(Τα εισαγωγικά εις τον τίτλο του άρθρου είναι δικά μας)
ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ τὸ διήμερο 12-13Μαρτίου στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στὴν Πεντέλη τὸ Διεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα «Θεολογικὲς σπουδὲς καὶ Οἰκουμένη». Οἱ
συμμετέχοντες, καθηγητὲς τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶν –Θεσσαλονίκης στὴν πλειοψηφία τους, ἐξέφρασαν –ὅπως ἄλλωστε ἀναμενόταν– τὴ στήριξή τους στὴν πρακτικὴ τοῦ σύγχρονου διαλόγου μετὰ τῶν ἑτεροδόξων καὶ ἑτεροθρήσκων, ἐνῶ δὲν παρέλειψαν νὰ ἐκφράσουν τὴ δυσφορία τους γιὰ ὅσους ἀντιδροῦν σὲ αὐτὴ τὴν ἐκσυγχρονισμένη ἔκδοση διαλόγων, ἡ ὁποία στερεῖται τῆς ἁγιοπατερικῆς «καλῆς μαρτυρίας».
Εἶναι προφανὲς λοιπόν, πὼς ὁ διάλογος, γιὰ ὅσους συμμετέχουν στὴν λεγόμενη «οἰκουμενικὴ κίνηση», φαίνεται πὼς περιορίζεται μόνο στοὺς ἐκπροσώπους τοῦ Βατικανοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ ἢ ἄλλων θρησκευμάτων, ἐνῶ ἀντιθέτως στὸ χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας φαίνεται πὼς ἰσχύει τὸ «ἀποφασίζομεν καὶ διατάσσομεν», ἤτοι διάλογος μόνον μεταξὺ τῶν ἐκσυγχρονιστῶν θεολόγων, ποὺ συμφωνοῦν ἀπόλυτα στὰ βασικὰ σημεῖα τῶν θέσεών τους, οὐσιαστικὰ ἕνας μονόλογος, ποὺ ἀντὶ νὰ σχεδιάζει τὴν ἐπιστροφὴ τῶν πεπλανημένων στὴν «Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία», μᾶλλον σχεδιάζει τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο θὰ ὑπερπηδηθοῦν τὰ ἐνοχλητικὰ ἐμπόδια ὁρισμένων «φονταμενταλιστῶν» καθηγητῶν τῆς Θεολογίας καὶ τοῦ «ἀδιάβαστου» καὶ «ἀμαθοῦς» λαϊκοῦ στοιχείου. Διάλογος λοιπὸν στὸ χῶρο τῆς ἑτεροδοξίας καὶ μονόλογος σὲ αὐτὸν τῆς Ὀρθοδοξίας, τόσο ἁπλά...
ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΑΡ. ΦΥΛ. 1921
συμμετέχοντες, καθηγητὲς τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶν –Θεσσαλονίκης στὴν πλειοψηφία τους, ἐξέφρασαν –ὅπως ἄλλωστε ἀναμενόταν– τὴ στήριξή τους στὴν πρακτικὴ τοῦ σύγχρονου διαλόγου μετὰ τῶν ἑτεροδόξων καὶ ἑτεροθρήσκων, ἐνῶ δὲν παρέλειψαν νὰ ἐκφράσουν τὴ δυσφορία τους γιὰ ὅσους ἀντιδροῦν σὲ αὐτὴ τὴν ἐκσυγχρονισμένη ἔκδοση διαλόγων, ἡ ὁποία στερεῖται τῆς ἁγιοπατερικῆς «καλῆς μαρτυρίας».
Εἶναι προφανὲς λοιπόν, πὼς ὁ διάλογος, γιὰ ὅσους συμμετέχουν στὴν λεγόμενη «οἰκουμενικὴ κίνηση», φαίνεται πὼς περιορίζεται μόνο στοὺς ἐκπροσώπους τοῦ Βατικανοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ ἢ ἄλλων θρησκευμάτων, ἐνῶ ἀντιθέτως στὸ χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας φαίνεται πὼς ἰσχύει τὸ «ἀποφασίζομεν καὶ διατάσσομεν», ἤτοι διάλογος μόνον μεταξὺ τῶν ἐκσυγχρονιστῶν θεολόγων, ποὺ συμφωνοῦν ἀπόλυτα στὰ βασικὰ σημεῖα τῶν θέσεών τους, οὐσιαστικὰ ἕνας μονόλογος, ποὺ ἀντὶ νὰ σχεδιάζει τὴν ἐπιστροφὴ τῶν πεπλανημένων στὴν «Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία», μᾶλλον σχεδιάζει τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο θὰ ὑπερπηδηθοῦν τὰ ἐνοχλητικὰ ἐμπόδια ὁρισμένων «φονταμενταλιστῶν» καθηγητῶν τῆς Θεολογίας καὶ τοῦ «ἀδιάβαστου» καὶ «ἀμαθοῦς» λαϊκοῦ στοιχείου. Διάλογος λοιπὸν στὸ χῶρο τῆς ἑτεροδοξίας καὶ μονόλογος σὲ αὐτὸν τῆς Ὀρθοδοξίας, τόσο ἁπλά...
ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΑΡ. ΦΥΛ. 1921
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου