ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ'' (2ον)

Παπισμὸς καὶ
Προτεσταντισμὸς

Ὁ οἰκουμενιστὴς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀπεσιώπησε καὶ τὴν σύγκρισιν, τὴν ὁποίαν ἔκανεν ὁ Ἅγιος Νεκτάριος διὰ τὴν διαφορὰν τῆς «Δυτικῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν Διαμαρτυρομένων Ἐκκλησίας» εἰς τὸ ἔργον του «Αἱ οἰκουμενικαὶ σύνοδοι». Μεταφέρομεν περιληπτικῶς τὰς ἀπόψεις του, ἐκ τοῦ βιβλίου «Ὀρθοδοξία καὶ Παπισμός – ἡ αἵρεσις τοῦ Παπισμοῦ» τοῦ καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους πατρὸς Γεωργίου Καψάνη.
Γράφει εἰς αὐτὸ μεταξὺ ἄλλων:
«…ἀφοῦ κάθε Προτεστάντης θεωρεῖται ὅτι δύναται νὰ ἑρμηνεύῃ τὴν Ἁγίαν Γραφὴν ὀρθῶς, ἀνεξαρτήτως τῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι ὁ ἀνθρωποκεντρισμὸς τοῦ Παπισμοῦ μὲ ἄλλον σχῆμα εἰσῆλθεν εἰς τὸν Προτεσταντισμόν.
Συγκρίνων τὴν Δυτικὴν Ἐκκλησίαν πρὸς τὸν Προτεσταντισμὸν ὁ ἅγιος πατὴρ ἡμῶν Νεκτάριος Πενταπόλεως εὑρίσκει ὡς κοινὸν σημεῖον τὸν ἀτομικισμόν. “Μόνη δὲ διαφορὰ μεταξὺ τῶν δυὸ αὐτῶν συστημάτων εἶναι ἡ ἑξῆς: Ἐν μὲν τῇ Δυτικῇ Ἐκκλησίᾳ τὸ ἄτομον, ἤτοι ὁ Πάπας, συγκεντροῖ περὶ ἑαυτὸν πολλὰ βωβὰ καὶ ἀνελεύθερα πρόσωπα συμμορφούμενα ἑκάστοτε πρὸς τὰς ἀρχὰς καὶ τὰ φρονήματα τοῦ ἐπικαθημένου ἀτόμου. Ἐν δὲ τῷ Προτεσταντισμῷ ἡ Ἐκκλησία συνεκεντρώθη περὶ τὸ ἄτομον. Ὅθεν ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἄτομον καὶ οὐδὲν πλέον. Ἀλλὰ τὶς δύναται νὰ ἐγγυηθῇ ἡμῖν περὶ τῆς ὁμοφροσύνης ὅλων τῶν Παπῶν; Ἀφοῦ δὲ πᾶς Πάπας κρίνει περὶ τοῦ ὀρθοῦ κατὰ τὸ δοκοῦν αὐτῷ καὶ ἑρμηνεύει τὴν Γραφήν, ὡς βούλεται, καὶ ἀποφθεγματίζεται, ὡς θεωρεῖ ὀρθόν, κατὰ τί διαφέρει οὗτος τῶν παντοίων δογματιστῶν τῆς Προτεσταντικῆς Ἐκκλη σίας; ὁποία διαφορὰ τῶν ἀρχόντων; Ἴσως ἐν μὲν τῇ τῶν Προτεσταντῶν ἕκαστον ἄτομον ἀποτελεῖ μίαν Ἐκκλησίαν, ἐν δὲ τῇ Δυτικῇ ὅλην τὴν Ἐκκλησίαν ἀποτελεῖ ἐν ἄτομον, οὐχὶ πάντοτε τὸ αὐτό, ἀλλ᾿ ἀείποτε ἕτερον”.
Ἀλλὰ καὶ ἡ Ἀνατολὴ δὲν ἐταλαιπωρήθη ὀλιγώτερον ἀπὸ τὸν παπισμόν. Ἂς ἐνθυμηθῶμεν τὰς σταυροφορίας, τοὺς βιαίους προσηλυτισμοὺς καὶ τὰς ἐξοντώσεις Ὀρθοδόξων λαῶν, τὴν ἐπαίσχυντον οὐνίαν, ἡ ὁποία διὰ δολίων μέσων προσηλυτίζει ὀρθοδόξους εἰς τὸν παπισμόν.
Ὄχι πρὸ πολλῶν ἐτῶν ἡ οὐνία ἱδρύσασα διαφόρων τύπων οὐνιτικὰς “ἐκκλησίας” κατέφαγε μέγα μέρος τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ἀντιοχείας.
Πλῆθος δὲ Σλαύων Ὀρθοδόξων βιαίως προσηρτῶντο εἰς τὸν παπισμόν, ὁσάκις αἱ πολιτικαὶ συνθῆκαι ἐπέτρεπον τοῦτο εἰς τὸ Βατικανόν.
Κατὰ τὸν Β´ Παγκόσμιον πόλεμον 800.000 Ὀρθοδόξων Σέρβων ἐθανατώθησαν ὑπὸ τῶν παπικῶν, διότι ἠρνήθησαν νὰ προσέλθουν εἰς τὸν παπισμόν. Σέρβοι Ὀρθόδοξοι διασωθέντες ἀπὸ τὸν θάνατον μοῦ ὡμίλησαν μὲ φρίκην διὰ τὴν φοβερὰν γενοκτονίαν τῶν Σέρβων Ὀρθοδόξων. Ὅλα δὲ αὐτὰ ἐν ὀνόματι τοῦ “Ἀλαθήτου Τοποτηρητοῦ” τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆς γῆς.
Ἡ ἀθεΐα ἐξ ἄλλου, ποὺ πλήττει σήμερον τὸν δυτικὸν κόσμον, θεωρεῖται ὡς ἀντίδρασις εἰς τὴν διεστραμμένην περὶ Θεοῦ διδασκαλίαν τῶν δυτικῶν. Αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ παπισμὸς εὑρίσκεται εἰς πνευματικὸν ἀδιέξοδον καὶ φοβερὰν ἐσωτερικὴν κρίσιν ἐκδηλουμένην καὶ διὰ τοῦ αὐτοαποσχηματισμοῦ πολλῶν κληρικῶν του».

Ὁ Ἅγιος ἐσταμάτησε
τὴν ἀλληλογραφίαν
μὲ ἑτεροδόξους

Ὁ οἰκουμενιστὴς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος «ἐπεστράτευσεν» ἕν κείμενον τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, διὰ νὰ καταδείξη ὅτι ἀκολουθῆ τὴν «γραμμήν» του ἔναντι τῶν ἑτεροδόξων, ἀπεσιώπησεν ἕνα ἀκόμη γεγονός. Ὁ Ἅγιος εἶχεν ἀνοίξει ἀλληλογραφίαν μὲ τοὺς Ἀγγλικανοὺς Προτεστάντας. Τὸν ἐβοήθη εἰς αὐτὸ ἡ λογία καὶ ἀγγλομαθὴς μοναχὴ Ἀθανασία Ἀβέρωφ. Ὅταν διεπίστωσεν ὅτι αὐτοὶ δὲν εἶχον διάθεσιν νὰ ἀσπασθοῦν τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ ὅτι ἀπὸ τὸν διάλογον δὲν προήρχετο ὠφέλεια, ἐσταμάτησε τὴν ἀλληλογραφίαν. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κάνει τὸ ἀντίθετον: Συμπροσεύχεται μαζί των, ἐξισώνει τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μὲ αὐτὰ τῶν αἱρετικῶν, καταφρονεῖ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, ἀναγνωρίζει ὡς κανονικὰς Ἐκκλησίας τὰς «Ἐκκλησίας» τῶν Παπικῶν, τῶν Μονοφυσιτῶν κ.λπ..
Ὁ Ἅγιος διέκοψε τὴν ἀλληλογραφίαν ἐφαρμόζων τὴν ἐντολὴν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ τὴν πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ».
Ἕως σήμερον ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης δὲν ἔχει ἐφαρμόσει τὴν ἐντολὴν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἀντιθέτως προβαίνει εἰς ἀπαραδέκτους συμβιβασμούς, νοθεύων τὴν Πίστιν καὶ τὸ Ὀρθόδοξον φρόνημα.

Γνήσιον τέκνον
τοῦ μακαριστοῦ Ἀθηναγόρου

Ὁ οἰκουμενιστὴς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης θέτων τὸ κείμενον τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου περὶ ἑτεροδόξων εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τῆς «διπλωματίας τῆς ἀγάπης», τὴν ὁποίαν ἀνεκάλυψεν ἡ Β´ Βατικανὴ Σύνοδος καὶ ἐξαφανίζων τὸ ἀντιπαπικὸν «στίγμα» καὶ τὸ ἔργον τοῦ Ἁγίου, ἐπανέλαβε, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, τὴν διακήρυξιν τοῦ μακαριστοῦ οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου, ὁ ὁποῖος τὸ 1963 εἶχεν ἀποφανθῆ: «Νὰ βάλωμε τὰ δόγματα εἰς τὴν ἀποθήκην». Ὡς εἶχεν ἀναλύσει εἰς τὴν μελέτην του περὶ Οἰκουμενισμοῦ ὁ μακαριστὸς καθηγητὴς Κωνσταντῖνος Καβαρνός (1997) ὁ Ἀθηναγόρας διὰ τῆς διακηρύξεως αὐτῆς ἔλεγε: «Θεολογία ἴσον ἀγάπη». Καὶ συνεπλήρωνε: «Ὁ Ἀθηναγόρας ἀφήρεσε τὸ “Πηδάλιον” ἀπὸ τὸ Πλοῖον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ τοιουτοτρόπως ἄφησεν αὐτὸ νὰ ὠθῆται τῇδε κακεῖσε ὑπὸ τῶν ἀνέμων τῶν ἑτεροδόξων ὁμολογιῶν. Ἰδιαιτέρως ὑπὸ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς “ Ἐκκλησίας”. Ἔτσι παρατηροῦμεν κοινὰς προσευχάς, αἱ ὁποῖαι καλοῦνται “οἰκουμενικαὶ προσευχαί” μετὰ τῶν ἑτεροδόξων, τοῦ ἰδίου τοῦ Πάπα συμπεριλαμβανομένου τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως».
Ὁ σημερινὸς οἰκουμενιστὴς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἶναι «γνήσιον τέκνον» τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου. Παραθεωρεῖ τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας μας, καταφρονεῖ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, ὑποκριτικῶς (ὅπως καὶ ἄλλοι οἰκουμενισταὶ Ἀρχιερεῖς) ἐκφωνεῖ τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως, θυσιάζει τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως πρὸς χάριν τῆς ἀγαπολογίας. Ἔφθασεν ἕως τοῦ σημείου διὰ τὴν ἐπίτευξιν τῶν στόχων του νὰ ἐπικαλῆται τὸ κείμενον τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, ἀποσιωπῶν τὸ ἀντιπαπικόν του ἔργον, εἰς μίαν προσπάθειαν νὰ πλήξη τὰς ἀντιπαπικὰς δυνάμεις καὶ νὰ καταδείξη ὅτι ἀκολουθεῖ τὴν «γραμμὴν» τοῦ Ἁγίου. Εἶναι ἀδίστακτος καὶ δὲν σέβεται τίποτα.

Γ. ΖΕΡΒΟΣ

ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΑΡ.ΦΥΛ. 1905