Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
1. Μὲ προσοχὴ διάβασα τὴν ἀπὸ 16 Μαρτίου 2012 ἐπιστολὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο γιὰ λήψη μέτρων ἐναντίον τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ καὶ ὅλων τῶν ἀντιοικουμενιστῶν καὶ ὑπερασπιστῶν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ πικράθηκα πολύ, γιατὶ ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ζητάει τὴν τιμωρία τῶν τέκνων της λόγῳ τῆς μεγάλης στοργῆς καὶ γνήσιας ἀγάπης, ποὺ τρέφει γι᾽ αὐτά!..
Ἐνοχλεῖται, γιατὶ δὲν ἀκολουθοῦν τὸ δικό της οἰκουμενιστικὸ βηματισμὸ καὶ ἀντιδροῦν στὶς συμπροσευχὲς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες, ἀλλὰ καὶ μὲ τοὺς ἀλλόθρησκους. Δυστυχῶς, κοντεύουμε νὰ χάσουμε τὸν πνευματικό μας προσανατολισμὸ καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς πίστεως καὶ νὰ δεχτοῦμε ὅτι οἱ οἰκουμενιστὲς ἐνεργοῦν ὀρθοδόξως καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι διχαστικῶς καὶ αἱρετικῶς!
2.Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ ἡ περὶ Αὐτὸν Ἱερὰ Σύνοδος ἀγωνιοῦν καὶ θλίβονται γιὰ τὶς δηλώσεις καὶ ἐκδηλώσεις τῶν ἀντιοικουμενιστῶν καὶ βλέπουν κινδύνους γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἀδικαιολόγητη ἡ ἀνησυχία τους. Κανένας ποτὲ δὲν σκέφτηκε νὰ πλήξει τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων. Ἡ μεγάλη ἀγωνία καὶ θλίψη δὲν βρίσκεται στὸν Πατριάρχη καὶ τὴ Σύνοδό του, ἀλλὰ στὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα παρακολουθοῦν τὴν Μητέρα Ἐκκλησία νὰ ἀπευθύνεται στὶς ἄλλες ≪ἀδελφὲςἐκκλησίες≫, μὲ ἀδιαφορία γιὰ τὶς δογματικὲς διαφορές, νὰ συγχρωτίζεται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ ἐκδηλώνεται ἀδελφικῶς!
3. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης παρακολουθεῖ κάθε κίνηση καὶ ἐκδήλωση, ποὺ συμβαίνει στὴν Ἑλλάδα καὶ ἔχει σχέση μὲ τὶς δραστηριότητες τῶν οἰκουμενιστῶν. Ἀνησυχεῖ ἰδιαίτερα, ὅταν οἱ πιστοὶ δὲν συμφωνοῦν μαζί του καὶ διαμαρτύρονται. Ὁ ἴδιος ἐμφανίζει τὶς ἀπόψεις του καὶ τὶς ἐπιλογές του πάντα ὀρθές, ἀφοῦ συμφωνεῖ καὶ ἡ περὶ Αὐτὸν Σύνοδος. Δὲν ξέρω πόση ἐλευθερία ἔχουν οἱ συνοδικοὶ Ἀρχιερεῖς καὶ πόσο θάρρος διαθέτουν νὰ ἐκφράσουν τυχὸν ἀντίθετες ἀπόψεις, τόσο κατὰ τὶς συνεδριάσεις ὅσο καὶ δημοσίως. Τὰ τελευταῖα εἴκοσι χρόνια, ὅσο μπορῶ νὰ θυμᾶμαι, ποτὲ δὲν ἔγινε γνωστὴ κάποια διαφωνία συνοδικοῦ Ἀρχιερέως στὰ ὅσα ὑποστηρίζει ὁ κ. Βαρθολομαῖος. Πάντα συμφωνοῦν ὅλοι γιὰ ὅλα τὰ θέματα. Πάντα ἔχουμε ὁμόφωνες συνοδικὲς ἀποφάσεις! Ὁ καθένας μπορεῖ νὰ μαντέψει τί εἶναι αὐτό, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ὁμοφωνία. Πάντως δὲν εἶναι θεοφιλὴς ἡ τακτικὴ τῆς ἀφωνίας καὶ τῆς δουλικῆς συμπεριφορᾶς. Καὶ ὅμως, οἱ μεγαλόσχημοι τῆς Ἐκκλησίας καυχῶνται γιὰ τὶς ὁμόφωνες ἀποφάσεις, ποὺ λαμβάνουν τὰ διοικητικά τους ὄργανα.
4. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀπαγορεύει τὴν ἀμφισβήτηση καὶ κριτικὴ τῶν διμερῶν καὶ πολυμερῶν διαλόγων μὲ τοὺς ἑτερόδοξους, τῶν διαχριστιανικῶν συναντήσεων στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν καὶ στοὺς ἄλλους παρεμφερεῖς διαχριστιανικοὺς ὀργανισμούς, γιατὶ ἡ συμμετοχὴ σὲ ὅλα αὐτὰ στηρίζεται σὲ ὁμόφωνες πανορθόδοξες ἀποφάσεις. Ὅμως κάποτε πρέπει νὰ ἀναλογιστοῦν οἱ οἰκουμενιστὲς ὅτι οἱ διάλογοι καὶ οἱ συναντήσεις δὲν ὠφελοῦν σὲ τίποτε, κανένα θετικὸ ἀποτέλεσμα δὲν ἔχουν, ἐνῶ ὁ σκανδαλισμὸς τῶν ὀρθοδόξων εἶναι πολὺ μεγάλος, ἰδίως ἀπὸ τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἑτεροδόξους καὶ τὶς διάφορες θεατρικὲς ἐκδηλώσεις ἀγάπης, ποὺ πραγματοποιοῦνται. Ἆραγε αὐτά, ποὺ σκανδαλίζουν τὸ λαὸ εἶναι μέσα στὰ πλαίσια τῶν ὁμοφώνων καὶ πανορθοδόξων ἀποφάσεων; Ἂν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ἀλίμονο. Ἀποφάσεις ποὺ σκανδαλίζουν καὶ προκαλοῦν τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ —εὐφραίνουν ὅμως τοὺς οἰκουμενιστές!—δὲν ἔχουν ἰδιαίτερη ἀξία καὶ ἂς ἐμφανίζονται ὡς ὁμόφωνες.
5. Οἱ ἐκδηλώσεις τῶν ἀγωνιστῶν τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν ἀποτελοῦν κίνδυνο γιὰ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἁπλῶς φρενάρουν ἢ καὶ ματαιώνουν τὶς προσπάθειες τῶν οἰκουμενιστῶν, ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν, γιὰ νὰ γίνουμε πιὸ δυνατοὶ στὸν κόσμο! Ἀλλὰ ἡ ἐπιδίωξη αὐτὴ εἶναι καθαρὰ πολιτικὴ καὶ δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει. Ἐμεῖς θέλουμε τὴν ἐπιστροφὴ τῶν ἑτεροδόξων στὴν Μία Ἐκκλησία καὶ ὄχι συνεργασία κοσμική, ἡ ὁποία δὲν ὁδηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους στὴ σωτηρία. Ὅλες οἱ θεωρίες ποὺ διατυπώνονται, γιὰ νὰ ἀνατρέψουν αὐτὴ τὴν ἁπλῆ ἀλήθεια καὶ τὸ σαφῆ σκοπὸ εἶναι ἔμπνευση τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ὀργάνων του.
6. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μὲ τὴν ἐπιστολή του ζητάει ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο νὰ καταδικάσουν ὅσους εἶναι ἀντίθετοι στοὺς οἰκουμενιστές, γιατὶ τὰ ὅσα κάνουν εἶναι ἀστήρικτα καὶ ἀνορθόδοξα καὶ ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς ἀποφάσεις ≪τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν≫. Ἂν γίνει κάτι τέτοιο, μπορεῖ κανεὶς νὰ ὑπολογίσει πόσοι χριστιανοὶ θὰ μείνουν μέσα στοὺς ναούς; Μὴ ἀλλοιώνουμε τὰ στοιχεῖα. Οἱ οἰκουμενιστὲς εἶναι ἐλάχιστοι, ἐνῶ οἱ ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία εἶναι πολλοὶ καὶ οἱ ὅποιες ἀπειλὲς δὲν θὰ φέρουν τὸ ἀναμενόμενο ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἀποτέλεσμα. Μάταια κοπιάζουν.
ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΑΡ. ΦΥΛ. 1929
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου