Η Παναγία μας δια άλλη μια φορά κατευνάζει την «οργή»του Κυρίου!
Δημοσιεύουμε την γνωστή ιστορία της Εικόνας της Παναγίας Παραμυθίας δια να την ενθυμηθούν οι Αγιορείτες, αλλά και εμείς, δια να συνετισθούμε όλοι μας !!!
«Για την εικόνα αυτή διηγεί
ται η παράδοσις ότι η αρχική έκφραση των προσώπων και η στάση του σώματος του Κυρίου και της Θεομήτορος άλλαξαν, όταν συνέβη το εξής φρικτό θαύμα: Όταν κάποτε αποβιβάστηκαν κρυφά πειρατές στην παραλία της Μονής και περίμεναν κρυμμένοι το πρωινό άνοιγμα της πύλης, για να επιτεθούν, ο ηγούμενος, που μετά το τέλος του όρθρου έμεινε μόνος, για να συνεχίσει την προσευχή του, άκουσε τα εξής λόγια από την εικόνα της Παναγίας : «Μην ανοίξετε σήμερα τις πύλες της Μονής, αλλά ανεβείτε στα τείχη και διώξτε τους πειρατές». Στρέφοντας το βλέμμα του εκεί είδε το θείο βρέφος να απλώνει το χέρι του και να σκεπάζει τα χείλη της μητέρας του λέγοντας: «Μη , Μητέρα μου, άφησέ τους να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει». Αλλά η Παναγία πιάνοντας με το χέρι της το χέρι του Υιού της και στρέφοντας λίγο το κεφάλι, για να ελευθερώσει τα χείλη της επανέλαβε τα ίδια λόγια. Μόλις ο ηγούμενος συνήλθε από το θαυμαστό θέαμα, βλέπει την εικόνα να έχει αλλάξει στο σχέδιο και στην όψη. Το χεράκι του Χριστού παρέμεινε κοντά στο στόμα της Παναγίας, ενώ το βλέμμα Του πήρε αυστηρή έκφραση. Αυτός ο τελευταίος σχηματισμός των προσώπων παρέμεινε μόνιμα στην εικόνα μετά από την τρίτη επανάληψη των λόγων της Παναγίας.
Οι μοναχοί, αφού σώθηκαν θαυματουργικά απ΄ τους πειρατές, ευχαρίστησαν την Παναγία και ονόμασαν την εικόνα της αυτή «Παραμυθία», που σημαίνει παρηγοριά. Από τότε και μέχρι σήμερα καταφεύγουν κατά την περίοδο μεγάλων κινδύνων μέσω της εικόνας αυτής στην προστασία της Παναγίας.
Για να προστατεύσουν την θαυματουργική εικόνα, την αποτοίχισαν από τον εξωτερικό τοίχο του Καθολικού και την εντοίχισαν στο εσωτερικό του παρεκκλησίου της Παναγίας της Παραμυθίας».
(Βιβλιογραφία: Θαυματουργές εικόνες της Παναγίας στο Άθω, φυλλάδιο Ι.Μ. Παν. Παραμ. Ρόδου).
"Η Παναγία μας δια άλλη μια φορά κατευνάζει την «οργή»του Κυρίου!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΧ
Θα διαφωνήσω με τον τίτλο του άρθρου σας. Ο άγιος Θεός είναι αόργητος. Δεν οργίζεται κατά ουδενός. Ο άνθρωπος υφίσταται τις συνέπειες της θεοεγκατάλειψης και κακώς αυτό αποδίδεται σε "οργή" του Θεού. Να σημειώσω, τα εισαγωγικά ("...") δεν αρμόζουν, κατά την προσφιλή μέθοδο της σημερινής γραφής, σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Ναι, μας εγκαταλείπει η Χάρις του αγίου Θεού και δρέπουμε τότε τα οψώνια της αφροσύνης μας, ακόμη και όταν τυπικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τηρούμε τις άγιες εντολές Του. Η υποκρισία επ΄ ουδενί υποκαθιστά την αλήθεια και η Αλήθεια μας φανερώνει τι ζητά από εμάς ο άγιος Τριαδικός Θεός, ποιο είναι το θέλημα Αυτού.
Στον σημερινό κόσμο της Βαβέλ, όπου η παραχάραξη του Δόγματος κυριαρχεί, ισχύει και πάλι το "εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου", κατά το "ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν". Αυτό είναι το θέλημα του αγίου Θεού και όχι τα συνέδρια ψευδαγάπης των πονηρευομένων διαφθορέων της αμωμήτου Πίστεως.
Η Χάρις λοιπόν μας εγκαταλείπει, ώστε να υφιστάμεθα τα δεινά του κόσμου χωρίς Θεό. Ωστόσο, έχουμε την υπεραγία Θεοτόκο και τους αγίους του Θεού, οι παρακλήσεις των οποίων εισακούονται και τα φυσικά δεινά θαυμαστώς κοπάζουν.
ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΑΙΣ ΓΡΑΦΑΙΣ, ΟΥ ΠΑΘΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ. ΠΑΝΤΟΣ ΓΑΡ ΠΑΘΟΥΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΤΟ ΘΕΙΟΝ. ΟΡΓΗΝ ΘΕΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝ ΤΗΝ ΔΙΑ ΣΚΥΘΡΩΠΟΤΕΡΩΝ ΑΓΩΓΩΝ ΠΑΙΔΕΥΣΙΝ (ΜΕΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΕΙΣ ΨΑΛΜ. ΛΖ 37, 1PG. 30,85Α)
ΑπάντησηΔιαγραφή