Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ἰερεμίας:
ΤΟ ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΜΑΣ
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίας ἀφιέρωσε τό κήρυγμα, τό ὁποῖον ἔκαμε κατά τήν Κυριακήν 22αν Μαΐου εἰς τόν νεομάρτυρα ἅγιον τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν Ἅγιον Παῦλον τόν Πελοποννήσιον, ὁ ὁποῖος ἀπεκεφαλίσθη κατά τήν Τουρκοκρατίαν. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κατά τήν διάρκειαν τοῦ κηρύγματός του ἐτόνισεν ὅτι ἡ καθαρά ὀρθόδοξος ἀτμόσφαιρα, ἡ ὁποία ὑπῆρχε ἄλλοτε εἰς τήν πατρίδα μας ἔχει καταστραφῆ, διότι τό αἱρετικόν παπικόν πνεῦμα ἔχει εἰσχωρήσει «εἰς τον χῶρον μας» καί ἔχει ἐπηρεάσει καί τούς φρουρούς τῆς Ὀρθοδοξίας, τους Ὀρθοδόξους κληρικούς. Ἐπισημαίνει, ἐπίσης, ὅτι ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων παραθεωρεῖται εἰς τό ὄνομα τῆς «μοντέρνας ἐποχῆς», ἐνῶ ἡ πνευματική ζωή τῆς προσευχῆς καί τῶν δακρύων ἀντικαθίσταται ὑπό μίας πολιτιστικῆς ζωῆς καί μίας δράσεως διά καλά κοινωνικά ἔργα. Τό πλῆρες κείμενον τοῦ κηρύγματος ἔχει ὡς ἀκολούθως:
≪1. Τήν σημερινή ἡμέρα, ἀδελφοί μου χριστιανοί..., 22 τοῦ μηνός Μαΐου, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει ἕνα νεομάρτυρα, πού δέν πρέπει, ἐμεῖς τοὐλάχιστον, νά μή τόν γνωρίζουμε, γιατί καταγόταν ἀπό τήν Πελοπόννησο, ἀπό τήν ἐπαρχία τῶν Καλαβρύτων. Πάντοτε, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία ἔχει μάρτυρες, γιατί πάντοτε ἡ Ἐκκλησία διώκεται. Καί γιά να σᾶς τό πῶ καθαρά, ὅταν διώκεται ἡ Ἐκκλησία γίνεται ἡρωική, καί, ὅταν παύει νά διώκεται, χάνει κάτι ἀπό τήν δόξα Της. Γι᾽ αὐτό καί, ὅταν σταμάτησαν τά μαρτύρια στήν ἐποχή τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, ἡ Ἐκκλησία βρῆκε ἄλλο τρόπο μαρτυρίου, τήν ἄσκηση. Οἱ μάρτυρες ἔχυναν τό αἷμα τους γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί οἱ Μοναχοί χύνουν τόν ἀσκητικό τους ἱδρώτα καί τά δάκρυα τῆς ἀγάπης τους γιά τόν Χριστό! Ὁ μάρτυρας, γιά τόν ὁποῖο θά σᾶς μιλήσω σήμερα μέ λίγα λόγια, λέγεται Παῦλος ὁ Πελοποννήσιος καί μαρτύρησε στά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας τό ἔτος 1818. Ἡ ἐποχή αὐτή, ἀδελφοί, παρά τό ὅτι σ᾽ αὐτήν εἴχαμε μαύρη σκλαβιά καί δουλεία, ὅμως ἔβγαλε ἁγίους καί μάρτυρες και ἐκράτησε καθαρή τήν ὀρθόδοξη παράδοσή μας. Ἐνῶ ἐμεῖς σήμερα, στην ἐλεύθερη πατρίδα, χαλάσαμε την ὀρθόδοξη ἀτμόσφαιρα καί οἱ χριστιανοί μας δέν ἔχουν πόθο μαρτυρίου. Πάθαμε ζημιά. Αὐτό ἔκανε τόν εὐλαβέστατο συλλειτουργό ἀδελφό καί δυνατό θεολόγο πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό νά πεῖ κάποτε σέ ἕνα δυνατό του κήρυγμα, μιλώντας γιά τούς Βορειοηπειρῶτες ἀδελφούς: “Ἄν πρόκειται αὐτοί νά ἐλευθερωθοῦν καί νά πάθουν τήν ζημιά, τό νά χάσουν το γνήσιο ὀρθόδοξο φρόνημα πού ἔχουν, ζημιά πού πάθαμε ἐμεῖς σαν ἐλεύθερο κράτος, καλύτερα να μείνουν ἐκεῖ πού εἶναι”!
2. Ὁ ἅγιος Παῦλος ὁ Πελοποννήσιος καταγόταν ἀπό τό χωριό Σοπωτό τῶν Καλαβρύτων• γεννήθηκε σέ ἐνάρετη χριστιανική οἰκογένεια καί ἀνατράφηκε μέ εὐσέβεια. Ἀλλά ὅταν μεγάλωσε καί ἔμαθε τέχνη γιά νά ζεῖ, ὁ πονηρός τον περιέπλεξε σέ ἀντιδικία μέ τον ἰδιοκτήτη τοῦ ἐργαστηρίου του και αὐτό τόν ἔκανε νά ἀλλαξοπιστήσει. Ἡ ψυχή του ὅμως ἦταν ποτισμένη μέ τήν γνήσια εὐσέβεια τῆς οἰκογένειάς του καί γι᾽ αὐτό ἦταν ὅλο σέ πόνο καί σέ ταραχή γι᾽ αὐτό πού ἔκανε. Ἔτσι πῆγε σέ πνευματικό πατέρα καί ἐξομολογήθηκε τό μεγάλο του ἁμάρτημα τῆς ἀλλαξοπιστίας. Καί δέν ἀρκέστηκε μόνο σ᾽ αὐτό. Δέν τοῦ ἔφτανε ἡ ἁπλῆ ἐξομολόγηση, γιά νά σβήσει τήν ἁμαρτία του. Ἤθελε νά δηλώσει καθαρά στό τουρκικό δικαστήριο την μετάνοιά του γιά τήν ἀλλαξοπιστία του, ἤθελε νά ὑβρίσει τόν Μωάμεθ καί νά δηλώσει φανερά τήν πίστη του στόν Χριστό. Ἤθελε νά χύσει τό αἷμα του γιά τόν Χριστό, γιά να ξεπλύνειμέ αὐτό τήν ἁμαρτία τῆς προδοσίας του. Γι᾽ αὐτό κατέφυγε στό Ἅγιον Ὄρος καί βρῆκε ἐκεῖ ἔμπειρο πνευματικό πατέρα καί τοῦ ἐξομολογήθηκε τόν πόθο του. Ὁ πνευματικός ὅμως δέν τόν προέτρεψε ἀμέσως γιά τό μαρτύριο, γιατί ἤθελε νά τόν προετοιμάσει πρῶτα μέ κατάλληλη ἄσκηση, ὥστε νά ἀποκτήσει πλούσια τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά ἀντέξει τό μαρτύριο.
3. Τό νά ἀντέξει κανείς, ἀδελφοί χριστιανοί, στό μαρτύριο δέν εἶναι θέμα ἀνθρώπινης παλληκαριᾶς, ἀλλά εἶναι θέμα Χάριτος Θεοῦ, ἡ ὁποία ἱκανώνει αὐτόν πού τήν ἔχει νά κατανικᾶ τά φυσικά, γιατί ζεῖ την παρουσία τοῦ ὑπερφυσικοῦ. Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ ὅμως ἔρχεται σ᾽ αὐτόν πού ἔχει καθαρή τήν καρδιά. Γι᾽ αὐτό πάντοτε, ἀλλά ἰδιαίτερα τήν ἐποχή ἐκείνη τῆς Τουρκοκρατίας, ὑπῆρχαν στό Ἅγιον Ὄρος ἐπιστήμονες πνευματικοί, οἱ ὁποῖοι ἐγνώριζαν τήν τέχνη πῶς νά ἐκπαιδεύσουν τόν ὑποψήφιο μάρτυρα, γιά νά γίνει ἱκανός νά ἀντέξει το μαρτύριο. Καί ἡ τέχνη αὐτή ἦταν ἡ προσευχή καί ἡ ἄσκηση γιά τόν καθαρμό τῆς ψυχῆς καί γιά τόν ἐρχομό λοιπόν σ᾽ αὐτήν τῆς πλούσιας Χάρης τοῦ Θεοῦ. Αὐτό ἔγινε και στόν ἅγιό μας, τόν ὁσιομάρτυρα Παῦλο. Ὁ πνευματικός τοῦ εἶπε να προσεύχεται στήν Παναγία καί τοῦ ἔδωσε κανόνα ἀσκήσεως. Αὐτά τά δύο, πού μέ πιστότητα τά ἐφήρμοσε ὁ μοναχός Παῦλος, τόν ἔκαναν νά ποθήσει ἀκόμη περισσότερο το μαρτύριο, δεῖγμα αὐτό ὅτι ἐκαθάρθη ἡ ψυχή του καί τοῦ ἦλθε πλούσια ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Μάλιστα εἶδε τήν Κυρία Θεοτόκο σέ θεοπτία, ἀλλά καί ὁ ἴδιος πάλι σέ κάποιον ἀδελφό, ὁ ὁποῖος τόν ἐμπόδιζε να μαρτυρήσει, τοῦ ἐμφανίστηκε κρατώντας ἕνα ποτήρι αἷμα καί τοῦ εἶπε: “Ἀδελφέ, πιέ, εἶναι γλυκό, εἶναι πολύ γλυκό! Γιατί μέ ἐμποδίζεις νά μαρτυρήσω;”!
4. Εἶναι πολύ συγκινητικός και πολύ διδακτικός ὅλος ὁ βίος τοῦ ὁσιομάρτυρα Παύλου, πού ἑορτάζουμε σήμερα, ἀδελφοί χριστιανοί. Ἰδιαίτερα μᾶς κάνει ἐντύπωση ἡ μετάνοιά του γιά τήν ἀλλαξοπιστία του, ὁ πόθος του γιά τό μαρτύριο καί ἡ παρρησία του στόν Τοῦρκο δικαστή, ὑβρίζοντας τόν Μωάμεθ καί ἀποκαλώντας τον ψεύτη. Στον δέ Τοῦρκο δήμιο, γιά νά τόν προκαλέσει νά προχωρήσει γιά την σφαγή του, τοῦ εἶπε τολμηρά: “Τώρα θά δῶ ἄν εἶσαι γενναῖος, ὅπως τό καυχᾶσαι”! Ὁ ἅγιος ἀποκεφαλίστηκε καί οἱ ἀκάθαρτοι ὑπηρέτες τοῦ ἀντίχριστου Μωάμεθ πέταξαν τό λείψανό του σέ βρωμερό τόπο, ἀλλά δυό φίλοι τοῦ μάρτυρος το ἀπέσυραν ἀπό ᾽κεῖ καί τό ἐνταφίασαν μέ τιμή.
5. Θά ἤθελα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, τώρα στό τέλος τοῦ κηρύγματός μου νά σᾶς πῶ λίγα λόγια, μέ ἀφορμή τόν νεομάρτυρα γιά τόν ὁποῖο μιλήσαμε, τόν ἅγιο Παῦλο τόν Πελοποννήσιο.
(α) Ὄχι μόνο τότε, ἀλλά καί σήμερα πολλά πράγματα μᾶς καλοῦν γιά διωγμό καί γιά μαρτύριο. Ἡ καθαρή ὀρθόδοξη ἀτμόσφαιρα, πού ὑπῆρχε ἄλλοτε στήν γλυκύτατη πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα, ἔχει τώρα χαλάσει. Τό αἱρετικό παπικό πνεῦμα ἔχει εἰσχωρήσει στόν χῶρο μας καί ἔχει μάλιστα ἐπηρεάσει, φεῦ!..., καί ὀρθόδοξους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι, αὐτοί κυρίως, πρέπει να εἶναι οἱ φρουροί τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ γνήσια πνευματικότητα, ὅπως τήν δίδαξαν οἱ ἅγιοι Πατέρες, ἔχει ἀλλοιωθεῖ σοβαρά στόν τόπο μας. Ἡ διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων παραθεωρεῖται καί ἀντ᾽ αὐτῆς ἔρχεται μία ἄλλη λογική θρησκευτική διδασκαλία, συμβιβαζομένη με τά μοντέρνα τῆς ἐποχῆς. Ἡ πνευματική ζωή τῆς προσευχῆς καί τῶν δακρύων σάν νά γίνεται σήμερα μιά πολιτιστική ζωή καί μία δράση γιά καλά κοινωνικά ἔργα. Μέ ὕπουλα πράγματα θέλουν νά μᾶς ἐγκλωβίσουν – νά μᾶς “φακελλώσουν” θέλω νά πῶ – καί νά μᾶς αἰχμαλωτίσουν σέ δικτατορικό καθεστώς. Καί περισσότερο ἀπ᾽ ὅλα αὐτά ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού, κατά τόν μακαριστό Γέροντα τῆς Φλώρινας π. Αὐγουστῖνο, εἶναι “ἕνα παπούτσι πού χωράει σ᾽ ὅλα τά πόδια”!
(β) Ὅποιος τώρα θίξει αὐτήν την κατάσταση, θά πρέπει πρῶτα νά πάρει τήν ἀπόφαση ὅτι θά γίνει μάρτυρας. Γιατί θά περιφρονηθεῖ ὡς καθυστερημένος, θά ὑβριστεῖ και θά διωχθεῖ. Ἀλλά γι᾽ αὐτό τό μαρτύριο τῆς περιφρονήσεως καί τῆς διώξεως πρέπει νά ἑτοιμαζόμαστε ὅλοι καί ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ κληρικοί, ἄν φορᾶμε συνειδητά τό τίμιο μαῦρο ράσο καί ἄν θέλουμε να εἴμαστε γνήσια τέκνα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Πρέπει νά ἑτοιμαζόμαστε γιά μαρτύριο, πρέπει να βλέπουμε τούς ἑαυτούς μας ὡς “ὑποψήφιους μάρτυρες”, ἔλεγε πάλι ὁ ἀγωνιστής πατήρ Αὐγουστῖνος.
(γ) Ὅμως, ἀπό τόν βίο τοῦ σημερινοῦ ἁγίου, τοῦ ὁσιομάρτυρος Παύλου τοῦ Πελοποννησίου, μαθαίνουμε ὅτι ὁ πόθος μαρτυρίου καί ἡ ἀντοχή σ᾽ αὐτό δίνεται μέ την προσευχή στήν Παναγία καί μέ την ἀσκητική ζωή. Μ᾽ αὐτά τά δύο πρέπει νά ἑτοιμάζονται οἱ χριστιανοί γιά τό μαρτύριο. Ἀλλά τό κακό σήμερα εἶναι ὅτι τά πράγματα καλοῦν τόν λαό μας σέ μαρτύριο, χωρίς ὅμως ἐμεῖς οἱ κληρικοί νά τον ἔχουμε προετοιμάσει γι᾽ αὐτό. Ἀδελφοί χριστιανοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως! Νά τηρεῖτε τίς ἀσκητικές ἐντολές τῆς Ἐκκλησίας μας, την ἐγκράτεια καί τίς νηστεῖες, καί να προσεύχεσθε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο λέγοντας σ᾽ Αὐτήν: “Παναγία μου, ἔχε με κάτω ἀπό τήν Σκέπη Σου καί μή ἀρνηθῶ ποτέ τήν πίστη μου καί τήν ἀγάπη μου στον Ἰησοῦ Χριστό”.
Μέ πολλές εὐχές
†Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας»
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 3/6/2011
2. Ὁ ἅγιος Παῦλος ὁ Πελοποννήσιος καταγόταν ἀπό τό χωριό Σοπωτό τῶν Καλαβρύτων• γεννήθηκε σέ ἐνάρετη χριστιανική οἰκογένεια καί ἀνατράφηκε μέ εὐσέβεια. Ἀλλά ὅταν μεγάλωσε καί ἔμαθε τέχνη γιά νά ζεῖ, ὁ πονηρός τον περιέπλεξε σέ ἀντιδικία μέ τον ἰδιοκτήτη τοῦ ἐργαστηρίου του και αὐτό τόν ἔκανε νά ἀλλαξοπιστήσει. Ἡ ψυχή του ὅμως ἦταν ποτισμένη μέ τήν γνήσια εὐσέβεια τῆς οἰκογένειάς του καί γι᾽ αὐτό ἦταν ὅλο σέ πόνο καί σέ ταραχή γι᾽ αὐτό πού ἔκανε. Ἔτσι πῆγε σέ πνευματικό πατέρα καί ἐξομολογήθηκε τό μεγάλο του ἁμάρτημα τῆς ἀλλαξοπιστίας. Καί δέν ἀρκέστηκε μόνο σ᾽ αὐτό. Δέν τοῦ ἔφτανε ἡ ἁπλῆ ἐξομολόγηση, γιά νά σβήσει τήν ἁμαρτία του. Ἤθελε νά δηλώσει καθαρά στό τουρκικό δικαστήριο την μετάνοιά του γιά τήν ἀλλαξοπιστία του, ἤθελε νά ὑβρίσει τόν Μωάμεθ καί νά δηλώσει φανερά τήν πίστη του στόν Χριστό. Ἤθελε νά χύσει τό αἷμα του γιά τόν Χριστό, γιά να ξεπλύνειμέ αὐτό τήν ἁμαρτία τῆς προδοσίας του. Γι᾽ αὐτό κατέφυγε στό Ἅγιον Ὄρος καί βρῆκε ἐκεῖ ἔμπειρο πνευματικό πατέρα καί τοῦ ἐξομολογήθηκε τόν πόθο του. Ὁ πνευματικός ὅμως δέν τόν προέτρεψε ἀμέσως γιά τό μαρτύριο, γιατί ἤθελε νά τόν προετοιμάσει πρῶτα μέ κατάλληλη ἄσκηση, ὥστε νά ἀποκτήσει πλούσια τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά ἀντέξει τό μαρτύριο.
3. Τό νά ἀντέξει κανείς, ἀδελφοί χριστιανοί, στό μαρτύριο δέν εἶναι θέμα ἀνθρώπινης παλληκαριᾶς, ἀλλά εἶναι θέμα Χάριτος Θεοῦ, ἡ ὁποία ἱκανώνει αὐτόν πού τήν ἔχει νά κατανικᾶ τά φυσικά, γιατί ζεῖ την παρουσία τοῦ ὑπερφυσικοῦ. Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ ὅμως ἔρχεται σ᾽ αὐτόν πού ἔχει καθαρή τήν καρδιά. Γι᾽ αὐτό πάντοτε, ἀλλά ἰδιαίτερα τήν ἐποχή ἐκείνη τῆς Τουρκοκρατίας, ὑπῆρχαν στό Ἅγιον Ὄρος ἐπιστήμονες πνευματικοί, οἱ ὁποῖοι ἐγνώριζαν τήν τέχνη πῶς νά ἐκπαιδεύσουν τόν ὑποψήφιο μάρτυρα, γιά νά γίνει ἱκανός νά ἀντέξει το μαρτύριο. Καί ἡ τέχνη αὐτή ἦταν ἡ προσευχή καί ἡ ἄσκηση γιά τόν καθαρμό τῆς ψυχῆς καί γιά τόν ἐρχομό λοιπόν σ᾽ αὐτήν τῆς πλούσιας Χάρης τοῦ Θεοῦ. Αὐτό ἔγινε και στόν ἅγιό μας, τόν ὁσιομάρτυρα Παῦλο. Ὁ πνευματικός τοῦ εἶπε να προσεύχεται στήν Παναγία καί τοῦ ἔδωσε κανόνα ἀσκήσεως. Αὐτά τά δύο, πού μέ πιστότητα τά ἐφήρμοσε ὁ μοναχός Παῦλος, τόν ἔκαναν νά ποθήσει ἀκόμη περισσότερο το μαρτύριο, δεῖγμα αὐτό ὅτι ἐκαθάρθη ἡ ψυχή του καί τοῦ ἦλθε πλούσια ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Μάλιστα εἶδε τήν Κυρία Θεοτόκο σέ θεοπτία, ἀλλά καί ὁ ἴδιος πάλι σέ κάποιον ἀδελφό, ὁ ὁποῖος τόν ἐμπόδιζε να μαρτυρήσει, τοῦ ἐμφανίστηκε κρατώντας ἕνα ποτήρι αἷμα καί τοῦ εἶπε: “Ἀδελφέ, πιέ, εἶναι γλυκό, εἶναι πολύ γλυκό! Γιατί μέ ἐμποδίζεις νά μαρτυρήσω;”!
4. Εἶναι πολύ συγκινητικός και πολύ διδακτικός ὅλος ὁ βίος τοῦ ὁσιομάρτυρα Παύλου, πού ἑορτάζουμε σήμερα, ἀδελφοί χριστιανοί. Ἰδιαίτερα μᾶς κάνει ἐντύπωση ἡ μετάνοιά του γιά τήν ἀλλαξοπιστία του, ὁ πόθος του γιά τό μαρτύριο καί ἡ παρρησία του στόν Τοῦρκο δικαστή, ὑβρίζοντας τόν Μωάμεθ καί ἀποκαλώντας τον ψεύτη. Στον δέ Τοῦρκο δήμιο, γιά νά τόν προκαλέσει νά προχωρήσει γιά την σφαγή του, τοῦ εἶπε τολμηρά: “Τώρα θά δῶ ἄν εἶσαι γενναῖος, ὅπως τό καυχᾶσαι”! Ὁ ἅγιος ἀποκεφαλίστηκε καί οἱ ἀκάθαρτοι ὑπηρέτες τοῦ ἀντίχριστου Μωάμεθ πέταξαν τό λείψανό του σέ βρωμερό τόπο, ἀλλά δυό φίλοι τοῦ μάρτυρος το ἀπέσυραν ἀπό ᾽κεῖ καί τό ἐνταφίασαν μέ τιμή.
5. Θά ἤθελα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, τώρα στό τέλος τοῦ κηρύγματός μου νά σᾶς πῶ λίγα λόγια, μέ ἀφορμή τόν νεομάρτυρα γιά τόν ὁποῖο μιλήσαμε, τόν ἅγιο Παῦλο τόν Πελοποννήσιο.
(α) Ὄχι μόνο τότε, ἀλλά καί σήμερα πολλά πράγματα μᾶς καλοῦν γιά διωγμό καί γιά μαρτύριο. Ἡ καθαρή ὀρθόδοξη ἀτμόσφαιρα, πού ὑπῆρχε ἄλλοτε στήν γλυκύτατη πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα, ἔχει τώρα χαλάσει. Τό αἱρετικό παπικό πνεῦμα ἔχει εἰσχωρήσει στόν χῶρο μας καί ἔχει μάλιστα ἐπηρεάσει, φεῦ!..., καί ὀρθόδοξους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι, αὐτοί κυρίως, πρέπει να εἶναι οἱ φρουροί τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ γνήσια πνευματικότητα, ὅπως τήν δίδαξαν οἱ ἅγιοι Πατέρες, ἔχει ἀλλοιωθεῖ σοβαρά στόν τόπο μας. Ἡ διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων παραθεωρεῖται καί ἀντ᾽ αὐτῆς ἔρχεται μία ἄλλη λογική θρησκευτική διδασκαλία, συμβιβαζομένη με τά μοντέρνα τῆς ἐποχῆς. Ἡ πνευματική ζωή τῆς προσευχῆς καί τῶν δακρύων σάν νά γίνεται σήμερα μιά πολιτιστική ζωή καί μία δράση γιά καλά κοινωνικά ἔργα. Μέ ὕπουλα πράγματα θέλουν νά μᾶς ἐγκλωβίσουν – νά μᾶς “φακελλώσουν” θέλω νά πῶ – καί νά μᾶς αἰχμαλωτίσουν σέ δικτατορικό καθεστώς. Καί περισσότερο ἀπ᾽ ὅλα αὐτά ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού, κατά τόν μακαριστό Γέροντα τῆς Φλώρινας π. Αὐγουστῖνο, εἶναι “ἕνα παπούτσι πού χωράει σ᾽ ὅλα τά πόδια”!
(β) Ὅποιος τώρα θίξει αὐτήν την κατάσταση, θά πρέπει πρῶτα νά πάρει τήν ἀπόφαση ὅτι θά γίνει μάρτυρας. Γιατί θά περιφρονηθεῖ ὡς καθυστερημένος, θά ὑβριστεῖ και θά διωχθεῖ. Ἀλλά γι᾽ αὐτό τό μαρτύριο τῆς περιφρονήσεως καί τῆς διώξεως πρέπει νά ἑτοιμαζόμαστε ὅλοι καί ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ κληρικοί, ἄν φορᾶμε συνειδητά τό τίμιο μαῦρο ράσο καί ἄν θέλουμε να εἴμαστε γνήσια τέκνα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Πρέπει νά ἑτοιμαζόμαστε γιά μαρτύριο, πρέπει να βλέπουμε τούς ἑαυτούς μας ὡς “ὑποψήφιους μάρτυρες”, ἔλεγε πάλι ὁ ἀγωνιστής πατήρ Αὐγουστῖνος.
(γ) Ὅμως, ἀπό τόν βίο τοῦ σημερινοῦ ἁγίου, τοῦ ὁσιομάρτυρος Παύλου τοῦ Πελοποννησίου, μαθαίνουμε ὅτι ὁ πόθος μαρτυρίου καί ἡ ἀντοχή σ᾽ αὐτό δίνεται μέ την προσευχή στήν Παναγία καί μέ την ἀσκητική ζωή. Μ᾽ αὐτά τά δύο πρέπει νά ἑτοιμάζονται οἱ χριστιανοί γιά τό μαρτύριο. Ἀλλά τό κακό σήμερα εἶναι ὅτι τά πράγματα καλοῦν τόν λαό μας σέ μαρτύριο, χωρίς ὅμως ἐμεῖς οἱ κληρικοί νά τον ἔχουμε προετοιμάσει γι᾽ αὐτό. Ἀδελφοί χριστιανοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως! Νά τηρεῖτε τίς ἀσκητικές ἐντολές τῆς Ἐκκλησίας μας, την ἐγκράτεια καί τίς νηστεῖες, καί να προσεύχεσθε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο λέγοντας σ᾽ Αὐτήν: “Παναγία μου, ἔχε με κάτω ἀπό τήν Σκέπη Σου καί μή ἀρνηθῶ ποτέ τήν πίστη μου καί τήν ἀγάπη μου στον Ἰησοῦ Χριστό”.
Μέ πολλές εὐχές
†Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας»
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 3/6/2011
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου