ΚΑΤΑΠΑΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ 65ον ΚΑΝΟΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

Μὲ τὴν παρουσίαν του καὶ τὴν ὁμιλίαν του εἰς τὴν Ἑβραϊκὴν Συναγωγὴν τῆς Νέας Ὑόρκης


Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος λειτουργεῖ ὡς «ὁδοστρωτήρ» εἰς τό θέμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Ὑπεράνω αὐτῶν εὑρίσκονται αἱ προσωπικαί του ἀπόψεις, αἱ προσωπικαί του φιλοδοξίαι. Ἐνεργεῖ ὡς «παγκόσμιος δικτάτωρ» εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέ τήν θερμήν
συμπαράστασιν Ὀρθοδόξων Προκαθημένων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν καί Μητροπολιτῶν. Οἱ Ἱεροί
Κανόνες ὑφίστανται τυπικῶς καί ἰσχύουν δι᾽ ὅλους τούς ἄλλους Ὀρθοδόξους, ἀλλά ὄχι διά τάς κεφαλάς τῆς Ὀρθοδοξίας καί διά τούς Ἐπισκόπους. Δι᾽ αὐτό ἔχομεν τάς συμπροσευχάς καί τά συλλείτουργα μετά τῶν Παπικῶν, τήν νόθευσιν τῶν μυστηρίων καί τήν ἀναγνώρισιν τῶν μυστηρίων τῶν πλανεμένων Χριστιανῶν, τήν ἐξίσωσιν τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τό Σκότος τῶν ἑτεροδόξων, τήν ἀποδοχήν τῆς διαστρεβλώσεως τοῦ Εὐαγγελικοῦ Λόγου, τήν ἔμμεσον ἀναγνώρισιν τῆς δαιμονικῆς Οὐνίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ θύρα εἰσόδου εἰς τόν Παπισμόν, τήν ἀποδοχήν τῆς θεωρίας τῶν «κλάδων» καί τῶν δύο «πνευμόνων» (Παπισμοῦ–Ὀρθοδοξίας) κ.λπ.. Ὅλα τά προαναφερόμενα ἀποτελοῦν ἀποστασίαν ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί καταφρόνησιν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.
Εἰς αὐτά ἔρχεται νά προστεθῆ ἕν ἀκόμη γεγονός, τό ὁποῖον εἶναι ἀντίθετον μέ τούς Ἱερούς Κανόνας. Ἡ ἐπίσκεψις καί ἡ ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τήν Ἑβραϊκήν Συναγωγήν East Park Avenue τῆς Νέας Ὑόρκης (κατά τήν πρόσφατον πολυήμερον ἐπίσκεψίν του εἰς τήν Ἀμερικήν). Ἡ ἐπίσκεψίς του αὐτή προκαλεῖ ἀπορίας καί ἐρωτηματικά εἰς τόν πιστόν λαόν, ὁ ὁποῖος διερωτᾶται πλέον διά τόν ρόλον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀλλά καί διά τόν ρόλον τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι συμπορεύονται μαζί του. Εἰς ἄλλας στήλας ἀποδεικνύομεν ὅτι αἱ πράξεις του συμπίπτουν μέ τά σχέδια τῆς Νέας Ἐποχῆς, τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων καί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως. Ἡ «τριάδα» αὐτή ἀποδεδειγμένως κτυπᾶ τήν Ἐθνικήν καί θρησκευτικήν ταυτότητα τῶν λαῶν εἰς τό πλαίσιον τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τοῦ πολυφυλετισμοῦ καί τῆς πανθρησκείας. Ἡ παρουσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τήν Ἑβραϊκήν συναγωγήν προκαλεῖ ὀργισμένας ἀντιδράσεις.

Καταπέλτης ο Καλαβρύτων

Ἡ πλέον χαρακτηριστική εἶναι τοῦ Μητροπολίτου Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου, ὁ ὁποῖος εἰς σχόλιον, τό ὁποῖον ἀνήρτησεν εἰς τήν προσωπικήν του ἱστοσελίδα τήν Παρασκευήν 13 Νοεμβρίου ὑπό τόν τίτλον: «Τουρίστας; Προσκυνητής; Σέ διατεταγμένη Ἀποστολή;» σημειώνει μεταξύ ἄλλων τά ἑξῆς:
«Τὴν 6ην Νοεμβρίου 2009 ὁλοκληρώθηκε ἡ πολυήμερη ἐπίσημη ἐπίσκεψη τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μας κ. Βαρθολομαίου στὴν Ἀμερική. Ἐκεῖ ἔγινε δεκτὸς μὲ ἰδιατέρως μεγάλες τιμές, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ἱκανοποιεῖ ὅλους μας, διότι ἀντανακλᾶ σὲ ὁλόκληρη τὴν Ὀρθοδοξία. Ὅ ταν ὁ Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων τιμᾶται, ἡ Ὀρθοδοξία μας τιμᾶται!
Μεταξὺ ἄλλων ἐγένετο δεκτὸς ἀπὸ τὸν Πρόεδρο τῶν ΗΠΑ κ. Μπάρακ Ὀμπάμα καὶ ἀπὸ τὴν Ὑπουργὸ τῶν Ἐξωτερικῶν κα. Χίλαρυ Κλίντον.
Παρὰ ταῦτα τὴν ὑπερηφάνεια τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν τῆς Ἀμερικῆς, καὶ ὄχι μόνον, ἐπλήγωσε μιὰ
ἄστοχη, κατὰ τὴν γνώμην μας, ἐνέργεια τοῦ Πατριάρχου μας. Ἐπισκέφθηκε τὴν Ἑβραϊκὴ Συναγωγὴ East Park τῆς Νέας Ὑόρκης, ὅπου ἔτυχε ἐπισήμου ὑποδοχῆς. Δὲν γνωρίζουμε τὴν σκοπιμότητα τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς. Οὔτε καὶ τὸ περιεχόμενο τῶν προσφωνήσεων, οἱ ὁποῖες ἀντηλλάγησαν.
Γνωρίζουμε βεβαίως, ὅτι μεταξύ τῶν ἄλλων διαθρησκειακῶν Διαλόγων διεξάγεται διάλογος καὶ μὲ
τοὺς Ἑβραίους, δηλ. ἐκείνους τῶν ὁποίων οἱ πρόγονοι ἐσταύρωσαν τὸν Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν. Καὶ
βεβαίως δὲν ἀντιτιθέμεθα στὸ Διάλογο αὐτό, παρὰ τὸ γεγονός, ὅτι δέν ἐλπίζουμε ὅτι μπορεῖ νὰ ἔχει
κάποιο καλὸ ἀποτέλεσμα. Διότι “ὁ λύκος τρίχα ἀλλάζει, γνώμη δὲν ἀλλάζει!”, ὅπως θυμόσοφα λέγει ὁ
Λαός μας.
Ἀλλὰ ἀπὸ τὸ σημεῖο αὐτὸ μέχρι τοῦ νὰ ἐπισκέπτεται ὁ Κορυφαῖος Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων τό Ναὸ τῶν Ἑβραίων (ἡ Συναγωγὴ εἶναι ὁ ἑβραϊκὸς τόπος λατρείας τοῦ Θεοῦ) τὸ θέμα παίρνει πολὺ σοβαρὲς διαστάσεις. Φαντασθῆτε τὸ ἀντίθετο γιὰ νὰ κατανοήσετε τὸ πρόβλημα. Θὰ μποροῦσε ἆραγε ὁ
Ἀρχισυνάγωγος τῶν Ἑβραίων τῶν Ἀθηνῶν νὰ ἐπισκεφθῆ τὸν Μητροπολιτικὸ Ἱ.Ναὸ Ἀθηνῶν καὶ νὰ τύχει
μεγάλης ὑποδοχῆς καὶ μάλιστα σὲ ὥρα χριστιανικῆς λατρείας;
Θεωροῦμε λοιπόν, ὅτι τό βῆμα αὐτό ἦταν πολύ–πολύ τολμηρό ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου μας καί μόνον ζημίαν θά ἐπιφέρει στήν Ὀρθοδοξία μας…
Τὸ ἐρώτημα πού τίθεται ἐνώπιόν μας εἶναι: μὲ ποιὰ ἰδιότητα ὁ Πατριάρχης μας ἐπισκέφθηκε τὴν
Ἑβραϊκὴ Συναγωγή; Ὡς τουρίστας; Ὡς προσκυνητής; Ὡς ἱκέτης; Μὲ διατεταγμένη ἀποστολή;
Στοὺς διαπιστευμένους δημοσιογράφους καὶ φωτορεπόρτερς, οἱ ὁποῖοι Τὸν ἀκολουθοῦσαν, ἀπαγορεύθηκε ἡ μετάδοση τῆς ἐπισκέψεως. Γιατί ἆραγε;».

Ἡ πρόκλησις τοῦ Ἰωαννουπόλεως

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἔχει, ὅμως, ἔνθερμον συμπαραστάτην τόν Μητροπολίτην Ἰωαννουπόλεως κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ἄλλοτε ζητεῖ τήν χειροτονίαν γυναικῶν (ἀπέρριψε τήν πρότασίν του τό Πατριαρχεῖον Ἀλεξανδρείας) καί τήν εὑρίσκει σύμφωνον μέ τούς Ἱερούς Κανόνας καί τήν Ἀποστολικήν Διδαχήν, ἄλλοτε ἐλέγχει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον διά τήν ἀπόφασίν του νά συζητῆ διά τό Πρωτεῖον τοῦ Πάπα, ἐφ ὅσον ὁ Πάπας εὑρίσκεται ἐκτός Ἐκκλησίας. Τώρα ἐλέγχει τόν Μητροπολίτην Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας διά τήν κριτικήν, τήν ὁποίαν ἤσκησεν εἰς βάρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου διά τήν παρουσίαν τοῦ τελευταίου εἰς τήν Ἑβραϊκήν Συναγωγήν. Ὁ Ἰωαννουπόλεως, ἀφοῦ χαρακτηρίζει τόν Καλαβρύτων «ἄλλον Κέλσον», ὁ ὁποῖος στρέφεται κατά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, τόν ἐλέγχει, διότι ἀπουσιάζει ἡ ἀγάπη πρός τό πρόσωπον τοῦ Οἰκουμενικοῦ. Ἀκολούθως
τάσσεται ὑπέρ τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου, καταφεύγει εἰς κοινόν μήνυμα τῶν Προκαθημένων τῶν
Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν κατά τό 2000 εἰς τήν Βηθλεέμ, εἰς τό ὁποῖον ἐτόνιζον μεταξύ ἄλλων τά ἑξῆς:
«Οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, στὸ Μήνυμά τους τὸ 2000 στὴ Βηθλεέμ, ἐκεῖ ποὺ γεννήθηκε τὸ Θεῖο Βρέφος, τόνισαν μὲ σαφήνεια: “Προσβλέπομεν πρὸς τὰς ἄλλας μεγάλας θρησκείας, ἰδία δὲ τὰς μονοθεϊστικάς τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καὶ τοῦ Ἰσλάμ, προτιθέμενοι νὰ οἰκοδομήσωμεν ἔτι πλέον τὰς προϋποθέσεις διαλόγου μετʼ αὐ τῶν ἐπὶ τῷ τέλει τῆς εἰρηνικῆς συνυπάρξεως ὅλων τῶν λαῶν. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπορρίπτει τὴν μισαλλοδοξίαν καὶ καταδικάζει τὸν θρησκευτικὸν φανατισμόν, ὁπονθεδήποτε ἤθελον ἐκδηλωθῆ τοιαῦτα φαινόμενα” (Βλέπε ἐφημερίδες Ἀ -
πογευματινή, Ἐλευθεροτυπία, Τὰ Νέα καὶ Καθημερινὴ ἡμερ. 8.1.2000).
Δυστυχῶς οἱ προφητικοὶ αὐτοὶ λόγοι δὲν βοήθησαν στὴν ἀποφυγή τῆς ἀνθρώπινης τραγωδίας τῆς
Ἀμερικῆς ἐννέα μῆνες μετὰ, τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2001.
Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀκολουθεῖ ὅ,τι ὅλοι μαζὶ οἱ Προκαθήμενοι μᾶς διεκήρυξαν, τίποτα
περισσότερο καὶ τίποτα λιγότερο. Γιʼ αὐτὸ πρέπει ὅσοι κατὰ καιροὺς κάνουν ἄδικες ἐπιθέσεις σὲ βάρος
τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου, ὄχι μόνο πρέπει νὰ σταματήσουν, ἀλλὰ νὰ δείξουν ἔμπρακτη
μετάνοια μὲ τὴ δημόσια ἀπολογίαν τους καὶ τὴ συγνώμη τους».
Εἰς ἄλλον σημεῖον τῆς ἀπαντήσεώς του πρός τόν Καλαβρύτων ὑποστηρίζει τήν παρουσίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τήν Ἑβραϊκήν Συναγωγήν γράφων:
«Ἡ τελευταία λοιπὸν παρουσία του στὴν συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων στὴν Νέα Ὑόρκη ἔγινε πιστεύω μέσα στὰ πλαίσια τῆς ἐφαρμογῆς τῆς Θείας ἐντολῆς νὰ ἀγαποῦμε τὸν κάθε ἄνθρωπο, γιατί ὁ Ἀρχηγὸς τῆς πίστεώς μας, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς «εἶναι τὸ Φῶς τὸ Ἀληθινὸν, ποὺ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» (Ἰωάννου 1, 8).
Ὁ Οἰκουμενικός μας Πατριάρ- χης δὲν εἶναι κανένα παιδάκι, ποὺ χρειάζεται τὴν καθοδήγησή μας.
Εἶναι τὸ ζωντανὸ Φῶς τῆς Ὀρθο- δοξίας, ποὺ μᾶς σβήνει τὰ σκοτάδια, ποὺ ἔχουμε μέσα μας, γιὰ νὰ
μπορέσουμε νὰ ἀκολουθήσουμε τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ὁδηγεῖ εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς βρέθηκε στὴ Συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων ὅταν ἦταν δώδεκα ἐτῶν καὶ ξαναπῆγε καὶ λίγο
πρὶν τὴ Σταύρωσίν Του, ἡ πρόθεσή του νὰ σώσει ἀνθρώπινες ψυχές.
Αὐτὸ τὸ πνεῦμα καλλιεργεῖ κι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Ὅλα τά ἀνεύθυνα σχόλια, ποὺ λένε σὲ βάρος
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ, κι ἄλλοι τὰ λένε ἀπὸ ἄγνοια κι ἄλλοι ἀπὸ κακία καὶ ὑποκρισία. Στὴν κατηγορία τὴν δεύτερη ἀνήκουν κληρικοὶ καὶ θεολόγοι».

Ἔχουν ἰσχύν οἱ Ἀποστολικοί Κανόνες;

Εἶναι φανερόν ὅτι ὁ Ἰωαννουπόλεως εἶναι ὀπαδός τοῦ Διαθρησκειακοῦ Διαλόγου. Ἐκτός αὐτῶν εὑρίσκεται εἰς σύγχυσιν. Καί διά νά ὑπηρετήση τούς σκοπούς τοῦ Διαθρησκειακοῦ Διαλόγου καταφεύγει
εἰς ἐπιλεκτικά χωρία τῆς Καινῆς Διαθήκης, τά ὁποῖα προσαρμόζει καταλλήλως εἰς τάς ἀνάγκας τῶν
σκοπῶν, τούς ὁποίους ὑπηρετεῖ τόσον ὁ ἴδιος ὅσον καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης. Ὑπερασπίζεται τούς
Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων ᾽Εκκλησιῶν διά τήν ἀπόφασίν των νά καταφύγουν εἰς τόν Διαθρησκειακόν Διάλογον εἰς τό ὄνομα τῆς καταπολεμήσεως τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, τῆς θρησκευτικῆς μισαλοδοξίας καί τῆς εἰρηνικῆς συμπορεύσεως. Τόν ἐ ρωτῶμεν καί δι᾽ αὐτοῦ ἐρωτῶμεν τούς Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν:
Ἔπαυσε ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία νά εἶναι ἡ Ἐκ κλησία τῆς πραγματικῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης; Εἰς ποίους
τόπους καί χώρας οἱ Ὀρθόδοξοι πρωταγωνίστησαν εἰς ἐγκληματικάς ἐνεργείας, εἰς θρησκευτικούς πολέμους, εἰς λογοκρισίαν ἤ εἰς ἐγκλήματα ἐναντίον ἑτεροδόξων καί ἀλλοδόξων; Μᾶλλον ὁ Ἰωαννουπόλεως ὡς καί οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν διαστρέφουν τήν κηρυχθεῖσαν ὑπό τοῦ Κυρίου μας καί τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἐντολήν τῆς ἀγάπης καί λέγουν δι᾽ ἄλλας σκοπιμότητας, ἐμμέσως πλήν σαφῶς, ὅτι καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ κλη- σία εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς μισαλοδοξίας καί τοῦ φανατισμοῦ. Ὑπάρχει, ὅμως, ἕν πολύ σοβαρώτερον ἐρώτημα καί διά τόν Ἰωαννουπόλεως καί τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην ἀλλά καί τούς Ὀρθοδόξους Προκαθημένους τῶν Ἐκ κλησιῶν: Ἔχει ἰσχύν ὁ 65ος Κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος ὁρίζει:
«Εἴ τις Κληρικός ἤ Λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι καί καθαιρείσθω καί ἀφοριζέσθω».
Ἐάν εἶναι εἰς ἰσχύν, τότε καταπατεῖται ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί ὅσων ὑποστηρίζουν τάς ἐνεργείας του, ὡς οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ὁ Ἰωαννουπόλεως. Οἱ Ἱεροί Κανόνες φαίνεται ὅτι διά τούς Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην εἶναι…«πατσαβοῦρες».