Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

Εις το τελευταίο άρθρο του ο κ. Π. Τελεβάντος σχολιάζει την στάση του Μητροπολίτου Καλαβρύτων έναντι του αποτειχισμένου κ. Π. Σημάτη. Το παράδοξον όμως είναι ότι ο κ. Τελεβάντος δεν βλέπει πουθενά να κηρύττεται γυμνή τη κεφάλη η αίρεση ενω στα κείμενά του ο ίδιος τις ομολογεί!!!

Λέγει ο ίδιος

«Επαναλαμβάνω - για μια ακόμη φορά - ότι δεν αποκλείεται η διακοπή μνημοσύνου του οικείου επισκόπου κάτω από ορισμένες προυποθέσεις.

Οταν κηρύττει γυμνή τη κεφαλή δημόσια αιρέσεις και εφ’ όσον υπάρχει η απόλυτη βεβαιότητα ότι η αποτείχιση δεν θα καταλήξει σε σχίσμα».

Ο κ. Τελεβάντος ομολογεί ότι δύναται να υπάρξει διακοπή μνημοσύνου όμως κάτω απο ορισμένες προυποθέσεις. Και συνεχίζει λέγοντας ότι οι προυποθέσεις αυτές είναι όταν κηρύττεται γυμνή τη κεφαλή και δημόσια η αίρεση. Με λίγα λόγια ο κ. Τελεβάντος δεν βλέπει πουθένα να κηρύττεται δημόσια κάποια αίρεση ασχέτως εαν ο ίδιος πολλές φορές ομιλεί εις τα άρθρα του δια αιρέσεις, λειτουρικές, οικουμενιστικές κ.λπ.

«Υπό τις παρούσες συνθήκες η αποτείχιση είναι εντελώς αχρείαστη και ο κίνδυνος δημιουργίας σχίσματος ορατός διά γυμνού οφθαλμού και επεσήμανα αυτούς τους κινδύνους στον κ. Σημάτη πολλές φορές και με πολλούς τρόπους».

Ο κ. Τελεβάντος ομολογεί επίσης ότι η αποτείχιση δεν χρειάζεται, διότι όπως ανέφερε ο ίδιος παραπάνω, η αποτείχιση δύναται ΜΟΝΟΝ όταν κηρύττεται δημοσία και γυμνή τη κεφαλή κάποια αίρεση. Τότε διατί πολλάκις ο ίδιος παραπονείται ομιλώντας εις τα άρθρα του δια λειτουργικές αιρέσεις, οικουμενιστικές κ.λπ; Σε άρθρο του εις τις 29/6/2011 αναφέρει ο ίδιος «Έτσι λοιπόν εξηγείται πασιφανέστατα γιατί επιδιώκουν «να βγάλουν από τη μέση» τους Αγίους Πατέρες: διότι εκείνοι μένοντας αταλάντευτοι και αμετακίνητοι στις αρχές του Ευαγγελίου, διδάσκουν την αντίσταση στις αιρέσεις και την αποφυγή των σχέσεων με τους αιρετικούς. Σε αντίθεση δηλαδή με την αφεντιά τους, οι Άγιοι δεν συνεργάστηκαν με τους αιρετικούς ή με την κοσμική εξουσία και το αιρετικό πνεύμα αυτής, άρα είναι παραδείγματα προς αποφυγήν».
Εις τις 28/6/2011 αναφέρει «προσέρχονται τακτικά εκπρόσωποι αιρετικών «εκκλησιών», κατά κανόνα της Δύσεως, όπου καταθέτουν ισότιμα τις δικές τους θεολογικές θέσεις, εξυφαίνοντας έτσι παρέα με τους Ορθοδόξους οικοδεσπότες, ένα συγκρητιστικό κατασκεύασμα, που εσκεμμένα και σε βάθος χρόνου αποδομεί τις έννοιες «αίρεση» και «πλάνη», και οδηγεί στη θρησκευτική πολυ-πολιτισμικότητα, στοιχείο δομικό της Νέας Εποχής του Αντιχρίστου».
Εις τις 15/5/2011 αναφέρει ως τίτλο εις το άρθρο του «ΛΑΜΠΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΕΛΙΚΟΥ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΥ».

Εις τιις 21/2/2011 αναφέρει «Αν κάποιος ερχόταν πριν τρία χρόνια να μου πει: Παναγιώτη! Ξέρεις; Η Μητρόπολη Πρέβεζας έγινε κέντρο νεωτερισμών, Νεοβαρλααμισμού και συγκρητισμού θα θεωρούσα “ωσεί λήρος τα ρήματα αυτών”. Ημουν απόλυτα πεπεισμένος ότι η Μητρόπολη Νικοπόλεως ήταν η πιο παραδοσιακή Μητρόπολη της Ορθοδοξίας..... Και ξαφνικά η βόμβα έσκασε! Ο π. Δανιήλ Αεράκης, τον οποίο επίσης θεωρούσα παραδοσιακό κληρικό (παρόλες τις μακρακιστικές εξάρσεις του βλ. τιμή προς τα λείψανα των Αγίων, κτλ.) μου ανέβασε την πίεση στο 25 με τα γνωστά νεοβαρλααμικά άρθρα που έγραψε στο περιοδικό του!....Το σίγουρο είναι ότι τα λευκά γένεια και η ποιμαντική έγνοια δεν δικαιολογούν νεωτερισμούς και κακοδοξίες. Πέραν των συγκρητιστικών ενεργειών που προέβη κατ’ εξακολούθηση πριν χειροτονηθεί ο π. Μπέης έδωσε - όπως ο ίδιος παραδέχθηκε - τη Θεία Κοινωνία σε μουσουλμάνα και ο Σεβασμιότατος αντί (τουλάχιστον) να τον επιτιμήσει, επιδοκίμασε - κατά τον ισχυρισμό του - την παρανομία.»

Εις τις 15/2/2011 αναρωτιέται και ομολογεί ο ίδιος «Αν αυτό δεν είναι αίρεση τότε αίρεση τι είναι;» δια το θέμα της εισαγωγής του νεοβαρλααμισμού εις την Εκκλησία.

Εις τις 21/7/2011 αναφέρει «Σοβαρότατη πρόκληση της ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας συνιστά η συμπροσευχή Λατίνων καρδιναλίων στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου της Ιεράς Μητροπολέως Ιλίου.
Το χειρότερο! Οχι μόνον η σοβαρή αυτή παράβαση έγινε εν γνώσει, αλλά θεωρήθηκε “επιβεβλημένη” για όλους τους κληρικούς, από τον ανεκδιήγητο Μητροπολίτη Ιλίου κ. Αθηναγόρα (Δικαιάκο), ο οποίος προτού καταστεί μοιχεπιβάτης της Μητροπόλεως Ιλίου ήταν ο διευθυντής του προσωπικού Γραφείου του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου.
».

Και δια να μην κουράζουμε τους αναγνώστες, υπάρχουν πληθώρα κειμένων του αγαπητού κ. Τελεβάντου όπου ομολογούν ως κακοδοξίες, καινοτομίες, αίρεση, τα όσα πράττουν οι Οικουμενιστές «Ορθόδοξοι» και μάλιστα ΔΗΜΟΣΙΑ.
Τώρα πως ο κ. Τελεβάντος αντιφάσκει προς τα ίδια τα κείμενά του λέγοντας ότι απαραίτητη προυπόθεση δια να διακοπεί το μνημόσυνο του οικείου επισκόπου πρέπει να «κηρύττει γυμνή τη κεφαλή δημόσια αιρέσεις και εφ’ όσον υπάρχει η απόλυτη βεβαιότητα ότι η αποτείχιση δεν θα καταλήξει σε σχίσμα» και «Υπό τις παρούσες συνθήκες η αποτείχιση είναι εντελώς αχρείαστη», εφ΄ όσον ο ίδιος τις αποκαλεί ως αιρέσεις είναι απορίας άξιον!!!
Με λίγα λόγια μας λέγει ότι οι Οικουμενισταί ναι μεν διδάσκουν κακοδοξίες, αιρέσεις, καινοτομίες αλλά δεν κηρύττούν γυμνή και δημοσία τη κεφάλη καμμία αίρεση!!!! και μάλιστα υπό τις παρούσες συνθήκες δεν χρειάζεται!!! είναι αχρείαστη!!! ασχέτως όμως εαν ο ίδιος ομολογεί ότι τις διδάσκουν!!!
Πλήρης σύγχυση!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου