Δια πάσαν ετεροδιδασκαλίαν, εν είναι το ανάθεμα.
Διότι είπεν ο Απόστολος «Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλατ. α΄ 8-9). Το ανάθεμα τούτο ελέχθη μεν δια του Αποστόλου Παύλου, είναι όμως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Όταν «Παύλον είπω» λέγει Ιωαννής ο Χρυσόστομος, «τον Χριστόν πάλιν λέγω· αυτός γαρ ήν ο κινών αυτού την ψυχήν» (Χρυσοστόμου, PG. 50, 604).
Πάσαι αι Σύνοδοι και πατριάρχαι και άλλοι επίσκοποι τούτο το ανάθεμα εκφέρουσιν εκάστοτε εναντίον της ετεροδιδασκαλίας. Διό οι Ορθόδοξοι Πατριάρχαι και αι περί αυτούς ιεραί Σύνοδοι του έτους 1848, αναθεματίζοντες εκ νέου την αίρεσιν του Παπισμού, γράφουσι «Το φρικτόν τούτο ανάθεμα, αδελφοί και τέκνα εν Χριστώ αγαπητά, ουκ εκφωνούμεν ημείς σήμερον, αλλ΄ εξεφώνησεν πρώτος ο Σωτήρ ημών», εξεφώνησεν ο θείος Παύλος» (Εγκυκλίου Ορθοδόξων Πατριαρχών 1848, Μ. 40, 411).
Υπάρχοντος όμως του αναθέματος παρά Κυρίου και των Αποστόλων αυτού, διατί εκφέρεται τούτο και συνοδικώς κατά καιρούς; Δια την παρά Κυρίου τάξιν της Εκκλησίας. Λέγει ο Απόστολος «ανάθεμα έστω», καθ΄ ότι ίνα ενεργηθή το ανάθεμα τούτο εν τη επί γής Εκκλησία, απαιτείται απόφασις του αρμοδίου εκκλησιαστικού οργάνου. «Εαν η Σύνοδος», γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εξ΄ αφορμής του Γ΄ Αποστολικού Κανόνος, «δεν ενεργήση εμπράκτως την καθαίρεσιν των ιερέων, ή τον αφορισμόν, ή αναθεματισμόν των λαικών, οι ιερείς αυτοί και οι λαικοί ούτε καθηρημένοι είναι ενεργεία, ούτε αφωρισμένοι ή αναθεματισμένοι». Είναι «ΥΠΟΔΙΚΟΙ όμως, εδω μέν», ήτοι εν τη παρούση ζωή, «είς την καθαίρεσιν και αφορισμόν ή αναθεματισμόν, εκεί δέ » εν τη μελλούση, «εις την θείαν δίκην» (Νικοδήμου Αγιορείτου, «Πηδάλιον», σ. 5).
Εντολή γαρ Κυρίου Παντοκράτορος εστιν εν τη Εκκλησία, «πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω» (1 Κορινθ. ιδ΄ 40). «Ταύτην αιδώμεθα (ας σεβώμεθα) την τάξιν, αδελφοί, ταύτην φυλάττωμεν», ως λέγει Γρηγόριος ο Θεολόγος ( Γρηγορίου Θεολόγου, PG. 36, 188). Μήτε τα εκφωνηθέντα αναθέματα αθετούντες απίστως, μήτε τα επικείμενα προλαμβάνοντες ατάκτως.
Διότι είπεν ο Απόστολος «Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλατ. α΄ 8-9). Το ανάθεμα τούτο ελέχθη μεν δια του Αποστόλου Παύλου, είναι όμως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Όταν «Παύλον είπω» λέγει Ιωαννής ο Χρυσόστομος, «τον Χριστόν πάλιν λέγω· αυτός γαρ ήν ο κινών αυτού την ψυχήν» (Χρυσοστόμου, PG. 50, 604).
Πάσαι αι Σύνοδοι και πατριάρχαι και άλλοι επίσκοποι τούτο το ανάθεμα εκφέρουσιν εκάστοτε εναντίον της ετεροδιδασκαλίας. Διό οι Ορθόδοξοι Πατριάρχαι και αι περί αυτούς ιεραί Σύνοδοι του έτους 1848, αναθεματίζοντες εκ νέου την αίρεσιν του Παπισμού, γράφουσι «Το φρικτόν τούτο ανάθεμα, αδελφοί και τέκνα εν Χριστώ αγαπητά, ουκ εκφωνούμεν ημείς σήμερον, αλλ΄ εξεφώνησεν πρώτος ο Σωτήρ ημών», εξεφώνησεν ο θείος Παύλος» (Εγκυκλίου Ορθοδόξων Πατριαρχών 1848, Μ. 40, 411).
Υπάρχοντος όμως του αναθέματος παρά Κυρίου και των Αποστόλων αυτού, διατί εκφέρεται τούτο και συνοδικώς κατά καιρούς; Δια την παρά Κυρίου τάξιν της Εκκλησίας. Λέγει ο Απόστολος «ανάθεμα έστω», καθ΄ ότι ίνα ενεργηθή το ανάθεμα τούτο εν τη επί γής Εκκλησία, απαιτείται απόφασις του αρμοδίου εκκλησιαστικού οργάνου. «Εαν η Σύνοδος», γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εξ΄ αφορμής του Γ΄ Αποστολικού Κανόνος, «δεν ενεργήση εμπράκτως την καθαίρεσιν των ιερέων, ή τον αφορισμόν, ή αναθεματισμόν των λαικών, οι ιερείς αυτοί και οι λαικοί ούτε καθηρημένοι είναι ενεργεία, ούτε αφωρισμένοι ή αναθεματισμένοι». Είναι «ΥΠΟΔΙΚΟΙ όμως, εδω μέν», ήτοι εν τη παρούση ζωή, «είς την καθαίρεσιν και αφορισμόν ή αναθεματισμόν, εκεί δέ » εν τη μελλούση, «εις την θείαν δίκην» (Νικοδήμου Αγιορείτου, «Πηδάλιον», σ. 5).
Εντολή γαρ Κυρίου Παντοκράτορος εστιν εν τη Εκκλησία, «πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω» (1 Κορινθ. ιδ΄ 40). «Ταύτην αιδώμεθα (ας σεβώμεθα) την τάξιν, αδελφοί, ταύτην φυλάττωμεν», ως λέγει Γρηγόριος ο Θεολόγος ( Γρηγορίου Θεολόγου, PG. 36, 188). Μήτε τα εκφωνηθέντα αναθέματα αθετούντες απίστως, μήτε τα επικείμενα προλαμβάνοντες ατάκτως.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου