Το τέλος του κόσμου δεν θα είναι ένα τρομερό γεγονός καταστροφής και εκμηδένισης, αλλά γεγονός αισιοδοξίας και χαράς! (1ο ΜΕΡΟΣ)

To τέλος του κόσμου δεν θα είναι ένα τρομερό γεγονός καταστροφής και εκμηδένισης, όπως τον παρουσιάζουν οι σύγχρονοι πλάνοι καταστροφολόγοι. Θα είναι ένα γεγονός αισιοδοξίας και χαράς για τους πιστούς ανθρώπους και για ολόκληρη την υλική πλάση. 

Ο κόσμος δεν θα καταστραφεί για να έρθει η τιμωρία μας, αλλά για να δημιουργηθεί ένας καινούργιος, καλύτερος κόσμος. Δεν θα πρόκειται για την εκδίκηση του Θεού-τιμωρού, αλλά για την αποκατάσταση της σχέσης μας μαζί Του. Αυτή τη σχέση που κατέστρεψε η ανθρώπινη περιέργεια. 

Θα καταστραφεί ο κόσμος; Θα έρθει μια μεγάλη πλημμύρα ή ένας σεισμός και θα εξαφανίσει τη ζωή στον πλανήτη; Θα γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος (πυρηνικός) Πόλεμος που δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο; Θα επηρεαστεί τόσο πολύ η φύση από την ανθρώπινη παρέμβαση, που δεν θα μπορούμε πια να επιβιώσουμε στη Γη; 

Αυτά τα ερωτήματα πολλές φορές έχουν διατυπωθεί και άλλες τόσες θα επαναληφθούν στο μέλλον. Ο άνθρωπος πάντα γοητευόταν από το άγνωστο και το μυστηριώδες. Η τάση του όμως να γνωρίζει τα πάντα (ακόμα και αυτά που θα ακολουθούσαν αιώνες μετά) τον οδήγησε ουκ ολίγες φορές στην καταστροφή. Από τις πρώτες κιόλας στιγμές της δημιουργίας του. 

Τους πρωτόπλαστους τους οδήγησε στην αμαρτία και την πτώση η ανθρώπινη περιέργεια και η καχυποψία (με τη συμβολή του διαβόλου). Η διαταραγμένη σχέση του Θεού με τον άνθρωπο που συνεχίζεται έως σήμερα είχε ως αφορμή την περιέργεια. Στο μεσοδιάστημα ο Θεός δίνει στον άνθρωπο την ευκαιρία της ενώσεως μαζί του, αλλά αυτό ολοκληρωτικά θα συμβεί μόνο στα έσχατα. Μέχρι τότε υπάρχει αγώνας και μάλιστα σκληρός. 

Σε όλους τους αρχαίους λαούς η περιέργεια και η γοητεία του μέλλοντος οδήγησαν σε δεισιδαιμονίες και βαρβαρότητες. Σχεδόν πάντα συνδέθηκαν με θρησκείες που τις συνόδευσαν θυσίες. Οι αρχαίοι 'Ελληνες, που έφτασαν τη σκέψη και τη διανόηση σε ασύλληπτα βάθη, ένα μόνο δεν μπόρεσαν να πετύχουν: Να δουν το μέλλον. Γι' αυτό δέχτηκαν την ύπαρξη των μαντείων, που ήταν τόσο ισχυρά, ώστε καθόριζαν την ίδια τη ζωή τους. 

Ούτε στις μεταγενέστερες εποχές η λατρεία των «προφητών» περιορίςπ-ηκε. Κείμενα όπως αυτά του Noστράδαμου έλαβαν μεγάλη αξία (ως τις μέρες μας), παρότι στην εποχή τους οι ίδιοι οι συγγραφείς θεωρήθηκαν αιρετικοί η «παρανοϊκοί». 

Είναι ασίγαστη λοιπόν η επιθυμία του ανθρώπου να μάθει τι μέλλει γενέσθαι. Όμως σ' αυτή την προσπάθεια τα κείμενα, οι παραδόσεις, οι μύθοι, οι θρύλοι και το χάρισμα ορισμένων μπλέχτηκαν σε τέτοιον βαθμό, που οδήγησαν μόνο σε απογοητεύσεις (όσων είχαν πιστέψει σε διάφορες θεωρίες) ή τραγωδίες. Αρρωστημένα μυαλά, στυγνοί εκμεταλλευτές παρανοϊκές προσωπικότητες, σεξομανείς και άπληστοι χρησιμοποίησαν την ανθρώπινη περιέργεια και ευκολοπιστία και δημιούργησαν κινήματα ή οργανωμένες θρησκείες παρασύροντας αθώους. Άλλους τους εκμεταλλεύτηκαν σεξουαλικά ή οικονομικά, άλλους όμως τους οδήγησαν μέχρι τον θάνατο. Ακόμα και στις μέρες μας, που το ανθρώπινο γένος έχει κατακτήσει υψηλό επίπεδο γνώσης και εμπειρίας υπάρχουν παρόμοιες θεωρίες που βρίσκουν έδαφος. Πιο πρόσφατο παράδειγμα οι προβλέψεις για το 2012 και κυρίως αυτή για το περιβόητο «ημερολόγιο των Μάγια». Τώρα που κλείνει το «έτος της συντέλειας», όπως είχαν χαρακτηρίσει οι συνωμοσιολόγοι το 2012, θεωρήσαμε σκόπιμο να θυμίσουμε όλες αυτές τις παρεκτροπές να ανασύρουμε στη μνήμη (κυρίως των νεότερων) τα φρικτά εγκλήματα του παρελθόντος από τις σέκτες θανάτου των «μελλοντολόγων» και των ψευδοπροφητών, να εξηγήσουμε γιατί όλες αυτές οι θεωρίες είναι ψευδείς και να ξεδιαλύνουμε μυστήρια και παρεξηγήσεις. 

Κυρίως όμως ο στόχος είναι να αναδείξουμε την πραγματική και μόνη αλήθεια: Ναι! Ο κόσμος θα καταστραφεί. Η συντέλεια θα έρθει. Αυτό δεν είναι μύθος ούτε απειλή για τους κακούς του κόσμου τούτου. Είναι το θέλημα του Θεού, όπως το αποκάλυψαν οι προφήτες, ο Χριστός, οι απόστολοι και οι άγιοι της Εκκλησίας. Ο κόσμος όμως δεν θα καταστραφεί για να έρθει η τιμωρία μας, αλλά για να δημιουργηθεί ένας καινούργιος, καλύτερος κόσμος. Δεν θα πρόκειται για την εκδίκηση του Θεού-τιμωρού, αλλά για την αποκατάσταση της σχέσης μας μαζί Του. Αυτή τη σχέση που κατέστρεψε η ανθρώπινη περιέργεια. 

Οι άνθρωποι τελικά δεν μπορούμε να τα γνωρίζουμε όλα. Όσες κορφές γνώσης κι αν κατακτήσουμε, στο Έβερεστ θα ανεβούμε από άλλον δρόμο. Αυτόν της πίστης και της αποδοχής του θελήματος του Θεού. Η προσπάθεια μας να ανακαλύψουμε το σχέδιο Του και το μέλλον μόνο σε αδιέξοδα μπορεί να οδηγήσει. Ας μείνουμε λοιπόν στο παρόν και ας παλέψουμε γι' αυτό, ώστε να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον στα έσχατα και στην όντως ζωή. Τότε θα τα μάθουμε όλα... 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ