Η παρουσία του Επισκόπου στον χώρο της Εκκλησίας αποτελεί εγγύηση γνησιότητας της Αποστολικής Παραδόσεως. Διασφαλίζεται και το περιεχόμενο της πίστεως και αποδεικνύεται το ενδιαφέρον και η ποιμαντική μέριμνα της Εκκλησίας για τα μέλη της, τους πιστούς. Ο Απόστολος Παύλος μας συμβουλεύει να πιστεύουμε στους πνευματικούς μας ηγέτες και να ακούμε αυτά που μας λένε (Εβρ. 13, 17). Και προβάλλει τον ουσιαστικό λόγο <<οτι αυτοί αγρυπνούν για τη σωτηρία μας, επειδή θα δώσουν λόγο στόν Θεό για μάς>>. Επειδή είναι υπεύθυνοι για τη σωτηρία μας και την πνευματική μας προκοπή, αγωνίζονται να φέρουν είς πέρας το μεγάλο ποιμαντικό έργο που τούς εμπιστεύθηκε η Εκκλησία. Αν εμείς αποδίδουμε τον πρέποντα σεβασμό και την ανάλογη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο τους, τούς βοηθάμε να προσφέρουν την πνευματική τους διακονία με πολλή διάθεση και χαρά. Γιατί δεν θα τους στενοχωρούμε με την απείθεια και ανυπακοή μας. Δεν είναι πρός το πνευματικό μας συμφέρον να πικραίνουμε εκείνους που μεριμνούν για την ψυχή μας. Μάλιστα ο Απόστολος μς παροτρύνει να προσευχόμαστε για τους Επισκόπους μας και όλους τους πνευματικούς πατέρες μας (Εβρ. 13,18). Όχι μόνο γιατί έχουν αναλάβει βαρύ πνευματικό έργο να φέρουν είς πέρας, αλλά γιατί ότι κάνουν με αγαθή συνείδηση, με πηγαίο ενδιαφέρον, με πνευματική ειλικρίνεια. Υπακοή στό περιεχόμενο της πίστεως ή στήν προσωπική συμπεριφορά; Ποιά όμως θα έπρεπε να είναι η συμπεριφορά των πιστών σε περιπτώσεις πνευματικών ποιμένων που δεν ανταποκρίνονται στις πνευματικές τους δεσμεύσεις έναντι του ποιμνίου τους; Οι πατέρες της Εκκλησίας κάνουν σαφή διάκριση μεταξύ άφ ενός μέν αποκλίσεων σε θέματα πίστεως και δογμάτων, άφ ετέρου δέ σε θέματα ανθρωπίνης συμπεριφοράς. Ο ιερός Χρυσόστομος μας διδάσκει ότι σε θέματα που αφορούν στό δόγμα και στο περιεχόμενο της πιστεώς μας δεν υπάρχουν περιθώρια συμβιβασμού. Δεν επιτρέπεται να υπακούουμε σε αιρετικές διδασκαλίες έστω κι αν προέρχονται απο χείλη επισκόπων η πνευματικών ποιμένων <<Άν διαστρέφει το δόγμα της πίστεως ( ο επίσκοπος) να μην πεισθείς, να μην υπακούσεις, έστω κι αν λέγονται απο αγγελικά χείλη>>. Όμως άν ο πνευματικός ηγέτης <<διδάσκει την ορθή διδασκαλία της Εκκλησίας, να ακούς και να προσέχεις αυτά που λέει (έστω κι αν στην προσωπική του ζωή δεν είναι συνεπής)>>. Ο Επίσκοπος και πνευματικός ηγέτης ως τύπος Χριστού Ο άπ. Παύλος για να μας τονίσει την μεγάλη αξία της υπακοής στούς Ποιμένες της Εκκλησίας μας υπενθυμίζει τον μεγάλο ποιμένα της Εκκλησίας Χριστό (Έβρ. 13, 20). Εκείνος έχει χρισθεί με το αίμα του ώς σωτήρας μας από τον Θεό που τον ανέστησε απ τούς νεκρούς. Είναι το αίμα της Καινής Διαθήκης, της καινούργιας συμφωνίας Θεού και ανθρώπου στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Σ αυτόν εδράζεται η σωτηρία μας και είναι βέβαιη και ασάλευτη. Ανθρώπινα λάθη ή σκάνδαλα δεν μπορούν να επηρεάσουν αυτή τη σχέση μας. Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, βασιζόμενος σ αυτή τη θεολογική αλήθεια μας συμβουλεύει <<Πάντες τώ Επισκόπω ακολουθείτε, ώς ό Ιησούς τώ Πατρί>>. Η υπακοή μας στούς ποιμένες της Εκκλησίας είναι υπακοή στόν Χριστό που κι ο ίδιος έκανε υπακοή στόν Πατέρα του <<είς τιμήν Θεού γίνεται>> λέει ο ίδιος Πατέρας. Με άλλα λόγια, η τιμή πρός τον επίσκοπο, τον ποιμένα, είναι τιμή πρός τον Θεό της πιστεώς μας. Δεν είναι μόνο η πίστη που μας αξιώνει να είμαστε Ορθόδοξοι, αλλά και η στενή πνευματική μας σχέση με τους εκκλησιαστικούς μας ποιμένες που φέρουν την αδιάκοπη αποστολική διαδοχή, την παράδοση της πνευματικής σκυτάλης της ιεράς παραδόσεως, την αμώμητη θεία παρακαταθήκη του σαρκωμένου Θεού, του σώματος και του αίματος του Χριστού. Ούτε εμείς, ούτε οι ποιμένες είμαστε ανεξέλεγκτοι. Γνώμονας αληθείας είναι ο Θεάνθρωπος, η κεφαλή της Εκκλησίας. Άν οφείλουμε εμείς να σεβόμαστε και να ακούμε τους πνευματικούς μας ποιμένες, την ίδια στιγμή και οι ποιμένες μας έχουν χρέος αιώνιο να είναι πιστοί μιμητές του Χριστού και των Αποστόλων. Για να έχουν παρρησία στον Θεό και Εκείνος να ακούει τις προσευχές τους. Και εμείς και οι ποιμένες μας οφείλουμε να είμαστε φώς που φωτίζει, διδάσκει και εμπνέει. Ο σκανδαλισμός των απλών ανθρώπων, των αδυνάτων προσκρούει στά λόγια του Κυρίου <<ὃς δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα Κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης.(Ματθ. 18, 6) λόγια που ακούονται σκληρά αλλά μας διδάσκουν πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε ποιμενόμενοι και ποιμένες στην προσωπική και κοινωνική ζωή μας μέσα στον κόσμο, για να μην σκανδαλίζουμε αλλά να καθοδηγούμε. (ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ Εκδ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 49)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου