Καί ό προφήτης Ζαχαρίας προτρέπει τήν ταπεινή Κόρη της Ναζαρέτ νά χαίρει καί νά ευφραίνεται, άφοΰ ώς Θεοτόκος θά φιλοξενήσει μέσα στά σπλάχνα Της τόν Κύριο Της και Θεό. Καί ή γνωστή μας προφητεία: 'Τέρπου καί εύφραίνου, θύγατερ Σιών, διότι ιδού έγώ έρχομαι καί κατασκηνώσω εν μέσω σου, λέγει Κύριος" (Ζαχ. Β'Ί4).
Ό προφήτης Ιεζεκιήλ κάνει λόγο γιά τό μυστήριο της άειπαρθενίας της Θεοτόκου. και είναι πολύ παραστατική η συμβολική εικόνα ποϋ στήνει στά μάτια της ψυχής μας. Παρομοιάζει σ' αυτή τη Θεοτόκο ώς πύλη πού παραμένει πάντοτε σφραγισμένη καί κλεισμένη, γιατί μόνο ό Αρχοντας-Θεός θά ενθρονιστεί σ' αυτή.Καί ή ερμηνεία της προφητείας:
"Μέ έφερε στην όδό της πύλης, πού όδηγεί στους ιερούς χώρους τοΰ ναοΰ, σ' αυτή που βλέπει προς τήν εξωτερική άνατολική πύλη. Αυτή ήταν κλειστή. Καί ό Κύριος μου είπε· αύτή ή πύλη θά είναι κλειστή, δέν θα ανοιχθεί και κανένας δεν θά περάσει διά μέσου αύτης, διότι ό Κύριος, ό Θεός του Ισραήλ θά εισέλθει δι' αύτης και θα μείνει και πάλι κλεισμένη. Διότι ό άρχοντας θά καθίσει σ' αυτή καί θά φάγει τόν άρτο ενώπιον τοΰ Κυρίου. Θά εισέλθει άπό τήν είσοδο της στοάς της πύλης αυτής καί διά της αυτής πάλι όδού θά έξέλθει'' (ΜΔ' 1-3).
Τόσο παραστατικά γίνεται λόγος εδώ γιά τό μεγάλο θαύμα της Άειπαρθένου! Διαφυλάχθηκε ή Κόρη της Ναζαρέτ από τό Θεό γιά νά γίνει ό αποκλειστικός ναός τοΰ Σωτήρα! Καί μετά τή γέννηση του Υίου του Θεού παρέμεινε καί πάλι Παρθένος!
Σχετική μέ τήν προφητεία τοΰ Ιεζεκιήλ είναι καί ή γνώμη τοΰ αγίου Ιωάννου τοΰ Δαμάσκηνου: "Σήμερα κτίζεται ή πύλη πού βλέπει στην ανατολή, άπό όπου ό Χριστός θά εισέλθει καί θά εξέλθει αφήνοντας την κλεισμένη". (Έλλ.Πατρολογία Ρ.G. 96, 665 έκδ. Κ.Ε.Π.Ε. Αθήναι 1989)
Kαί ό προφήτης Δανιήλ έχει διατυπώσει προφητεία σχετική μέ τό μυστήριο της Ενανθρωπήσεως του Kυρίου και το μοναδικό ρόλο πού θά διαδραμάτιζε σ' αυt;o ή Παρθένος καί Θεοτόκος Μαριάμ. Ηταν τότε πού οί πατριώτες του Ιουδαίοι βρίσκονταν αίχμάλωτο ι καί έξόριστοι στή Βαβυλώνα. Μαζί τους καί ό προφήτης. Εκείνα τά χρόνια ό βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ είδε τό ακόλουθο όνειρο:
Ένα πελώριο άγαλμα μέ μορφή άνθρωπου, του οποίου ή κεφαλή ήταν άπό χρυσό, τά χέρια καί τό στήθος άπό ασήμι, ή κοιλιά καί οί μηροί χάλκινοι, οί κνήμες άπό σίδηρο καί τά πόδια άπό σίδηρο καί όστρακο. Ξαφνικά είδε ό βασιλ μέσ' στό όνειρο του λίθος νά κόπτεται άπό όρος "άνευ χειρών", νά πέφτει πάνω στό μεγαλοπρεπές αυτό άγαλμα καί νά τό συντρίβει, καθώς ό λίθος αυτός μ' ένα θαυμαστό τρόπο "έγενήθη όρος μέγα καί έπλήρωσε πασαν τήν γην (Δανιήλ Β΄, 31-35).
Τό αποκαλυπτικό αυτό όνειρο του βασιλιά Ναβουχοδονόσορ μόνο ό προφήτης Δανιήλ μπόρεσε νά τό ερμηνεύσει. Καί μέσα άπό τήν ερμηνεία του αντιλαμβανόμαστε καί τήν προφητεία πού εμπεριείχε:
Έτσι, τό όρος, άπό τό όποιο κόπηκε έκείνος ο λίθος ''άνευ χειρών", προεικόνιζε τήν Παναγία, διότι έξ Αυτής -χωρίς την ανθρώπινη μεσολάβηση- προήλθε κατά σάρκα ό Χριστός, ό Ακρογωνιαίος Λίθος τοΰ σύμπαντος. Στή συνέχεια ό Λίθος-Χριστός παρουσιάζεται ώς ένα ασύλληπτο σέ έκταση καί ύψος όρος, άφού καλύπτει όλη τή γη. Καί ό συμβολισμός αυτός έξηγεἰται μέ τήν έξαπλωση καί επικράτηση της διδασκαλίας τοΰ Κυρίου Ιησού σ' όλα τά τότε ειδωλολατρικά βασίλεια- πού απεικονίζονται μέ τά διάφορα μέρη του παραδόξου εκείνου άγάλματος-άλλά καί σέ όλο τόν κόσμο αργότερα.
Ό ιερός υμνογράφος εμπνεόμενος άπό τό περιεχόμενο αυτής της προφητείας πλέκει τό δικό του ύμνο:" Ορος άλατόμητον, λίθος άχειροποίητός Σου προήλθε σαρκοφόρος, χαίρε βάθος άμέτρητον".
Μετά άπό όλα όσα σημειώθηκαν, γίνεται αντιληπτό γιατί η προφητεία τοϋ Δανιήλ διαβάζεται στον Έσπερινό τών Χριστουγέννων.
Καί ό προφήτης Άββακούμ δίνει γιά τήν Παναγία εικόνα παρόμοια μέ εκείνη του προφήτη Δανιήλ. Σημειώνει στην περίφημη ώδή του: "Ό Θεός άπό Θαιμάν ήξει, καί ό άγιος έξ όρους κατασκίου δασέος" (Άββακούμ Γ΄ 3).
Στήν προφητεία αυτή ή Παρθένος παρομοιάζεται μέ όρος κατάσκιο καί δασύ, διότι Της αποδίδεται υψίστη αρετή καί αγιότητα. Καί εξαίρεται μέ τήν υπέροχη αυτή προφητική προεικόνιση ή ζωτικότητα τής αγιότητας Της, άλλα καί ό πλούτος τής πνευματικής τελειότητας της Παναγίας, τήν οποία φανερώνουν τά θαλερά καί δροσερά δένδρα του δάσους. Καί όπως ακριβώς τό όρος είναι υψηλό καί διακρίνεται άπό παντού, έτσι υψώθηκε καί ή αρετή καί ή αγιότητα τής Παρθένου, καί έγινε περίβλεπτη καί γνωστή σ' όλους. Έξάλλου είναι Αυτή πού μόνη "έν γυναιξί" πήρε τό τίτλο τής "Κεχαριτωμένης" καί μάλιστα άπό άρχαγγελικό στόμα!
Καί ό ποιητής τοΰ Άκαθίστου "Υμνου εμπνεόμενος καί άπό την προφητεία του Αββακούμ θά ψάλλει μελωδικά: "Χαίρε, πίον όρος καί τετυρωμένον έν Πνεύματι". Ναί. Ή Πανάγια μας υπήρξε όντως τό καθαρότατο δοχείο του 'Αγίου Πνεύματος!
Καί πάλι ό ίερός Δαμασκηνός εμπνεόμενος άπό τίς προφητείες τοΰ Δανιήλ καί τοΰ Άββακούμ, όμολογεί γιά τήν αγιοτητα καί τή μοναδική αποστολή τής Άειπαρθένου, ότι Εκείνη είναι: "Τό άστραποβόλο βουνό τοΰ Κυρίου, τό όποίο ξεπερνά κάθε αγγελικό βουνό καί κάθε ανθρώπινη μεγαλωσύνη, άπό όπου ευδόκησε νά άποκοπεί σωματικά ό άχειροποίητος λίθος, ό Χριστός, ή μία υπόσταση, ή οποία ένωσε τά πρίν διεστώτα, τή θεότητα καί τήν ανθρωπότητα, τους άγγέλους καί τους ανθρώπους, τους ειδωλολάτρες καί τό σαρκικό Ισραήλ σ' ένα καί μόνο πνευματικό Ισραήλ". (Ελλ.Πατρολογία Ρ.G. 96, 669 έκδ.Κ.Ε.Π.Ε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου