Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (1o ΜΕΡΟΣ)

Κατά την διδασκαλία του αποστόλου Παύλου όπως τον ερμηνεύουν οι πατέρες

Ἡ καλλιέλαιος καί ἡ ἀγριέλαιος

Τί θά συμβεῖ, λοιπόν, μέ τούς Ἑβραίους στούς ἔσχατους καιρούς;

            Θά ἐπιστρέψουν καρδίας πατέρων ἐπί τά τέκνα ὁ Ἐνώχ καί ὁ Ἠλίας, δηλ. τήν συναγωγήν ἐπί τόν Κύριον (Ἔκδοσις ἀκριβής ὀρθοδόξου Πίστεως, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, σελ. 559), ἀφοῦ πρῶτα οἱ Ἰουδαῖοι δεχθοῦν τόν πλάνον "ἄνθ΄ ὧν τήν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τό σωθῆναι αὐτούς, καί διά τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεός ἐνέργειαν πλάνης εἰς τό πιστεῦσαι αὐτούς τῷ ψεύδει, ἵνα κρθῶσι πάντες οἱ μή πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἄλλ' εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ"! (Β΄ Ἰω. 7-8)

Οἱ Ἰουδαῖοι, λοιπόν, ἄν καί ἦταν ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός, δέν Τόν ἐδέχθησαν, ἀπεναντίας θά δεχθοῦν τόν πλάνον. (Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, σελ. 554-555)

            Ἄρα, ὡς πρῶτο συμπέρασμα, καταλήγουμε ὅτι οἱ Ἑβραίοι δέν θά γίνουν Χριστιανοί πρό τοῦ Ἀντιχρίστου.

            Γιατί ἄν γίνουν Χριστιανοί, πῶς θά τόν δεχθοῦν;

            Ὅταν ὅμως ἀποκαλυφθεῖ ἡ μοχθηρότητά του καί τό σατανικό του πρόσωπον, τότε θά ἐπιστρέψουν καί οἱ Ἑβραῖοι ἐπί τόν ἀληθινόν Θεόν, λίγο πρό τῆς Β΄ Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας, μέ τό κήρυγμα τῶν Προφητῶν, τοῦ Ἠλία καί τοῦ Ἐνώχ.

            Ὁ Κύριός μας, μοναδικός κυρίαρχος τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, θά ἐκμηδενίσει τόν Ἄνομο μέ τό ρῆμα Του καί τήν ἔνδοξη Ἐπιφάνειά Του καί θά τόν ἀφανίσει μέ τήν πνοήν τοῦ στόματός Του!  (Β΄ Θεσ. 2, 8. Βλ. καί σελ. 559, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως.)

            Αὐτά συνάδουν καί μέ τό παράδειγμα τῆς καλλιελαίου, (ὁ ἐκλεκτός λαός Του, οἱ Ἰουδαῖοι),  στήν ὁποίαν ἐκκεντρίσθηκαν τά ἔθνη, ἐμεῖς, (δηλ. ἡ ἀγριέλαιος), κατά τόν λόγον τοῦ Κυρίου μας πού εἶπε:

            "Ἰδού ἀφίεται ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος! Ἀρθήσεται ἡ βασιλεία ἀφ' ὑμῶν καί δοθήσεται ἐτέρῳ ἔθνει ποιοῦντι τούς καρπούς αὐτῆς"!

            Σέ μᾶς δηλαδή τούς Ἕλληνες δόθηκε ἡ βασιλεία!

Μᾶς συμβουλεύει, ὅμως, ὁ Μέγας Παῦλος νά μήν ὑπεραιρόμαστε, γιά νά μήν πάθουμε τά ἴδια μέ τούς Ἑβραίους!

            Δηλ. ἄν ὁ Κύριος δέν λυπήθηκε τούς κλάδους τῆς καλλιελαίου, τούς Ἰουδαίους, πού ἦταν συνδεδεμένοι μέ τήν ρίζα, πόσο μᾶλλον δέν θά λυπηθεῖ τούς κλάδους τῆς ἀγριελαίου, (δηλ. ἐμᾶς).

            Στό τέλος διδάσκει ξεκάθαρα ὁ Μέγας Παῦλος ὅτι θά ξαναενωθοῦν τά κομμένα κλαδιά, οἱ Ἑβραῖοι μέ τήν καλλιέλαιο, καί ἐκείνη θά ξανανθίσει!

            Θά ἐπιστραφεῖ δηλ. ἡ συναγωγή ἐπί τόν Κύριον μέ τό κήρυγμα τῶν προφητῶν!

Γιατί ὁ Κύριος εἶπε ἀκόμη, ὅτι οἱ Ἑβραῖοι θά μετανοήσουν καί θά Τόν ζητήσουν πάλι, ἀφοῦ πρῶτα πλανηθοῦν καί δεχθοῦν τόν Ἄνομο ὡς μεσσία τους.    Εἶπε:

            "οὐ μή μέ εἴδητε"

             μέχρι πότε;

            "ἕως ἄν εἴπητε Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου".

            Αὐτό θά γίνει λίγο πρό τῆς Δευτέρας Του Παρουσίας!

            Ὅταν θά ἔχει ἐλευθερωθεῖ ἡ Ἱερουσαλήμ.

            "Ἱερουσαλήμ ἔσται πατουμένη ὑπό Ἐθνῶν, ἄχρις οὐ πληρωθῶσι καιροί ἐθνῶν" (ὁ τῆς συντελείας χρόνος ἐννοεῖται, κατά τόν Εὐσέβιον Καισαρείας), καί τότε, πᾶς Ἰσραήλ σωθήσεται, ἀφοῦ οἱ Ἑβραῖοι μετανοήσουν μέ τό κήρυγμα τῶν δύο προφητῶν, τοῦ Ἐνώχ καί τοῦ Ἠλία.

            Ἐρώτημα:

            Τό χάραγμα θά προορίζεται μόνον γιά τούς μή Ἑβραίους;

            Ἀφοῦ, ὅποιος τό λάβει, δέν θά ἔχει δυνατότητα μετανοίας καί ἐπιστροφῆς;

            Πῶς συμβιβάζεται μέ τήν ἄποψη αὐτή, ὅτι δηλ. δέν θά χαραχθοῦν οἱ Ἑβραῖοι, μέ τό ποιεῖ πάντας καί τούς ἐλευθέρους καί τούς δούλους καί τούς πλουσίους καί τούς πτωχούς, ἵνα δώσωσιν χάραγμα ἐπί τῆς δεξιᾶς αὐτῶν χειρός ἤ ἐπί τῶν μετώπων;

            Οἱ Ἑβραῖοι θά μείνουν ἀσφράγιστοι;

            Ἤ θά ἀνήκουν σέ 'κείνους πού θά ἔχουν τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, (δηλ. κάποια κάρτα συναλλαγῆς), πού θά μποροῦν νά τήν πετάξουν ἀνά πᾶσα στιγμή καί ἄρα δέν θά ἔχει δεσμευθεῖ ἡ διάνοια καί ἡ ψυχή τους, ὅπως θά δεσμευθεῖ ὅλων ἐκείνων πού θά λάβουν καί σωματικό χάραγμα. Τό σωματικό χάραγμα σέ συνδυασμό μέ τήν ἄρνηση τῆς πίστεως στόν Χριστό μας καί σύνταξη καί προσκύνηση συνειδητή του Ἀντιχρίστου ὡς θεοῦ, θά ἀποξενώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.  Ὅσοι τό πάρουν γιά νά μποροῦν νά τρῶνε καί νά πίνουν καί γενικά νά συναλλάσσονται μέ τίς τράπεζες, νά νοσηλεύονται καί νά ἔχουν πρόσβαση σέ ὅλες τίς ὑπηρεσίες, σχολεῖα, πανεπιστήμια κλπ. θά ἀρνηθοῦν τόν ποιητή τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς γῆς καί τό βάπτισμά τους.

            Ἀπομένουν, λοιπόν, νά γίνουν πολλά ἀκόμη:

            1. Χτίσιμο τοῦ Ναοῦ. Γίνονται πολλές ἑτοιμασίες. Ἐξαιρετικό, σχετικά, ντοκυμαντέρ γύρισε ἡ ΕΤ 3, τό μόνο ἴσως ἀξιόλογο κανάλι στήν Ἑλλάδα.

            2. Ἐρχομός τῶν δύο προφητῶν. Μερικοί Πατέρες θεωροῦν ὅτι ὁ δεύτερος προφήτης θά εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὅπως, γιά παράδειγμα, τονίζει ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Γιά τόν προφήτη Ἠλία ὅλοι συμφωνοῦν!

3. "Θλίψις οἵα οὐ γέγονεν ἐπί τῆς γῆς ἀπ' ἀρχῆς κόσμου καί οὐ μή γενήσεται", κατά τόν Κύριόν μας, (Κδ΄ Ματθ.) Κατά τόν καιρόν τοῦ Ἀντιχρίστου θά ἐκπληρωθεῖ ἡ προφητεία αὐτή τοῦ Κυρίου μας, ὅπως ἐξηγοῦν οἱ Πατέρες.

            4. Ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων στήν ἀληθινή Πίστη τοῦ Χριστοῦ μας, στήν Ὀρθοδοξία!

            Ἡ Ἱερουσαλήμ ἐλευθερώθηκε τό 1967 στόν πόλεμο τῶν ἕξι ἡμερῶν.

            Μέσα στή γενιά αὐτή θά γίνουν ὅλα, καί τά βλέπουμε νά γίνονται στίς μέρες μας, ὅσα ὁ Κύριος,- καί ὄχι ἡ δυσερμήνευτη καί ποιητική ἀποκάλυψη, - μᾶς εἶπε, ὅπως ἔγιναν, ὅσα δηλ. μᾶς προεῖπε στό Κδ΄ Ματθ., γιά τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ.

            Ἡ καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ τό 70 μ.Χ. προεικονίζει καί τό τέλος τοῦ κόσμου. Οὐ μή παρέλθει ἡ γενεά αὕτη, μᾶς προειδοποίησε ὁ Κύριος, καί πάντα ταῦτα τελεσθήσονται!

            Καί τότε ὄψεσθε τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον καί καθήμενον ἐπί θρόνου δόξης...

Τά ἔσχατα γεγονότα

            Κοινὸ πλέον μυστικὸ εἶναι ὅτι ἡ ραγδαία παγκοσμιοποίηση καὶ ἡ παν-θρησκεία δροῦν ὑπογείως, καὶ ἑκόντες ἄκοντες ἑτοιμάζουν τὴν ἐμφάνιση τοῦ Ἀνόμου.

            Παράλληλα «εἰ ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ ὁ Ἐνὼχ καὶ ὁ Ἠλίας ἔρχεται» (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος,  PG 62, 449.) Ἐνῶ, δικαίως, τὰ ἀναφερόμενα στὴν ἐμφάνιση τοῦ ἀντιχρίστου φοβίζουν, γιὰ τὴν παρουσία τοῦ Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου τὴν τόσο θετικὴ ἐκεῖνα τὰ τρισήμισυ χρόνια ὑπὲρ τῶν Χριστιανῶν, ἀφοῦ θὰ εἶναι στόμα Χριστοῦ ἐνισχύοντας αὐτούς, δὲν γίνεται συνήθως λόγος στὸν καιρόν μας.

            Συνήθως κάποια θέματα ἀνα-παράγονται τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια λόγῳ προφανῶς ἀγνοίας καὶ μὴ ἐμβαθύνσεως, ὁπότε εἶναι λειψὴ ἡ προσφορά, μάλιστα σήμερα ποὺ τὰ γεγονότα τρέχουν.

            Δεδομένος πάντως Γραφικὰ καὶ Πατερικὰ εἶναι ὁ ἐρχομὸς τοῦ ζηλωτοῦ, ἀσυμβίβαστου σὲ θέματα πίστεως καὶ ὄχι μόνον, Προφήτου Ἡλιοῦ τοῦ Θεσβίτου, συνδέεται δέ μὲ μεγάλα ἀναμενόμενα ἐσχατολογικὰ γεγονότα.

             Ἀπὸ τὰ γραφόμενα στὴν Καινὴ Διαθήκη γιὰ τὸν Προφήτη Ἠλία νά ἀναφέρουμε μόνον τό: «Ἠλίας μὲν ἔρχεται πρῶτον καὶ ἀποκαταστήσει πάντα» (Ματθ. ιζ΄ 12).

            Αὐτὸ τὸ «πάντα» ἀφήνει περιθώρια ὡς πρὸς τὴν πολύπτυχη ἀποστολή του, ὅτι πέραν τῆς ὑπὲρ τῶν πιστῶν προσφορᾶς του, θὰ εἶναι καὶ τιμωρὸς τῶν τόσων κακῶς κειμένων στὸ σημερινὸ ταραγμένο κόσμο καὶ γιατί ὄχι καὶ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ γιὰ ὅλα Θεόθεν εἶναι ἐνήμερος. Καὶ ὅμως τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα ἀγνοεῖ σχεδὸν τελείως τὰ περὶ τοῦ Ἠλιοῦ στὸ μέλλον, καὶ σ' αὐτὸ δὲν παύει νὰ ἔχει τὴν εὐθύνη της ἡ Ἐκκλησία (Γράφει ὀρθά ὁ π. Νεκτάριος Ζιόμπολας στόν Ὀρθόδοξο Τύπο.).

Ἐδῶ, κυρίως, θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ μία πτυχή τῆς τότε δράσεώς του καὶ τῶν ἀναμενομένων γεγονότων, ἄγνωστης στούς πολλούς, καὶ ἀφοῦ ὁ χρόνος φαίνεται πὼς συντομεύει πρὸς πραγμάτωση.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ