«Τί με κωλύει βαπτισθῆναι;» - Τί με ἐμποδίζει νὰ βαπτισθῶ;
Ὁ Οἰκουμενισμός, βέβαια!
Τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ «ὀρθόδοξοι» ἐκκλησιαστικοὶ Ποιμένες ἐπιβεβαιώνουν μὲ τὸν πιὸ ἀπροκάλυπτο καὶ ἀ(θεό)φοβο τρόπο τὶς ἀνησυχίες τῶν Ὀρθοδόξων γιὰ τὴν ἔκταση καὶ τὸ βάθος τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ Κύριος δὲν παύει νὰ ὁδηγεῖ τὰ ἀπομακρυσμένα ἐκεῖνα πρόβατά του «ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης» (Ἰω. 10, 16) πρὸς νομὰς τῆς σωτηρίας, παρακάμπτοντας ψευδο-ποιμένες ποὺ δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴ σωτηρία τους. Δυστυχῶς, ἴσως ἰσχύει γιὰ πολλοὺς οἰκουμενιστὲς Κληρικοὺς ποὺ ἀρνοῦνται τὸν εὐαγγελισμὸ τῶν ἑτεροδόξων καὶ προκρίνουν τὶς καλὲς «ἐπίσημες» διπλωματικὲς σχέσεις - ἐπειδὴ ἔχουν δεσμευθεῖ ἐγγράφως σὲ κείμενα τῶν «διαλόγων» νὰ ἀποφεύγουν τὸν εὐαγγελισμὸ τῶν αἱρετικῶν - ὁ ταλανισμὸς ποὺ ἐκτόξευσε ὁ Κύριος ἐλέγχοντας τοὺς Φαρισαίους: «τοὺς εἰσερχομένους [εἰς τὴν Βασιλείαν] ἐκωλύσατε» (Λουκ. 11, 52).
Ἂς συγκρίνουμε τὸν πόθο τοῦ κατηχουμένου φίλου μας νὰ γίνει Ὀρθόδοξος καὶ τὰ ἐμπόδια ποὺ συναντᾷ λόγῳ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μὲ τὶς πρόσφατες εἰκόνες μεγαλοσχήμων «ὀρθοδόξων» Κληρικῶν τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων εἴτε νὰ «εὐλογοῦνται» ἀπὸ ἑτεροπίστους, εἴτε νὰ τοὺς ἐπαινοῦν μὲ λόγια καὶ μὲ πράξεις (βλ. ἐπίδοση Κορανίου), καθησυχάζοντάς τους στὴν πλάνη! Οἱ οἰκουμενιστές διαφημίζουν κάποτε-κάποτε τὸν πνευματικὸ γλυκασμὸ τῆς Ὀρθοδοξίας στοὺς ἑτεροδόξους, ἀλλὰ δὲν τοὺς ἀφήνουν νὰ τὸν γευθοῦν μέσῳ τῆς βαπτισματικῆς τους ἐντάξεως στὴν Ἐκκλησία ... Κατὰ τὰ ἄλλα «οἱ διάλογοι συμβάλλουν εἰς τὸ νὰ γνωρίσουν οἱ ἑτερόδοξοι τὴν Ὀρθοδοξίαν, ἄνευ οὐδεμιᾶς ὑποχωρήσεως ἐκ τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως» ...
Ἀκολουθεῖ τὸ γράμμα τοῦ Παλαιο-καθολικοῦ ἱερέως καὶ φίλου μας.
(γιὰ λόγους διακρίσεως ἔχουμε βάλει μόνο τὰ ἀρχικά του, τὸ πλῆρες ὄνομα διατηρεῖται παρ΄ ἡμῖν)
(γιὰ λόγους διακρίσεως ἔχουμε βάλει μόνο τὰ ἀρχικά του, τὸ πλῆρες ὄνομα διατηρεῖται παρ΄ ἡμῖν)
Χ. Μ. Σ.
Κατηχούμενος Ὀρθόδοξος
Κατηχούμενος Ὀρθόδοξος
Semper ad potiora {σ.μ.=Πάντοτε πρὸς τὰ καλύτερα}
Lucem quaerentibus – infirmis salutem {σ.μ.=Φῶς διὰ τοὺς αἰτοῦντας – διὰ τοὺς ἀσθενεῖς σωτηρίαν}
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με
Πράξεις 8, 36.37
Ὡς δὲ ἐπορεύοντο κατὰ τὴν ὁδόν, ἦλθον ἐπί τι ὕδωρ καί φησιν ὁ εὐνοῦχος
Ἰδοὺ ὕδωρ· τί κωλύει με βαπτισθῆναι;
Εἶπε δὲ Φίλιππος· εἰ πιστεύεις ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἔξεστιν.
Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπε· πιστεύω τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.
Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπε· πιστεύω τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.
Φίλτατοι ἐν Χριστῷ ... ,
Σᾶς εὐχαριστῶ πολὺ γιὰ τὸ εὐγενικό σας γράμμα! Καὶ σᾶς εὐχαριστῶ πολὺ ποὺ προσεύχεσθε γιὰ μένα. Ναί, ἐν τῇ προσευχῇ εἴμαστε ἑνωμένοι. Ναί, ὁ Χριστὸς Ἀνέστη! Ἐδῶ καὶ δύο χρόνια προσεύχομαι νὰ γίνω Ὀρθόδοξος, ἀλλὰ φαίνεται ὅτι πρέπει νὰ εἶμαι ὑπομονητικός. Ἡ ἐπίσημη ὀρθόδοξη πολιτικὴ στὴ Γερμανία εἶναι νὰ μὴ βαπτίζουν καθολικοὺς καὶ νὰ καθιστοῦν βέβαιο ὅτι δὲν θὰ γίνουν καὶ πάλι Ἱερεῖς ἐντὸς τῆς Ὀρθοδοξίας. Κάποιος Ὀρθόδοξος Ἀρχιμανδρίτης, μάλιστα, μοῦ εἶπε πρόσφατα νὰ παραμείνω καθολικός ἱερεύς. Κι ὅμως, αἰσθάνομαι καὶ γνωρίζω ὅτι ἡ μόνη ἀληθὴς Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος, ἀκόμη καὶ μέσα στὶς δικές της διαιρέσεις. Ἡ μόνη ὀρθόδοξη ἐκκλησία ποὺ θὰ μὲ βάπτιζε καὶ θὰ ἀποδεχόταν ὡς ἱερέα εἶναι μία μὴ κανονικὴ τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου. Εἶμαι τώρα Παλαιο-καθολικὸς ἱερεὺς ἐπὶ δεκαπέντε ἔτη ἀκριβῶς καὶ ὑπηρετῶ τοὺς ἀνθρώπους ὑπ’ αὐτὴν τὴν ἰδιότητα ἐκ διανοίας καὶ ψυχῆς καὶ καρδίας – καὶ χωρὶς νὰ «κλωσάω» χρήματα, διότι κερδίζω ἀρκετὰ ὑπὸ τὸ ἄλλο ἐπάγγελμά μου ………….
Ἐδῶ καὶ σχεδὸν δύο χρόνια τώρα μαθαίνω νέα ἑλληνικὰ καὶ θὰ ἤθελα νὰ τὰ ἐξασκήσω εὑρισκόμενος σὲ ὀρθόδοξο περιβάλλον. Ἐντὸς τῶν δύο αὐτῶν ἐτῶν ἔχω ἀγοράσει καὶ διαβάσει ἑβδομήντα ἑπτὰ ὀρθόδοξα βιβλία, κυρίως στὰ γερμανικά, γαλλικά (Jean-Claude Larchet), ἱσπανικὰ καὶ ἀγγλικά. Μάλιστα διαβάζω τὴ γερμανικὴ μετάφραση τοῦ Κωνσταντίνου Γιαννιτσιώτη γιὰ τὸν Γέροντα Πορφύριο (470 σελίδες). Ἐλπίζω νὰ σᾶς δῶ τὸ 2013, ὅταν μοῦ ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς νὰ πάω ἀκόμη μιὰ φορὰ στὸν ἱερὸ Ἄθωνα, τὸν Μάϊο τοῦ 2013.
Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς εὐλογεῖ. Τὴν ἀγάπη μου καὶ τὶς καλύτερες εὐχὲς στὸν Γέροντά σας καὶ ὅλους τοὺς ἐν Χριστῷ Ἀδελφούς σας. Χ. Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου