Αυτό πού κυρίως άπασχολεί τους Οίκουμενιστές "Όρθοδόξους,,και τους Μονοφυσίτες είναι το πως θα επιβάλλουν την Ένωσι στη "βάσι" τους, τό Λαό τους, χωρίς αντιδράσεις. Και είναι φυσικό νά φοβούνται τέτοιες αντιδράσεις, γιατί καί ό λαός των Όρθοδόξων και ό λαός των Μονοφυσιτών επι χίλια πεντακόσια (1.500) χρόνια ήξεραν πως ενα μεγάλο χάος χώριζε τά δύο στρατόπεδα. Οί μέν 'Ορθόδοξοι ήξεραν δτι οί Μονοφυσίτες ήταν αίρετικοί γιατί πίστευαν καί πιστεύουν στη "μία φύσι του Κυρίου, στό "ένα θέλημα" καί "μία ενέργεια" Του. Οί δέ Μονοφυσίτες ήξεραν πώς οί 'Ορθόδοξοι δέν είχαν τήν ίδια μέ αυτούς Χριστολογική πίστι, γιατί πίστευαν και πιστεύουν στίς "δύο φύσεις" του Κυρίου, μέ "δύο θελήματα" καί "δύο ενέργειες", όπως θά δούμε πιο κάτω.
Στή συμφωνία της Ενώσεως πού υπέγραφαν τώρα τά δύο μέρη εμφανίζουν, όπως θά δούμε στή συνέχεια, μιά καινούργια αντίληψι, σατανικής εμπνεύσεως. Λέγουν, οτι τόσο οι Ορθόδοξοι, όσο και οι Μονοφυσίτες, δήθεν κάτω απο διαφορετικές ορολογίες, πάντα πίστευαν τά ίδια πράγματα. Επομένως, εκείνο, πού κατ' αυτούς φταίει, δεν είναι η διαφορά στην πίστι, αλλ΄ η διαφορά στην ορολογία. Βέβαια,αυτό δέν είναι καθόλου σωστό. "Ετσι όμως συμφέρει τούς αρχιτέκτονες της συμφωνίας. Και γι'αύτό, υποτιμώντας την νοημοσύνη των οπαδών τους, απεφάσισαν με διαφορα τερτίπια, νά προετοιμάσουν κατάλληλα τούς πιστούς τους, ώστε νά μή προκληθούν αντιδράσεις. Καί τό περίεργο είναι, ότι πράγματι μεταξύ τών οπαδών τους υπάρχει μιά πρωτόγνωρη θεολογική αφασία καί θρησκευτική αδιαφορία.
Άλλα, άς αφήσουμε καλύτερα νά μιλήσουν μόνα τους τά κείμενα. Πιό κάτω δημοσιεύουμε μέρος απο τις εύγλωττες αυτές "Προτάσεις έπί τών ποιμαντικών θεμάτων", πού στοχεύουν στήν ύλοποίησι τής υπογραφείσης Ενώσεως:
Στή συμφωνία της Ενώσεως πού υπέγραφαν τώρα τά δύο μέρη εμφανίζουν, όπως θά δούμε στή συνέχεια, μιά καινούργια αντίληψι, σατανικής εμπνεύσεως. Λέγουν, οτι τόσο οι Ορθόδοξοι, όσο και οι Μονοφυσίτες, δήθεν κάτω απο διαφορετικές ορολογίες, πάντα πίστευαν τά ίδια πράγματα. Επομένως, εκείνο, πού κατ' αυτούς φταίει, δεν είναι η διαφορά στην πίστι, αλλ΄ η διαφορά στην ορολογία. Βέβαια,αυτό δέν είναι καθόλου σωστό. "Ετσι όμως συμφέρει τούς αρχιτέκτονες της συμφωνίας. Και γι'αύτό, υποτιμώντας την νοημοσύνη των οπαδών τους, απεφάσισαν με διαφορα τερτίπια, νά προετοιμάσουν κατάλληλα τούς πιστούς τους, ώστε νά μή προκληθούν αντιδράσεις. Καί τό περίεργο είναι, ότι πράγματι μεταξύ τών οπαδών τους υπάρχει μιά πρωτόγνωρη θεολογική αφασία καί θρησκευτική αδιαφορία.
Άλλα, άς αφήσουμε καλύτερα νά μιλήσουν μόνα τους τά κείμενα. Πιό κάτω δημοσιεύουμε μέρος απο τις εύγλωττες αυτές "Προτάσεις έπί τών ποιμαντικών θεμάτων", πού στοχεύουν στήν ύλοποίησι τής υπογραφείσης Ενώσεως:
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
Σχέσεις μεταξύ τών δύο οίκογενειών Εκκλησιών καί προετοιμασία ημών διά τήν ενότητα.
1. Ως Μικτή θεολογική Επιτροπή αισθανόμεθα τήν άνάγκην συντόνου προετοιμασίας του λαού ημών διά τήν συμμετοχήν αυτού εις την εφαρμογήν των ημέτερων προτάσεων και εις αποκατάστασιν τής κοινωνίας τών ημετέρων Εκκλησιών. Προς τόν σκοπόν τούτον προτείνομεν τήν άκόλουθον διαδικασίαν.
2. Είναι άναγκαίον όπως προγραμματισθή ανταλλαγή έπισκέψεων τών αρχηγών, ίεραρχών, ίερέων καί λαϊκών μιας έκαστης τών ημέτερων οικογενειών Εκκλησιών προς τήν άλλην.
3. Ενδείκνυται όπως ένθαρρυνθή περαιτέρω ή ανταλλαγή θεολόγων καθηγητών καί σπουδαστών μεταξύ των θεολογικών ιδρυμάτων των ημετέρων οικογενειών διά περιόδους κυμαινομένας άπό μιάς εβδομάδος μέχρι καί περισσοτέρων έτων.
4. Είς περιοχάς ένθα συνυπάρχουν Έκκλησίαι τών δύο οικογενειών, αί ένορίαι αυτών δέον όπως οργανώνουν συμμετοχήν ομάδων πιστών - ανδρών, γυναικών, νέων καί παιδίων, συμπεριλαμβανομένων, ει δυνατόν, και κληρικών - ενορίας τίνος της μιας οικογενείας είς τήν ζωήν ενορίας τινός τής άλλης ίνα παρίστανται ούτοι εις την εύχαριστιακήν λατρείαν αυτών κατα τας Κυριακάς και εορτάς.
5. Δημοσιεύσεις:
α) Κρίνεται αναγκαία ή δημοσίευσις είς τάς διαφόρους γλώσσας τών Εκκλησιών ημών τών κυριωτέρων κειμένων τής παρούσης Μικτής Επιτροπής μετά επεξηγηματικών σημειώσεων είς μικρά φυλλάδια τά όποια θά πωλούνται εις λογικήν τιμήν εις πάσας τάς ενορίας.
β) Ωσαύτως θά ήτο χρήσιμον νά έχωμεν συνοπτικά φυλλάδια έπεξηγούντα δι απλών όρων τήν σημασίαν τής Χριστολογικής ορολογίας καί έρμηνεύοντα τήν ποικιλίαν τής ορολογίας της υίοθετηθείσης ύπό διαφόρων προσώπων καί όμάδων κατά τήν διάρκειαν τής ιστορίας ύπό τό φως της κοινής ημών Χριστολογικης συμφωνίας.
γ) Χρειαζόμεθα βιβλίον παρέχον σύντομον έκθεσιν, ίστορικήν τε καί περιγραφικήν, περί πασών τών Εκκλησιών τών δύο οικογενειών. Τούτο δέον ωσαύτως όπως δημοσιευθή είς τάς διαφόρους γλώσσας τών λαών ημών μετά εικόνων καί φωτογραφιών κατά τό δυνατόν.
δ) Κρίνεται αναγκαία ή προώθησις συνοπτικών βιβλίων έκκλησιαστικής ιστορίας συντεταγμένων ύπό ειδικών συγγραφέων καί παρεχόντων μίαν θετικωτέραν κατανόησιν τών διαφοροποιήσεων του Ε', ΣΤ' καί Ζ' αίώνος.
6. Αί Έκκλησίαι αμφοτέρων τών οικογενειών οφείλουν νά συμφωνήσουν διά τόν μή άναβαπτισμόν μελών τής μιας ή τής άλλης κάί διά τήν άναγνώρισιν του βαπτίσματος των εκκλησιών τών δυο οίκογενειών, εάν δέν έχουν ήδη πράξει τούτο.
7. Αί Έκκλησίαι ημών οφείλουν νά εγκαινιάσουν διμερείς διάλογους προκειμένου νά διευκολύνουν αμοιβαίως έαυτάς εις τήν εκατέρωθεν χρήσιν τών ναών αυτών είς έξαιρετικάς περιπτώσεις εκεί ένθα οιαδήποτε έξ αυτών στερείται τοιούτων μέσων.
8) Εις περιπτώσεις διαμάχης μεταξύ τών Εκκλησιών τών δύο οίκογειών, π.χ. α) ακυρώσεως γάμων τελεσθέντων είς τινα Έκκλησίαν ύπο επισκόπου ετέρας,' β) τελέσεως γάμων μεταξύ μελων των δυο οικογενειών ημών εις τον ναόν τής Εκκλησίας του ενός απορρίπτοντος τόν ναόν τής Εκκλησίας του άλλου, γ) υποχρεωτικής θρησκευτικής ανατροφής των εκ μικτών γάμων προερχομένων τέκνων είς Έκκλησίαν τινά αποκλειόμενης της άλλης, αι συμμετέχουσαι Έκκλησίαι δέον δπως προβούν είς διμερείς συμφωνίας έπί τής διαδικασίας, τήν οποίαν οφείλουν νά αποδεχθούν, έως ότου τοιαύτα προβλήματα επιλυθούν οριστικώς διά τής ενώσεως ημών.
9) Αί δύο οίκογένειαι Εκκλησιών δέον όπως ενθαρρυνθούν να εξετάσουν τό θεολογικόν πρόγραμμα σπουδών καί τά χρησιμοποιούμενα βιβλία είς τά ιδρύματα αυτών καί νά επιφέρουν εις αυτά αναγκαίας προσθήκας καί άλλαγάς έπι τη προοπτική της προωθήσεως καλλιτέρας κατανοήσεως τής άλλης οικογενείας Εκκλησιών. θά ήτο χρήσιμον επίσης νά επινοήσουν προγράμματα διά τήν πληροφόρησιν τών κληρικών καί του λαού τών ενοριών ημών επι των θεμάτων, τά όποια σχετίζονται προς τήν ένωσιν των δυο οικογενειών Εκκλησιών" (Επίσκεψις" άρ, 446, 1/10/1990).
Όπως βλέπουμε η Μικτή Επιτροπή οίκουμενιστών "Όρθοδόξων" καί Μονοφυσιτών λέει γιά λογαριασμό των Εκκλησιών τους οτι ''αισθάνονται τήν ανάγκη έντονου προετοιμασίας του λαού των διά τήν εφαρμογήν των αποφάσεων των καί είς τήν άποκατάστασιν της κοινωνίας των Εκκλησιών των". Η άποκατάστασις της κοινωνίας των Εκκλησιών των", δέν είναι τίποτε άλλο άπό τήν 'Ένωσίν των!
Καί πώς θά γίνη αυτή ή "προετοιμασία του λαού των";
τό λέει:
θά γίνη μέ ανταλλαγές επισκέψεων, μέ συμπροσευχές, πιθανόν ακόμη καί μέ συλλείτουργα.
"Είς περιοχάς ένθα συνυπάρχουν Έκκλησίαι τών δύο οίκογενειών, αί ένορίαι αυτών δέον όπως οργανώνουν συμμετοχήν ομάδων πιστών, εί δυνατόν καί κληρικών, ενορίας τινός τής μιας οικογενείας είς τήν ζωήν ενορίας τίνος της άλλης ίνα παρίστανται ούτοι είς τήν εύχαριστιακήν λατρείαν αυτών κατά τάς Κυριακάς καί έορτάς"!
1. Ως Μικτή θεολογική Επιτροπή αισθανόμεθα τήν άνάγκην συντόνου προετοιμασίας του λαού ημών διά τήν συμμετοχήν αυτού εις την εφαρμογήν των ημέτερων προτάσεων και εις αποκατάστασιν τής κοινωνίας τών ημετέρων Εκκλησιών. Προς τόν σκοπόν τούτον προτείνομεν τήν άκόλουθον διαδικασίαν.
2. Είναι άναγκαίον όπως προγραμματισθή ανταλλαγή έπισκέψεων τών αρχηγών, ίεραρχών, ίερέων καί λαϊκών μιας έκαστης τών ημέτερων οικογενειών Εκκλησιών προς τήν άλλην.
3. Ενδείκνυται όπως ένθαρρυνθή περαιτέρω ή ανταλλαγή θεολόγων καθηγητών καί σπουδαστών μεταξύ των θεολογικών ιδρυμάτων των ημετέρων οικογενειών διά περιόδους κυμαινομένας άπό μιάς εβδομάδος μέχρι καί περισσοτέρων έτων.
4. Είς περιοχάς ένθα συνυπάρχουν Έκκλησίαι τών δύο οικογενειών, αί ένορίαι αυτών δέον όπως οργανώνουν συμμετοχήν ομάδων πιστών - ανδρών, γυναικών, νέων καί παιδίων, συμπεριλαμβανομένων, ει δυνατόν, και κληρικών - ενορίας τίνος της μιας οικογενείας είς τήν ζωήν ενορίας τινός τής άλλης ίνα παρίστανται ούτοι εις την εύχαριστιακήν λατρείαν αυτών κατα τας Κυριακάς και εορτάς.
5. Δημοσιεύσεις:
α) Κρίνεται αναγκαία ή δημοσίευσις είς τάς διαφόρους γλώσσας τών Εκκλησιών ημών τών κυριωτέρων κειμένων τής παρούσης Μικτής Επιτροπής μετά επεξηγηματικών σημειώσεων είς μικρά φυλλάδια τά όποια θά πωλούνται εις λογικήν τιμήν εις πάσας τάς ενορίας.
β) Ωσαύτως θά ήτο χρήσιμον νά έχωμεν συνοπτικά φυλλάδια έπεξηγούντα δι απλών όρων τήν σημασίαν τής Χριστολογικής ορολογίας καί έρμηνεύοντα τήν ποικιλίαν τής ορολογίας της υίοθετηθείσης ύπό διαφόρων προσώπων καί όμάδων κατά τήν διάρκειαν τής ιστορίας ύπό τό φως της κοινής ημών Χριστολογικης συμφωνίας.
γ) Χρειαζόμεθα βιβλίον παρέχον σύντομον έκθεσιν, ίστορικήν τε καί περιγραφικήν, περί πασών τών Εκκλησιών τών δύο οικογενειών. Τούτο δέον ωσαύτως όπως δημοσιευθή είς τάς διαφόρους γλώσσας τών λαών ημών μετά εικόνων καί φωτογραφιών κατά τό δυνατόν.
δ) Κρίνεται αναγκαία ή προώθησις συνοπτικών βιβλίων έκκλησιαστικής ιστορίας συντεταγμένων ύπό ειδικών συγγραφέων καί παρεχόντων μίαν θετικωτέραν κατανόησιν τών διαφοροποιήσεων του Ε', ΣΤ' καί Ζ' αίώνος.
6. Αί Έκκλησίαι αμφοτέρων τών οικογενειών οφείλουν νά συμφωνήσουν διά τόν μή άναβαπτισμόν μελών τής μιας ή τής άλλης κάί διά τήν άναγνώρισιν του βαπτίσματος των εκκλησιών τών δυο οίκογενειών, εάν δέν έχουν ήδη πράξει τούτο.
7. Αί Έκκλησίαι ημών οφείλουν νά εγκαινιάσουν διμερείς διάλογους προκειμένου νά διευκολύνουν αμοιβαίως έαυτάς εις τήν εκατέρωθεν χρήσιν τών ναών αυτών είς έξαιρετικάς περιπτώσεις εκεί ένθα οιαδήποτε έξ αυτών στερείται τοιούτων μέσων.
8) Εις περιπτώσεις διαμάχης μεταξύ τών Εκκλησιών τών δύο οίκογειών, π.χ. α) ακυρώσεως γάμων τελεσθέντων είς τινα Έκκλησίαν ύπο επισκόπου ετέρας,' β) τελέσεως γάμων μεταξύ μελων των δυο οικογενειών ημών εις τον ναόν τής Εκκλησίας του ενός απορρίπτοντος τόν ναόν τής Εκκλησίας του άλλου, γ) υποχρεωτικής θρησκευτικής ανατροφής των εκ μικτών γάμων προερχομένων τέκνων είς Έκκλησίαν τινά αποκλειόμενης της άλλης, αι συμμετέχουσαι Έκκλησίαι δέον δπως προβούν είς διμερείς συμφωνίας έπί τής διαδικασίας, τήν οποίαν οφείλουν νά αποδεχθούν, έως ότου τοιαύτα προβλήματα επιλυθούν οριστικώς διά τής ενώσεως ημών.
9) Αί δύο οίκογένειαι Εκκλησιών δέον όπως ενθαρρυνθούν να εξετάσουν τό θεολογικόν πρόγραμμα σπουδών καί τά χρησιμοποιούμενα βιβλία είς τά ιδρύματα αυτών καί νά επιφέρουν εις αυτά αναγκαίας προσθήκας καί άλλαγάς έπι τη προοπτική της προωθήσεως καλλιτέρας κατανοήσεως τής άλλης οικογενείας Εκκλησιών. θά ήτο χρήσιμον επίσης νά επινοήσουν προγράμματα διά τήν πληροφόρησιν τών κληρικών καί του λαού τών ενοριών ημών επι των θεμάτων, τά όποια σχετίζονται προς τήν ένωσιν των δυο οικογενειών Εκκλησιών" (Επίσκεψις" άρ, 446, 1/10/1990).
Όπως βλέπουμε η Μικτή Επιτροπή οίκουμενιστών "Όρθοδόξων" καί Μονοφυσιτών λέει γιά λογαριασμό των Εκκλησιών τους οτι ''αισθάνονται τήν ανάγκη έντονου προετοιμασίας του λαού των διά τήν εφαρμογήν των αποφάσεων των καί είς τήν άποκατάστασιν της κοινωνίας των Εκκλησιών των". Η άποκατάστασις της κοινωνίας των Εκκλησιών των", δέν είναι τίποτε άλλο άπό τήν 'Ένωσίν των!
Καί πώς θά γίνη αυτή ή "προετοιμασία του λαού των";
τό λέει:
θά γίνη μέ ανταλλαγές επισκέψεων, μέ συμπροσευχές, πιθανόν ακόμη καί μέ συλλείτουργα.
"Είς περιοχάς ένθα συνυπάρχουν Έκκλησίαι τών δύο οίκογενειών, αί ένορίαι αυτών δέον όπως οργανώνουν συμμετοχήν ομάδων πιστών, εί δυνατόν καί κληρικών, ενορίας τινός τής μιας οικογενείας είς τήν ζωήν ενορίας τίνος της άλλης ίνα παρίστανται ούτοι είς τήν εύχαριστιακήν λατρείαν αυτών κατά τάς Κυριακάς καί έορτάς"!
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου