ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ

Οι εξ΄ Ορθοδόξων οικουμενισταί αποσχίζονται εκ της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ενούνται μετά των αιρετικών και απάγονται εκτός της Εκκλησίας πρός απώλειαν. Ούτω συμβάλλουσιν εις ενοποίησιν «του κόσμου τούτου» (Ιω. ιθ΄ 36) μακράν του Θεού και εν ποικίλη ασεβεία και αμαρτία, ήτις προωθείται υπό των σκοτεινών δυνάμεων. Ούτοι, «ως πύλαι άδου» (Ματθ. ιστ΄ 18), πολεμούσι την Εκκλησίαν και επιζητούσι τον αφανισμόν της σωζούσης Ορθοδοξίας απο προσώπου της γής, καθάπερ οι δαίμονες· «προσκαλούνται αλλήλους οι δαίμονες», λέγει ο Μ. Αθανάσιος, «επ΄ απωλείας ψυχής, πανωλεθρίαν ημίν επάγειν και λήθην παραδούναι τον πολυθρύλητον Ισραήλ (την Ορθόδοξον Εκκλησίαν)» (ΒΕΠΕΣ, 32, 198).
Οι Ορθόδοξοι δέον να γνωρίζωμεν την προειδοποίησιν του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ότι ο Αντίχριστος θα επιβληθή εν τέλει «και εις τας απανταχού Εκκλησίας» (PG. 62,482), ένεκα της αποστασίας των Χριστιανών. Διό «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου» (Θ. Λειτουργίας). Χάριν της εν Χριστώ σωτηρίας ημών, επιβάλλεται να αποχωριζώμεθα εκ των αποσχιζομένων απο της Εκκλησίας Οικουμενιστών, καν επίσκοποι, καν Πατριάρχαι εισίν οι δυστυχείς ούτοι, ως ορίζει ο Θεός εν τη Εκκλησία δια του Κανονικού νόμου των Ι. Συνόδων (ΙΕ΄ Κανών της Πρωτοδευτέρας Ι. Συνόδου). Να εμμένωμεν δε εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία, εδραιούμενοι εν τη Ορθοδοξία, ενισχυόμενοι εν τη πίστει και ενούμενοι εις «παρεμβολήν Θεού» ζώντος (Γεν. λβ΄1). Δια του λόγου των αγίων Πατέρων· δια μετανοίας αξιολόγου· δι΄ ομολογιακής αποκηρύξεως πασών των αιρέσεων· δι΄ επιγνώσεως των Ορθοδόξων αδελφών εν τη θεία λατρεία, τη συμφώνω πρός την πατρώαν τάξιν.