«οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (15ο ΜΕΡΟΣ)

Ας δούμε μερικές Χρυσοστομικές ρήσεις προς βοήθειά μας εις τον πόλεμο κατα των πονηρών πνευμάτων

Γιά νά αποφύγουμε τίς παγίδες του χρειάζεται σωστή πίστις καί βίος ενάρετος

Υπάρχουν μερικοί πού βρίσκονται στην παγίδα του διαβόλου από τόν τρόπο της ζωής τους. Δεν πρέπει όμως ούτε γι αυτούς νά άπελπιζώμαστε. Βέβαια τό νά μήν κάνη κάποιος τό θέλημα του Θεού είναι διαβολική παγίδα.

Όπως ακριβώς τό σπουργίτι, κι αν ακόμη δέν πιάνεται ολόκληρο, άλλ' από τό ένα πόδι, βρίσκεται στην εξουσία εκείνου πού έβαλε τήν παγίδα, έτσι καί με;iς, κι αν ακόμη δέν κατεχώμαστε εξ ολοκλήρου, καί μέ τήν πίστι μας καί μέ τόν τρόπο της ζωής μας, αλλά μόνο μέ τόν τρόπο της ζωής μας, βρισκόμαστε υπό τήν εξουσία του διαβόλου.

Διότι λέγει· «Ου πάς ό λέγων μοι Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις τήν Βασιλείαν των ουρανών»· "Δέ θά μπή στή βασιλεία μου κάθε ένας πού μέ αποκαλεί Κύριε, Κύριε", (Ματθ. 7,21), καί πάλι· «Ουδέποτε έγνων υμάς· άποχωρείτε άπ' έμού οί εργαζόμενοι τήν άνομίαν»· "δε σας γνωρίζω, άπομακρυνθήτε άπό εμένα σεις πού εργάζεσθε τήν ανομία" (Ματθ. 7,23). Βλέπεις ότι κανένα κέρδος έχουμε άπό τήν πίστι, όταν μας άγνοή ό Δεσπότης; Καί στις παρθένες τό ϊδιο λέγει" «Ούκ οίδα υμάς»· "δε σας γνωρίζω" (Ματθ. 25,12).

Ποιο, λοιπόν, είναι τό κέρδος της παρθενίας καί τών πολλών ιδρωτών, όταν τίς άγνοή ό Δεσπότης; Καί σέ πολλά άλλα σημεία βέβαια βρίσκουμε νά μήν κατηγορούνται καθόλου γιά τήν πίστι, νά τιμωρούνται όμως μόνον γιά τήν κακή τους ζωή· όπως πάλι άλλού νά μήν κατηγοροΰνται καθόλου γιά τή ζωή τους, άλλά νά οδηγούνται στην απώλεια γιά τό διεστραμμένο τους δόγμα. Διότι αυτά συνδέονται στενά μεταξύ τους. (Β' Τιμόθεον, ΣΤ' ΕΠΕ 23,572. ΡG 62,633)

Όταν προξενή κάποιο κακό, καθιστά λαμπρότερους εκείνους που το υπομένουν

Ή κακία γίνεται τροφή καί αιτία λαμπρότητος της άρετής. Διότι ό Θεός, χρησιμοποιώντας τήν κακία, όπως συμφέρει σ' εμάς, κάνει πιό ένδοξα τά δικά μας. Καί ό διάβολος, όταν κάνη κάποιο κακό, καθιστά λαμπρότερους εκείνους, πού τό υπομένουν.

Γιατί, λοιπόν, λέγει, αυτό δέν έγινε στην περίπτωσι του Αδάμ, άλλ' έχασε καί τήν τιμή πού είχε; Βέβαια και σ' εκείνον ό Θεός μεταχειρίσθηκε τήν τιμωρία γιά ωφέλειά του, εάν όμως έπαθε κάτι, αυτός ό ίδιος αδίκησε τόν εαυτό του. Διότι τά κακά εκείνα πού γίνονται σέ μας άπό τους άλλους, μας γίνονται αίτία μεγάλων αγαθών, ένώ έκείνα πού γίνονται άπό μας τους ίδιους, δέν μας ωφελούν καθόλου. Διότι, επειδή, όταν αδικούμαστε άπό άλλους πονάμε, όχι όμως καί όταν αδικούμαστε απο μας τους ίδιους, δείχνει ό Θεός ότι, εκείνος πού αδικεί τόν εαυτό του βλάπτεται· καί πολύ σωστά, ώστε εκείνο νά τό υποφέρουμε μέ γενναιότητα, όχι όμως καί αυτό. ΄Αλλωστε στην περίπτωσι του Αδάμ, όλη ή περίπτωσις βαρύνει τόν ίδιο αποκλειστικά. Γιατί, δηλαδή, πίστεψες στά λόγια της γυναίκας; γιατί, δηλαδή, δέν τήν αντέκρουσες, ένώ σέ συμβούλευε αντίθετα άπό εκείνα πού είπε ό Θεός; Σύ τελικά, είσαι ό αίτιος, επειδή, εάν ήταν ό διάβολος, έπρεπε, σύμφωνα μέ αυτό, νά οδηγούνται στην απώλεια όλοι εκείνοι πού πειράζονται άπό αυτόν· έφ' όσον όμως δέν οδηγούνται στην απώλεια, ή αιτία βρίσκεται σέ μας.

Πολλά συμβαίνουν άπό τή δική μας αδιαφορία

Άλλα έπρεπε, λέγει, όλοι εκείνοι, πού πειράζονται άπό τό διάβολο, νά έχουν άναδειχθή νικητές. ΄Η, εάν ή αιτία βρίσκεται σέ μας, έπρεπε καί χωρίς τό διάβολο νά οδηγούμαστε στην απώλεια.

Αυτό καί γίνεται. Διότι πολλοί καί χωρίς τό διάβολο οδηγούνται στην απώλεια. Διότι ασφαλώς δέν τά προξενεί όλα αυτός, άλλα πολλά συμβαίνουν καί μόνον άπό τή δική μας αδιαφορία. Έάν κάπου γίνεται αίτιος καί εκείνος, αυτό συμβαίνει επειδή εμείς κάναμε τήν αρχή.

Διότι, πές μου, σέ παρακαλώ, πότε ό διάβολος ύπερίχύσε του Ιούδα; Όταν, λέγει, εισήλθε σ' αυτόν ό σατανάς. Άλλ' άκουσε τήν αίτία· «κλέπτης ην ... καί τά βαλλόμενα έβάσταζεν»· ''ήταν κλέφτης καί αφαιρούσε εκείνα πού έβαζαν στό ταμείο" (Ίω. 12,6). Ό ίδιος τόν άφησε νά μπή μέσα του, μέ όλη τήν άνεσί του. Επομένως δέν κάνει ό διάβολος τήν αρχή, άλλ' εμείς τόν δεχόμαστε καί τόν καλούμε. (Εις τάς Πράξεις, ΝΔ ' ΕΠΕ 16Β, 266-268. ΡG 60,377)

Εάν δέν ήταν ό Κύριος μαζί μας...

Αυτό καί μείς ας λέμε τώρα. «Ει μή ότι Κύριος ην εν ήμίν... ζώντας αν κατέπιον ημάς»· "αν δέν ήταν ό Κύριος μαζί μας, ζωντανούς θά μας κατέπιναν" (Ψαλμ. 123,1-3). Διότι τί δέ θά μπορούσε νά κάνη ό εχθρός μας ό διάβολος, αν ό Κύριος δέν ήταν μαζί μας; ΄Ακουσε τί λέγει ό Χριστός στό Σίμωνα Πέτρο: «Σίμων, Σίμων, ιδού ό Σατανάς έξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τόν σίτον· εγώ δέ έδεήθην περί σου, ϊνα μή έκλίπη ή πίστις σου»· "Σίμων, Σίμων, ό Σατανάς σας ζήτησε γιά νά σας κοσκινίση όπως τό σιτάρι, εγώ όμως προσευχήθηκα για σένα να μη σε εγκαταλείψη ή πίστις σου" (Λουκ. 22,31). Διότι είναι κακό καί αχόρταγο θηρίο καί άν δέ χαλιναγωγούταν συνέχεια, όλα θά μπορούσε νά τά άνατρέψη καί νά τά κάνη άνω κάτω. ΄Αν, δηλαδή, στην περίπτωσι του Ίώβ, πού πήρε καί κάποια άδεια, ξεθεμελίωσε τό σπίτι του, γέμισε πληγές τό σώμα του, του προξένησε τόσο μεγάλη τραγωδία, κατάστρεψε τήν περιουσία του, ώδήγησε τά παιδιά του στον τάφο, τό σώμα του τό έκανε νά γεμίση άπό σκουλήκια, τήν γυναίκα του τήν έφερε αντιμέτωπή του, τους φίλους του, τους εχθρούς του, ώδήγησε τους υπηρέτες του νά πουν τέτοια λόγια, έάν δέν συγκρατούταν μέ αμέτρητα χαλινάρια, πώς δέ θά μπορούσε όλους νά τους καταστρέψη; (Εις τόν ΡΛΑ ' Ψαλμόν, ΕΠΕ 6,664-666 ΡG 55,353)

Ό πόλεμος είναι δύσκολος

΄Αν, λοιπόν, ύπάρχη πόλεμος, άν υπάρχουν τέτοιες παρατάξεις, άν οί αρχές είναι ασώματες, άν υπάρχουν οί κοσμοκράτορες, εαν υπάρχουν τα πνευματικά όντα τής πονηρίας, πές μου, πώς ζής ζωή καλοπεράσεως; πώς είσαι διασκορπισμένος; πώς θά μπορέσουμε νά νικήσουμε άφωπλισμένοι; Ό καθένας καθημερινά ας λέγη αυτά στον εαυτό του, όταν θυμώνη, όταν κυριαρχήται άπό υλικές επιθυμίες, όταν ψάχνη τόν γεμάτο άπό ηδονή καί μάταιο αυτό βίο.

΄Ας άκούη τό μακάριο Παύλο, πού λέει: "Ούκ έστιν ημίν ή πάλη προς αίμα καί σάρκα, άλλα προς τάς αρχάς, προς τάς εξουσίας· "δέν έχουμε νά παλαίψουμε μέ αντιπάλους, πού έχουν σώμα καί σάρκα, άλλα μέ τίς αρχές, μέ τίς εξουσίες" (Έφεσ. 6,3). Αυτός ό πόλεμος είναι πολύ πιό δύσκολος άπό τόν αισθητό, ή πάλη είναι πολύ πιό δυνατή. Σκέψου πόσο χρόνο παλεύει αυτός, γιά ποιόν πυγμαχεί καί ασφάλισε τόν έαυτό σου.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ

1. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (1ο ΜΕΡΟΣ)
2. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (2ο ΜΕΡΟΣ)
3. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (3ο ΜΕΡΟΣ)
4. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (4ο ΜΕΡΟΣ)
5. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (5ο ΜΕΡΟΣ)
6. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (6ο ΜΕΡΟΣ)
7. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (7ο ΜΕΡΟΣ)
8. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (8ο ΜΕΡΟΣ)
9. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (9ο ΜΕΡΟΣ)
10. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (10ο ΜΕΡΟΣ)
11. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (11ο ΜΕΡΟΣ)
12. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (12ο ΜΕΡΟΣ)
13. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (13ο ΜΕΡΟΣ)
14. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (14ο ΜΕΡΟΣ)