Γενικώς, τρείς κατηγορίας αιρετικών διακρίνει ο πατερικός λόγος. Τούς εξ' Ορθοδόξων υπό κρίσιν, τούς εξ' ορθοδόξων κεκριμένους και τους έξ' αιρετικών απερρηγμένους (αποκεκομμένους).
Έξ ορθοδόξων αιρετικοί είσιν οι λαβόντες ορθόδοξον βάπτισμα ή και χειροτονίαν και πεσόντες είς αίρεσιν καινοφανή, ή <<παρά των αγίων Συνόδων ή Πατέρων κατεγνωσμένην>> (ΙΕ΄ Κανόνος ΑΒ Συνόδου). Πλήν, είτε συγκεκριμένως, είτε γενικώς, <<πάσαν αίρεσιν>> κατέκριναν οι Άγιοι (Α΄ Κανόνος Β΄ Οικουμενικής Συνόδου). Οι πεπτωκότες ούτοι Ορθόδοξοι κείνται υπό εκκλησιαστικήν κρίσιν και συνοδικήν διάγνωσιν. Ούτως έπραξεν η Εκκλησία π.χ. επί του αιρεσιάρχου Νεστορίου Κωνσταντινουπόλεως. Τούτον καθήρεσε διά της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου και τότε <<ώρισε>> <<αλλότριον είναι>> <<αυτόν>> <<του επισκοπικού αξιώματος και παντός συλλόγου ιερατικού>> (Αποφάσεως Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Μ.4, 1212). Διό <<των υπ' αυτού χειροτονηθέντων>> πρό της συνοδικής καταδίκης <<ουδείς>> <<καθήρηται>>, λέγει ο Μ. Φώτιος (Μ. Φωτίου, PG. 104, 1224), άν και, κατά τους Όρους και Κανόνας της Ορθοδοξίας, ο Νεστόριος ήτο κατακεκριμένος, αφ' ότου εκήρυξεν αίρεσιν. Πρό γάρ της ορθοδόξου συνοδικής κρίσεως και κανονικής εκκλησιαστικής καταδίκης του αιρετίζοντος έξ' ορθοδόξων επισκόπου και κληρικού, εισέτι <<έκ του Θεού έστιν η χειροτονία>> αυτών, λέγει η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος (Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Μ. 12, 1042). Δηλαδή, τα Μυστήρια τούτων δεν είναι άκυρα.
Έξ Ορθοδόξων κεκριμένοι αιρετικοί είσιν οί, ώς ανωτέρω, πεσόντες είς αίρεσιν Ορθόδοξοι, οίτινες όμως εκρίθησαν υπό αρμοδίας Ορθοδόξου Συνόδου και κατεκρίθησαν, ήγουν κατεδικάσθησαν κανονικώς. Τοιούτοι είναι π.χ. οι κατακριθέντες αιρεσιάρχαι, Άρειος, Μακεδόνιος, Νεστόριος, Ευτύχης κ.α. Οι ούτως απορραγέντες έκ της Εκκλησίας θείαν Χάριν ούκ έχουσι και τα Μυστήρια αυτών είναι άκυρα και ανυπόστατα.
Έξ αιρετικών αιρετικοί είσιν οι οπαδοί των κριθέντων και αποκοπέντων έκ της Εκκλησίας αιρετικών, οίτινες ουδέποτε έλαβον ορθόδοξον βάπτισμα. Ούτοι, ώς <<παντελώς>> απερρηγμένοι (Α΄ Κανόνος Μ. Βασιλείου) έκ της Εκκλησίας, θείαν Χάριν ούκ έχουσιν. Διότι οι <<πρώτοι>> έκ τούτων των αιρετικών <<αναχωρήσαντες>> από της Εκκλησίας, πρότερον <<παρά των Πατέρων έσχον τάς χειροτονίας και διά της επιθέσεως των χειρών αυτών είχον το χάρισμα το πνευματικόν>>. Κατακριθέντες δέ και <<απορραγέντες (αποκοπέντες)>> και <<λαικοί γενόμενοι, ούτε του βαπτίζειν, ούτε του χειροτονείν είχον εξουσίαν, ούτε ηδύναντο Χάριν Πνεύματος Αγίου ετέροις παρέχειν, ής αυτοί εκπεπτώκασι>>. Διό οι παρ' αυτών βαπτιζόμενοι και χειροτονούμενοι είναι όντως αβάπτιστοι και αχειροτόνητοι. Τοιούτοι είσι π.χ. οι παλαιοί μαρκιωνισταί αιρετικοί, ών τα μυστηρία, ώς λέγει ή έν Καρχηδόνι Σύνοδος, είσι <<φευδή και κενά>> και <<αδόκιμα>> (Κανόνος έν Καρχηδόνι Συνόδου). Επίσης και το <<αποβλάστημα>> τούτων, ήτοι <<Εγκρατιταί και Σακκοφόροι και Αποτακτίται>>, περί ών ομιλεί ο Μ. Βασίλειος (Α΄ και ΜΖ΄ Κανόνων Μ. Βασιλείου). Προσέτι οι αρειανοί, οι σημερινοί παπικοί και το αποβλάστημα τούτων προτεστάνται. Ούτοι <<είναι αβάπτιστοι>> και κενοί θείας Χάριτος, ώς και αληθείας (Νικοδήμου Αγιορείτου, <<Πηδάλιον>>σ. 55).
Έξ ορθοδόξων αιρετικοί είσιν οι λαβόντες ορθόδοξον βάπτισμα ή και χειροτονίαν και πεσόντες είς αίρεσιν καινοφανή, ή <<παρά των αγίων Συνόδων ή Πατέρων κατεγνωσμένην>> (ΙΕ΄ Κανόνος ΑΒ Συνόδου). Πλήν, είτε συγκεκριμένως, είτε γενικώς, <<πάσαν αίρεσιν>> κατέκριναν οι Άγιοι (Α΄ Κανόνος Β΄ Οικουμενικής Συνόδου). Οι πεπτωκότες ούτοι Ορθόδοξοι κείνται υπό εκκλησιαστικήν κρίσιν και συνοδικήν διάγνωσιν. Ούτως έπραξεν η Εκκλησία π.χ. επί του αιρεσιάρχου Νεστορίου Κωνσταντινουπόλεως. Τούτον καθήρεσε διά της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου και τότε <<ώρισε>> <<αλλότριον είναι>> <<αυτόν>> <<του επισκοπικού αξιώματος και παντός συλλόγου ιερατικού>> (Αποφάσεως Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Μ.4, 1212). Διό <<των υπ' αυτού χειροτονηθέντων>> πρό της συνοδικής καταδίκης <<ουδείς>> <<καθήρηται>>, λέγει ο Μ. Φώτιος (Μ. Φωτίου, PG. 104, 1224), άν και, κατά τους Όρους και Κανόνας της Ορθοδοξίας, ο Νεστόριος ήτο κατακεκριμένος, αφ' ότου εκήρυξεν αίρεσιν. Πρό γάρ της ορθοδόξου συνοδικής κρίσεως και κανονικής εκκλησιαστικής καταδίκης του αιρετίζοντος έξ' ορθοδόξων επισκόπου και κληρικού, εισέτι <<έκ του Θεού έστιν η χειροτονία>> αυτών, λέγει η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος (Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Μ. 12, 1042). Δηλαδή, τα Μυστήρια τούτων δεν είναι άκυρα.
Έξ Ορθοδόξων κεκριμένοι αιρετικοί είσιν οί, ώς ανωτέρω, πεσόντες είς αίρεσιν Ορθόδοξοι, οίτινες όμως εκρίθησαν υπό αρμοδίας Ορθοδόξου Συνόδου και κατεκρίθησαν, ήγουν κατεδικάσθησαν κανονικώς. Τοιούτοι είναι π.χ. οι κατακριθέντες αιρεσιάρχαι, Άρειος, Μακεδόνιος, Νεστόριος, Ευτύχης κ.α. Οι ούτως απορραγέντες έκ της Εκκλησίας θείαν Χάριν ούκ έχουσι και τα Μυστήρια αυτών είναι άκυρα και ανυπόστατα.
Έξ αιρετικών αιρετικοί είσιν οι οπαδοί των κριθέντων και αποκοπέντων έκ της Εκκλησίας αιρετικών, οίτινες ουδέποτε έλαβον ορθόδοξον βάπτισμα. Ούτοι, ώς <<παντελώς>> απερρηγμένοι (Α΄ Κανόνος Μ. Βασιλείου) έκ της Εκκλησίας, θείαν Χάριν ούκ έχουσιν. Διότι οι <<πρώτοι>> έκ τούτων των αιρετικών <<αναχωρήσαντες>> από της Εκκλησίας, πρότερον <<παρά των Πατέρων έσχον τάς χειροτονίας και διά της επιθέσεως των χειρών αυτών είχον το χάρισμα το πνευματικόν>>. Κατακριθέντες δέ και <<απορραγέντες (αποκοπέντες)>> και <<λαικοί γενόμενοι, ούτε του βαπτίζειν, ούτε του χειροτονείν είχον εξουσίαν, ούτε ηδύναντο Χάριν Πνεύματος Αγίου ετέροις παρέχειν, ής αυτοί εκπεπτώκασι>>. Διό οι παρ' αυτών βαπτιζόμενοι και χειροτονούμενοι είναι όντως αβάπτιστοι και αχειροτόνητοι. Τοιούτοι είσι π.χ. οι παλαιοί μαρκιωνισταί αιρετικοί, ών τα μυστηρία, ώς λέγει ή έν Καρχηδόνι Σύνοδος, είσι <<φευδή και κενά>> και <<αδόκιμα>> (Κανόνος έν Καρχηδόνι Συνόδου). Επίσης και το <<αποβλάστημα>> τούτων, ήτοι <<Εγκρατιταί και Σακκοφόροι και Αποτακτίται>>, περί ών ομιλεί ο Μ. Βασίλειος (Α΄ και ΜΖ΄ Κανόνων Μ. Βασιλείου). Προσέτι οι αρειανοί, οι σημερινοί παπικοί και το αποβλάστημα τούτων προτεστάνται. Ούτοι <<είναι αβάπτιστοι>> και κενοί θείας Χάριτος, ώς και αληθείας (Νικοδήμου Αγιορείτου, <<Πηδάλιον>>σ. 55).
κ. Νικολόπουλε αυτή είναι "κυπριανίτικη εκκλησιολογία" ! ενώ οι ίδιοι οι νεοημεορλογίτες και οι πάσης φύσεως οικουμενιστές κάνουν τα πάντα για να βρίσκονται εκτός Εκκλησίας η κυπριανίτικη εκκλησιολογία σώνει και καλά τους θέλει εντός Εκκλησίας. Τί άλλο πια πρέπει να κάνει ο δύσμοιρος Βαρθολομαίος για να πείσει τους ενισταμένους ότι βρίσκεται εκτός Εκκλησίας..;
ΑπάντησηΔιαγραφή