Ο Ιωακείμ ο Γ' θεώρησε σκόπιμο να θέσει ένα νέο, αλλά μείζον πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες. Αυτό της μεγάλης ποικιλίας θεολογικών απόψεων και πρακτικών απέναντι σε πολύ κρίσιμα ζητήματα και ιδιαίτερα σε αυτό του βαπτίσματος και της ιεροσύνης των «κεχωρισμένων» από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Στο πλαίσιο αυτό τόνισε ότι ήταν αναγκαίο να καθοριστεί ένα κοινό φρόνημα και μια κοινή πρακτική για τα θέματα αυτά, σύμφωνα πάντα με το πνεύμα και τις διατάξεις της καθ' όλου Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έτσι, πρότεινε για το θέμα αυτό, όπως και για άλλα παρόμοιου είδους, να συνεχιζόταν η διαλεύκανσή τους με την ανταλλαγή αλληλογραφίας ανάμεσα στις αδελφές Εκκλησίες, αλλά και προκειμένου να εξεταζόταν ακριβέστερα να συνέρχονταν σε συνέλευση κάθε τριετία θεολόγοι-αντιπρόσωποι των Εκκλησιών, ώστε
«και τα τοιαύτα προσηκόντως μελετώντας, τας σκέψεις αυτών δια του πρώτου τη τάξει Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως ανακοινούσθαι ταις άλλαις Εκκλησίαις προς διαγνώμην».
Με τα παραπάνω ο Πατριάρχης έκλεισε το θέμα των σχέσεων με τους μη Ορθόδοξους χριστιανούς. Είναι σαφές ότι ο ίδιος, αλλά και το Πατριαρχείο, συμμερίζονταν και μέχρι ενός σημείου ενστερνίζονταν, τις ανησυχίες και τις αρνητικές προδιαθέσεις των υπόλοιπων Προκαθημένων εξαιτίας είτε των προσηλυτιστικων τάσεων και πρακτικών, είτε της σύγχυσης που προκαλούνταν σχετικά με την πίστη ορισμένων Εκκλησιών....
Σχετικά με το θέμα του ημερολογίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε στην Εγκύκλιο του 1904 την άποψη πως ήταν καλό να διατηρηθεί το ημερολόγιο που ίσχυε μέχρι τότε....
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να σημειώσουμε την ανάληψη μιας σημαντικής πρωτοβουλίας του Ιωακείμ του Γ', η οποία όμως δεν στάθηκε δυνατό να ολοκληρωθεί. Κατέβαλε σημαντικές .οσπάθειες ώστε να συνέλθει στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου μια Τοπική Σύνοδος, με την συμμετοχή πρωτίστως των υπόλοιπων Πατριαρχών. Η Σύνοδος θα απασχολούνταν με τα κρισιμότερα ζητήματα της σύγχρονης Ορθοδοξίας και θα όφειλε να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις τόσο για διορθόδόξα, όσο και για διαχριστιανικά προβλήματα. Προκειμένου μάλιστα να υπήρχε η κατάλληλη προετοιμασία από όλες τις πλευρές, ο ίδιος κατέστρωσε και έναν κατάλογο με δώδεκα περίπου τον αριθμό ζητήματα. Αυτόν τον έστειλε στους Πατριάρχες και πρότεινε την προετοιμασία τους σε τοπικό επίπεδο, ώστε μόλις οριζόταν μια οριστική ημερομηνία για την σύγκληση της Συνόδου να είχαν έτοιμες τις προτάσεις τους και απλά στην Κωνσταντινούπολη να συζητούσαν επάνω σε αυτές και να συνατοφάσιζαν τη λύση τους. Τελικά, οι προσπάθειες του για σύγκλιση Συνόδου δεν στέφθηκαν με επιτυχία. Στη κίνηση αυτή του Πατριάρχη εδράστηκε λίγες δεκαετίες αργότερα η πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την σύγκληση της μέλλουσας να συνέλθει Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το ζήτημα της ενότητας των Εκκλησιών και των διαχριστιανικών σχέσεων δεν έπαψε να απασχολεί τον Ιωακείμ τον Γ' καθ΄όλη τη διάρκεια της πατριαρχίας του. Πέρα από τις Εγκυκλίους του 1902 και του 1904, επιδίωξε και πέτυχε να έχει επιπλέον συχνές επαφές με την Αγγλικανική, την Παλαιοκαθολική και με ορισμένες από τις αρχαίες Ανατολικές Εκκλησίες. Στο πλαίσιο αυτό ο Πατριάρχης έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη προσωπικών σχέσεων με σημαντικές προσωπικότητες από τις Εκκλησίες αυτές. Βέβαια δεν στάθηκε μόνο σε αυτό, αλλά επεδίωξε και τελικά πέτυχε να πληροφορηθεί αρμοδίως και επισήμως την πίστη τους, όπως άλλωστε είχε προτείνει και το 1904. Έτσι, όσον αφορά τις δύο Εκκλησίες της Δύσης επιχειρήθηκε στην Κωνσταντινούπολη ένας διάλογος για θεολογικά ζητήματα στα οποία υπήρχαν γνωστές διαφορές...
Ωστόσο, πέρα από τις σχέσεις με τις Εκκλησίες αυτές επιχειρήθηκαν ανοίγματα και προς τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Όμως αυτά δεν είχαν αίσιο τέλος. Οι τάσεις και οι πράξεις προσηλυτισμού της Εκκλησίας της παλαιάς Ρώμης υπήρξαν το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάπτυξη της εμπιστοσύνης ανάμέσα στις δύο Εκκλησίες....
Με τις Εκκλησίες της Ανατολής και κυρίως με την Αρμενική, ανέπτυξε σχέσεις και συνέβαλε σημαντικά στην προσέγγιση των Εκκλησιών. Ιδιαίτερα όμως στενές σχέσεις υπήρξαν με τον Αρμένιο Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, με τον οποίο ο Ιωακείμ ) Γ' αντάλλασε σε ετήσια βάση καθιερωμένες επίσημες επισκέρεις. Σε αυτές σχεδόν πάντοτε διακηρυσσόταν η πεποίθηση ότι είχαν κοινή πίστη και διδασκαλία και ότι είχε έρθει πλέον ο καιρός να αρθεί η δυσπιστία και να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ενότητας και της πλήρης εκκλησιαστικής κοινωνίας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
«και τα τοιαύτα προσηκόντως μελετώντας, τας σκέψεις αυτών δια του πρώτου τη τάξει Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως ανακοινούσθαι ταις άλλαις Εκκλησίαις προς διαγνώμην».
Με τα παραπάνω ο Πατριάρχης έκλεισε το θέμα των σχέσεων με τους μη Ορθόδοξους χριστιανούς. Είναι σαφές ότι ο ίδιος, αλλά και το Πατριαρχείο, συμμερίζονταν και μέχρι ενός σημείου ενστερνίζονταν, τις ανησυχίες και τις αρνητικές προδιαθέσεις των υπόλοιπων Προκαθημένων εξαιτίας είτε των προσηλυτιστικων τάσεων και πρακτικών, είτε της σύγχυσης που προκαλούνταν σχετικά με την πίστη ορισμένων Εκκλησιών....
Σχετικά με το θέμα του ημερολογίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε στην Εγκύκλιο του 1904 την άποψη πως ήταν καλό να διατηρηθεί το ημερολόγιο που ίσχυε μέχρι τότε....
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να σημειώσουμε την ανάληψη μιας σημαντικής πρωτοβουλίας του Ιωακείμ του Γ', η οποία όμως δεν στάθηκε δυνατό να ολοκληρωθεί. Κατέβαλε σημαντικές .οσπάθειες ώστε να συνέλθει στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου μια Τοπική Σύνοδος, με την συμμετοχή πρωτίστως των υπόλοιπων Πατριαρχών. Η Σύνοδος θα απασχολούνταν με τα κρισιμότερα ζητήματα της σύγχρονης Ορθοδοξίας και θα όφειλε να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις τόσο για διορθόδόξα, όσο και για διαχριστιανικά προβλήματα. Προκειμένου μάλιστα να υπήρχε η κατάλληλη προετοιμασία από όλες τις πλευρές, ο ίδιος κατέστρωσε και έναν κατάλογο με δώδεκα περίπου τον αριθμό ζητήματα. Αυτόν τον έστειλε στους Πατριάρχες και πρότεινε την προετοιμασία τους σε τοπικό επίπεδο, ώστε μόλις οριζόταν μια οριστική ημερομηνία για την σύγκληση της Συνόδου να είχαν έτοιμες τις προτάσεις τους και απλά στην Κωνσταντινούπολη να συζητούσαν επάνω σε αυτές και να συνατοφάσιζαν τη λύση τους. Τελικά, οι προσπάθειες του για σύγκλιση Συνόδου δεν στέφθηκαν με επιτυχία. Στη κίνηση αυτή του Πατριάρχη εδράστηκε λίγες δεκαετίες αργότερα η πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την σύγκληση της μέλλουσας να συνέλθει Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το ζήτημα της ενότητας των Εκκλησιών και των διαχριστιανικών σχέσεων δεν έπαψε να απασχολεί τον Ιωακείμ τον Γ' καθ΄όλη τη διάρκεια της πατριαρχίας του. Πέρα από τις Εγκυκλίους του 1902 και του 1904, επιδίωξε και πέτυχε να έχει επιπλέον συχνές επαφές με την Αγγλικανική, την Παλαιοκαθολική και με ορισμένες από τις αρχαίες Ανατολικές Εκκλησίες. Στο πλαίσιο αυτό ο Πατριάρχης έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη προσωπικών σχέσεων με σημαντικές προσωπικότητες από τις Εκκλησίες αυτές. Βέβαια δεν στάθηκε μόνο σε αυτό, αλλά επεδίωξε και τελικά πέτυχε να πληροφορηθεί αρμοδίως και επισήμως την πίστη τους, όπως άλλωστε είχε προτείνει και το 1904. Έτσι, όσον αφορά τις δύο Εκκλησίες της Δύσης επιχειρήθηκε στην Κωνσταντινούπολη ένας διάλογος για θεολογικά ζητήματα στα οποία υπήρχαν γνωστές διαφορές...
Ωστόσο, πέρα από τις σχέσεις με τις Εκκλησίες αυτές επιχειρήθηκαν ανοίγματα και προς τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Όμως αυτά δεν είχαν αίσιο τέλος. Οι τάσεις και οι πράξεις προσηλυτισμού της Εκκλησίας της παλαιάς Ρώμης υπήρξαν το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάπτυξη της εμπιστοσύνης ανάμέσα στις δύο Εκκλησίες....
Με τις Εκκλησίες της Ανατολής και κυρίως με την Αρμενική, ανέπτυξε σχέσεις και συνέβαλε σημαντικά στην προσέγγιση των Εκκλησιών. Ιδιαίτερα όμως στενές σχέσεις υπήρξαν με τον Αρμένιο Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, με τον οποίο ο Ιωακείμ ) Γ' αντάλλασε σε ετήσια βάση καθιερωμένες επίσημες επισκέρεις. Σε αυτές σχεδόν πάντοτε διακηρυσσόταν η πεποίθηση ότι είχαν κοινή πίστη και διδασκαλία και ότι είχε έρθει πλέον ο καιρός να αρθεί η δυσπιστία και να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ενότητας και της πλήρης εκκλησιαστικής κοινωνίας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
- ΟΙ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ Ο Γ΄
- ΟΙ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ Ο Γ΄ (2ο ΜΕΡΟΣ)
- ΟΙ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ Ο Γ΄ (3ο ΜΕΡΟΣ)
- ΟΙ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ Ο Γ΄ (4ο ΜΕΡΟΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου