Είναι σημείο σωτηρίας το θαύμα;

Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ' ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν (Κατά Ματθ. 21-24)

Ουδέποτε οι Πατέρες της Εκκλησίας εθεώρησαν το θαύμα σαν ταυτότητα Ορθοδοξίας, αλλά την Ορθόδοξον ομολογίαν έργω τε και λόγω. Μας λέγει σχετικά ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναίτης

<<Δεν πρέπει να δοκιμάζουμε την αγιότητα ενός ανθρώπου απο τα σημεία και τις προφητείες του, αλλά απο την πολιτεία του. Διότι σημεία επετέλεσαν και οι αμαρτωλοί, αλλά και αιρετικοί και άπιστοι, για κάποια ανάγκη ή οικονομία>>. <<Το Πνεύμα το Άγιον ενεργεί και μέσω αναξίων και βεβήλων>>. <<Όταν λοιπόν δής ότι έγινε κάποιο σημείο μέσω αιρετικών και απίστων, για κάποιο λόγο που γνωρίζει ο Θεός, μη θαμπωθής και να μη σαλευθής έκ της Ορθοδόξου πίστεως διότι πολλές φορές και η πίστι του προσερχομένου είναι αυτή που έκαμε το σημείο και όχι η αξία του ποιήσαντος>>. <<Διά τούτο μη νομίσης μεγάλο πράγμα εάν δής κάποιον ανάξιον ή κακόπιστον να κάμη σημείον>>. <<Διά τούτο λοιπόν δεν πρέπει τον καθένα που κάνει σημεία, να τον παραδέχεσθε ώς άγιον, αλλά να τον δοκιμάζετε>>. (P.G. 98, σ. 517-524)

<<Πολλοί γάρ έκ των εμπαθών... εθαυματούργησαν>>, μας λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος (Λόγος ΛΑ΄, να΄). Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει <<Σοφός γάρ ών και ευμήχανος ο Δεσπότης, και δι΄ αναξίων πολλάκις συγχωρεί προλέγεσθαι θαυμαστά και μεγάλα πράγματα>> <<πολλοί γούν και άλλοι τα μέλλοντα είπον, ανάξιοι όντες, ώς ο Ναβουχοδονόσορ, ο Φαραώ, ο Βαλαάμ>>. (Ε.Π.Ε. τ.2, σ. 626 και τ.14, σ. 252). Και ο Ιούδας σημεία εποίησεν, πλήν ο Χριστός είπε το <<καλόν ήν αυτώ εί ούκ εγεννήθη ο άνθρωπος εκείνος>>.

Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος μας λέγει <<Πάς ό λέγων παρά τά διατεταγμένα, καν αξιόπιστος ή, καν νηστεύη, καν παρθενεύη, καν σημεία ποιή καν προφητεύή, λύκος σοι φαινέσθω έν προβάτου δορά προβάτων φθοράν κατεργα­ζόμενος>>

Ο Κυριος είπε << εγερθήσονται ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, εί δυνατόν, και τους εκλεκτούς>>. Η Αποκάλυψις μας λέγει ότι ο ψευδοπροφήτης, <<ποιεί σημεία μεγάλα, και πύρ ίνα έκ του ουρανού καταβαίνη είς την γήν ενώπιον των ανθρώπων και πλανά τους κατοικούντας επί της γής διά τα σημεία ά εδόθη αυτώ ποιήσαι>>. Οι Αποστολικές Διαταγές μας λένε <<Ούτε πάς ο προφητεύων όσιος ούτε πάς ο δαίμονας ελαύνων άγιος. Και γάρ ό του Βεώρ ο μάντις προεφήτευσεν, δυσσεβής ών, και Καιάφας ο ψευδώνυμος αρχιερεύς. Πολλά και ο διάβολος προλέγει και οι αμφ΄ αυτόν δαίμονες και ού παρά τούτο μετέστιν (υπάρχει) αυτοίς ευσεβείας σπινθήρ>> (P.G. Ι. σ. 1068).

Άς μή λησμονούμε τέλος το Ευαγγελικόν <<πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς·>>, δηλαδή κατά τον ιερόν Θεοφύλακτον, και όταν έκαμνον τα θαύματά των δεν ήσαν αρεστοί είς τον Θεόν (P.G. 123, σ. 16).
Έξ αιτίας αυτών, ο ιερός Θεοφύλακτος λέγει ότι, <<κάν μύριας αρετάς κτίζωμεν, μή έχοντες δέ θεμέλιον την ορθήν ομολογίαν σαθρά κτίζωμεν>> (P.G. 1234, σ. 320).

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι όποιος κάνει θαύματα και σημεία, προλέγει τα μέλλοντα και βγάζει δαιμόνια, δεν σημαίνει ότι είναι και σεσωσμένος ή άγιος! αλλά αυτό που είναι αληθές σημείο σωτηρίας και ταυτότητος είναι η Ορθόδοξος ομολογία και πίστη.