Βολοκολάμσκ Ιλαρίων: «Εάν ένας Ρωμαιοκαθολικός ιερέας ή Επίσκοπος εντάσσεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία, τον δεχόμαστε ως ιερέα και Επίσκοπο αντίστοιχα»

ΑΠΟ ΑΚΤΙΝΕΣ

Στα πλαίσια της έναρξης του κύκλου διαλέξεων με θέμα την Ορθοδοξία, που φιλοξενείται στον Κεντρικό Οίκο Δήμοσιογράφου στη Μόσχα, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, έδωσε στις 4 Οκτωβρίου 2011 διάλεξη με θέμα «Η Θεία Ευχαριστία ως πυρήνας της ζωής του χριστιανού».

Μετάτο πέρας της διαλέξεως οι ακροατές έθεσαν ερωτήσεις επί του θέματος στον Ιεράρχη. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω ερώτηση.

– Ως Ορθόδοξοι πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε το Μυστήριο της Ευχαριστίας στηΡωμαιοκαθολική Εκκλησία, την ενέργεια και τη χάρη του; Έχουμε τίποτε κοινό σε αυτό το σημείο;

– Σε αυτό το θέμα δεν υπάρχει μια σαφή και γενικά αποδεκτή απάντηση στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις επί του θέματος σε διάφορες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, εντός μίας Εκκλησίας ή ακόμα εντός μιας ενορίας, όπου δυο ιερείς δύναται να προσεγίσουν διαφορετικά την ενέργεια των Μυστηρίων στους Ρωμαιοκαθολικούς και άλλες χριστιανικές κοινότητες.

Υπάρχουνόμως ορισμένοι κανόνες και θέσμια, τα οποία μπορούν να θεωρούνται ως επίσημηθέση του Πατριαρχείου Μόσχας και αναφέρονται στο κείμενο «Οι βασικές αρχές αντιμετώπισης των ετεροδόξων από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία». Δεν γίνεται λόγος για την αποδοχή η μη της ενέργειας των Μυστηρίων, αλλά επισημαίνεται ότι στο διάλογο με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία πρέπει να βασιζόμαστε στο ότι αυτή η Εκκλησία έχει αποστολική διαδοχή. Επιπλέον, εκ των πραγμάτων τα μυστήρια της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας αναγνωρίζονται στην περίπτωση εάν ένας Καθολικός ασπάζεται π.χ. την Ορθοδοξία. Εδώ θέλει διάκριση μεταξύ αναγνωρίσεως του Μυστηρίου της Ευχαριστίας και αναγνωρίσεως άλλων Μυστηρίων. Δεχόμαστε ανθρώπους στην Ορθοδοξία χωρίς ωστόσο να τους αναβαπτίζουμε, έστω και ανέρχονται από προτεσταντικές ομολογίες, αλλά ταυτόχρονα, εάν ένας πάστορας ασπάζεται την Ορθοδοξίας, τον δεχόμαστε ως λαϊκό. Εάν ένας Ρωμαιοκαθολικός ιερέας ή Επίσκοπος εντάσσεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία, τον δεχόμαστε ως ιερέα και Επίσκοπο αντίστοιχα, δηλαδή εδώ εκ των πραγμάτων αναγνωρίζεται το μυστήριο της ιερωσύνης που τελέσθηκε εν προκειμένω.

Άλλο πράγμα είναι η ερμηνεία αυτού του Μυστηρίου. Εδώ υπάρχει μεγάλη απόκλιση απόψεων. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι δεν υπάρχει ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών. Η ισχύουσα εκκλησιαστική τάξη δενεπιτρέπει στους πιστούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας να κοινωνούν στους Ρωμαιοκαθολικούς. (Ответы митрополита Волоколамского Илариона на вопросыслушателей Общедоступного православного лектория)