαιδινόν. Εντεύθεν καί έπαυσεν ήδη άπό ενός έτους, προσκαλούμένος εις Ίεροπραξίας ύπό τών πλείστων Ιερών Μονών, ό έν τώ "Αθω πρώην Μοσχονησίων, ίερουργήσας έν τή Ιερά Μονή τού Βατοπαιδίου». (Βλ. αυτόθι ώς άνω σελ. 34-35).

«...ότε ανεγνώσθη η δημοσιευθείσα εν τη εφημερίδι των Αθηνών (Ελεύθερον Βήμα) τή 2-8-1926 συνέντευξις της Υμ. Θ. Παναγιότητος, εν ή χαρακτηρίζεται ο  Ωριγένης ως ευσεβέστατος, θεωρείται δέ φρονούσα αύτη ότι δήθεν ουδέν ουσιώδες διαχωρίζει τη Μ. Εκκλησία απο της Παπικής και Αγγλικανικής Εκκλησίας, διό και υπεραμύνεται της μετ΄ αυτών ενώσεως...»