ΚΡΙΣΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ

<<ΤΗΝ δικαίαν κρίσιν κρίνατε>> εντέλλεται ο Κύριος (Ιωαν.ζ΄ 24). Επί ιδεών όμως μόνον, η καί επί προσώπων;
Δεν πρέπει να κρίνωμεν, λέγει ο Μ. Βασίλειος, <<περί των αδήλων>> (PG. 31, 781). Ουδέ <<επί...των εν εξουσία εκάστου κειμένων>> (PG. 31, 1189). Μηδέ <<επί της υπό της Γραφής συγκεχωρημένοις>> (PG. 31, 780). Επί των περιπτώσεων τούτων, ισχύει το του Αποστόλου << Συ τις ει ο κρίνων αλλότριον ικέτην;>> (Ρωμ. ιδ΄ 4), η << Σύ δέ τί κρίνεις τόν αδελφόν σου;>> (Μ. Βασιλείου, PG. 31, 1189).
<< Τά δέ τού Θεού κρίματα εκδικείν απαραίτητος ανάγκη, ινά μη συμπαραπολαύση της οργής του Θεού ο εφησυχάζων>> ( τού αυτού, PG. 31, 1189, 1192). Ενταύθα ισχύει το του Κυρίου, << Την δικαίαν κρίσιν κρίνατε>>. Και το του Αποστόλου << Προφήται δε δύο η τρείς λαλείτωσαν, και οι άλλοι διακρινέτωσαν>> ( 1 Κορ. ιδ΄ 29). Όχι μόνον το διδασκόμενον, αλλά φύσει και τον διδάσκοντα. <<Εκ γάρ τού περισσεύματος της καρδίας το στόμα λαλεί>> (Ματθ. ιβ΄ 34), και <<από γάρ της προαιρέσεως οι πράξεις>> (Χρυσοστόμου, PG. 48, 1073).
Διό ο Απόστολος, κρίνων τον αμαρτήσαντα της Κορίνθου, << εγώ μέν γάρ ως απών τώ σώματι, παρών δέ τώ πνεύματι, ήδη κέκρικα ως παρών τον ούτω τούτο κατεργασάμενον>> (1 Κορ. ε΄ 3), γράφει ο Μ. Βασίλειος (PG. 31, 1189). Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ιδών << πολλούς των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ερχομένους επί το βάπτισμα αυτού, είπεν αυτοίς <<γεννήματα εχιδνών ...>> ( Ματθ. γ΄ 7). Και ο Κύριος << Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί...>> (Ματθ. κγ΄ 23). Και περί του Ηρώδου << πορευθέντες είπατε τη αλωπεκί ταύτη>> (Λουκ. ιγ΄ 32). << Και γάρ το πραχθέν σύν τω δράσαντι κολασθήσεται>> (Σοφ. Σολ. ιδ΄ 10).

Οι οικουμενισταί, φοβούμενοι την ορθόδοξον κρίσιν, την αποκρούουν, διδάσκοντες το κακόδοξον, μη κρίνετε πρόσωπα! Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, υπείκοντες εις την εντολήν του Θεού, κρίνουν και ιδέας και πρόσωπα εν διακρίσει Χριστού.