Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (20ο ΜΕΡΟΣ)

Μια τέτοια γιγαντιαία εμπειρία δεν ήταν τίποτε άλλο από το άγγιγμα του απαγορευμένου καρπού στο δένδρο της Γνώσης. Ο γλυκύς αυτός καρπός είναι σαφώς πιο ελκυστικός απο τη σταυρική πορεία που μας προσφέρει ο Ιησούς. Χωρίς Σταυρό, άμεσα και γρήγορα η κατάκτηση της θεϊκότητας, της καθολικής επίγνωσης και της γνώσης. Οποία παραπλάνηση και τι γήτεμα! Όπως προανέφερα, τα πνεύματα και οι δαίμονες μου έφεραν κάτω από τη μύτη μου ένα ολόκληρο κουτί με καλούδια και κολπάκια γοητευτικής ττνευματικότητας: Ήταν τα βιώματα μου σε Μάτσου Πίτσου, Βεγγάλη, Μεξικό και πολλά άλλα μέρη ακόμη, με τα οποία ήθελαν να με πείσουν από τη μια για την υποτιθέμενη μετενσάρκωση και από την άλλη για την απόκτηση ισχύος· δεν θα πρέπει επίσης να ξεχάσω και τη γνωριμία μου με τη :<Θιβετιανή Βίβλο των Νεκρών». Σήμερα πια βλέπω με πόσο συστηματικό κι ενορχηστρωμένο τρόπο επιδιώκεται η αποδόμηση της πίστης στον Χριστό· όχι με φτηνιάρικα υποκατάστατα, αλλά με αξιόπιστους στην όψη και το περιεχόμενο παραλληλισμούς. Για παράδειγμα, και στη «Θιβετιανή Βίβλο των Νεκρών», το Μπαρ Ντο βρίσκει κανείς περιγραφές γύρω από την ψυχή κατά την έξοδο της από το σώμα, που μοιάζουν καταπληκτικά και πολύ αποστομωτικά με τις αναφορές της χριστιανικής παράδοσης περί «τελωνίων ». Και ποια η χρησιμότητα τελικά; Δεν είχα βάλει στόχο να βρω τον δρόμο προς την καρδιά; Δυστυχώς, συνέπεια μη προβλέψιμη κι αναπάντεχη όλου του πράγματος ήταν το ότι οι εν λόγω δυνάμεις είχαν προ πολλού ανεξαρτητοποιηθεί και κυριαρχούσαν εκείνες επάνω μου αντί αντιστρόφως να το κάνω εγώ πάνω σε αυτές. Με υπηρετουσαν προφανέστατα με την ισχύ και τις ενέργειες τους μονάχα επιφανειακά. Πράγματι, χρόνια ολόκληρα μετά αναγκάστηκα να παραδεχτώ αυτή την καταστροφική πραγματικότητα με έναν εξορκισμό.

Τα πνεύματα που επικαλούμουν..., ναι, το γνωστό παλαιό παιχνίδι που δυστυχώς δεν είναι παιχνίδι! Κανένας που δεν έχει τύχει ποτέ να συναντήσει τέτοιους δαίμονες απτά, σωματικά μπροστά του, δεν μπορεί να καταλάβει τον φόμο μου, όταν αυτοί με επισκέτττονταν στη διάρκεια, αλλά και μετά τον διαλογισμό τόσο στο μοναστήρι στην Ταϊλάνδη, όσο και αργότερα στη Βολιβία. Ήταν βιολογικά ορατοί, πραγματικές υπάρξεις. Όντα με τόσο φρικαλέα κι αποκρουστική όψη που μετά από τέτοιου είδους επισκέψεις σερνόμουν στο έδαφος, σωματικά και ψυχικά πραγματικό ράκος. Και δεν έφτανε μόνο αυτό, μα έπρεπε λογικά να φτάσω έως το τέλος της διαδρομής, μέχρι του σημείου να συναντήσω αυτοπροσώπως τον ίδιο τον Πρίγκιπα του Σκότους, τον Σατανά, που ζητούσε να με τραβήξει στο βασίλειο του. Ευτυχώς όμως που την εποχή εκείνη, με πολλή προσευχή και με τις δεήσεις πάμπολλων άλλων ανθρώπων για μένα, μπόρεσα να διακόψω τον δεσμό μου μαζί του και εγκαινίασα τον δεσμό μου με τον Ιησού, στα πλαίσια του οποίου στην κορυφή δεν στέκει ο παντοδύναμος άνθρωπος, αλλά ο παντοδύναμος Θεός.

Σήμερα οι περισσότεροι από τους ανθρώπους σκέφτονται πως τα καταφέρνουν αρκετά καλά και δίχως τον Χριστό, μια και έχασαν το ενδιαφέρον τους στο ζήτημα της ζωής μετά θάνατον και της κολάσεως. Ο Θεός είχε προειδοποιήσει ήδη τον παλαιό Ισραήλ από αλλότριους θεούς που θα οδηγούσαν σε εκφυλισμό κι αποδόμηση του ήθους και της ηθικής: Ειδωλολατρία, ανθρωποθυσίες, ερωτικές διαστροφές (πώς μπορούν αλήθεια οι Δυτικοί χριστιανοί να ανέχονται την παρουσία ομοφυλόφιλων παστόρων, λεσβιών γυναικών επισκόπων και άλλων επίορκων που ξεκάθαρα αντιβαίνουν στον λόγο του Θεού; Αναμφίβολα αυτή η κατάστάση θα φέρει κάποιο μεγάλο κακό), λατρεία του μαμωνά, μαγείες και μελλοντολογίες, πρακτικές πνευματισμού... Ο παλαιός Ισραήλ βίωσε στην Παλαιά Διαθήκη την καταστροφή. Μια αντίστοιχη με τότε Βαβυλώνια αιχμαλωσία στις ημέρες μας θα ήταν, για παράδειγμα, υποταγή σε ισλαμική κυριαρχία. Κι όμως, ο Θεός είχε προειδοποιήσει. Σήμερα ο μεταμοντέρνος πολιτισμός βρίσκεται στο ίδιο σημείο, μόνο που κανείς πλέον δεν εκστομίζει προειδοποιήσεις και κανείς δεν θέλει να τις ακούει. Οι άνθρωποι ψηφίζουν διεφθαρμένους πολιτικούς, λατρεύουν και, ναι, θεοποιούν διεστραμμένους και ομοφυλόφιλους καλλιτέχνες και πολιτικά πρόσωπα, έχουν πάθει εξάρτηση από την τηλεόραση και κυρίως από τα πλέον χείριστα live show, ενώ αφήνουν την καρδιά και την ψυχή τους -όπως παλαιότερα στον Βαάλ- έτσι και τώρα στις ξένες θεότητες της γιόγκα και των παρομοίων. Ο συγκρτιτισμός σε πλήρη άνθηση. Ο ένας πειρασμός μετά τον άλλον. Τα Σόδομα και Γόμορρα έγιναν Σαν Φρανσίσκο, παγκόσμια ομοφυλοφιλική επίδειξη και Τόκιο. Η εποχή κι οι εξελίξεις τρέχουν με γιγάντια βήματα και κάποια μέρα οι αποστάτες θα καταλήξουν στην τρομερή διαπίστωση πως έκαναν λάθος.

Από την εποχή του Διαφωτισμού με τις συνέπειες που αυτός έφερε, μέχρι τη βαριά κι ακραία διαστροφή των ημερών μας, όλα φαίνονται να υπηρετούν έναν μόνο στόχο: τη σταδιακή σίγαση της φωνής του Ιησού που τώρα φτάνει μόνο αμυδρά πια στα αυτιά των ανθρώπων. Μοιάζει πράγματι αυτή να ηχεί για πολλούς αμφίβολη, αμφισβητήσιμη, τη στιγμή που οι φωνές των άλλων ακούγονται πιο δυνατές και πιο γοητευτικές: «Μάθετε από διάφορους διδασκάλους! Πάρτε το καλό που προσφέρει ο καθένας και μην χάνετε την ελευθερία σας!». Η ποικιλία όμως δημιουργεί σύγχυση, η δε έκφραση «είστε αδερφοί» καθίσταται αδύνατη ως προς την πραγμάτωση της και καταντά μια σαρκαστική παραφωνία. Ποιοί, αλήθεια, είναι οι αδελφοί και πού είναι λοιπόν οι αδελφές; Αυτό που μένει είναι η βάσανος της δικής μας έρημης ανθρώπινης υπόστασης που δεν είναι πια το σπιτικό μας...

Οι αποκαλύψεις περί αιωνίου ζωής και οι ατράνταχτες αποδείξεις για αυτήν, το ίδιο και οι εμφανίσεις από τον πνευματικό κόσμο, μαζί με τα γεγονότα της Καινής Διαθήκης, τη δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας και τον λόγο του Θεού στην Αγία Γραφή είναι σαν μια διάπλατα ανοιγμένη θύρα που οδηγεί σε έναν άλλον κόσμο - και μάλιστα τόσο ορθάνοιχτη που είναι πια λάθος να μιλά κανείς για «θρησκεία», αφού κάτι τέτοιο εγκυμονεί τον κίνδυνο της σύγχυσης με τις λοιπές θρησκείες. Όχι, εδώ πρόκειται για αποκάλυψη Θεού. Οι άνθρωποι που αναζητούν τη λύτρωση και τη σωτηρία τους σε άλλες θρησκείες και που εγκαταλείπουν (να πω καλύτερα προδίδουν;) τον Ιησού με τέτοιον τρόπο, μοιάζουν με τον Ιούδα στον Μυστικό Δείπνο: Ο Ιησούς τού είχε πλύνει τους πόδες και του είχε δώσει ξεκάθαρα να καταλάβει πως γνώριζε την πρόθεση του να Τον προδώσει, μα ο Ιούδας έμεινε αμετακίνητος και πωρωμένος στη σκοτεινή του πρόθεση να πουλήσει όχι μόνο τον Διδάσκαλο του, αλλά και την ψυχή του για τριάκοντα αργύρια. Όποιος ασχολείται με τη γιόγκα, αυτός μοιράζεται τον θρόνο της ψυχής του με ξένες θεότητες. Ο Ιησούς όμως δεν δέχεται να μοιράζεται τον θρόνο Του με τον Σατανά, με τους δαίμονες και με άλλους θεούς του ψεύδους. Απαιτεί από εμάς ριζική μεταστροφή και διά του Αγίου Πνεύματος αποκήρυξη κι απόταξη του διαβόλου και όλων του των δημιουργημάτων και λοιπών ψευδοθεοτήτων.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ

1. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5)
2. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (2ο ΜΕΡΟΣ)
3. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (3ο ΜΕΡΟΣ)
4. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (4ο ΜΕΡΟΣ)
5. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (5ο ΜΕΡΟΣ)
6. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (6ο ΜΕΡΟΣ)
7. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (7ο ΜΕΡΟΣ)
8. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (8ο ΜΕΡΟΣ)
9. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (9ο ΜΕΡΟΣ)
10. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (10ο ΜΕΡΟΣ)
11. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (11ο ΜΕΡΟΣ)
12. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (12ο ΜΕΡΟΣ)
13. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (13ο ΜΕΡΟΣ)
14. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (14ο ΜΕΡΟΣ)
15. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (15ο ΜΕΡΟΣ)
16. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (16ο ΜΕΡΟΣ)
17. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (17ο ΜΕΡΟΣ)
18. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (18ο ΜΕΡΟΣ)
19. Ποιοί ήταν οι «θεοί» των εθνών; (Ψαλ. 95,5) (19ο ΜΕΡΟΣ)