Η Παρθένος Μαρία βρίσκεται στό σπίτι Της. Ή παράδοση Τή θέλει ή νά ράβει τά πτωχικά Της ρούχα ή να προσεύχεται ή νά μελέτα τό νόμο του Θεού. Κι ένώ ή θύρα είναι κλεισμένη καί αυτή είναι σκυμμένη, ακούει μιά παράδοξη φωνή, ή οποία Τής απευθύνει τόν πρωτόγνωρο καί πανηγυρικό χαιρετισμό:
"Χαίρε, Κεχαριτωμένη· ό Κύριος μετά σου" (Λουκ. Κ 28)!
Ό αρχάγγελος Γα
βριήλ απευθύνει τό χαιρετισμό αυτό προς τήν Κόρη της Ναζαρέτ! Έχει προσωπικό χαρακτήρα ό χαιρετισμός, αλλά είναι καί πρωτάκουστος. Τή χαρακτηρίζει καί Τήν προσφωνεί "Κεχαριτωμένη"!
"Χαίρε, Κεχαριτωμένη"!
Ποιά άραγε νά ήταν ή σημασία του πρωτάκουστου αυτού χαιρετισμού; Αναμφίβολα σήμαινε ότι ή Κόρη της Ναζαρέτ είχε όλες τίς χάριτες, όλες τίς αρετές καί όλες τίς ευλογίες του Θεού επάνω Της! Παρθένος αυτή, κάτω άπό τήν επίβλεψη, τήν προστασία καί τή Χάρη του Θεού καί του Αγίου Πνεύματος τήν επενέργεια, συγκέντρωνε στόν εαυτό Της ό,τι τίμιο καί ιερό καί άγιο έλειπε τότε άπό τήν ανθρωπότητα όλόκληρη. Γιατί ή ανθρωπότητα δέν πορευόταν σύμφωνα μέ τό νόμο του Θεού. Αντίθετα, όλο καί περισσότερο συσσώρευε τό δυσώδες, άθλιο καί αποκρουστικό βάρος τής αμαρτίας.
"Χαίρε, Κεχαριτωμένη"!
Ή αρετή καί ή χάρη πού είχε ή Παρθένος πολύ πριν από τήν επίσκεψη του αρχαγγέλου, δεσμεύεται ιδιαιτέρως καί κατεξοχήν τώρα, κατά τήν ώρα του Ευαγγελισμού Της.
Καί ή Χάρη του Αγίου Πνεύματος Τήν καθιστά μοναδική μεταξύ των γυναικών όλων των αιώνων ώς προς τήν αρετή, τήν αγιότητα καί τή χάρη· μοναδική καί όντως Παρθένο!
"Χαίρε, Κεχαριτωμένη"!
Αναλογιζόμενος ό καθένας άπό εμάς τόν ανεπανάληπτο αυτό χαιρετισμό, θά νόμιζε οτι ή Παρθένος Μαρία ήταν κάτι τό διαφορετικό άπό μας. Καί όμως τίποτε τό εξωτερικό δέν Τή διαφοροποιούσε άπό τους πολλούς ανθρώπους της εποχής Της. "Η ζωή Της έμοιαζε μέ τή ζωή των νεαρών γυναικών της εποχής εκείνης. Ήταν μιά κόρη όπως όλες οί άλλες. Ζούσε άπλα καί ταπεινά. Έξυπηρετούσε στίς διάφορες ανάγκες του σπιτιού. Η διαφορά Της ήταν αλλού: Στον εσωτερικό Της κόσμο. Γιατί είχε αυτό πού έγραφε ο άπ. Πέτρος, τόν "κρυπτόν της καρδίας άνθρωπον", πού είναι κάτι τό "πολυτελές" ενώπιον του Θεού.
Ποιος όμως είναι αυτός ό εσωτερικός της καρδίας άνθρωπος και ποιά τα χαρακτηριστικά του;
Μιά προσεκτική μελέτη του θέματος μας πείθει ότι ό κρυπτός της καρδίας θησαυρός έγκειται πρωτίστως στην αγαθή διάθεση, πού είναι ξένη προς κάθε δυστροπία καί εύθιξία. Είναι ελεύθερη η γυναίκα αυτή άπό κάθε πικρία καί χολή. Έπί πλέον έχει ώς κόσμημα της τόν άφθαρτο στολισμό τού υπομονετικού καί ήσυχου πνεύματος. Καί αυτός ό κρυπτός της καρδίας θησαυρός -όταν υπάρχει- παρουσιάζει τή γυναίκα νά μην οργίζεται, να κάνει υπομονή, να είναι ήρεμη, ήσυχη, γλυκεία καί γεμάτη πραότητα. Αυτός ό εσωτερικός στολισμός της ψυχής καθιστά τή γυναίκα άξιοσυμπάθητη ατούς άλλους καί φρουρό τής ειρήνης μεταξύ τών συνανθρώπων της. Καί αυτός ό στολισμός τής ψυχής είναι άφθαρτος. Δέν παλιώνει μέ τήν πάροδο τού χρόνου, άλλα καθίσταται λαμπρότερος καί ασφαλέστερος. Γιατί είναι καρπός τού Αγίου Πνεύματος, πού μέ τόν καιρό προσλαμβάνει μόνιμο χαρακτήρα καί προσδίδει στην ψυχή περισσότερη φωτεινότητα, ευγένεια και χάρη.
Τά παραπάνω χαρακτηριστικά δαψιλώς υπήρχαν στην Πάναγνη Κόρη τής Ναζαρέτ. Γι΄ αυτό καί ή άσημη κατά κόσμο Παρθένος εκτιμήθηκε άπό τό Θεό γιά τίς αγγελικές Της άρετές καί χάριτες καί διακρίθηκε ανάμεσα σέ όλες τίς γυναίκες. Καί ο άρχάγγελος Γαβριήλ χαιρέτησε τήν Παρθένο Μαρία μέ έπαίνους καί τιμές, οί οποίες σέ κανένα άλλον άνθρωπο ποτέ δέν δέν έχουν αποδοθεί. Ή δέ Εκκλησία μας ονόμασε τή Μαρία "ύπερευλογημένη".
"Χαίρε, Κεχαριτωμένη· ό Κύριος μετά σου" (Λουκ. Κ 28)!
Ό αρχάγγελος Γα
βριήλ απευθύνει τό χαιρετισμό αυτό προς τήν Κόρη της Ναζαρέτ! Έχει προσωπικό χαρακτήρα ό χαιρετισμός, αλλά είναι καί πρωτάκουστος. Τή χαρακτηρίζει καί Τήν προσφωνεί "Κεχαριτωμένη"!"Χαίρε, Κεχαριτωμένη"!
Ποιά άραγε νά ήταν ή σημασία του πρωτάκουστου αυτού χαιρετισμού; Αναμφίβολα σήμαινε ότι ή Κόρη της Ναζαρέτ είχε όλες τίς χάριτες, όλες τίς αρετές καί όλες τίς ευλογίες του Θεού επάνω Της! Παρθένος αυτή, κάτω άπό τήν επίβλεψη, τήν προστασία καί τή Χάρη του Θεού καί του Αγίου Πνεύματος τήν επενέργεια, συγκέντρωνε στόν εαυτό Της ό,τι τίμιο καί ιερό καί άγιο έλειπε τότε άπό τήν ανθρωπότητα όλόκληρη. Γιατί ή ανθρωπότητα δέν πορευόταν σύμφωνα μέ τό νόμο του Θεού. Αντίθετα, όλο καί περισσότερο συσσώρευε τό δυσώδες, άθλιο καί αποκρουστικό βάρος τής αμαρτίας.
"Χαίρε, Κεχαριτωμένη"!
Ή αρετή καί ή χάρη πού είχε ή Παρθένος πολύ πριν από τήν επίσκεψη του αρχαγγέλου, δεσμεύεται ιδιαιτέρως καί κατεξοχήν τώρα, κατά τήν ώρα του Ευαγγελισμού Της.
Καί ή Χάρη του Αγίου Πνεύματος Τήν καθιστά μοναδική μεταξύ των γυναικών όλων των αιώνων ώς προς τήν αρετή, τήν αγιότητα καί τή χάρη· μοναδική καί όντως Παρθένο!
"Χαίρε, Κεχαριτωμένη"!
Αναλογιζόμενος ό καθένας άπό εμάς τόν ανεπανάληπτο αυτό χαιρετισμό, θά νόμιζε οτι ή Παρθένος Μαρία ήταν κάτι τό διαφορετικό άπό μας. Καί όμως τίποτε τό εξωτερικό δέν Τή διαφοροποιούσε άπό τους πολλούς ανθρώπους της εποχής Της. "Η ζωή Της έμοιαζε μέ τή ζωή των νεαρών γυναικών της εποχής εκείνης. Ήταν μιά κόρη όπως όλες οί άλλες. Ζούσε άπλα καί ταπεινά. Έξυπηρετούσε στίς διάφορες ανάγκες του σπιτιού. Η διαφορά Της ήταν αλλού: Στον εσωτερικό Της κόσμο. Γιατί είχε αυτό πού έγραφε ο άπ. Πέτρος, τόν "κρυπτόν της καρδίας άνθρωπον", πού είναι κάτι τό "πολυτελές" ενώπιον του Θεού.
Ποιος όμως είναι αυτός ό εσωτερικός της καρδίας άνθρωπος και ποιά τα χαρακτηριστικά του;
Μιά προσεκτική μελέτη του θέματος μας πείθει ότι ό κρυπτός της καρδίας θησαυρός έγκειται πρωτίστως στην αγαθή διάθεση, πού είναι ξένη προς κάθε δυστροπία καί εύθιξία. Είναι ελεύθερη η γυναίκα αυτή άπό κάθε πικρία καί χολή. Έπί πλέον έχει ώς κόσμημα της τόν άφθαρτο στολισμό τού υπομονετικού καί ήσυχου πνεύματος. Καί αυτός ό κρυπτός της καρδίας θησαυρός -όταν υπάρχει- παρουσιάζει τή γυναίκα νά μην οργίζεται, να κάνει υπομονή, να είναι ήρεμη, ήσυχη, γλυκεία καί γεμάτη πραότητα. Αυτός ό εσωτερικός στολισμός της ψυχής καθιστά τή γυναίκα άξιοσυμπάθητη ατούς άλλους καί φρουρό τής ειρήνης μεταξύ τών συνανθρώπων της. Καί αυτός ό στολισμός τής ψυχής είναι άφθαρτος. Δέν παλιώνει μέ τήν πάροδο τού χρόνου, άλλα καθίσταται λαμπρότερος καί ασφαλέστερος. Γιατί είναι καρπός τού Αγίου Πνεύματος, πού μέ τόν καιρό προσλαμβάνει μόνιμο χαρακτήρα καί προσδίδει στην ψυχή περισσότερη φωτεινότητα, ευγένεια και χάρη.
Τά παραπάνω χαρακτηριστικά δαψιλώς υπήρχαν στην Πάναγνη Κόρη τής Ναζαρέτ. Γι΄ αυτό καί ή άσημη κατά κόσμο Παρθένος εκτιμήθηκε άπό τό Θεό γιά τίς αγγελικές Της άρετές καί χάριτες καί διακρίθηκε ανάμεσα σέ όλες τίς γυναίκες. Καί ο άρχάγγελος Γαβριήλ χαιρέτησε τήν Παρθένο Μαρία μέ έπαίνους καί τιμές, οί οποίες σέ κανένα άλλον άνθρωπο ποτέ δέν δέν έχουν αποδοθεί. Ή δέ Εκκλησία μας ονόμασε τή Μαρία "ύπερευλογημένη".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου