Πολλοί εὐσεβεῖς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι «μυημένοι» εἰς προστάγματα-ἐντολάς τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἀποροῦν διατί κατά τάς συμπροσευχάς Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων μέ πλανεμένους Χριστιανούς (Παπικούς, Προτεστάντας κ.λπ) ὁμιλοῦμεν περί καταφρονήσεως τῶν Ἱερῶν αὐτῶν Κανόνων ἀπό ἐκείνους (τούς Ἁρχιερεῖς καί Πατριάρχας), οἱ ὁποῖοι ὤφειλον νά τούς ὑπερασπίζωνται. Δέν αὐθαιρετοῦμεν εἰς τήν κριτικήν μας. Στηριζόμεθα εἰς τόν 45ον Ἱερόν Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Οὗτος ὁρίζει:
«Ἐπίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον ἀφοριζέσθω, εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς ὡς κληρικοῖς ἐνεργῆσαι τι, καθαιρείσθω».
Πολλοί Πατριάρχαι, Ἀρχιεπίσκοποι καί Ἐπίσκοποι καταφρονοῦν τὴν ἐντολὴν τοῦ Ἀποστολικοῦ αὐτοῦ Κανόνος περί ἀφορισμοῦ καί συμπροσεύχονται ἱεροφοροῦντες μετά πλείστων αἱρετικῶν, Παπικῶν, Προτεσταντῶν, Λουθηρανῶν, Ἀγγλικανῶν κ.λπ κλονίζοντες τήν πίστιν τῶν Ὀρθοδόξων,
πρός τούς ὁποίους λέγουν ὅτι τήν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως δέν ἐκφράζει μόνον ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀλλά ὅτι ὅλαι αἱ «Ἐκκλησίαι» ἐκφράζουν τήν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως καί σώζουν. Πῶς νά ἐνισχυθῆ τό Ὀρθόδοξον φρόνημα τῶν πιστῶν, ὅταν αἱ κεφαλαί τῆς Ἐκκλησίας μας καταφρονοῦν τούς Ἱερούς Κανόνας καί συμπορεύονται μετά τῶν αἱρετικῶν Χριστιανῶν, ἐξισώνοντες τήν Ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τό σκότος καί τήν πλάνην τῶν Προτεσταντῶν, τῶν Παπικῶν, τῶν Ἀγγλικανῶν; Οἱ τελευταῖοι χειροτονοῦν «παπαδίνας» καί «ἱερολογοῦν» ὁμοφυλοφιλικούς γάμους. Ἐάν οἱ Πατριάρχαι καί οἱ Μητροπολῖται μας θεωροῦν ἑαυτούς ὡς διαδόχους τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, διατί ἀγωνίζονται νά ἀποδείξουν ὅτι δέν σέβονται τάς διδαχάς των;
Τό βάπτισμα
Τόν τελευταῖον καιρόν πληθαίνουν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται τῆς Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας, οἱ ὁποῖοι ὑπακούοντες εἰς τά κελεύσματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, διακηρύσσουν ὅτι τό βάπτισμα, τό τελούμενον ὑπό τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν, εἶναι ἔγκυρον, ἐπειδή αὐτό γίνεται εἰς τό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Φαίνεται πώς ἡ αἵρεσις τοῦ Φιλιόκβε ἤ τό ράντισμα τοῦ βαπτιζομένου ἀντί τοῦ βαπτίσματος δέν ἔχει οὐδεμίαν σημασίαν διά τούς Σεβ. Μητροπολίτας καί τούς κληρικούς ὀπαδούς των. Τί ὁρίζει ὅμως ὁ 46ος Κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων; Οὗτος ὁρίζει ὅτι:
«Ἐπίσκοπον ἤ Πρεσβύτερον αἱρετικῶν δεξαμένους βάπτισμα ἤ θυσίαν, καθαιρεῖσθαι προτάσσομεν, τίς γάρ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαρ; ἤ τίς μερίς πιστῷ μετά ἀπίστου;».
Εἰς ἁπλᾶ Ἑλληνικά ὁ Κανών ὁρίζει ὅτι «ὅποιος ἐπίσκοπος ἤ πρεσβύτερος ἤθελεν ἀποδεχθῆ ὡς ὀρθόν καί ἀληθινόν τό βάπτισμα τῶν αἱρετικῶν ἤ τήν παρ᾽ αὐτῶν προσαγομένην θυσίαν, ὁ τοιοῦτος
προστάζομεν νά καθαιρεθῆ. Ἐπειδή ποίαν συμφωνίαν ἔχει ὁ Χριστός μέ τόν διάβολον ἤ ποίαν μερίδα ἔχει ὁ πιστός μέ τόν ἄπιστον;». Ποῖος ὅμως νά καθαιρέση ποῖον, ὅταν τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον διά συγκεκριμένων Σεβ. Μητροπολιτῶν ἡγεῖται τῆς παραβιάσεως- καταφρονήσεως καί τοῦ Ἱεροῦ Κανόνος αὐτοῦ; Εἶναι δυνατόν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ Σεβ. Μητροπολῖται (ὄχι ὅλοι) νά διακηρύσσουν μέ τάς θεωρίας καί τάς πράξεις των ὅτι εἶναι ὑπερ άνω τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας; Εἶναι δυνατόν νά συμπεριφέρωνται ὡς οἱ Πάπαι, οἱ ὁποῖοι μέ βάσιν τήν Α´ Βατικάνιον Σύνοδον εἶναι ἀλάθητοι καί δύνανται νά διορθώσουν ἀκόμη καί τόν… Θεόν;
ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΑΡ. ΦΥΛ. 1962
Είναι φανερό ότι η καταλυτική έναντι των ιερών κανόνων διάθεση των καθηγητών της Θεολογίας έχει προσλάβει χαρακτήρα επιδημικής νόσου. Ανερυθρίαστα και με περισσό θράσος καταφρονούνται και αθετούνται οι ιεροί κανόνες που οριοθετούν το ορθόδοξο ήθος από ορθόδοξους δυστυχώς ακαδημαικούς θεολόγους όταν η ΣΤ Οικουμενική Σύνοδος διά του Β' Κανόνα διακελεύει τα εξής: "Μηδενί εξείναι τους προδηλωθέντας παραχαράττειν κανόνας ή αθετείν...", η Γ' Οικουμενική Σύνοδος διά του Η' Κανόνα εντέλλεται " ίνα μη των Πατέρων οι κανόνες παραβαίνονται" ενώ η Ζ' Οικουμενική χαρακτηρίζει διά του Α' κανόνα "ασάλευτον ολόκληρον την διαταγήν" των ιερών κανόνων. Αυτά δεν τα γνωρίζουν οι κ.κ. Βασιλειάδης και Κωνσταντίνου;Ή μήπως οι πιο πάνω διακελεύσεις απευθύνονται και ισχύουν μόνο για το χριστιανικό "προλεταριάτο"; Και πολλοί πιστοί ευλόγως διερωτώνται: έως πότε θα ασχημονούν μερικοί κληρικοί και λαικοί περιφρονώντας εκ συστήματος με ενέργειες και δηλώσεις τους τους εν Αγίω Πνεύματι θεσπισθέντες Ιερούς Κανόνες; Ποιος επιτέλους θα ανακαλέσει στην τάξη τους ασεβείς τολμητίες; Ο οικείος επίσκοπος θα λάβει τα υπό των ιερών κανόνων προβλεπόμενα μέτρα ή θα "καταπιεί" κατά το κοινώς λεγόμενο κι αυτό το αίσχος; Όσο για τους κυρίους καθηγητές ισχύει το υπό του Μπίσμαρκ λεχθέν: "καθηγηταί τρεις κι εχάθη η πατρίς"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛ.Ν. i