Ἄλλο πράγμα εἶναι ὁ Santa Claus τῆς Coca Cola κι ἄλλο ὁ Ἅϊ Βασίλης τῆς Ὀρθοδοξίας!
Ὁ δικός μας Ἅϊ Βασίλης, ὁ Ἅγιος Βασίλειος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας καὶ διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης, τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχει μὲ αὐτὸν τὸν παχύσαρκο ἀσπρομάλλη γέροντα τῶν πολυεθνικῶν, τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς Ν. Ἐποχῆς;
–Εἶναι λεπτός, ὀλιγαρκής, ἀσθενικός, μὲ μακριὰ μαύρη γενειάδα, ἀφοῦ δὲν πρόλαβε νὰ γεράσει
(ἔφυγε σὲ ἡλικία 49 ἐτῶν) καὶ γενικὰ πρόσωπο τῆς ἄσκησης κι ὄχι εὐτραφέστατος, μὲ προτεταμένη κοιλιά, ροδοκόκκινα μάγουλα, γαλανομάτης καὶ πονηρὸς γέρος, δηλαδὴ πρόσωπο τῆς καλοπέρασης ποὺ εἶναι ὁ ἄλλος!
–Ἔρχεται ἀπʼ τὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας (Μ. Ἀσία) κι ὄχι ἀπὸ τὴν Λαπωνία τῆς Φιλανδίας ὅπως ὅρισε κάποιων ἡ φαντασία!
–Εἶναι Μέγας καὶ Θεοφόρος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἰδεώδης καὶ στοργικὸς Ποιμενάρχης της, ὀργανωτὴς τοῦ μοναχικοῦ βίου, ἀδαμάντινη ψυχή, ὄντως Ἅγιος, ταπεινὸς ὑπηρέτης τοῦ Χριστοῦ, μὲ ἀπέραντη ἀγάπη σʼ Αὐτὸν καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, γιὰ τὴν ὁποία ἀγωνίστηκε μέχρι τέλους κι ἦρθε σὲ ρήξη μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἀλλὰ καὶ τὶς τότε κοσμικὲς ἐξουσίες, κατατροπώνοντάς τους μὲ τὴν ἁγιότητα τῆς ζωῆς του καὶ τὴ δύναμη τοῦ πνεύματός του καὶ ὄχι … ντίλερ τῶν πάσης μορφῆς ἐμπορευμάτων ποὺ εἶναι ὁ ἄλλος!
–Μορφώθηκε πολύ, ἔγινε πανεπιστήμονας τῆς ἐποχῆς του (σπούδασε φιλολογία, μαθηματικά, φιλοσοφία
, ρητορική, ἠθική, ἀστρονομία, ἰατρική, γεωμετρία καὶ διαλεκτικὴ) καὶ στὴ συνέχεια μέγας διδάσκαλος καὶ ἀπαράμιλλος παιδαγωγός, μὲ πολύτιμο καὶ ἀνυπέρβλητο συγγραφικὸ ἔργο, ποὺ τὸ μελετᾶ ἔκτοτε ἡ ἀνθρωπότητα (εἶπαν πὼς καὶ μόνον αὐτὸ θὰ ἀρκοῦσε νὰ τὸν δικαιώσει ὡς μεγάλο) γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ μὲν Ἐκκλησία τὸν ὀνόμασε Οἰκουμενικὸ Διδάσκαλο ἡ δὲ ἱστορία «Μέγα», ὅσο ἐλάχιστους ὡς τὰ σήμερα, ἐνῶ ὁ ἄλλος τῆς Δύσης, δὲν ἔχει κανένα
ἄλλο προσόν, πλὴν αὐτὸ τῆς προώθησης τῶν ἐμπορευμάτων!
–Δὲν εἶναι τυχαῖο πὼς τὰ κάλαντά μας λένε πὼς ἔρχεται ἀπὸ τὴν Καισαρεία, ὅπου «βαστάει πέννα καὶ χαρτί, χαρτὶ καὶ καλαμάρι», τὸ καλαμάρι τοῦ πνεύματος, ποὺ μʼ αὐτὸ «τὸ χαρτὶ ὡμίλει» (=μιλοῦσε) καὶ ὄχι τὸ σακκὶ, ποὺ εἶναι γεμάτο ἀπʼ τὴν ὕλη τοῦ ἐμπορίου! Κι ὅταν
ἀκουμπάει στὸ ραβδί του, τὸ κάνει γιὰ «νὰ πεῖ τὴν ἀλφαβήτα», δηλαδὴ ἀκόμη καὶ τότε ποὺ ξαποσταίνει ἀπὸ τὴν πεζοπορία, πάλι διδάσκει τοὺς ἀνθρώπους «γράμματα σπουδάγματα, τοῦ Θεοῦ τὰ πράγματα» καὶ δὲν χαιρετάει τὰ πλήθη πετώντας μὲ τοὺς ταράνδους ὡς κομήτης (ἢ ὡς ξωτικό;)!
–Ποτὲ του δὲν μοίρασε δῶρα στὰ παιδιὰ ἀλλὰ τοὺς ἔδινε πάντοτε τὴν ἀπέραντη ἀγάπη του, τὰ διαχρονικὰ ἀγαθά τῆς παιδείας καὶ τὴν ἀρχιερατικὴ εὐλογία του καὶ τώρα ποὺ βρίσκεται μετὰ τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ μεσιτεύει καὶ παρακαλεῖ τὸν Θεὸ γιʼ αὐτά, ἰδιαίτερα δὲ ὅταν τὸν ἐπικαλοῦνται, κι ὄχι μιὰ φορὰ τὸν χρόνο τὰ ἐφήμερα κάποτε δὲ καὶ ἐπιβλαβῆ προϊόντα τῆς κατανάλωσης!
–Ἔτσι προσφέρει τὰ μέγιστα στὰ παιδιὰ καὶ δὲν τὰ παραπλανεῖ ἢ καὶ τὰ ζημιώνει ὅπως ὁ ἄλλος!
– Ἀγαποῦσε πλήρως τὸν πάσχοντα καὶ τὸν φτωχό, ἦταν φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων, ἔδωσε ὅλη
του τὴν περιουσία πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτό, ἐπιτέλεσε σπάνιο ἔργο ἀγάπης στὰ παγκόσμια χρονικὰ καὶ μὲ τὸ πρωτοφανὲς γιὰ τὴν ἐποχὴ του ὑπὲρ-ἵδρυμα, τὴν γνωστὴ Βασιλειάδα, παρεῖχε ὅ,τι καθένας εἶχε ἀνάγκη καὶ δὲν μοίραζε ἁπλῶς καὶ μόνο δῶρα, χωρὶς νὰ κάνει καμιὰ
ἀπολύτως ἄλλη φιλάνθρωπη πράξη ὅπως ὁ ἄλλος τῆς Δύσης, πού δέν
εἶναι φιλάνθρωπος ἀλλὰ ἔμπορος (στὴν καλύτερη περίπτωση)!
– Μὲ τὴν χάρη καὶ τὴν ἁγιότητά του κερδίζει τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν μπαίνει ἁπλῶς
στὰ σπίτια τους γιὰ τὰ περιττὰ προϊόντα τῶν πολυεθνικῶν καὶ μάλιστα ἀπʼ τὶς καμινάδες, λὲς κι εἶναι κάποιο δαιμόνιο σὰν τὰ καλλικαντζάρια (ἢ εἶναι;), ὅπως ὁ ἄλλος!
–Δὲν πετάει μὲ ἕλκηθρα καὶ ταράνδους στὸν ἀέρα, πράξη μαγική, ἀλλὰ καταπολεμᾶ καὶ μὲ τὰ συγγράμματά του ὅλες τὶς μαγικὲς καὶ ἀποκρυφιστικὲς πρακτικές, ὅπως τὴν ἀστρολογία, τὴν μαντική, τὴν οἰωνοσκοπία κ.λπ.!
–Ἡ ἁγιασμένη του μορφὴ φαίνεται ἐπίσης στὰ κάλαντα πάλι, ὅπου πήγαινε πεζοπορώντας καὶ μὲ τὸ ραβδί του, τὸ ὁποῖο μόλις τὸ ἀκουμποῦσε κάτω γιὰ νὰ πεῖ τὴν ἀλφαβήτα, πετοῦσε ξαφνικὰ κλωνάρια «κι ἀπάνω στὰ κλωνάρια του πέρδικες κελαηδοῦσαν», δεῖγμα τῆς ἀντίληψης τοῦ λαοῦ, πὼς ἡ παρουσία ἑνὸς τέτοιου Ἁγίου, ἦταν μεγάλη εὐλογία!
–Ὅταν κάποιοι μιμοῦνται τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου κατὰ τὴν προτροπὴ τῆς Ἐκκλησίας μας «ἑορτὴ Ἁγίου, μίμηση Ἁγίου», κάποιοι ἄλλοι ντύνονται μὲ τὴν στολὴ τοῦ «Χοντροβασίλη»(!) καὶ κυκλοφοροῦν στοὺς δρόμους ἢ συμμετέχουν σὲ διάφορες ἐκδηλώσεις (ὡς καὶ στὸ βιβλίο τῶν ρεκὸρ Γκίνες εἶναι καταγεγραμμένη χορωδία ἀπὸ 408 τέτοιους Ἅϊ Βασίληδες!), λὲς καὶ εἶναι
ἀποκριά, γιατί δὲν ὑπάρχει κάτι ἀνώτερο ποὺ θὰ μποροῦσε αὐτὸς
νὰ τοὺς ἐμπνεύσει!
–Ἀναμφισβήτητα ὁ Ἅγιος Βασίλειος τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπῆρξε σὲ ὅλα του Μέγας καὶ γιʼ αὐτὸ τὸ τροπάριό του λέγει πὼς «ὁ λόγος του ἀκούστηκε σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, δογμάτισε θεοπρεπῶς, τράνωσε τὴν φύση τῶν ὄντων (μέσα ἀπὸ τὶς ὁμιλίες του γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ κόσμου, τὴν ἀποκαλούμενη «Ἑξαήμερο») κι ἔβαλε σὲ τάξη τὰ ἤθη τῶν ἀνθρώπων», ἐκεῖ ποὺ ὁ ἄλλος θέλει νὰ τὰ βάλει–με τὸν καταναλωτισμὸ καὶ τὸ μπούχτισμά μας μὲ τὴν ὕλη–σὲ πλήρη ἀταξία! Κι ὅμως αὐτὸν τὸν Μέγα Ἱεράρχη, ἔρχεται ὁ ἄλλος τῆς Δύσης, τὸ σύμβολο αὐτὸ τῆς παγκοσμιοποίησης τῆς ἑορτῆς μετὰ τὸ δένδρο, νὰ τὸν ἐπισκιάσει καὶ νὰ τὸν ὑποκαταστήσει πλήρως, ὡς καὶ αὐτὸ τὸ ὄνομά του πῆρε!
Γιατί ἡ «Ν. Ἐποχὴ» αὐτὸν τὸν παχύσαρκο γέρο θέλει νὰ προσέχουμε καὶ νὰ ἀγαποῦμε ὅλοι, αὐτὸν κάθε φορά μὲ πολὺ λαχτάρα νὰ περιμένουμε καὶ νὰ ὑποδεχόμαστε, αὐτὸν νὰ ἔχουμε φωτισμένο στὰ σπίτια, τὶς αὐλὲς καὶ τὶς καρδιές
μας!
Ἡ Ἁγιότητα, ἡ πνευματικότητα, ἡ πίστη στὸ Χριστό, ἡ ἀφιέρωση στὴν ὑπηρεσία Του, ἡ ὄντως φιλανθρωπία, ἡ μόρφωση κ.λπ. εἶναι πράγματα παρακατιανὰ καὶ ἀπεχθῆ γιʼ αὐτὴν καὶ πρέπει νὰ περιφρονηθοῦν, νὰ προσπερασθοῦν, νὰ καταργηθοῦν! Ἐκεῖνο ποὺ προέχει εἶναι ἡ «μαγεία τῶν Χριστουγέννων» μὲ ὅ,τι αὐτὸ σημαίνει!
Πρόκειται γιὰ ἕνα τέλεια κατασκευασμένο κοινωνικὸ ψέμα, καθαρὰ δυτικῆς προέλευσης κι αὐτό, γιὰ τὴν προσωποποίηση τοῦ «πνεύματος», ποὺ ἡ «Ν. Ἐποχὴ» θέλουν νὰ ἔχουν τὰ Χριστούγεννα, ἰδιαίτερα δὲ στὰ μάτια τῶν παιδιῶν, γιὰ κλασσικὸ προϊόν τῆς παγκοσμιοποίησης μὲ βάση τὸ ὁποῖο ἰσοπεδώνονται παραδόσεις, ἀξίες, ἀλλὰ καὶ μεγάλα ἢ καὶ ἱερὰ πρόσωπα τῶν λαῶν, ὅπως ὁ Ἱεράρχης Μέγας Βασίλειος, γιὰ κλασσικὸ παράδειγμα
ἑνὸς ἐξωτικοῦ προσώπου μιᾶς ἐξωτικῆς, ἐπιφανειακῆς, ψεύτικης καὶ γεμάτης … μαγείας (ὅπως τὴ θέλουν) ἑορτῆς κι ὄχι πνευματικῆς κι ἀληθινῆς, ὅπως τὴν θέλει ἡ Ὀρθοδοξία μας!
Τόσο ψεύτικος, λοιπόν, ποὺ δὲν θὰ τὸν βρεῖτε οὔτε στὰ παραμύθια τῆς γιαγιᾶς μας! Ἀκόμη κι αὐτὴ ἀναρωτιέται, ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ Ἅϊ Βασίλης, ποὺ ξαφνικὰ τώρα τελευταῖα φέρνει δῶρα καὶ γιατί δὲν τὰ ἔφερνε κάποια χρόνια πρίν; Τόσο ἐξωπραγματικός, ποὺ οὔτε καὶ τώρα δὲν μπορεῖ κάτι νὰ σκεφθεῖ γιὰ νὰ τὸν βάλει στὰ παραμύθια της!
Καὶ μετὰ εἶναι κάποιοι ποὺ ἀναρωτιοῦνται γιατί δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς γεμίσει ἐκεῖ στὸ καταχείμωνο τὶς καρδιές, οὔτε κι αὐτῶν τῶν μικρῶν παιδιῶν, ποὺ στὸ τέλος κυριεύονται κι αὐτὰ μὲ θλίψη!
Ναί, μονάχα οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, ὅπως καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος, ἔχουν καὶ μεταδίδουν τὴν τόσο
ἀπαραίτητη σὲ ὅλους μας Θεία Χάρη. Μὲ ὅλους καὶ μὲ αὐτὸν τὸν Μέγα Ἅγιο, ἄς πορευτοῦμε στὴ νέα χρονιὰ καλοί μου φίλοι…
(ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ.ΦΥΛ. 1812)
Ὁ δικός μας Ἅϊ Βασίλης, ὁ Ἅγιος Βασίλειος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας καὶ διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης, τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχει μὲ αὐτὸν τὸν παχύσαρκο ἀσπρομάλλη γέροντα τῶν πολυεθνικῶν, τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς Ν. Ἐποχῆς;
–Εἶναι λεπτός, ὀλιγαρκής, ἀσθενικός, μὲ μακριὰ μαύρη γενειάδα, ἀφοῦ δὲν πρόλαβε νὰ γεράσει
(ἔφυγε σὲ ἡλικία 49 ἐτῶν) καὶ γενικὰ πρόσωπο τῆς ἄσκησης κι ὄχι εὐτραφέστατος, μὲ προτεταμένη κοιλιά, ροδοκόκκινα μάγουλα, γαλανομάτης καὶ πονηρὸς γέρος, δηλαδὴ πρόσωπο τῆς καλοπέρασης ποὺ εἶναι ὁ ἄλλος!
–Ἔρχεται ἀπʼ τὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας (Μ. Ἀσία) κι ὄχι ἀπὸ τὴν Λαπωνία τῆς Φιλανδίας ὅπως ὅρισε κάποιων ἡ φαντασία!
–Εἶναι Μέγας καὶ Θεοφόρος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἰδεώδης καὶ στοργικὸς Ποιμενάρχης της, ὀργανωτὴς τοῦ μοναχικοῦ βίου, ἀδαμάντινη ψυχή, ὄντως Ἅγιος, ταπεινὸς ὑπηρέτης τοῦ Χριστοῦ, μὲ ἀπέραντη ἀγάπη σʼ Αὐτὸν καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, γιὰ τὴν ὁποία ἀγωνίστηκε μέχρι τέλους κι ἦρθε σὲ ρήξη μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἀλλὰ καὶ τὶς τότε κοσμικὲς ἐξουσίες, κατατροπώνοντάς τους μὲ τὴν ἁγιότητα τῆς ζωῆς του καὶ τὴ δύναμη τοῦ πνεύματός του καὶ ὄχι … ντίλερ τῶν πάσης μορφῆς ἐμπορευμάτων ποὺ εἶναι ὁ ἄλλος!
–Μορφώθηκε πολύ, ἔγινε πανεπιστήμονας τῆς ἐποχῆς του (σπούδασε φιλολογία, μαθηματικά, φιλοσοφία
, ρητορική, ἠθική, ἀστρονομία, ἰατρική, γεωμετρία καὶ διαλεκτικὴ) καὶ στὴ συνέχεια μέγας διδάσκαλος καὶ ἀπαράμιλλος παιδαγωγός, μὲ πολύτιμο καὶ ἀνυπέρβλητο συγγραφικὸ ἔργο, ποὺ τὸ μελετᾶ ἔκτοτε ἡ ἀνθρωπότητα (εἶπαν πὼς καὶ μόνον αὐτὸ θὰ ἀρκοῦσε νὰ τὸν δικαιώσει ὡς μεγάλο) γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ μὲν Ἐκκλησία τὸν ὀνόμασε Οἰκουμενικὸ Διδάσκαλο ἡ δὲ ἱστορία «Μέγα», ὅσο ἐλάχιστους ὡς τὰ σήμερα, ἐνῶ ὁ ἄλλος τῆς Δύσης, δὲν ἔχει κανέναἄλλο προσόν, πλὴν αὐτὸ τῆς προώθησης τῶν ἐμπορευμάτων!
–Δὲν εἶναι τυχαῖο πὼς τὰ κάλαντά μας λένε πὼς ἔρχεται ἀπὸ τὴν Καισαρεία, ὅπου «βαστάει πέννα καὶ χαρτί, χαρτὶ καὶ καλαμάρι», τὸ καλαμάρι τοῦ πνεύματος, ποὺ μʼ αὐτὸ «τὸ χαρτὶ ὡμίλει» (=μιλοῦσε) καὶ ὄχι τὸ σακκὶ, ποὺ εἶναι γεμάτο ἀπʼ τὴν ὕλη τοῦ ἐμπορίου! Κι ὅταν
ἀκουμπάει στὸ ραβδί του, τὸ κάνει γιὰ «νὰ πεῖ τὴν ἀλφαβήτα», δηλαδὴ ἀκόμη καὶ τότε ποὺ ξαποσταίνει ἀπὸ τὴν πεζοπορία, πάλι διδάσκει τοὺς ἀνθρώπους «γράμματα σπουδάγματα, τοῦ Θεοῦ τὰ πράγματα» καὶ δὲν χαιρετάει τὰ πλήθη πετώντας μὲ τοὺς ταράνδους ὡς κομήτης (ἢ ὡς ξωτικό;)!
–Ποτὲ του δὲν μοίρασε δῶρα στὰ παιδιὰ ἀλλὰ τοὺς ἔδινε πάντοτε τὴν ἀπέραντη ἀγάπη του, τὰ διαχρονικὰ ἀγαθά τῆς παιδείας καὶ τὴν ἀρχιερατικὴ εὐλογία του καὶ τώρα ποὺ βρίσκεται μετὰ τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ μεσιτεύει καὶ παρακαλεῖ τὸν Θεὸ γιʼ αὐτά, ἰδιαίτερα δὲ ὅταν τὸν ἐπικαλοῦνται, κι ὄχι μιὰ φορὰ τὸν χρόνο τὰ ἐφήμερα κάποτε δὲ καὶ ἐπιβλαβῆ προϊόντα τῆς κατανάλωσης!
–Ἔτσι προσφέρει τὰ μέγιστα στὰ παιδιὰ καὶ δὲν τὰ παραπλανεῖ ἢ καὶ τὰ ζημιώνει ὅπως ὁ ἄλλος!
– Ἀγαποῦσε πλήρως τὸν πάσχοντα καὶ τὸν φτωχό, ἦταν φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων, ἔδωσε ὅλη
του τὴν περιουσία πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτό, ἐπιτέλεσε σπάνιο ἔργο ἀγάπης στὰ παγκόσμια χρονικὰ καὶ μὲ τὸ πρωτοφανὲς γιὰ τὴν ἐποχὴ του ὑπὲρ-ἵδρυμα, τὴν γνωστὴ Βασιλειάδα, παρεῖχε ὅ,τι καθένας εἶχε ἀνάγκη καὶ δὲν μοίραζε ἁπλῶς καὶ μόνο δῶρα, χωρὶς νὰ κάνει καμιὰ
ἀπολύτως ἄλλη φιλάνθρωπη πράξη ὅπως ὁ ἄλλος τῆς Δύσης, πού δέν
εἶναι φιλάνθρωπος ἀλλὰ ἔμπορος (στὴν καλύτερη περίπτωση)!
– Μὲ τὴν χάρη καὶ τὴν ἁγιότητά του κερδίζει τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν μπαίνει ἁπλῶς
στὰ σπίτια τους γιὰ τὰ περιττὰ προϊόντα τῶν πολυεθνικῶν καὶ μάλιστα ἀπʼ τὶς καμινάδες, λὲς κι εἶναι κάποιο δαιμόνιο σὰν τὰ καλλικαντζάρια (ἢ εἶναι;), ὅπως ὁ ἄλλος!
–Δὲν πετάει μὲ ἕλκηθρα καὶ ταράνδους στὸν ἀέρα, πράξη μαγική, ἀλλὰ καταπολεμᾶ καὶ μὲ τὰ συγγράμματά του ὅλες τὶς μαγικὲς καὶ ἀποκρυφιστικὲς πρακτικές, ὅπως τὴν ἀστρολογία, τὴν μαντική, τὴν οἰωνοσκοπία κ.λπ.!
–Ἡ ἁγιασμένη του μορφὴ φαίνεται ἐπίσης στὰ κάλαντα πάλι, ὅπου πήγαινε πεζοπορώντας καὶ μὲ τὸ ραβδί του, τὸ ὁποῖο μόλις τὸ ἀκουμποῦσε κάτω γιὰ νὰ πεῖ τὴν ἀλφαβήτα, πετοῦσε ξαφνικὰ κλωνάρια «κι ἀπάνω στὰ κλωνάρια του πέρδικες κελαηδοῦσαν», δεῖγμα τῆς ἀντίληψης τοῦ λαοῦ, πὼς ἡ παρουσία ἑνὸς τέτοιου Ἁγίου, ἦταν μεγάλη εὐλογία!
–Ὅταν κάποιοι μιμοῦνται τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου κατὰ τὴν προτροπὴ τῆς Ἐκκλησίας μας «ἑορτὴ Ἁγίου, μίμηση Ἁγίου», κάποιοι ἄλλοι ντύνονται μὲ τὴν στολὴ τοῦ «Χοντροβασίλη»(!) καὶ κυκλοφοροῦν στοὺς δρόμους ἢ συμμετέχουν σὲ διάφορες ἐκδηλώσεις (ὡς καὶ στὸ βιβλίο τῶν ρεκὸρ Γκίνες εἶναι καταγεγραμμένη χορωδία ἀπὸ 408 τέτοιους Ἅϊ Βασίληδες!), λὲς καὶ εἶναι
ἀποκριά, γιατί δὲν ὑπάρχει κάτι ἀνώτερο ποὺ θὰ μποροῦσε αὐτὸς
νὰ τοὺς ἐμπνεύσει!
–Ἀναμφισβήτητα ὁ Ἅγιος Βασίλειος τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπῆρξε σὲ ὅλα του Μέγας καὶ γιʼ αὐτὸ τὸ τροπάριό του λέγει πὼς «ὁ λόγος του ἀκούστηκε σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, δογμάτισε θεοπρεπῶς, τράνωσε τὴν φύση τῶν ὄντων (μέσα ἀπὸ τὶς ὁμιλίες του γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ κόσμου, τὴν ἀποκαλούμενη «Ἑξαήμερο») κι ἔβαλε σὲ τάξη τὰ ἤθη τῶν ἀνθρώπων», ἐκεῖ ποὺ ὁ ἄλλος θέλει νὰ τὰ βάλει–με τὸν καταναλωτισμὸ καὶ τὸ μπούχτισμά μας μὲ τὴν ὕλη–σὲ πλήρη ἀταξία! Κι ὅμως αὐτὸν τὸν Μέγα Ἱεράρχη, ἔρχεται ὁ ἄλλος τῆς Δύσης, τὸ σύμβολο αὐτὸ τῆς παγκοσμιοποίησης τῆς ἑορτῆς μετὰ τὸ δένδρο, νὰ τὸν ἐπισκιάσει καὶ νὰ τὸν ὑποκαταστήσει πλήρως, ὡς καὶ αὐτὸ τὸ ὄνομά του πῆρε!
Γιατί ἡ «Ν. Ἐποχὴ» αὐτὸν τὸν παχύσαρκο γέρο θέλει νὰ προσέχουμε καὶ νὰ ἀγαποῦμε ὅλοι, αὐτὸν κάθε φορά μὲ πολὺ λαχτάρα νὰ περιμένουμε καὶ νὰ ὑποδεχόμαστε, αὐτὸν νὰ ἔχουμε φωτισμένο στὰ σπίτια, τὶς αὐλὲς καὶ τὶς καρδιές
μας!
Ἡ Ἁγιότητα, ἡ πνευματικότητα, ἡ πίστη στὸ Χριστό, ἡ ἀφιέρωση στὴν ὑπηρεσία Του, ἡ ὄντως φιλανθρωπία, ἡ μόρφωση κ.λπ. εἶναι πράγματα παρακατιανὰ καὶ ἀπεχθῆ γιʼ αὐτὴν καὶ πρέπει νὰ περιφρονηθοῦν, νὰ προσπερασθοῦν, νὰ καταργηθοῦν! Ἐκεῖνο ποὺ προέχει εἶναι ἡ «μαγεία τῶν Χριστουγέννων» μὲ ὅ,τι αὐτὸ σημαίνει!
Πρόκειται γιὰ ἕνα τέλεια κατασκευασμένο κοινωνικὸ ψέμα, καθαρὰ δυτικῆς προέλευσης κι αὐτό, γιὰ τὴν προσωποποίηση τοῦ «πνεύματος», ποὺ ἡ «Ν. Ἐποχὴ» θέλουν νὰ ἔχουν τὰ Χριστούγεννα, ἰδιαίτερα δὲ στὰ μάτια τῶν παιδιῶν, γιὰ κλασσικὸ προϊόν τῆς παγκοσμιοποίησης μὲ βάση τὸ ὁποῖο ἰσοπεδώνονται παραδόσεις, ἀξίες, ἀλλὰ καὶ μεγάλα ἢ καὶ ἱερὰ πρόσωπα τῶν λαῶν, ὅπως ὁ Ἱεράρχης Μέγας Βασίλειος, γιὰ κλασσικὸ παράδειγμα
ἑνὸς ἐξωτικοῦ προσώπου μιᾶς ἐξωτικῆς, ἐπιφανειακῆς, ψεύτικης καὶ γεμάτης … μαγείας (ὅπως τὴ θέλουν) ἑορτῆς κι ὄχι πνευματικῆς κι ἀληθινῆς, ὅπως τὴν θέλει ἡ Ὀρθοδοξία μας!
Τόσο ψεύτικος, λοιπόν, ποὺ δὲν θὰ τὸν βρεῖτε οὔτε στὰ παραμύθια τῆς γιαγιᾶς μας! Ἀκόμη κι αὐτὴ ἀναρωτιέται, ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ Ἅϊ Βασίλης, ποὺ ξαφνικὰ τώρα τελευταῖα φέρνει δῶρα καὶ γιατί δὲν τὰ ἔφερνε κάποια χρόνια πρίν; Τόσο ἐξωπραγματικός, ποὺ οὔτε καὶ τώρα δὲν μπορεῖ κάτι νὰ σκεφθεῖ γιὰ νὰ τὸν βάλει στὰ παραμύθια της!
Καὶ μετὰ εἶναι κάποιοι ποὺ ἀναρωτιοῦνται γιατί δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς γεμίσει ἐκεῖ στὸ καταχείμωνο τὶς καρδιές, οὔτε κι αὐτῶν τῶν μικρῶν παιδιῶν, ποὺ στὸ τέλος κυριεύονται κι αὐτὰ μὲ θλίψη!
Ναί, μονάχα οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, ὅπως καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος, ἔχουν καὶ μεταδίδουν τὴν τόσο
ἀπαραίτητη σὲ ὅλους μας Θεία Χάρη. Μὲ ὅλους καὶ μὲ αὐτὸν τὸν Μέγα Ἅγιο, ἄς πορευτοῦμε στὴ νέα χρονιὰ καλοί μου φίλοι…
(ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ.ΦΥΛ. 1812)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου