Καίριες ἐπισημάνσεις τοῦ Καθηγουμένου τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Ἀναγνῶσται τοῦ «Ο.Τ.» ἐζήτησαν νά δημοσιεύσωμεν ὁμιλίαν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Καθηγουμένου τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου (Πεντάλοφος Παιονίας, Κιλκίς), τήν ὁποίαν ἔκανεν εἰς τάς ἀρχάς Ὀκτωβρίου. Εἰς τήν ὁμιλίαν αὐτήν ἔκανε κρισίμους πνευματικάς ἐπισημάνσεις διά τήν κρίσιν. Εἰς αὐτήν τήν ὁμιλίαν στρέφεται ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ νέα θρησκεία, ἡ ὁποία καταργεῖ τήν μοναδικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. «Πήραμε τά Ἅγια Μυστήρια καί τά δώσαμε στίς πόρνες (αἱρέσεις καί ἁμαρτωλούς ἀρχηγούς τῶν θρησκειῶν)». Οὐσιαστικῶς ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου στρέφεται καί ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, πού σύρει τόν χορόν τῆς Νέας Θρησκείας, τόν Οἰκουμενισμόν, ἀλλά καί ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν τόν Οἰκουμενισμόν, καταργοῦντες τήν μοναδικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Ἐκ τῆς ὁμιλίας δημοσιεύομεν τό ἀκόλουθον χαρακτηριστικόν ἀπόσπασμα:
«Μέ ρωτᾶτε νά σᾶς πῶ γιά τήν κρίση.
Καλύτερα θά ἦταν νά σᾶς πῶ γιά τίς κρίσεις. Γιατί ἡ κρίση, πού ζοῦμε σήμερα, εἶναι συνέχεια ἄλλης κρίσης, πού καί ἐκείνη εἶναι συνέχεια τῆς πρώτης καί μητέρας τῶν κρίσεων.
Ἡ πρώτη λοιπόν κρίση εἶναι ἡ πνευματική κρίση, πού ἔχει τήν αἰτία της στήν ἀπιστία ἤ στήν παροδική πίστη ἤ στήν ὀλιγοπιστία. Ἡ κατάσταση αὐτή ἔφερε τήν πνευματική κρίση. Καρποί καί φανέρωση τῆς πνευματικῆς κρίσης εἶναι ἡ συνεργασία μας μέ τήν Νέα Θρησκεία, τόν Οἰκουμενισμό, ὁ ὁποῖος καταργεῖ ὅλες τίς θρησκεῖες, ἀκόμη καί τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι ἡ νέα θρησκεία, ὑποκατάστατο τῆς μοναδικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Γυρίσαμε τήν πλάτη στόν Χριστό καί στραφήκαμε πρός ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι φανερώθηκαν στήν ζωή μας ἀντί τοῦ Χριστοῦ! Θυμηθεῖτε τόν ἄσωτο υἱό, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ πῆρε τήν περιουσία ἀπό τόν πατέρα, ἔφυγε ἀπό αὐτόν καί τήν κατέφαγε μετά πορνῶν καί ἁμαρτωλῶν. Πήραμε τήν περιουσία καί τήν οὐσία – τά Ἅγια Μυστήρια – τά δώσαμε στίς πόρνες (αἱρέσεις καί ἁμαρτωλούς ἀρχηγούς τῶν θρησκειῶν) μέ ἀποτέλεσμα ἡ ἀνηθικότητα νά γίνει ἡ δεύτερη κρίση σ᾿ ὅλον τόν κόσμο, ἀλλά καί στά μέλη τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας! Οἱ πιστοί ἔγιναν ἄπιστοι καί οἱ ἄπιστοι ἀνήθικοι. Ἔτσι λοιπόν ἡ Μάνα γέννησε τήν Κόρη, ἡ ἀπιστία γέννησε τήν ἀνηθικότητα. Τότε ὁ ἄσωτος υἱός πτώχευσε καί βόσκοντας μαζί μέ τούς χοίρους, ἔτρωγε ἀπό τήν τροφή τους. Οἱ χοῖροι εἶναι τά ζῶα ἐκεῖνα, πού ἀντιπροσωπεύουν τήν ἀνηθικότητα καί τήν ἡδονή. Τρίτη λοιπόν κρίση, ἡ οἰκονομική. Πτωχεύσαμε πλέον. Ἀλλά μέχρι τώρα μιμηθήκαμε τόν Ἄσωτο. Θά συνεχίσουμε νά τόν μιμούμεθα; Ἤ θά συνεχίσουμε στήν καταστροφή;Ἐκεῖνος ἐπέστρεψε στόν πατέρα καί τοῦ ἔδωσε μεγάλη χαρά μέ τήν μετάνοιά του. Ἐμεῖς τί θά κάνουμε;
Ζήσαμε τήν ἀπιστία καί γεννήθηκε ἡ ἀνηθικότητα. Ζήσαμε τήν ἀνηθικότητα καί φθάσαμε στήν πενία. Τώρα νά προσευχόμεθα νά ἐπιστρέψουμε στόν Πατέρα μέ τήν μετάνοια, γιά νά λάβουμε «τήν στολήν τήν πρώτην». Καί τό δακτυλίδι νά κοσμήσει τό χέρι μας. Καί ὁ μόσχος πολύς… Φοβοῦμαι ὅμως, ἀδελφοί μου, ὅτι ἡ συνέχεια τῆς ἁμαρτωλῆς πορείας θά μᾶς φέρει στήν τέταρτη κρίση. Καί τότε, ἡ θάλασσα θά γίνει κόκκινη. Τά βουνά καί τά φαράγγια θά γίνουν κόκκινα ἀπό τό αἷμα! Ἄς μιμηθοῦμε τόν ἄσωτο υἱό, γιά νά σωθοῦμε. Ὁ Θεός περιμένει τήν ἐπιστροφή μας. Ἀρκετά ζήσαμε μέσα στόν βοῦρκο καί τήν ἁμαρτία. Ἄς μετατρέψουμε τήν ἀγανάκτηση ἐναντίον τῶν ἀρχόντων σέ ἀγανάκτηση ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας καί ἄς στρέψουμε τά μάτια μας πρός τόν Θεόν. Ἐκεῖνος μᾶς περιμένει μέ ἀγωνία. Ἐκεῖνος προσμένει τήν ἐπιστροφή μας μέ τήν ἀγκαλιά του ἀνοικτή. «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς».
Οἱ ἐπίσκοποι ἄς μαζέψουν τόν λαό στίς πλατεῖες καί ἄς ἀρχίσουν ὁλονύκτιες ἀγρυπνίες μέ μετάνοια καί ταπείνωση. Καί τότε ὁ Θεός θά μᾶς δώσει ἄρχοντες ἀληθινούς. Καί οἱ καμπάνες θά χτυπήσουν πάλι τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως, τήν χαρά τῆς Ἐλευθερίας, τήν χαρά τῆς σωτηρίας μας. Ἀμήν».
ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΑΡ. ΦΥΛ. 1901
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου