ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ (6ο ΜΕΡΟΣ)

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ

1. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ (1ο ΜΕΡΟΣ)
2. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ (2ο ΜΕΡΟΣ)
3. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ (3ο ΜΕΡΟΣ)
4. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ (4ο ΜΕΡΟΣ)
5. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ (5ο ΜΕΡΟΣ)

Ό βαθυστόχαστος επίσης Θεολόγος καί αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ό άγιος Γρηγοριος ό Παλαμάς, παρατηρεί ότι ή χαρά καί ή ευλογία του Θεού επισκιάζουν τήν Θεοτόκο, εφόσον διακόνησε καί Αυτή τή λύτρωση των συνανθρώπων Της, άλλα καί τή δική Της, με τήν ολόψυχη αποδοχή του θείου θελήματος. Υπογραμμίζει ο άγιος της Εκκλησίας μας στό κείμενό του:

"Καθώς με τή συνεργασία Της στό λυτρωτικό έργο του Κυρίου ή Παρθενομήτωρ ελευθερώνει την ανθρωπότητα άπό τήν αρχαία κατάρα, παίρνει ώς αντάλλαγμα διά μέσου του άγγέλου τή χαρά καί τήν ευλογία του Θεού. Αυτή, ή Θεοτόκος, είναι ή δόξα των κατοίκων της γης καί ή αγαλλίαση καί εύφροσύνη των κατοίκων του ουρανού" (Ρ.G. 151,172-177).

Ό άγιος Γρηγόριος Νύσσης σχολιάζει καί αυτός μέ τή σειρά του τό γεγονός. Αντιπαραθέτει τή Θεοτόκο προς τήν πρωτόπλαστη Εύα, καί εντοπίζει τή βασική διαφορά τους. Πόνος καί θλίψεις ό κλήρος της παρακοής της Εύας· χαρά καί ευφροσύνη ή κληρονομιά της υπακοής της Παναγίας. Γι' αυτό καί διαπιστώνει:

"Ή προσφώνηση του αγγέλου είναι αντίθετη προς τή φωνή, πού απευθύνθηκε γιά πρώτη φορά σέ γυναίκα. Ή πρώτη εκείνη γυναίκα, ή Εύα, καταδικάσθηκε εξαιτίας της αμαρτίας νά γέννα τά παιδιά της μέ ώδίνες καί πόνους. Ένώ στήν περίπτώση της Παναγίας έκβάλλεται ή λύπη μέ τή χαρά. Έκεί προηγήθηκαν οι λύπες άπό τους πόνους του τοκετού. Έδώ όμως ή χαρά προετοιμάζει τή γέννηση'' (Ρ.G. 46, 1140).

Έχοντας υπόψη όλα τά προηγούμενα καί ό άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων, επιμένει ίδιαίτερα στην άρχαγγελική προσφώνηση καί έπεξηγεί, οτι ή Παναγία μας χαίρει επί πλέον διότι ώς άνθρωπος καί Αυτή συμμετέχει στή χαρά της σωτηρίας, πού χαρίζεται σ' όλο τό άνθρώπινο γένος μέ τήν ενανθρώπηση του Υιού του Θεού. Γράφει:

"Αρχίζει ό άγγελος της χαράς τό μήνυμα του προς Αυτήν άπό τή χαρά, επειδή γνώριζε πολύ καλά ότι τό διάγγελμά του φέρει τή χαρά σ' όλους τους ανθρώπους καί σ' όλα έπίσης τά κτίσματα καί αποξενώνει τά πάντα άπό κάθε λύπη. Γνώριζε ότι μέ τό μήνυμα αυτό χαριζόταν ή σωτηρία στους ανθρώπους, πού είχαν χαθεί εξαιτίας των αμαρτιών τους καί γι' αυτό τή χαρά βάζει ώς πρόλογο στά ευχάριστα νέα πού αναγγέλλει'' (Ρ.G. 87, III 3236-3237).

Τό ενδεικτικό αυτό απάνθισμα των άγιοπατερικών κειμένων όδηγεί τό μελετητή στό ερώτημα: Ποιος χριστιανός θά μελετήσει τά όσα θαύματα έλαβαν χώρα στό πρόσωπο της Ύπεραγίας Θεοτόκου καί δέν θά μείνει έκπληκτος; Πράγματι, κάθε πιστός χριστιανός στέκεται μέ ευλαβικό δέος ενώπιόν Της.
'Αλλά ό Κύριος Ίησούς τήν άγιάζουσα Χάρη δέν τή χορήγησε μόνο στην Παρθένο Μαρία. Τή σώζουσα Χάρη Του έξακολουθεί νά τή χορηγεί διά μέσου των αιώνων σ' όλους έκείνους πού τήν έπιζητούν. Τήν αλήθεια αυτή διακηρύττει ό άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης: "Εκ του πληρώματος αύτού πάντες ήμείς έλάβομεν καί χάριν αντί χάριτος" (Ίω. Α 16). Άπό τόν ανεξάντλητο πλούτο της τελειότητας καί των δωρεών Του λάβαμε Χάρη επάνω στην άλλη Χάρη· καί μετά τή Χάρη της αφέσεως τών αμαρτιών μας λάβαμε καί τή Χάρη της υίοθεοίας καί μακαρίας ζωής, καί συνεχώς προστίθεται νέα ύπεράφθονη Χάρη σ' εκείνη πού προηγουμένως λάβαμε.
Έκείνο τό όποιο αξίζει νά καθορίσουμε είναι τό σωτήριο χρέος μας απέναντι αυτής της λυτρωτικής γιά τό ανθρώπινο γένος ενέργειας του Θεού. Καί αυτό έγκειται στό ότι κάθε ευγενής ψυχή δέν άρκείται νά εύγνωμονεί μόνο τό Θεό, όταν αναλογίζεται αυτήν τήν Χάρη πού ό Κύριος της έδωσε, αλλά φιλοτιμείται καί αγωνίζεται γιά τήν αξιοποίηση της σέ μεγαλύτερο βαθμό, γιά νά άποβεί, όπως καί ή Παρθένος Μαρία, ψυχή λαμπρή, παιδί του Θεού καί κληρονόμος της βασιλείας Του της επουρανίου.

Είναι ομολογουμένως υπέροχο νά γινόμαστε καί μείς δοχεία εκλεκτά του Αγίου Πνεύματος, χαριτωμένοι άνθρωποι. Άποκτούμε τότε δόξα αιώνια καί άφθαρτη! Κάπως εγγίζουμε τή μακαριότητα της Παναγίας μας!

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ