Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία συνῆλθεν ἀμέσως μετά τάς συνεδριάσεις τῆς Ἱεραρχίας προέβη εἰς μίαν προσβλητικήν ἐνέργειαν διά τήν νοημοσύνην τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ἀλλά καί σκανδαλώδη διά τήν ἐκκλησιαστικήν καί δογματικήν ζωήν μας. Ἡ ἐνέργεια αὕτη εἶναι ἕν πραξικόπημα εἰς βάρος τῶν Ἱερῶν Κανόνων.
Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπεφάσισεν ὅτι δέν ὑφίσταται οὐδεμία ἐκκλησιολογική παρεκτροπή ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας, ὁ ὁποῖος διετύπωσε τήν αἱρετικήν ἄποψιν ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία, ἀλλά διηρημένη. Τάς ἀντιεκκλησιαστικάς θέσεις ἀνέδειξεν ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ καί ὁ Καθηγητής Δογματικῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Δημ. Τσελεγγίδης. Καί οἱ δύο ἀνέδειξαν τήν πλάνην τοῦ Μεσσηνίας. Ὁ ἕνας μάλιστα, ὁ κ. Τσελεγγίδης, ὑπεστήριξεν ὅτι μέ βάσιν τάς ἀποφάσεις Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὁ Μεσσηνίας ἔπρεπε νά εἶχε καθαιρεθῆ ἀπό Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Μεσσηνίας ὄχι μόνον δέν ἀπεκήρυξε τάς θέσεις του, ἀλλά ἀπήντησεν εἰς τόν Κυθήρων καί εἰς τόν κ. Τσελεγγίδη μέ ἐπιστολάς ἀπαραδέκτου ὕφους. Παρά ταῦτα ἡ Ἱερά Σύνοδος ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον ἀπεφάσισεν ὅτι δέν ὑφίσταται Ἐκκλησιαστική παρεκτροπή. Ἐνῶ τιμᾶ καί τόν Κυθήρων διά τήν «εὐαισθησία γιά τήν τήρηση τῆς ἀκριβείας τῆς δογματικῆς διδασκαλίας». Ἀπό τάς θέσεις τῆς ΔΙΣ προκύπτει ἀβιάστως τό συμπέρασμα ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καλύπτουν τόν Μεσσηνίας ἀδιαφοροῦντες διά τόν σκανδαλισμόν τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τήν αἵρεσιν, τήν ὁποίαν εἰσαγάγει εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τήν ἰδίαν ἀπόφασιν δικαιώνει τόν Μητροπολίτην Κυθήρων κ. Σεραφείμ, τόν ὁποῖον ἐπιβρα βεύει διά τήν εὐαισθησίαν «γιά τήν τήρηση τῆς ἀκρίβειας τῆς δογματικῆς διδασκαλίας». Ἡ ἐπιβράβευσις αὐτή λέγει ὅτι ὁ Κυθήρων τηρεῖ τήν ἀκρίβειαν τῆς δογματικῆς διδασκαλίας. Ἡ ἀπόφασις εἶναι ἀντιφατική καί προσβάλλει τήν νοημοσύνην τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τούς Ἱερούς Κανόνας. Μέ τούς τελευταίους μᾶς λέγει ἡ ΔΙΣ, συμπορεύεται ὁ Κυθήρων καί δέν συμπορεύεται ὁ Μεσσηνίας. Πῶς μετά ἀπ᾽ ὅσα λέγει ἡ ΔΙΣ δέν ὑφίσταται παρεκτροπή τοῦ Μεσσηνίας, ἀφοῦ ὁ Κυθήρων τηρεῖ τήν ἀκρίβειαν τῆς δογματικῆς διδασκαλίας; Εἶναι φανερόν πώς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί ἡ ΔΙΣ καλύπτουν τόν Μεσσηνίας, θυσιάζοντες τό γενικώτερον συμφέρον τοῦ πιστοῦ λαοῦ εἰς τά συμφέροντα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ Παπισμοῦ. Ὁ πιστός λαός, ὁ ἔντιμος κλῆρος ἀλλά καί πολλοί Μητροπολῖται ἀνέμενον τήν παραπομπήν τοῦ Μεσσηνίας εἰς τό ἁρμόδιον Συνοδικόν Δικαστήριον ὡς καί εἰς τήν ἐπιτροπήν Νομοκανονικῶν
θεμάτων. Ἀπέτρεψεν ἡ ΔΙΣ καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τήν παραπομπήν του. Προφυλάσσουν τόν «ἅγιον» ἀδελφόν καί ἀδιαφοροῦν διά τάς συνεπείας ἐκ τοῦ σκανδαλισμοῦ τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τοῦ ἐντίμου κλήρου. Ἐπιβραβεύουν τάς ἀποδεδειγμένας ἐκκλησιαστικάς παρεκτροπάς τοῦ Μεσσηνίας, ὁ ὁποῖος μέ τάς θέσεις του δέν ὀρθοδοξεῖ καί παραλλήλως ἐπιβραβεύουν τόν Κυθήρων, ἐπειδή τηρεῖ τήν δογματικήν ἀλήθειαν τῆς Πίστεώς μας.
Πῶς συμβιβάζεται ὅμως νά συνυπάρχουν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἕνας Ἱεράρχης, ὁ ὁποῖος κατά τόν Καθηγητήν τῆς Δογματικῆς κ. Τσελεγγίδην ἔπρεπε νά εἶχε καθαιρεθῆ, καί ἕνας Ἱεράρχης, ὁ ὁποῖος τηρεῖ τήν δογματικήν ἀκρίβειαν τῆς διδασκαλίας; Ὁ ἕνας διδάσκει τήν πλάνην καί ὁ ἄλλος τήν Ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ ἀπόφασις δέν τιμᾶ τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον καί τόν Ἀρχιεπί- σκοπον.
Ἐρωτήματα
Δυστυχῶς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μέ τήν ἀνοχή τῶν Συνοδικῶν πιστεύει πώς μπορεῖ νά “κλείνει” τά μείζονα ζητήματα μέ δυό-τρεῖς προτάσεις σέ ἕνα Δελτίο Τύπου».
Κρίσιμα ἐρωτήματα θέτει, ὅμως, ὁ κ. Λεόντιος Διονυσίου. Συμφώνως μέ γραπτόν κείμενόν του:
«Ἐνθυμούμεθα, ἐκ τῶν ἀναρτηθέντων εἰς τά ἱστολόγια, ὅτι ἡ Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσμᾶς Φλαμιάτος” κατʼ ἀρχάς, ὁ σεβαστός μας καθηγητής τοῦ Ἀριστοτέλιου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης ἔπειτα, καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων κ.κ. Σεραφείμ στή συνέχεια, κατήγγειλαν τόν Μητροπολίτην Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομον διά αἱρετικές θέσεις, αἱ ὁποῖαι ἐτραυμάτιζον τό Ἱερόν Σύμβολον τῆς Πίστεως, ἀφοῦ ὑπεστήριζε τήν κακόδοξον θέσιν, τήν ὁποίαν διδάσκει καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης: ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μέν Μία, ἀλλά διηρημένη.
Μᾶς ἐκπλήσσει διά τοῦτο ἡ σημερινή ἀνακοίνωσις τῆς Δ.Ι. Συνόδου, ἡ ὁποία θεωρεῖ τό θέμα λῆξαν, μετά τίς ἑκατέρωθεν ἐξηγήσεις, πού ἐδόθησαν ἀπό τόν Μητροπολίτην Κυθήρων κ. Σεραφείμ καί τόν Μητροπολίτην Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομον.
Ἀποροῦμε: Ὅλοι οἱ παραπάνω ἔκαναν τόσο μεγάλο λάθος καί ἐκατηγόρησαν ἕναν Ἐπίσκοπο ἀδίκως; Αἱ αἱρετικαί θέσεις, τάς ὁποίας ἀπέδιδαν εἰς τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Μεσσηνίας ἦτο μία παρεξήγησις τῶν λόγων του; Μά τότε θά πρέπει νά τοῦ ζητήσουν συγγνώμη.
Ἤ συνέβη τό ἄλλο: Μήπως ὁ Μητροπ. Μεσσηνίας ἐμμένει στίς θέσεις του, ἀλλά διά νά ἀποφευχθεῖ ὁ σκανδαλισμός τοῦ λαοῦ, δέχθηκε τήν συμφιλίωσιν μέ τόν συνάδελφόν του καί ἀπέσυρε τήν ἀπειλήν ὅτι θά τοῦ ὑποβάλει μήνυσιν; Ἄν συνέβη τό δεύτερον, τότε κατά τό κοινῶς λεγόμενον ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων συνέπραξε εἰς τό “κουκούλωμα”, ὑποχώρησεν ἀτάκτως ἀπό τάς θέσεις του, ἐπιτρέπων εἰς τήν ἀμνήστευσιν τῶν αἱρετικῶν θέσεων τοῦ κ. Χρυσοστόμου.
Μήπως, ὅμως, ἰσχύει τό τρίτον ἐνδεχόμενον: μήπως, δηλαδή, ὁ κ. Χρυσόστομος ἀντελήφθη τό λάθος του καί ἀνεκάλεσε; Ἄν συνέβη τό τρίτον, θά ἔπρεπε ὁπωσδήποτε, σύμφωνα μέ τήν Παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, νά ζητήσει συγγνώμη ὁ Μητροπ. Μεσσηνίας γιά τό σκάνδαλο, πού δημιούργησε.
Ἀδυνατεῖ ὁ κοινός νοῦς νά ἐξηγήσει τά συμβαίνοντα εἰς τήν Δ. Ι. Σύνοδον.
Διά τοῦτο θέτομε τό ἐρώτημα:
Ἀρνήθηκε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας τήν αἱρετικήν θέσιν ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καί διηρημένη;
Ἐλπίζουμε τό ἐρώτημα νά μή ἀπευθύνεται εἰς “ὦτα μή ἀκουόντων”».
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 1849
Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπεφάσισεν ὅτι δέν ὑφίσταται οὐδεμία ἐκκλησιολογική παρεκτροπή ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας, ὁ ὁποῖος διετύπωσε τήν αἱρετικήν ἄποψιν ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία, ἀλλά διηρημένη. Τάς ἀντιεκκλησιαστικάς θέσεις ἀνέδειξεν ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ καί ὁ Καθηγητής Δογματικῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Δημ. Τσελεγγίδης. Καί οἱ δύο ἀνέδειξαν τήν πλάνην τοῦ Μεσσηνίας. Ὁ ἕνας μάλιστα, ὁ κ. Τσελεγγίδης, ὑπεστήριξεν ὅτι μέ βάσιν τάς ἀποφάσεις Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὁ Μεσσηνίας ἔπρεπε νά εἶχε καθαιρεθῆ ἀπό Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Μεσσηνίας ὄχι μόνον δέν ἀπεκήρυξε τάς θέσεις του, ἀλλά ἀπήντησεν εἰς τόν Κυθήρων καί εἰς τόν κ. Τσελεγγίδη μέ ἐπιστολάς ἀπαραδέκτου ὕφους. Παρά ταῦτα ἡ Ἱερά Σύνοδος ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον ἀπεφάσισεν ὅτι δέν ὑφίσταται Ἐκκλησιαστική παρεκτροπή. Ἐνῶ τιμᾶ καί τόν Κυθήρων διά τήν «εὐαισθησία γιά τήν τήρηση τῆς ἀκριβείας τῆς δογματικῆς διδασκαλίας». Ἀπό τάς θέσεις τῆς ΔΙΣ προκύπτει ἀβιάστως τό συμπέρασμα ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καλύπτουν τόν Μεσσηνίας ἀδιαφοροῦντες διά τόν σκανδαλισμόν τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τήν αἵρεσιν, τήν ὁποίαν εἰσαγάγει εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τήν ἰδίαν ἀπόφασιν δικαιώνει τόν Μητροπολίτην Κυθήρων κ. Σεραφείμ, τόν ὁποῖον ἐπιβρα βεύει διά τήν εὐαισθησίαν «γιά τήν τήρηση τῆς ἀκρίβειας τῆς δογματικῆς διδασκαλίας». Ἡ ἐπιβράβευσις αὐτή λέγει ὅτι ὁ Κυθήρων τηρεῖ τήν ἀκρίβειαν τῆς δογματικῆς διδασκαλίας. Ἡ ἀπόφασις εἶναι ἀντιφατική καί προσβάλλει τήν νοημοσύνην τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τούς Ἱερούς Κανόνας. Μέ τούς τελευταίους μᾶς λέγει ἡ ΔΙΣ, συμπορεύεται ὁ Κυθήρων καί δέν συμπορεύεται ὁ Μεσσηνίας. Πῶς μετά ἀπ᾽ ὅσα λέγει ἡ ΔΙΣ δέν ὑφίσταται παρεκτροπή τοῦ Μεσσηνίας, ἀφοῦ ὁ Κυθήρων τηρεῖ τήν ἀκρίβειαν τῆς δογματικῆς διδασκαλίας; Εἶναι φανερόν πώς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί ἡ ΔΙΣ καλύπτουν τόν Μεσσηνίας, θυσιάζοντες τό γενικώτερον συμφέρον τοῦ πιστοῦ λαοῦ εἰς τά συμφέροντα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ Παπισμοῦ. Ὁ πιστός λαός, ὁ ἔντιμος κλῆρος ἀλλά καί πολλοί Μητροπολῖται ἀνέμενον τήν παραπομπήν τοῦ Μεσσηνίας εἰς τό ἁρμόδιον Συνοδικόν Δικαστήριον ὡς καί εἰς τήν ἐπιτροπήν Νομοκανονικῶν
θεμάτων. Ἀπέτρεψεν ἡ ΔΙΣ καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τήν παραπομπήν του. Προφυλάσσουν τόν «ἅγιον» ἀδελφόν καί ἀδιαφοροῦν διά τάς συνεπείας ἐκ τοῦ σκανδαλισμοῦ τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τοῦ ἐντίμου κλήρου. Ἐπιβραβεύουν τάς ἀποδεδειγμένας ἐκκλησιαστικάς παρεκτροπάς τοῦ Μεσσηνίας, ὁ ὁποῖος μέ τάς θέσεις του δέν ὀρθοδοξεῖ καί παραλλήλως ἐπιβραβεύουν τόν Κυθήρων, ἐπειδή τηρεῖ τήν δογματικήν ἀλήθειαν τῆς Πίστεώς μας.
Πῶς συμβιβάζεται ὅμως νά συνυπάρχουν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἕνας Ἱεράρχης, ὁ ὁποῖος κατά τόν Καθηγητήν τῆς Δογματικῆς κ. Τσελεγγίδην ἔπρεπε νά εἶχε καθαιρεθῆ, καί ἕνας Ἱεράρχης, ὁ ὁποῖος τηρεῖ τήν δογματικήν ἀκρίβειαν τῆς διδασκαλίας; Ὁ ἕνας διδάσκει τήν πλάνην καί ὁ ἄλλος τήν Ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ ἀπόφασις δέν τιμᾶ τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον καί τόν Ἀρχιεπί- σκοπον.
Ἐρωτήματα
Εἰς τήν ἔγκυρον θεολογικήν ἱστοσελίδα «Θρησκευτικά» διετυπώθησαν κρίσιμα ἐρωτήματα. Συμφώνως μέ ὅσα κατεχωρήθησαν εἰς τήν προαναφερομένην ἱστοσελίδα:
«Εἶναι τελικά ἡ Ἐκκλησία “Μία καί διηρημένη” ἤ δέν εἶναι “διηρημένη”; Ἄν “οὐδεμία ἐκκλησιολογική παρεκτροπή” δέν ὑπάρχει στήν γραπτῶς διατυπωμένη διδασκαλία τοῦ Μητροπολίτη Μεσσηνίας, τότε πράγματι γίνεται ἀποδεκτή ἡ περί “διηρημένης Ἐκκλησίας” ἄποψή του ἀπό τό σύνολο τῶν Ἱεραρχῶν; Καί γιατί γιά ἕνα τόσο σημαντικό θέμα δογματικῆς Πίστης δέν ἀπεφάνθη ἡ Ἱεραρχία, πού συνεδρίασε λίγες μόνο μέρες πρίν ἀλλά ἡ μικρή Διαρκής Ἱερά Σύνοδος; Τί εἰπώθηκε στίς “δοθεῖσες ἑκατέρωθεν ἐξηγήσεις”; Ποιά ἦταν ἡ στάση τῶν μελῶν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου (π.χ. τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς;). Μήπως τελικά ἡ ΔΙΣ ἀντιμετώπισε τό θέμα ὡς ἁπλή “κόντρα” δύο Ἱεραρχῶν ἀρνούμενη νά μπεῖ στήν οὐσία τῆς περί Ἐκκλησίας διδασκαλίας τους; Τό ζήτημα δέν ἀφορᾶ στίς μεταξύ τῶν Μητροπολιτῶν Μεσσηνίας καί Κυθήρων σχέσεις, ἀλλά στή δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καί γιά τοῦτο ὁποιαδήποτε λύση τοῦ ζητήματος ἔπρεπε νά συνοδεύεται ἀπό τήν κοινά παραδεκτή θέση περί Ἐκκλησίας στήν ὁποία συμφώνησαν οἱ Ἱεράρχες.Δυστυχῶς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μέ τήν ἀνοχή τῶν Συνοδικῶν πιστεύει πώς μπορεῖ νά “κλείνει” τά μείζονα ζητήματα μέ δυό-τρεῖς προτάσεις σέ ἕνα Δελτίο Τύπου».
Τόν ἀπέδωσε «λευκόν»
Κρίσιμα ἐρωτήματα θέτει, ὅμως, ὁ κ. Λεόντιος Διονυσίου. Συμφώνως μέ γραπτόν κείμενόν του:
«Ἐνθυμούμεθα, ἐκ τῶν ἀναρτηθέντων εἰς τά ἱστολόγια, ὅτι ἡ Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσμᾶς Φλαμιάτος” κατʼ ἀρχάς, ὁ σεβαστός μας καθηγητής τοῦ Ἀριστοτέλιου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης ἔπειτα, καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων κ.κ. Σεραφείμ στή συνέχεια, κατήγγειλαν τόν Μητροπολίτην Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομον διά αἱρετικές θέσεις, αἱ ὁποῖαι ἐτραυμάτιζον τό Ἱερόν Σύμβολον τῆς Πίστεως, ἀφοῦ ὑπεστήριζε τήν κακόδοξον θέσιν, τήν ὁποίαν διδάσκει καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης: ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μέν Μία, ἀλλά διηρημένη.
Μᾶς ἐκπλήσσει διά τοῦτο ἡ σημερινή ἀνακοίνωσις τῆς Δ.Ι. Συνόδου, ἡ ὁποία θεωρεῖ τό θέμα λῆξαν, μετά τίς ἑκατέρωθεν ἐξηγήσεις, πού ἐδόθησαν ἀπό τόν Μητροπολίτην Κυθήρων κ. Σεραφείμ καί τόν Μητροπολίτην Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομον.
Ἀποροῦμε: Ὅλοι οἱ παραπάνω ἔκαναν τόσο μεγάλο λάθος καί ἐκατηγόρησαν ἕναν Ἐπίσκοπο ἀδίκως; Αἱ αἱρετικαί θέσεις, τάς ὁποίας ἀπέδιδαν εἰς τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Μεσσηνίας ἦτο μία παρεξήγησις τῶν λόγων του; Μά τότε θά πρέπει νά τοῦ ζητήσουν συγγνώμη.
Ἤ συνέβη τό ἄλλο: Μήπως ὁ Μητροπ. Μεσσηνίας ἐμμένει στίς θέσεις του, ἀλλά διά νά ἀποφευχθεῖ ὁ σκανδαλισμός τοῦ λαοῦ, δέχθηκε τήν συμφιλίωσιν μέ τόν συνάδελφόν του καί ἀπέσυρε τήν ἀπειλήν ὅτι θά τοῦ ὑποβάλει μήνυσιν; Ἄν συνέβη τό δεύτερον, τότε κατά τό κοινῶς λεγόμενον ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων συνέπραξε εἰς τό “κουκούλωμα”, ὑποχώρησεν ἀτάκτως ἀπό τάς θέσεις του, ἐπιτρέπων εἰς τήν ἀμνήστευσιν τῶν αἱρετικῶν θέσεων τοῦ κ. Χρυσοστόμου.
Μήπως, ὅμως, ἰσχύει τό τρίτον ἐνδεχόμενον: μήπως, δηλαδή, ὁ κ. Χρυσόστομος ἀντελήφθη τό λάθος του καί ἀνεκάλεσε; Ἄν συνέβη τό τρίτον, θά ἔπρεπε ὁπωσδήποτε, σύμφωνα μέ τήν Παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, νά ζητήσει συγγνώμη ὁ Μητροπ. Μεσσηνίας γιά τό σκάνδαλο, πού δημιούργησε.
Ἀδυνατεῖ ὁ κοινός νοῦς νά ἐξηγήσει τά συμβαίνοντα εἰς τήν Δ. Ι. Σύνοδον.
Διά τοῦτο θέτομε τό ἐρώτημα:
Ἀρνήθηκε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας τήν αἱρετικήν θέσιν ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καί διηρημένη;
Ἐλπίζουμε τό ἐρώτημα νά μή ἀπευθύνεται εἰς “ὦτα μή ἀκουόντων”».
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 1849
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου