Η ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

Ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει εἰσχωρήσει βαθειά στούς κόλπους καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί εἶναι πλέον ὁ ὕστατος χρόνος, ἀφήνοντας κατά μέρος τά μικροσυμφέροντα, τούς συναισθηματισμούς, τίς συμπάθειες καί τούς χαρακτηρισμούς ὡς φανατικῶν -ὅσων ἀντιδροῦν στήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ- νά συμπαρασταθοῦμε σε ὅσους ἀπὸ τούς Ποιμένες μας ἀγωνιοῦν ἀπό την γρήγορη ἐπέκταση τῆς Οἰκουμενιστικῆς λαίλαπας, ὥστε νὰ ξεπεράσουν τὶς ἰσχυρές πιέσεις πού δέχονται ἀπό τήν Φαναριώτικη μινιμαλιστική πολιτική γιά μιά οὐνιτικοῦ τύπου «Ἕνωση» τῶν «Ἐκκλησιῶν», κι ἔτσι, κι αὐτοί μέ τή σειρά τους νά ἀπαιτήσουν τήν ἐφαρμογή τῶν Ἱ. Κανόνων κατά τους διεξαγόμενους Διαλόγους ἢ τὴν ἄχρι καιροῦ διακοπή τους. Εἶναι τώρα ἡ ὥρα νά γίνει, αὐτό πού ἀπό χρόνια ἔπρεπε νά εἶχε γίνει καί πού ὁ γέρων Παΐσιος εἶχε προτείνει ἀπό τό 1969 τόν τότε Πατριάρχη νά κάμει. Νά σταματήσουν δηλ. οἱ Διαλόγοι μέ τούς ἀμετανόητους αἱρετικούς, νά ἀρχίσουν πρῶτα συζήτηση οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Διαλόγου μέ τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, καί ὕστερα νά συζητήσουν μέ ὅσους αἱρετικούς τό ζητήσουν ἐν μετανοίᾳ
Ἔγραφε ὁ γ. Παΐσιος: «Μετὰ λύπης μου, ἀπὸ ὅσους φιλενωτικοὺς ἔχω γνωρίσει, δὲν εἶδα νὰ ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματικὴ οὔτε φλοιό. Ξέρουν ὅμως νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ἀγάπη καὶ ἑνότητα, ἐνῷ οἱ ἴδιοι δὲν εἶναι ἑνωμένοι μὲ τὸν Θεόν, διότι δὲν Τὸν ἔχουν ἀγαπήσει… Θὰ ἤθελα νὰ παρακαλέσω θερμὰ ὅλους τοὺς φιλενωτικοὺς ἀδελφούς μας: Ἐπειδὴ τὸ θέμα τῆς ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν εἶναι κάτι τὸ πνευματικὸν…, ἂς τὰ ἀφήσουμε σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀγαπήσανε πολὺ τὸν Θεὸν καὶ εἶναι θεολόγοι, σὰν τοὺς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ὄχι νομολόγοι… Ἂς γνωρίζωμεν ὅτι δὲν ὑπάρχουν μόνον φυσικοὶ νόμοι, ἀλλὰ καὶ πνευματικοί. Ἑπομένως ἡ μέλλουσα ὀργὴ τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπισθῇ μὲ συνεταιρισμόν ἁμαρτωλῶν (διότι διπλῆν ὀργὴν θὰ λάβωμεν), ἀλλὰ μὲ μετάνοιαν καὶ τήρησιν τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου… Ἐπίσης ἂς γνωρίσωμεν καλὰ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας δὲν ἔχει καμμίαν ἔλλειψιν (σ.σ. Καί εἶναι σάν νά ἀπαντάει στόν Πάπα Βενέδικτο, μ’ αὐτή τή φράση του). Ἡ μόνη ἔλλειψις, ποὺ παρουσιάζεται, εἶναι ἡ ἔλλειψις σοβαρῶν Ἱεραρχῶν καὶ Ποιμένων μὲ πατερικὲς ἀρχές. Εἶναι ὀλίγοι οἱ ἐκλεκτοί… Ἂς εὐχηθοῦμε νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς τὸν φωτισμόν Του σὲ ὅλους μας καὶ εἰς τὸν Πατριάρχην μας κ. Ἀθηναγόραν, διὰ νὰ γίνῃ πρῶτον ἡ ἕνωσις αὐτῶν τῶν «ἐκκλησιῶν», νὰ πραγματοποιηθῇ ἡ γαλήνη ἀνάμεσα στὸ σκανδαλισμένο ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἀγάπη μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν, καὶ κατόπιν ἂς γίνῃ σκέψις διὰ τὴν ἔνωσιν μετὰ τῶν ἄλλων «Ὁμολογιῶν», ἐὰν καὶ ἐφ’ ὅσον εἰλικρινῶς ἐπιθυμοῦν ν’ ἀσπασθοῦν τὸ Ὀρθόδοξον Δόγμα»..