ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ Η ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ

Μετὰ τὰς συμπροσευχὰς μὲ τοὺς Ἑβραίους καὶ τοὺς αἱρετικούς, συμπροσευχὴ μετὰ τῶν Καθηγουμένων τοῦ Ἁγίου Ὄρους

«ΑΠΟΒΑΣΙΝ» εἰς τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος ἑτοιμάζει ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος. Ἐὰν μετέβαινεν ὡς ἐπισκέπτης - τουρίστας δὲν θὰ μᾶς ἠνόχλη. Μεταβαίνει ὅμως ὡς Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ εἴδησις λέγει ὅτι θὰ συμπροσευχηθῆ καὶ θὰ συλλειτουργήση μὲ τοὺς 19 Καθηγουμένους τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καὶ τὸν Ἡγούμενον τῆς Ἀδελφότητος, τὴν ὁποίαν «ἔστησε» διὰ τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ἐσφιγμένου (ἡ κανονικὴ Ἀδελφότης εὑρίσκεται εἰς ἀπηνῆ καὶ ἐξοντωτικὸν διωγμόν). Ἡ εἴδησις προκαλεῖ ταραχήν εἰς τὸν πιστὸν λαόν, εἰς τοὺς Ἁγιορείτας Πατέρας, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν Ἐκκλησιαστικὴν καὶ Διοικητικὴν Ἐξουσίαν, εἰς τὸν ἔντιμον Κλῆρον εἰς τοὺς Καθηγουμένους Ἱερῶν Μονῶν μὲ πραγματικὸν Ὀρθόδοξον φρόνημα καὶ εἰς Θεολόγους μὲ ἀντιοικουμενιστικήν, ἀντιπαπικὴν καὶ ἀντιαιρετικὴν δρᾶσιν.
Διότι μὲ τὴν συμπροσευχὴν καὶ τὸ συλλείτουργον τὸ κάστρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ ἍγιονὌρος, θὰ παραδοθῆ καὶ θὰ ἁλωθῆ ἀπὸ τὸν διάβολον. Μετὰ τὴν συμπροσευχὴν καὶ τὸ συλλείτουργον θὰ πρέπη νὰ ἀναθεωρήσωμεν τὰς θέσεις μας ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι
ἡ Ἀκρόπολις τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Ὄχι δὲν εἶναι ἀκραία ἡ θέσις. Εἶναι πολὺ ρεαλιστική. Διατὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἶναι ἀποστάτης καὶ προδότης τῆς πίστεως. Καταπατᾶ ὅλας τὰς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ὅλους τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν τὴν συμπροσευχὴν μετὰ τῶν αἱρετικῶν. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης συμπροσεύχεται μετὰ τοῦ Πάπα, μὲ Προτεστάντας, μὲ παπαδίνας τοῦ Ἀγγλικανισμοῦ κ.λπ. Μετέβη εἰς τὴν Ἑβραϊκὴν Συναγωγὴν τῆς Νέας Ὑόρκης καὶ συμπροσηυχήθη μετ᾽ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἀποκηρύσσουν τὸν Χριστόν ὡς Μεσσίαν καὶ ἀναμένουν τὴν ἔλευσιν τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς Μεσσίου. Ἀνεγνώρισε τὸν Μονοφυσιτισμὸν ὡς κανονικὴν Ἐκκλησίαν. Διακηρύσσει ὅτι ὅλαι αἱ Ἐκκλησίαι σώζουν. Συμπροσεύχεται μετὰ τῶν ἀλλοθρήσκων. Ἐξισώνει τὸν Ἀληθινὸν Τριαδικὸν Θεὸν μὲ τὸν Θεὸν τῶν Ἰουδαίων, τοῦ Ἰσλάμ καὶ τῶν εἰδώλων.
Ἀναγνωρίζει τὸν Πάπαν ὡς κανονικὸν Πατριάρχην καὶ μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Συμπροσεύχεται μὲ τὸν Πάπαν καὶ τοὺς Μονοφυσίτας. Ἐπιτρέπει τὴν νόθευσιν τοῦ Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος ὑπὸ τῆς φιλοπαπικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας. Ὁ ἴδιος ἐπέτρεψε Βάπτισιν εἰς τὴν Τουρκίαν μὲ ἀνάδοχον Μουσουλμάνα ἐξευτελίζων τὰ Ἱ. Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καὶ τοῦ Χρίσματος. Ἀρκετὰ ἔτη πρὶν (ὡς προκύπτει ἀπὸ πρωτοσέλιδα κύρια θέματα τοῦ «Ο.Τ.») εἶχε μεταδώσει τὴν Θείαν Κοινωνίαν εἰς τοὺς Παπικοὺς κατὰ τὴν διάρκειαν θείας Λειτουργίας εἰς τὴν Ραβένναν τῆς Ἰταλίας. Ἀποκαλεῖ τὸ Κοράνιον Ἱερὸν καὶ τὸ ἐξισώνει μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον μὲ τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
Αὐτὸς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος νομιμοποιεῖ ὅλας τὰς αἱρέσεις καὶ ἀποδέχεται τὸν Θεὸν τῶν ἄλλων θρησκειῶν, πῶς θὰ γίνη ἀποδεκτὸς εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὴν Ἀκρόπολιν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ θὰ συμπροσευχηθῆ, θὰ συλλειτουργήση καὶ θὰ Κοινωνήση τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων μὲ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι φυλάσσουν τὰς Θερμοπύλας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως; Ἀπὸ ποῦ ἀντλοῦν τὴν δύναμιν οἱ Καθηγούμενοι τοῦ Ἁγ. Ὄρους, οἱ ὁποῖοι θὰ προσέλθουν νὰ συμπροσευχηθοῦν, νὰ συλλειτουργήσουν καὶ νὰ μεταλάβουν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων μὲ τὸν Πατριάρχην τῆς καταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τῆς νομιμοποιήσεως ὅλων τῶν αἱρέσεων; Δὲν σέβονται τοὺς σφαγιασθέντας Ἁγιορείτας Πατέρας ἀπὸ τὸν Βέκκον; Δὲν ἀναλογίζονται ὅτι ἡ συμπροσευχὴ μὲ τὸν Οἰκουμενιστὴν Πατριάρχην, ὁ ὁποῖος σαρώνει τὰ πάντα εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν, εἶναι ἡ μεγαλυτέρα προσβολὴ εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν, τὸν ἕνα καὶ Ἀληθινὸν Τριαδικὸν Θεὸν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ ἡ μεγαλυτέρα ὑπηρεσία εἰς τὸν διάβολον.
Διὰ νὰ συμπροσευχηθοῦν οἱ Καθηγούμενοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὀφείλουν νὰ ὑποχρεώσουν τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς μετάνοιαν καὶ συγγνώμην. Ἄλλως δὲν πρέπει νὰ συμπροσευχηθοῦν καὶ νὰ μεταλάβουν τὴν Θείαν Κοινωνίαν. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἐμαρτύρησαν διὰ τὴν πίστιν των. Οἱ Ἁγιορεῖται Πατέρες διὰ τὴν πίστιν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἐσφαγιάσθησαν ἐπὶ Βέκκου. Οἱ σύγχρονοι Ἁγιορεῖται Πατέρες δὲν ἔχουν τὴν δύναμιν νὰ ἀντισταθοῦν εἰς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην, ὁ ὁποῖος ὑπηρετεῖ τὴν πανθρησκείαν καὶ ἰσοπεδώνει τὴν «συνταγματικὴν τάξιν» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἤτοι Ἱεροὺς Κανόνας καὶ Οἰκουμενικὰς Συνόδους;
Τὸ Ἅγιον Ὄρος ἀντιλαμβάνεται ὅτι νομιμοποιεῖ τὴν πολιτικὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, διακηρῦσσον καὶ αὐτὸ ὅτι ὅλαι αἱ Ἐκκλησίαι καὶ ὅλαι αἱ θρησκεῖαι σώζουν;
Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἶναι ὁ μοναδικὸς Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος ἄνευ προσχημάτων ἐργάζεται διὰ τὴν Πανθρησκείαν, τὴν ἀναγνώρισιν καὶ τὴν νομιμοποίησιν τῆς αἱρέσεως, τὴν ἐξίσωσιν τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὴν αἵρεσιν καὶ τὰς θρησκείας τῶν ἀλλοθρήσκων καὶ τῶν εἰδώλων. Ὡς ἐπισκέπτης καὶ τουρίστας ἔχει θέσιν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος.
Ὡς συμπροσευχόμενος μὲ Ἁγιορείτας Καθηγουμένους δὲν ἔχει. Ἡ συμπροσευχὴ μὲ τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι θρίαμβος τοῦ διαβόλου καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς ἁλώσεως τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμόν, τὸν Παπισμόν, τὸν Προτεσταντισμόν.
Ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐσιώπησεν ἐπὶ μακρόν, διὰ κρίσιμα ἐκκλησιαστικά, δογματικὰ κι᾽ἄλλα θέματα. Δὲν ἔλαβε θέσεις «ξεκάθαρες», διὰ νὰ μὴ ἐνοχλήση προφανῶς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην καὶ τὸ πολιτικὸν σύστημα, τὸ ὁποῖον ἐξαργυρώνει τὴν σιωπὴν τοῦ Ἁγίου Ὄρους μὲ τὰ τεράστια κονδύλια, τὰ ὁποῖα εἰσρέουν εἰς αὐτὸ ἀπὸ τὰ Ταμεῖα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἤτοι τῆς Προτεσταντικῆς Δύσεως. Ἤδη πολλοὶ Ἁγιορεῖται λέγουν ὅτι ἐχάθη ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπὸ τὸ Περιβόλι τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Φέρουν ὡς παράδειγμα τὸ ἑξῆς: «Τὰ παλαιὰ ἔτη ὅταν δὲν ὑπῆρχαν τὰ “λεφτά” τοῦ Προτεσταντισμοῦ εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ δὲν ὑπῆρχαν ὑποδομές, ἔπιανε φωτιὰ καὶ μὲ μιὰ Λειτουργία καὶ Λιτανεία ἔβρεχε καὶ ἡ φωτιὰ ἔσβηνε. Σήμερα ὑπάρχουν Πυροσβεστικὰ μέσα ἄφθονα, δρόμοι καλοὶ κ.λπ., ἀλλὰ ἡ φωτιὰ δὲν σβήνει. Καὶ τὸ χειρότερο: Κάνουμε προσευχή, ἀλλὰ δὲν βρέχει, γιὰ νὰ σβήσει ἡ φωτιά».
Αὐτὸ τὸ παράδειγμα πιστεύομεν ὅτι λέγει πολλά. Ὁ «Ο.Τ.» καλεῖ τὸν πιστὸν λαὸν νὰ προσεύχεται, διὰ νὰ δώση ἡ Παναγία μας τὰ «σημάδια» της εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, διὰ νὰ παραμείνη αὐτὸ ἡ Ἀκρόπολις τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ νὰ κηρύξη τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην ἀνεπιθύμητον ὡς πνευματικὸν - ἐκκλησιαστικὸν ἡγέτην εἰς αὐτό.
Προσευχόμεθα, ὅπως ὑπάρξουν ἀντιστάσεις ὑπὸ μερικῶν Καθηγουμένων τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀδιαφορούντων διὰ τὰς τυχὸν διώξεις.

Γ. ΖΕΡΒΟΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 1896