ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Ο Διάβολος χρησιμοποιεί το εξής τέχνασμα.

Εαν ίδη, ότι λέγουσί «τι διεφθαρμένον» οι άνθρωποι, «ομονοήσαι πάντας εποίησε» (Χρυσοστόμου, PG. 61, 60). Τούτο ενεργείται σήμερον εις τους οικουμενιστάς, οίτινες, στρατηγούμενοι υπο του αρχεκάκου, ενούνται εις παναίρεσιν οχλοβοής πάσης κακοδοξίας. Πρός τίνα σκοπόν; Ίνα, «τή συμφωνία βεβαιούμενα» «τα άτοπα» μη εκπέσωσιν απορριπτόμενα (Χρυσοστόμου, PG. 61, 60). Και ούτω γίνη αναπότρεπτος η αιωνία απώλεια των πλανεμένων.

Επίσης, εαν ίδη τους ανθρώπους «τι υγιές φθεγξαμένους, ετέρους κατ΄ αυτών διήγειρε» προς διάστασιν και διαμάχην. Τούτο συμβαίνει σήμερα εις τους αντιοικουμενιστάς, μάλιστα δέ εις τους ενισταμένους κατά της εορτολογικής καινοτομίας. Ούτοι, συμφωνούντες εν τη πίστει, διαιρούνται δια τα ελάσσονα. Πρός ποιόν πάλιν σκοπόν του ανθρωποκτόνου; Όπως, «ποικίλως βαλλόμενα» τα της πίστεως «χρήσιμα», διαρρέωσι και αφανίζωνται, και ούτως απόλλυνται άπαντες.

Διό «ευεργεσία» «εστίν ενωθήναι τα» διεσπασμένα» των ορθοδοξούντων, λέγει ο Μ. Βασίλειος (Μ. Βασιλείου, PG. 32, 525).