Τὸ βιβλίον του: «Ὁ Οἰκουμενισμὸς χωρὶς μάσκα» εἶναι ἀποκαλυπτικὸν πνευματικὸν ὅπλον τῶν Ὀρθοδόξων κατὰ ἐχθρῶν καὶ πολεμίων τῆς πίστεώς μας…
(1ον)
Στὶς 14 Φεβρουαρίου 1982, ξημερώματα Κυριακῆς, ἔφευγε ἀπὸ τὸν κόσμο τοῦτο, ὁ ἀείμνηστος
ἀγωνιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἀρχιμανδρίτης πατὴρ Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ἀφοῦ ἐπὶ μισὸ περίπου αἰῶνα εἶχε ἐπιτελέσει μέγα ἔργο bπνευματικὸ πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ πρὸς σωτηρίαν ψυχῶν.
Ἔφευγε μαχόμενος, ὡς τὴν ὕστατη στιγμὴ τῆς ἐπιγείου ζωῆς του, κατὰ πλήθους αἱρέσεων ποὺ
μεθοδικὰ καὶ βάσει σχεδίου πολεμοῦν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν Πατρίδα μας. Εἶχε ἀποκαλύψει καὶ εἶχε κονταροχτυπήσει μὲ τὴν φλογερὴ γραφίδα του τὰ σατανικὰ σχέδιά τους. Εἶχε σημάνει βροντόφωνα σάλπιγγα συναγερμοῦ ὑπογραμμίζοντας μὲ ἀφυπνιστήρια κηρύγματα καὶ βιβλία μὲ ἀποκαλύψεις, τὸν μέγιστο κίνδυνο ἀπωλείας ψυχῶν. Καλοῦσε, καὶ καλεῖ ἐσαεὶ μὲ τὰ γραφόμενά του, τοὺς πιστοὺς νὰ μείνουν σταθεροὶ καi ἀμετακίνητοι στὴν παραδοθεῖσα πίστη. Σθεναροὶ στὴν ἀντίσταση κατὰ τῶν αἱρετικῶν κακοδοξιῶν.
(1ον)
Στὶς 14 Φεβρουαρίου 1982, ξημερώματα Κυριακῆς, ἔφευγε ἀπὸ τὸν κόσμο τοῦτο, ὁ ἀείμνηστος
ἀγωνιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἀρχιμανδρίτης πατὴρ Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ἀφοῦ ἐπὶ μισὸ περίπου αἰῶνα εἶχε ἐπιτελέσει μέγα ἔργο bπνευματικὸ πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ πρὸς σωτηρίαν ψυχῶν.
Ἔφευγε μαχόμενος, ὡς τὴν ὕστατη στιγμὴ τῆς ἐπιγείου ζωῆς του, κατὰ πλήθους αἱρέσεων ποὺ
μεθοδικὰ καὶ βάσει σχεδίου πολεμοῦν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν Πατρίδα μας. Εἶχε ἀποκαλύψει καὶ εἶχε κονταροχτυπήσει μὲ τὴν φλογερὴ γραφίδα του τὰ σατανικὰ σχέδιά τους. Εἶχε σημάνει βροντόφωνα σάλπιγγα συναγερμοῦ ὑπογραμμίζοντας μὲ ἀφυπνιστήρια κηρύγματα καὶ βιβλία μὲ ἀποκαλύψεις, τὸν μέγιστο κίνδυνο ἀπωλείας ψυχῶν. Καλοῦσε, καὶ καλεῖ ἐσαεὶ μὲ τὰ γραφόμενά του, τοὺς πιστοὺς νὰ μείνουν σταθεροὶ καi ἀμετακίνητοι στὴν παραδοθεῖσα πίστη. Σθεναροὶ στὴν ἀντίσταση κατὰ τῶν αἱρετικῶν κακοδοξιῶν.
«Ὁ Οἰκουμενισμὸς
χωρὶς μάσκα»
χωρὶς μάσκα»
Εἶχε διαπιστώσει πολὺ νωρὶς ὅτι ὁ πιὸ μεθοδικὸς καὶ δόλιος πολέμιος τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ὁ
Οἰκουμενισμός, ὁ ὑποκριτικὸς «διάλογος ἀγάπης», τὸ σχέδιο τῆς «Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν».
Αὐτὸ τὸ σχέδιο τὸ ἔβλεπε, ὅπως ἐξελισσόταν, ὡς προπομπὸ τοῦ Ἀντιχρίστου. Γιὰ τὸ ξεσκέπασμά
του ἐργάστηκε μεθοδικά, δραστήρια καὶ ἐπίμονα. Ἔβλεπε ὁ χαρισματικὸς Γέροντας ὅτι πίσω του κρύβονταν μηχανισμοὶ ὄχι ἁπλῶς ξένοι πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ καὶ ἐχθρικοὶ πρὸς Αὐτήν. Εἶχε καταλάβει καὶ εἶχε βεβαιωθεῖ ὅτι τοῦτο δὲν ἦταν ἔργο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Δὲν ἦταν πόθος ἐπιστροφῆς πλανεμένων στὴν Ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ σατανικὸ σχέδιο ἀμφισβητήσεώς της καὶ ἀρνήσεώς της. Γι᾽ αὐτό, λοιπόν, τὸ καλοκαίρι τοῦ 1970, ἀποφάσισε νὰ ξεσκεπάσει τὸ σχέδιο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Νὰ ξεσκεπάσει ἐκείνους, ποὺ κρύβονται πίσω ἀπὸ αὐτό, ἀντίχριστους πάτρωνές του. Ἀποφάσισε νὰ ἀφαιρέσει τὴν ὑποκριτικὴ μάσκα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, γιὰ νὰ μὴ παγιδεύονται οἱ πιστοὶ στὰ μεγάλα ψεύτικα λόγια, τῆς ἀγάπης, τῆς
ἑνότητας καὶ τοῦ διαλόγου.
Ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν ἀποκαλυπτικῶν στοιχείων εἶδε ὅτι πρωταρχικὸς στόχος τοῦ ἀντίχριστου σχεδίου ἦταν νὰ παγιδέψει καὶ νὰ ἁλώσει κυρίως κληρικοὺς καὶ θεολόγους. Ἡ Κίρκη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶχε στόχους κορυφῆς. Γι᾽ αὐτὸ ὁ μακαριστὸς Γέροντας ἔλεγε:
Αὐτὴ ἡ φοβερὴ αἵρεση τοῦ καιροῦ μας χτυπάει ψηλά. Προσπαθεῖ μὲ ὕπουλη ἑνωτικὴ προπαγάνδα νὰ διαβρώσει Ὀρθοδόξους Πατριάρχες, Ἐπισκόπους, Ἡγουμένους Ἱ. Μονῶν, Ἱερεῖς, διανοουμένους, συγγραφεῖς καὶ δημοσιογράφους. Ἑπομένως πρέπει νὰ γίνει ἕνα σοβαρὸ ἀποκαλυπτικὸ βιβλίο, ποὺ νὰ ξεσκεπάζει μεθοδικὰ ὅλο τὸ ἀντίχριστο σχέδιο, τὰ μέσα ποὺ χρησιμοποιεῖ καὶ ἐκείνους, ποὺ κρύβονται πίσω του καὶ κινοῦν τὰ νήματα.
Ἔτσι, ἔλεγε, θὰ ἐνημερωθεῖ ὁ Κλῆρος καὶ ὁ Λαός, ὥστε νὰ εἶναι ἕτοιμοι οἱ φύλακες τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἀντιδράσουν…
Τὸ 1971 κυκλοφορεῖ τὸ βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα μὲ τὸν τίτλο «Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ», τὸ ὁποῖο ξετυλίγει τὸ μπερδεμένο κουβάρι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων καὶ ξεσκεπάζει τοὺς πάτρωνες τοῦ σχεδίου Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν. Τὸ περιεχόμενό του ξαφνιάζει Πατριαρχεῖα, Μητροπόλεις, μεγαλόσχημους ἱερωμένους, Κλῆρο καὶ πιστὸ Λαό.
Διαπιστώνουν οἱ ἀναγνῶστες του ὅτι μηχανισμοὶ ἀντιχρίστων δυνάμεων ἐκδηλώνουν ἔντονο ἐνδιαφέρον καὶ δραστηριοποιοῦνται γιὰ τὴ Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν!
Καταγγελία ἀπὸ ἄμβωνος…
Μὲ βάση τὰ στοιχεῖα τοῦ βιβλίου αὐτοῦ ἐκφωνεῖ ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν, βαρυσήμαντο κήρυγμα ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Χίου Χρυσόστομος. Αὐτὸ ἔγινε στὶς 22 Φεβρουαρίου 1972, τὴν Κυριακὴ τῆς ᾽Ορθοδοξίας κατὰ τὴν ἐπίσημη Συνοδικὴ Θεία Λειτουργία.
Ὁ λόγος τοῦ ἱεράρχη ἦταν πύρινος ὑπὲρ τῆς ἀγωνιζομένης Ὀρθοδοξίας καὶ καταπέλτης γιὰ τοὺς ἀντίχριστους πολέμιούς της καὶ εἰδικώτερα ἐκείνους, ποὺ κρύβονται στὴ σκιά.
Κατήγγειλε ὁ ἱεράρχης τὰ μεθοδευόμενα. Ἔδειχνε ὅτι εἶχε διαβάσει καλὰ τὰ ντοκουμέντα τοῦ βιβλίου «Ὁ Οἰκουμενισμὸς χωρὶς μάσκα». Οἱ ἀποκαλύψεις τοῦ ἱεράρχη μὲ τὸ κήρυγμά του δημιουργοῦν σάλο καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος. Οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, οἱ πάτρωνες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὰ ὄργανά τους εἶχαν ἀνησυχήσει…
«Κύριοι Οἰκουμενισταὶ ἡ
Προσευχή σας εἶναι γιὰ μᾶς
τοὺς Ὀρθοδόξους βλασφημία»
Προσευχή σας εἶναι γιὰ μᾶς
τοὺς Ὀρθοδόξους βλασφημία»
Κατὰ τὴν τέταρτη Συνέλευση τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ποὺ ἔγινε στὴν Οὐψάλα τὸ 1968 ὑπογραμμίστηκε ὁ σκοπὸς τῆς ἑνώσεως ἀπὸ τὴν ἀρχή: Γράφει ὁ μακαριστὸς Γέροντας:
«Ἡ ἔναρξις τῆς διασκέψεως ἦταν ἕνα γερὸ ἠλεκτροσὸκ γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους. Ἀναγνώστηκε μιὰ Οἰκουμενικὴ Προσευχή, ἡ ὁποία λέγει: “Ὦ Θεὲ Πάτερ, Σὺ δύνασαι νὰ κάνης κοινὰ τὰ πάντα· ἐμπιστευόμεθα ἑαυτοὺς εἰς Σέ. Βοήθησον ἡμᾶς νὰ ζῶμεν διὰ τοὺς ἄλλους. Διότι ἡ ἀγάπη Σου ἁπλοῦται πρὸς πάντας τοὺς ἀνθρώπους. Νὰ ἐρευνῶμεν διὰ τὴν ἀλήθειαν τὴν ὁποίαν δὲν
ἔχομεν γνωρίσει…”! (Ἡ ὑπογράμμιση δική μου)».
Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας μὲ ἀγρυπνοῦσα Ὀρθόδοξο συνείδηση πιστοῦ στὴν παραδοθεῖσα πίστη
σχολιάζει: «Φρίκη καὶ συγκλονισμὸ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν νοιώσει τὴν στιγμὴν ἐκείνην οἱ ἀντιπρόσωποι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Θὰ ἔπρεπε νὰ βροντοφωνάξουν καὶ νὰ ὁμολογήσουν τὸν Χριστόν. Θὰ ἔπρεπε νὰ ποῦν:
—Λάθος κάνετε, κύριοι Οἰκουμενισταί. Ἡ προσευχή σας εἶναι, γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους, βλασφημία. Ἐμεῖς τὴν ἔχομε γνωρίσει τὴν ἀλήθειαν. Ἀληθινὴ εἶναι ἡ πίστη μας.
Ζωντανὴ εἶναι ἡ Θρησκεία μας. Ἀλήθεια εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. «Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή». Τί νὰ ἐρευνήσωμεν λοιπόν; Τί νὰ ψάξουμε; …Ἐσεῖς οἱ ἄλλοι πρέπει νὰ ἐρευνήσετε καὶ νὰ ψάξετε…». «Εὐτυχῶς ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δὲν μετέσχεν εἰς τὴν προδοτικὴν αὐτὴν διάσκεψιν…» (ἰδὲ σελ. 124–125).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου