ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕΝ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ἐντόνως ὁ πιστὸς λαὸς μὲ τὴν ἀφωνίαν, τὴν ὁποίαν τηρεῖ ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐπὶ κρισίμων ζητημάτων τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας μας. Ἡ Ὀρθοδοξία προδίδεται ὑπὸ τοῦ ἰδίου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὸ ὁποῖον εἶναι κεφαλὴ καὶ θεματοφύλαξ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀλλὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἰς ἐπιστολήν του πρὸς τὸν νέον Πάπαν κ. Φραγκίσκον, ὁμιλεῖ περὶ πολλῶν κανονικῶν Ἐκκλησιῶν, αἱ ὁποῖαι εἶναι διηρημέναι ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Εἶναι ὅμως διηρημέναι ἢ σχισματικαὶ καὶ αἱρετικαὶ ὡς διδάσκει ἡ Ὀρθοδοξία; Ἀνεμένομεν τὴν ἀντίδρασιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅταν ἐγνωστοποιήθη διὰ τοῦ διαδικτύου ἡ ὡς ἄνω ἐπιστολή. Ματαίως ὅμως. Ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐσιώπησε. Ὁ στῦλος τῆς Ὀρθοδοξίας σιωπᾶ ἔναντι τοῦ ἐκτροχιασμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἀπὸ τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως. Δείχνει νὰ συμπλέη μὲ τὴν ἐπιχειρηματολογίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὁ ὁποῖος δὲν σέβεται μὲ τὴν στάσιν του, τοὺς μεγάλους ἀντι–παπικοὺς καὶ ἀντιαιρετικοὺς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας. Τί ἀναμένει ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους καὶ δὲν ἐκδίδει μίαν ἀνακοίνωσιν, μὲ τὴν ὁποίαν νὰ τὸν ἀνακαλῆ εἰς τὴν Ὀρθόδοξον τάξιν. Τὸ Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ καὶ ἐπὶ τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν ἀπέστειλεν ὁ Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ εἰς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην καὶ μὲ τὴν ὁποίαν τὸν κατηγορεῖ ὅτι διδάσκει πρωτοφανῆ, καινοφανῆ καὶ οἰκουμενιστικὴν ἐκκλησιολογίαν, ἡ ὁποία εἶναι ἀλλοτρία καὶ ξένη πρὸς τὴν Ὀρθόδοξον Θεολογίαν. Τεκμηριώνει δὲ ὅλο τὸ κατηγορῶ, ἀφοῦ καταθέτει στοιχεῖα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα προκύπτει ἡ ἰσοπέδωσις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας καὶ ἡ ἀναγνώρισις, ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὅλων τῶν Χριστιανικῶν αἱρετικῶν «Ἐκκλησιῶν» ὡς κανονικῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν.

Τὰ ὅσα ἀναδεικνύει ὁ Σεβ. Πειραιῶς, ὤφειλεν ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους νὰ ἀναδείξη πρώτη ὡς ἡ ἀκρόπολις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τὰ ὅσα ἀποκαλύπτει ὁ Σεβ. Πειραιῶς διὰ τὴν προδοσίαν τῆς Πίστεως, ὑπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Φαναρίου εἶναι συνταρακτικά. Θὰ παραμείνη σιωπηλόν; ὅταν ὁ Οἰκ. Πατριάρχης προωθῆ τὸ Οἰκουμενιστικὸν δόγμα:Ἕνας ὁ Χριστός, πολλαὶ αἱ Ἐκκλησίαι, πολλαὶ αἱ πίστεις εἰς τὸν Χριστόν, πολλὰ τὰ μυστήρια, πολλὰ τὰ βαπτίσματα κ.λπ.;

Ἐκτὸς τῶν προαναφερομένων θεμάτων ὑπάρχουν καὶ ἄλλα θέματα, τὰ ὁποῖα ἔχουν σχέσιν μὲ τὴν κοινωνίαν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν.

Τοιαῦτα εἶναι τὸ δημογραφικόν, αἱ μεθοδεύσεις διὰ τὴν κατάργησιν τῆς Κυριακῆς Ἀργίας, ὁ περιορισμὸς τοῦ ἤχου τῆς καμπάνας, ἡ ἀποδοχὴ ἐκ μέρους τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας τοῦ δόγματος ἡ Ἑλλὰς πρέπει νὰ ἀν τιμετωπίζεται ὡς πολυφυλετική, αἱ παρελάσεις τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ αἱ προσπάθειαι διὰ τὴν «τέλεσιν γάμων» ὁμοφυλοφίλων, ἡ πτωχοποίησις τῆς Ἑλλάδος κ.λπ. Δὲν εἴδομεν οὔτε μίαν ἀνακοίνωσιν ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος. Διατὶ τοιαύτη ἀφωνία ὅταν:

1ον) Ἐξοντώνεται μισθολογι κῶς, συνταξιοδοτικῶς καὶ φορολογικῶς ἡ Ἑλληνικὴ οἰκογένεια καὶ τὰ τέκνα φορολογοῦνται ὡς ὑπερ- πολυτελῆ αὐτοκίνητα;

2ον) Μεθοδεύεται ἡ κατάργησις τῆς Ἀργίας τῆς Κυριακῆς ἄνευ οὐσιαστικῆς ἀντιδράσεως ὑπὸ τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῆς Ἱεραρχίας;

3ον) Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ἀνέλαβε νὰ ἀπαλλάξη ἀπὸ τὸ πολιτικὸν κόστος τοὺς πολιτικοὺς ἐξουσιαστὰς καὶ περιώρισε τὸν ἦχον τῆς καμπάνας.

4ον) Ἡ μασωνία ἔχει διεισδύσει καὶ ἐντὸς τῶν κύκλων τῆς Ἐκκλησίας μὲ ἀποτέλεσμα πολλοὶ μεγαλόσχημοι Ἀρχιερεῖς (ἀλλὰ καὶ κατώτεροι κληρικοὶ) νὰ σιωποῦν διὰ πρόσωπα καὶ καταστάσεις. Ἐμφανίζονται δὲ ὡς ταυτιζόμενοι μὲ τὴν φαύλην πολιτικὴν ἐξουσίαν, τὴν ὁποίαν ὤφειλον νὰ ἐλέγχουν ὡς οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας (Ἅγιος Χρυσόστομος κ.λπ.).

5ον) Ἡ ἐπίσημος Ἐκκλησία διαβεβαιώνει τὴν Πολιτείαν καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν ὅτι θά ἀγωνισθῆ, διὰ νὰ ἑ δραιωθῆ ἡ μοντέρνα κοινωνία τῆς πολυφυλετικῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἀνάδειξις ὅμως τῆς Ἑλλάδος ὡς πολυφυλετικῆς σημαίνει ὅτι τερματίζεται ἡ ἀναγνώρισις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς ἐπισήμου Ἐκκλησίας τοῦ Κράτους. Σημαίνει ἀκόμη πολυθεΐαν, ἀθεΐαν, εἰδωλολατρίαν κ.λπ. Πολυφυλετικὴ Ἑλλὰς σημαίνει ἀκόμη διαγραφὴ τῆς προσφορᾶς τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ ὑπόδουλον γένος κ.λπ.

Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ συνεχίσωμεν τὴν ἀπαρίθμησιν καὶ ἄλλων κρισίμων ζητημάτων. Παραθέτομεν τὰ κυριώτερα, διὰ νὰ προβληματίσωμεν τὴν Ἱερὰν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μεταφέροντες τὴν ἀγωνίαν τοῦ πιστοῦ λαοῦ, τοῦ ἐντίμου κλήρου καὶ ὡρισμένων Σεβ. Μητροπολιτῶν. Κλῆρος καὶ πιστὸς λαὸς διερω τῶνται, διατὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ. Ὑπάρχουν σκοπιμότητες, τὰς ὁποίας δὲν γνωρίζομεν;

Ὑπάρχει καθεστὼς τρομοκρατίας ὑπὸ τοῦ Φαναρίου καὶ ἐπελέγη ἡ ἀφωνία εἰς θέματα προδοσίας τῆς Πίστεως, διὰ τὰ ὁποῖα ὡμίλει κατὰ τὸ παρελθὸν τὸ Ἅγ. Ὄρος; Δὲν θέλει ἡ Ἱ. Κοινότης νὰ συγκρουσθῆ μετὰ τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου εἰς θέματα πίστεως; Ἡ Πατρὶς ἐρημώθη, ἐληστεύθη καὶ κατεστρά φη ὑπὸ τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν. Θεωρεῖ ἡ Ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅτι πρέπει εἰς τὴν θέσιν τῆς Πατρίδος νὰ περιέλθη καὶ ἡ Ὀρθοδοξία ὑπὸ τῶν ταγῶν τοῦ Φαναρίου ἀλλὰ καὶ πολλῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος; Πιστεύ ομεν ὅτι τὸ Ἅγ. Ὄρος ὀφείλει νὰ «σπάση» τὴν σιωπήν του καὶ νὰ «ταρακουνήση» τόσον τοὺς πολιτικοὺς ἐξουσιαστὰς ὅσον καὶ τὸν συμβιβασμένον μὲ τὰς χριστιανικὰς αἱρέσεις Οἰκ. Πατριάρχην. Ἂν δὲν τὸ πράξη τότε θὰ εὑρεθῶμεν συντόμως μὲ τό: «Ἑὰλω καὶ ἡ Ὀρθοδοξία».

ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΑΡ. ΦΥΛ. 1983