Περί Προφητειών. Η Ορθοδοξία δεν έχει ανάγκη από “θαυματοποιούς” και θαύματα για να πείσει…

Τα παρακάτω απευθύνονται μόνο σε όσους πιστεύουν. Για κάποιον που δεν έχει βιωματική σχέση με την Ορθοδοξία θα του φανούν ξένα.

Επομένως καλύτερα να αποφύγει το διάβασμα της παρούσης αναρτήσεως…

Η αναζήτηση και εξήγηση προφητειών και προφητών από μόνη της δε σώζει…

Τι είναι οι Προφητείες ;

“Οι Προφητείες παραδόθηκαν στους Χριστιανούς από τον ίδιο τον τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό, και δι’ Αυτού εν Αγίω Πνεύματι, στους Αποστόλους, στους Αγίους της Παλαιάς (προ Χριστού) Διαθήκης, σε κάποιους φωτισμένους αρχαίους Έλληνες σοφούς και βέβαια, στους Αγίους Πατέρες και στις Αγίες Μητέρες της Νέας (μετά Χριστόν) Διαθήκης”. Μάς δίδουν κάποια γνώση του μέλλοντος από την Γνώση του Παντογνώστη και Υπέρχρονου Θεού. Δεν μιλάνε για μοιραία γεγονότα, διότι τα γεγονότα καθορίζονται με βάση την επιεική και φιλάνθρωπη Θεία Πρόνοια συνεργία της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου.

Μας διαβεβαιώνουν, για την ύπαρξη του Σωτήριου Πνευματικού Νόμου που νουθετεί και προειδοποιεί τους πιστούς προκειμένου να παραμείνουν εδραίοι στην ορθόδοξη μυστηριακή ζωή και δι’ αυτής συνδεδεμένοι με τις άκτιστες ευεργετικές, σωστικές ενέργειες του Τρισαγίου Θεού. Αλλά επειδή όλοι μας πάσχουμε απ’ την έλλειψη του θείου φωτισμού, λόγω των παθών και του πολέμου από τα πνεύματα της πονηρίας, ο Πάνσοφος, Πανδίκαιος και Πανάγαθος Θεός, αποσύρει την Πρόνοιά Του, όχι με διάθεση εκδικητικής τιμωρίας, παρά μόνον προς νουθεσίαν και προς μεταστροφή του νοός και του βίου επ’ αγαθώ, κάτι που ισχύει και συλλογικά για ομάδες ανθρώπων, έθνών κ.λ.π.

Σκοπός των προφητειών, ιδίως στις έσχατες μέρες που ζούμε, είναι η πνευματική επαγρύπνηση των πιστών και η ετοιμότητά τους για την αντιμετώπιση των επερχομένων δοκιμασιών. Προειδοποιούν για τα μελλοντικά δεινά που θα πλήξουν μεγάλες περιοχές του Πλανήτη, επειδή ο κόσμος οργανωμένος σε κράτη, συνασπισμούς κρατών, παγκόσμιους οργανισμούς, με τάση να οδεύει προς Παγκόσμια Κυβέρνηση, έχει απομακρυνθεί από το νόμο του Θεού, παρασύρθηκε στην νεοειδωλολατρεία (χρήματος, δόξας και ηδονών), στην αυτοπραγμάτωση και στην αυτοθέωση. Επομένως, ο πεπτωκός άνθρωπος, για το δικό του συμφέρον και μόνον, πρέπει να επαναφέρει εαυτόν στον δρόμο της θεώσεως, δια του Πνευματικού Νόμου, που εκφράζεται εσχατολογικά με τα γεγονότα που προδιαγράφονται στις Προφητείες. Έτσι θα βοηθηθούν όσοι πρόκειται να σωθούν, δηλ. θα αντιληφθούν την Πρόνοια του Θεού για τους ανθρώπους των εσχάτων χρόνων, όπως αυτή εκτίθεται στις προφητείες, θα μετανοήσουν και θα επιστρέψουν στον Αληθινό Θεό. (απόσπασμa από το imdleo.gr)

Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω ουδέν ειμί.

“Αν δεν έχουμε αγάπη στη ζωή μας, όλα τα άλλα χαρίσματα να έχουμε δεν είμαστε τίποτα” τονίζει ο Μέγας Παύλος.

Οι Άγιοι Πατέρες δεν έχουν ανάγκη για επιβεβαίωση στον κόσμο τούτο. Κέρδισαν την Ουράνιον Βασιλεία, για αυτήν πάσχιζαν και όχι για τους επαίνους του μάταιου τούτου κόσμου.

Παρατηρούμε σήμερα, ότι πάμπολλοι προσπαθούν να αναλύσουν και να συνδέσουν γεγονότα με το μικρό τους το μυαλό, ώστε να επιβεβαιώσουν λόγους Πατέρων. Από τους παλιότερους, έως τους πιο σύγχρονους.Έτσι όμως, εύκολα μπορεί να πέσεις στην πλάνη και την αίρεση, με αποτέλεσμα να χάνεις τον ΣΤΟΧΟ… ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΜΟ, ΤΟΝ ΦΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΟΜΟΙΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΩΣΗ!

Αυτοί που προσπαθούν να προβούν σε ”εύκολες λογικές εξηγήσεις” και ιδιαιτέρως να θέσουν σε δεδομένο χρόνο την “επαλήθευση” Προφητειών” ώστε να εξάγουν ασφαλή και απόλυτα συμπεράσματα περί των μελλουμένων, ας έχουν όμως κατά νου, ότι Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, δεν τόλμησαν να “αποκωδικοποιήσουν” την Αποκάλυψη… Και επίσης να μην ξεχνούν, ότι ο Χρόνος είναι μια κτιστή μεταπτωτική κατάσταση, και ότι στην Άκτιστη Εκκλησία του Χριστού, χρόνος δεν υπάρχει. Η Εκκλησία δεν υποτάσσεται στον χρόνο, αλλά μέσω των Μυστηρίων της, εισάγει τον κτιστό άνθρωπο στην Άφθαρτη, Πανχαρμόσυνη, Αιώνια Ζωή, ειδικότερα δε, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας αλληλοπεριχωρείται το παρελθόν με το μέλλον, το κτιστό με το Άκτιστο, από τη Δημιουργία του Κόσμου, μέχρι την Ανάσταση.

Λέει στον Εκκλησιαστή: ”ὃς λαλήσει καὶ ἐρεῖ· ἰδὲ τοῦτο κενόν ἐστιν, ἤδη γέγονεν ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς γενομένοις ἀπὸ ἔμπροσθεν ἡμῶν”…

.

Η Ορθοδοξία δεν έχει ανάγκη από “θαυματοποιούς” και θαύματα για να πείσει… Η Ορθοδοξία είναι η όντως “Χώρα των Θαυμάτων” και αυτό, επειδή είναι η μόνη Πίστη και Βιοθεωρία, που δύναται να εφελκύει τις προαιώνιες, άκτιστες ζωοποιές, ελλαμπτικές και θεωτικές ενέργειες του Παναγίου Θεού, σ’ αυτούς, που επιλέγουν την ιαματική ανα-ζωογονητική της μεθοδολογία, προκειμένου να νικήσουν τα πάθη, την φθορά, τις σκοτεινές δυνάμεις των ακαθάρτων πνευμάτων και κυρίως, αυτόν τον ίδιο τον Θάνατο, όντας το “Α”, μετατρέποντας τον εμπαθή, φθαρτό και παροδικό άνθρωπο σε Α-ΘΑΝΑΤΟ…

Πηγή: Ολυμπία