Με βάση τη βιβλική και αγιοπατερική διδασκαλία της Εκκλησίας μας θα προχωρήσουμε στην παράθεση των θαυμαστών γεγονότων που θα ακολουθήσουν, με τη σειρά που περιγράφονται στα ιερά κείμενα. Η έλευση του Κυρίου θα σημάνει ταυτόχρονα την ανάσταση των νεκρών, την απάντηση του Κυρίου στον αέρα τη Μεγάλη Κρίση, την αναδημιουργία του κόσμου. Εμείς θα παραθέσουμε συμβατικά τα γεγονότα αναγκαστικά σαν να πρόκειται να γίνουν με κάποια σειρά.
Το πρώτο και θαυμαστό γεγονός θα είναι η γενική ανάσταση όλων των απ' αιώνος των νεκρών. Ως ανάσταση εννοούμε εμείς οι ορθόδοξοι την ανάσταση των σωμάτων και την ένωση τους ξανά με την αθάνατη ψυχή, η οποία ζωοποιεί το υλικό σώμα. To τονίζουμε αυτό, διότι κάποιοι αιρετικοί, κυρίως του ευρύτερου προτεσταντικού χώρου, ομιλούν για ανάσταση των ψυχών και κάποιοι άλλοι εκλαμβάνουν την πίστη της αναστάσεως ως συμβολική, δηλαδή αρνούνται την ανάσταση των σωμάτων.
Η ανάσταση των νεκρών αποτελεί κεφαλαιώδη πίστη της Εκκλησίας μας και είναι αποτυπωμένη στο «Σύμβολο της Πίστεως»: «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Αυτό σημαίνει ότι όποιος δεν πιστεύει στην ανάσταση των σωμάτων των νεκρών είναι αιρετικός και δεν μπορεί να τύχει της σωτηρίας.
Η γενική ανάσταση των νεκρών ανήκει στις θεμελιώδεις αρχές της χριστιανικής μας πίστης, διότι είναι απόλυτα θεμελιωμένη στην Αγία Γραφή, όπου σαφέστατα και χωρίς ίχνος συμβολισμού προαναγγέλλεται.
Στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται εκτενής λόγος για τη μελλοντική ανάσταση των νεκρών. Ο προφήτης Ιεζεκιήλ, με μια μεγαλειώδη πρόρρησή του, προλέγει την ανάσταση των «ξηρών οστέων» (Ιεζ.37,12-14). Ο Ιώβ (Ιωβ. 19,25). Ο Ησαΐας (26,19). Ο Ωσηέ (Ώσηέ13,14). Ο Δανιήλ (Δαν.12,2). Ο Μωυσής (Β' Μακαβ.7,9) και (Β' Μακ. 12,43-44).
Στην Καινή Διαθήκη οι μαρτυρίες είναι ξεκάθαρες. Ο ίδιος ο Κύριος αναφέρεται ξεκάθαρα στη γενική ανάσταση των νεκρών στα έσχατα (Ιωάν.5,25-29) και (Ιωάν.11,11).
Η Μάρθα, η αδελφή του νεκρού Λαζάρου, ομολόγησε ότι «οίδα ότι άναστήσεται (ο Λάζαρος) έν τη άναστάσει έν τη έσχατη ήμερα. είπεν αύτη ό Ίησούς· έγώ είμι ή άνάστασις και ή ζωή» (Ιωάν.11,24).
Ο απόστολος Παύλος (A' Θεσ.4,13-17). Η αποκάλυψις (Αποκ.20,12-13).
Συνδυάζοντας όλες τις αγιογραφικές μαρτυρίες για το θαυμαστό γεγονός της αναστάσεως των νεκρών, μπορούμε να φανταστούμε πώς θα γίνει αυτό. Τη μεγάλη εκείνη στιγμή θα ηχήσει ένας τρομερός ήχος από τον ουρανό σαν σάλπιγγα πολέμου και θα ακουστεί μια υπέρκοσμη φωνή: «Νεκροί, εγέρθητε». Θα είναι η φωνή του Κυρίου, ο οποίος θα δώσει την προσταγή να συντελεστεί το μεγαλύτερο θαύμα του κόσμου. Άμεσα θα γίνει μέγας σεισμός όπου η γη θα βγάλει στην επιφάνεια τα υλικά στοιχεία που συνέθεταν τα σώματα μας. Εν ριπή οφθαλμού τα στοιχεία αυτά θα μεταστοιχειωθούν σε οστά, σάρκες, νεύρα, δέρμα και ζωτικά όργανα και θα σχηματίσουν τα σώματα με τα ίδια στοιχεία και ολόιδια με αυτά προτού πεθάνουν.
Αμέσως θα επανέλθουν τα πνεύματα τους στα σώματα και θα λάβουν ζωή. Μετά θα τους αναλάβουν μυστηριώδεις νεφέλες, οι οποίες θα τους ανεβάσουν στον αέρα για τη μεγάλη συνάντηση τους με τον Κύριο.
Η ανασύσταση των σωμάτων εκ των διαλυμένων στοιχείων τους θ' αποτελέσει και αυτό ένα θαυμαστό γεγονός. Η άρνηση ορισμένων ορθολογιστών να δεχτούν αυτό το γεγονός προσκρούει στην παντοδυναμία του Θεού. Ο αείμνηστος καθηγητής Χ. Ανδρούτσος έγραψε ότι «ως εκ του μηδενός ο Θεός εδημιούργησε τα πάντα, ούτω διά της δημιουργικής δυνάμεως επαγάγει τα ανθρώπεια σώματα εις την πρώτην αυτών κατ' ουσίαν μορφήν» (Χ. Ανδρουτσου. Δογματική, σελ. 442).
Τίποτε δεν αδύνατο για τον Θεό, πολλώ δε μάλλον η ανάσταση των κεκοιμημένων.
To θαυμαστό και ελπιδοφόρο αυτό γεγονός έκανε πολλούς δύσπιστους κατά καιρούς να το αμφισβητήσουν, όπως έκαναν οι Αθηναίοι ακροατές του αποστόλου Παύλου (Πραξ. 17,32). Προβάλλουν το επιχείρημα: εκείνων που τα σώματα εξαφανίστηκαν είτε στην πυρά είτε στη θάλασσα ή τα έφαγαν τα άγρια θηρία πού θα βρεθούν; Έρχεται όμως η σύγχρονη επιστήμη της φυσικής, η οποία με την απόδειξη περί αφθαρσίας της ύλης αποδεικνύει την πίστη της Εκκλησίας μας αληθινή.
Οι πατέρες της Εκκλησίας μας δικαιολογούν την πίστη στην ανάστάση των νεκρών, δίνοντας απάντηση σε όσους την αρνούνται, διότι το σώμα μας είναι άγιο, δημιουργία του Θεού και ναός του Αγίου Πνεύματος. Η αρετή ή η αμαρτία διαπράχτηκε από τον όλο άνθρωπο, την ψυχή και το σώμα, και γι΄ αυτό θα πρέπει το σώμα είτε να συνδοξαστεί με την ψυχή είτε να τιμωρηθεί μαζί της ως συνυπεύθυνο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου